Σπίτι είναι όπου είναι η καρδιά.
Πλίνιος ο Πρεσβύτερος

Λένε ,οτι σε μια σχεση παντα ο ενας αγαπαει τον αλλον λιγο παραπανω.

Σε καθε σχεση.

Και ειναι πολυ ομορφο να σκεφτομαστε πως αυτο δεν ισχυει

Μα καθετι ομορφο στη ζωη χανεται οπως η ομιχλη με τις πρωτες αχτιδες ηλιου,

αν ο ηλιος ειναι η αληθεια.

''Τι εννοεις ηρθατε να με παρετε?''η φωνη της Ρεβεκκας ακουστηκε δυνατα σε καθε γωνια του σπιτιου.Κοιταξε τον Ιασονα με αμφιβολια

Περιμενε την εκρηξη του αντρα διπλα της,την αντιδραση του,τα ηχηρα 'οχι' που σε εκεινη με ευχαριστηση σερβιρε

Εκεινος ομως ανασηκωσε τους ωμους του ως ενδειξη οτι δεν τον ενοιαξε

Η καρδια της σταματησε.Τρομαξε με τον ιδιο της τον εαυτο.Δεν ηθελε να την διεκδικησει?Ηθελε να την αφησει να φυγει?

Το βλεμμα της εκτιναχτηκε στον Eric και τον Carter ,δεν την κοιτουσαν καν!

Αυτη ηταν τελικα η τιμωρια της?Θα την εδιωχναν?

Μετα απο τοσα βασανιστηρια?Οταν ο Carter της μιλησε ηταν απλως ενας τροπος να εξαλιωθει μεσα του?

''Το χεις χασει μου φαινεται!Ρεβεκκα ο Ιασονας δεν θα σε σκοτωσει.Μα θα σε σβησει απο το χαρτη,θα σε μειωσει τοσο ,οσο ποτε σου δεν φανταστηκες.Θα τριζουν τα κοκκαλα του πατερα σου!Μπορει να μην χασεις λεφτα,ή τη ζωη σου μα θα χασεις αυτο που νομιζω πως εχει αξια για σενα,την εξουσια,τη φημη!''

Η Ρεβεκκα καθισε στο κρεβατι της και εγειρε ελαφρως προς τα πισω.Τον περιεργαστηκε σιωπηλα για λιγο

''Νιωθεις τυψεις Carter.Γιατι νιωθεις τυψεις?'' τον ρωτησε αλλαζωντας θεμα

Ο αντρας απεναντι της την κοιταξε μη μπορωντας να πιστεψει οτι σε μια κατασταση κρισεως εκεινη μπορουσε να ασχολειται με τοσο ασημαντες αιτιες.

''Εισαι απιστευτη.Πραγματικα απιστευτη!''μονολογησε και βγηκε εκνευρισμενος απο το δωματιο της,γεγονος που την εκανε να μειδιασει

Ο Stephen δεν χορταινε να την κοιτα.Η βαση τους ειχε πνιγει στη θλιψη με τα νεα του χαμου της.Και η αποκαλυψη του οτι ειναι ζωντανη του εδωσε ξανα ζωη

Γιατι μπορει η Ρεβεκκα Ιακωβου να τον ακυρωσε μα εκεινος την αγαπουσε

''Θα σε περιμενω ''της ειπε με την ελπιδα να αχνοφανεται στη φωνη του και μεσα της η νεαρη κοπελα γελασε.

Ολοι στο σαλονι κοιτουσαν εκεινους τους δυο. Ο Carter ειχε ανοιξει τις βαλίτσες της κοπελας μετα απο την διαταγή του Ιασονα και εψαχνε καθε αντικειμενο για να επιβεβαιωσει ότι ηταν ακινδυνο.

Ο Ερικ απο την αλλη μαζι με τον Ιασονα ασυναισθητα κρεμονταν απο τα χειλη της Ρεββεκας και δεν μπορουσαν παρα να αναρωτηθουν

Τι εκανε μια τοσο δυναμικη κοπελα με αυτον;

''Μην με περιμενεις''αντιγυρισε δυνατα και καθαρα,ολοι στο σπιτι ακουσαν .Αλλωστε ολοι το ηξεραν

Ο νεαρος την κοιταξε πληγωμενος και παραξενεμενος.Εψαχνε στα ματια της την εξηγηση μα ειχε ξεχασει οτι τα ματια της παντα ελεγαν ψεματα

''Γιατι?''την ρωτησε ψιθυριστα ελπιζοντας αυτη η κουβεντα να ιδιωτικοποιηθει

Στα ονειρα σου καυχασε η Ρεββεκα απο μεσα της

Θα επρεπε δυστυχως να ειχε σταματησει χρονια να την περιμενει ,την εβλεπε καθημερινα με ποση ευκολια χαριζε χαμογελα και ψευτικο ενδιαφερον στα θυματα της ,ειναι θανασιμη για τον οργανισμο του που μετα βιας αντεχει τσαι

Μα ηταν πεισματαρης και αυτο του το αναγνωριζε.

"Αχ Stephan !Πότε θα μαθεις πια?Εγω δεν ειμαι για σενα!''του χαμογελασε φωτεινα σχεδον παρηγορητικα

''Εσυ χρειαζεσαι ενα γλυκο κοριτσι να πινετε τσαι το πρωι μαζι να βγαζετε παρεα τον σκυλο βολτα, να εκτιμα τα ακριβα σου δωρα να μην σου γκρινιαζει το πρωι και να της αρεσουν οι αγκαλιες σου,οι υπολογιστες σου να ειναι ευγενικη και συγκαταβατικη και πολυ πολυ ευαισθητη. Να νοιαζεται για σενα και να το δειχνει ,να μετακομισετε μαζι σε ενα διωροφο σπιτι στα προαστια σε μια οικογενειακη γειτονια και να σου μαγειρευει και να προσπαθησει να παρακολουθησει τις περιεργες ξενες ταινιες που βλεπεις , να την συστησεις στους γονεις σου και αυτοι να την λατρεψουν.Και να της αποκαλυψεις πως δουλευεις για την Μαφια,μα να μεινει μαζι σου και να κανει το μυστικο σου μυστικο της .Και να κανετε παιδια μαζι,ενα αγορι και ενα κοριτσι.Και τις Κυριακες το μεσημερι να καλει τους γονεις σας για φαγητο, και να ειναι ολα τελεια.''ειπε με μια ανασα και ολοι την κοιτουσαν σοκαρισμενοι

''Εγω δεν θα σου χαρισω ποτε τιποτα απο ολα αυτα.Γιατι εγω η ιδια δεν ειμαι για αυτα.Λυπαμαι.''του ειπε στο τελος και εκεινος κατεβασε το βλεμμα του

Τα λογια της επαιζαν ξανα και ξανα στο μυαλο του

Μα ο Αντρεας ειχε σοκαριστει πιο πολυ απο ολους.Την Ρεβεκκα ,προς εκπληξη ολων δεν την ηξερε τοσο καλα.

Περασαν 6 χρονια μαζι στο ιδιο σπιτι απο τη μερα που την βρηκαν στο κατωφλι του σπιτιου τους,και οταν εκεινος εκλεισε τα 18 εφυγε σε αλλη χωρα για να σπουδασει,ενα χρονο αργοτερα η μητερα του εμαθε οτι η Ρεβεκκα ειναι η κορη του πατερα του απο μια ερωμενη του και φυσικα τα πραγματα πηγαν απο το κακο στο χειροτερο.

Ο πατερας του πηρε την Ρεβεκκα και εξαφανιστηκε.Μετεφερε την εδρα της μαφιας στο Λονδινο,και 5 χρονια αργοτερα,δολοφονηθηκε.Μα ειχε φτιαξει ηδη μια αυτοκρατορια,η οποια δυστυχως γνωρισε παρακμη

Βλεπωντας λοιπον μπροστα του την αδελφη του ,και μαθαινοντας ολα οσα επαθε και ολα τα βασανιστηρια που της εκαναν δεν μπορουσε παρα να πει στον Ιασονα οτι θα εκανε οτιδηποτε για να την παρει πισω

Οποτε φανταστειτε την εκπληξη του οταν ο Ιασονας του ειπε οτι θα του την εδινε πισω ,απλως θα ηταν υποχρεωμενοι να δεχονται εντολες απο αυτον

Για χαρη της Ρεβεκκας τα παντα

Ετσι πιστευαν ολοι

Μα ο Αντρεας κουβαλουσε τρια χρονια τωρα ενα βαρυ φορτιο ,ο πατερας του ηταν γνωστο πως ηθελε ως διαδοχο του την κορη του και οχι εκεινον,μα εκεινος σχεδον με τη βια πηρε τη θεση και εκεινη χωρις να θελει να αναλαβει κατι τοσο βαρυ πιστεψε σε εκεινον και τον αφησε να 'παιξει' ενω στην πραγματικοτητα σε εκεινη στρεφοταν για σημαντικες αποφασεις

Σιωπη επεσε στον χωρο

''Ρεβεκκα καλυτερα να ερθεις μαζι μου να σου εξηγησω την κατασταση και μετα μπορεις να μαζεψεις τα πραγματα σου '' ο Ιασονας ειπε σφιγμενος και εκεινη σφιγγοντας τα δοντια χωρις καν να ριξει μισο βλεμμα στον Stephen ή εστω στον Αντρεα τον ακολουθησε.

Μολις η πορτα του γραφειου του εκλεισε πισω τους εκεινη γυρισε σχεδον αστραπιαια και τον κοιταξε σκληρα στα ματια

''Πως τολμησες!'' τσιριξε

Ο Ιασονας την κοιταξε αταραχος

''Τι εγινε Ρεβεκκα?Να αποδρασεις δεν ηθελες?Οριστε!Ο δρομος ειναι ανοιχτος και τα σκυλια δεμενα!''αντιγυρισε ειρωνικα

Τα καταμαυρα ματια του μπορουσαν να την καταπιουν

Ετρεμε ολοκληρη μεσα της στην θεα τους

Περιπλανηθηκε σχεδον πεινασμενα με το βλεμμα της πανω του,τα υπεροχα δαχτυλιδια του,τα τατουαζ του .Λες και θα τον εβλεπε για τελευταια φορα

Το ενα ελεγε omerta,τα αλλα αριθμους,ολα σχεδον ακαταλαβιστικα,το μονο που μπορεσε να καταλαβει ηταν ενα με ενα μικρο δορυ

Κυνηγοι ειναι ,λογικο

Και το συμβολο '02

''Μπορεις να συγκεντρωθεις ?Δεν εχω χρονο,μπορεις να φυγεις '' της ειπε απαξιωτικα και τον κοιταξε στα ματια,οι παλμοι της ανεβηκαν και ενιωθε το χτυπο της καρδιας της στο κεφαλι και στα ακρα της.

''Σε ολους ειμαι νεκρη,με ριχνεις στην παρακμη!''εσφιξε τα δοντια και εκανε τα χερια της γροθιες για να συγκρατηθει να μην τον χτυπησει

Ο Ιασονας βηματισε πανω κατω στο γραφειο του αμιλητος εδειχνε να σκεφτεται κατι,αφηνοντας της να φουντωνει απο θυμο μπροστα του

''Ρεβεκκα Ιακωβου,φαινεσαι εξυπνη''ξεκινησε να λεει με ηρεμο,σκεπτικο τονο

Η κοπελα δεν απαντησε

''Πες μου λοιπον,στη θεση μου τι θα εκανες?''το βλεμμα του ,καυτο,βαθυ και βλοσηρο,συναντησε το δικο της

''Τι θα εκανες αν καποιος που κινησες γη και ουρανο για να ενσωματωσεις στην ομαδα σου σε προδιδε ετσι?''ο τονος του,το βλεμμα του,τα λογια του,δεν εκρυβαν εκδικηση ή θυμο

Ισως να εμοιαζε και με θλιψη,απογοητευση

Η Ρεβεκκα ταρακουνηθηκε απο τα λογια του

Τον ειχε απογοητευσει?Ή ακομη χειροτερα,τον ειχε πληγωσει?

Δεν του απαντησε

Ηταν οργισμενη,με τον εαυτο της,με εκεινον,με την μοιρα που ειχε παρει τετοια τροπη

Δεν ηξερε αν ηθελε να γυρισει πισω,της ειχε λειψει η οικειοτητα που ενιωθε με τον αδελφο της τον Αγγελο και τον Stephen,μα εδω ειχε ολα οσα ηθελε,ηξερε πως μπορει να περασε πολυ δυσκολα μα δεν μπορουσε να φυγει.Ηταν η ευκαιρια της για να φτασει στην κορυφη,και ποτε της δεν ηθελε οτιδηποτε αλλο

Με μια κινηση εφυγε βροντωντας την πορτα πισω της .

''Ειμαι ετοιμη '' ειπε και κουβαλησε την μια βαλιτσα της κατω,τις αλλες τις ειχε ενας φρουρος πισω της.

Της πηρε μοναχα μιση ωρα,ηταν τοσο εκνευρισμενη και η ενταση της αυξανε τον ρυθμο των κινησεων της

Προσπερασε τους παντες και ανοιξε το πισω καθισμα του αυτοκινητου με το οποιο ηρθε πρωτη φορα εδω,της το ειχε παρκαρει και εξω!

Ενιωθε το βλεμμα καθε ανθρωπου του σπιτιου να της καιει την πλατη

Αυτο το σπιτι την ειχε ξερασει

Η μυρωδια του αυτοκινητου της γαληνεψε ελαχιστα τα νευρα της και κλεινοντας την πορτα πισω της απελευθερωσε την ανασα που ωρα τωρα κρατουσε .

Ενιωθε προδομενη

Δεν εδωσε σημασια στον αδελφο της ο οποιος βγηκε ενα λεπτο αργοτερα απο το χρυσο παλατι με τον Stephen πισω του.Ο δευτερος μπηκε στο αμαξι με το οποιο ηρθαν ενω ο αδελφος της με νευρο μπηκε στο δικο της στη θεση του συνοδηγου χτυπωντας μαλιστα την πορτα πισω του

Ξεκινησε το αμαξι αγνοωντας τον

''Εισαι ζωντανη '' σχολιασε

''Σωπα''απαντησε ειρωνικα και δεν μπορουσε παρα να χαμογελασει αχνα απο το υφος του

''Και δεν με αγκαλιασες καν'' μουρμουρισε εκνευρισμενος

''Εκανα ποτε αγκαλιες και δεν το θυμαμαι?'' ρωτησε σαρκαστικα

''Μερες ολοκληρες σε βασανισαν και χαλαστηκες που εφυγες τι μου λες τωρα,ουτε ευχαριστω δεν ειπες'' της ειπε απηυδησμενος οταν βγηκε στον κεντρικο

Ρολλαρε τα ματια της

Τον αδελφο της δεν τον θυμωνε το γεγονος οτι τη βασανισαν οσο τον θυμωνε το γεγονος οτι δεν επεσε στα γονατα να του πει ευχαριστω

''Που παμε?''τον ρωτησε αλλαζοντας θεμα

''Στην παλια μας βαση'' της απαντησε κοφτα

Ησυχια επεσε στο αμαξι .

Η Ρεβεκκα δεν καταλαβαινε τον αδελφο της.Ναι,σιγουρα θα τον πειραζε ο 'θανατος' της ή το γεγονος οτι του εκρυψε οτι ηταν ψεμα

Ηταν κατι σιγουρα ασυγχωρητο για τον αδελφικο δεσμο τους.Μα δεν ηταν δυο οποιαδηποτε αδελφια.Εκεινος ειχε μεγαλωσει γνωριζοντας οτι ηταν ο επομενος αρχηγος της Μαφιας και εκεινη μεγαλωσε παλευοντας ως η εξωγαμη κορη ενος αντρα που της εμαθε να διεκδικει οσα αξιζε και οσα επιθυμουσε,ακομα και αν δεν τα αξιζε

''Πως ειναι η κατασταση εκει?''ρωτησε αδιαφορα σχεδον,σαν να μιλουσε για μια βαση που δεν ηταν δικη της

''Ολοι πισω στη θεση στη θεση τους,πιστευω πως με λιγη δουλεια θα ελευθερωθουμε απο το 'ζυγο' και θα γινουμε αυτονομοι''

Τα λογια του την εκαναν να γυρισει να τον κοιταξει αποτομα .

''Κανεις πλακα τωρα?''ρωτησε προσπαθωντας να μην γελασει

Την κοιταξε σοβαροτατος.

Θεε μου δεν κανει πλακα

Δεν του απαντησε

Μιση ωρα αργοτερα εφτασε στο γνωστο τεθωρακισμενο σπιτι.Οι φυλακες την χαιρετησαν ευθυμα ,τους εγνεψε με οικειοτητα.

Παρκαρε το αμαξι της και ο Αντρεας βγηκε εξω χωρις να της μιλησει καν

Μα δεν προλαβε να βγει καλα καλα ,και η Εσμεραλντα επεσε στην αγκαλια της .Το αρωμα της μεσηλικης οικιακης βοηθου,που ειχε το αποκλειστικο δικαιωμα να την αγκαλιαζει ,εφοσον την μεγαλωσε στην τρυφερη ηλικια απο τα 12 εως και 16 της.Για λιγο καιρο δουλευε στους Κυνηγους μα επεστρεψε σε αυτους συντομα

Θυμαται μια απο τις τελευταιες συζητησεις τους λιγο καιρο πριν ερθει στην βαση τους ο Ιασονας..

''Σταματα τις βλακιες Εσμεραλντα,σιγα τον ωραιο αντρα!''η Ρεβεκκα νευριασμενη απαντησε στην 55χρονη οικιακη βοηθο που γελουσε σαν ερωτοχτυπημενο 15χρονο πινωντας καθε τοσο τον χυμο της

''Δεν τον εχεις δει απο κοντα για αυτο το λες!" η μεσηλικη γυναικα υπερασπιστηκε τον εαυτο της με ενα μειδιασμα και η Ρεβεκκα ξεφυσηξε εγειρε προς την καρεκλα της ακουμπωντας αποκαμωμενη

Η οικιακη βοηθος ειχε διατελεσει το ιδιο επαγγελμα και στο 'εικονικο' σπιτι που διαθετουν οι 'Κυνηγοι' για καλυψη.Και απο τυχη μια μερα συναντησε τον Jason Hunter.Ωστοσο δεν θα μπορουσε να ξερει καν οτι ειναι στην Μαφια και σιγουρα δεν μπορεσε να τους δωσει εστω μια πληροφορια για αυτον,ηταν μια απλη καθαριστρια σε ενα ψευτικο σπιτι που ποτε κανεις δεν πηγαινε

Αλλα και να μαθαινε,πιο πολυ διαθεση ειχε να τους αναλυσει το ποσο ομορφος αντρας ηταν.

Οπως ηταν φυσικο,δεν ξεφυγαν απο την γυναικεια φυση της τα ελκυστικα χαρακτηριστικα του.

''Αποκλειεται να μην σου αρεσει!''η Εσμεραλντα προσπαθησε να την πεισει και η Ρεβεκκα ενιωθε το κεφαλι της να βουιζει.Ισως ηταν απο την ζεστη εκεινης της καλοκαιρνης μερας.

Ο ανθισμενος κηπος ηταν μονο μαρτυρας της συζητησης ων δυο γυναικων

''Τιποτα δεν αποκλειεται.Εχω δει πολυ ωραιους αντρες στην ζωη μου και δεν με ελκυει απλως ενα ωραιο προσωπο ή ενα ωραιο σωμα'' υπερασπιστηκε περηφανα η νεα κοπελα.Στα πρασινα ματια της σπαρταριζε το δικιο

''Ααχ κοριτσι μου..αν εβλεπες πως προχωρουσε.Με τι αερα ,τι βηματισμο.Στο ορκιζομαι μολις μπηκε στην κουζινα ακουγα τις καρδιες των δυο κοριτσιων που με βοηθουσαν να χτυπουν πιο γρηγορα.Η ομορφια του σου κοβει την ανασα!Εχει αυτα τα τατουαζ που εμενα δεν με ενθουσιασαν αλλα της Ιζαμπελας της φανηκαν υπεροχα.Σου εχω πει τι της εκανε εε?'' η γυναικα εμοιαζε να μην εχει σταματημο σημερα

''Ισα με χιλιες φορες''μουρμουρισε η Ρεβεκκα μα η Εσμεραλντα θα της ελεγε ετσι κι αλλιως

''Την καλεσε στο δωματιο του το βραδυ και αυτη ετρεξε φυσικα!Αφου τελειωσε μαζι της την εδιωξε!Το κοριτσι καταρακωθηκε!Και την επομενη μερα ωρες ατελειωτες μας περιεγραφε ποσο καλος ηταν..στο κρεβατι φυσικα!Γιατι κατα τα αλλα την πεταξε σαν χρησιμοποιημενη χαρτοπετσετα!''

Η Ρεβεκκα δεν μπορουσε να καταλαβει αν η Εσμεραλντα εκρυβε γυναικειο ενθουσιασμο ή μισος για τον αντρα

''Ενας τυπος με πολλα κατορθωματα ειναι,ηρεμησε.''

''Αν ποτε σου εχεις την τυχη ή την ατυχια να τον δεις θα καταλαβεις γλυκια μου ''η Εσμεραλντα της εσφιξε το χερι και ετρεξε μεσα στο σπιτι να κλεισει το φαγητο

Η Ρεβεκκα γελασε απο μεσα της

Τι ειρωνια...

''Ρεβεκκα '' την κοιταξε μεσα στα ματια

Η νεαρη κοπελα κοιταξε τη γυναικα,οι μικρες ρυτιδες γυρω απο τα ματια της,το χαμογελο που συγκρατουσε στα σφιγμενα χαρακτηριστικα της

Εκρυβε μια ερωτηση πισω απο τα σφραγισμενα χειλη της

Ολοι ηξεραν τι της εκανε,μα κανεις δεν τολμουσε να ρωτησει

''Εσμι ο αδελφος μου εχει υπερβολικες φιλοδοξιες για αυτο το μερος,πες μου σε παρακαλω,σε ποσο καιρο θα βουλιαξει ο τιτανικος?'' ρωτησε μεταξυ αστειου και σοβαρου η Ρεβεκκα και η γυναικα την κρατησε απο τα χερια.

''Παμε πανω να τακτοποιηθεις και θα τα συζητησουμε το πρωι '' δυο κοπελες απο την υπηρεσια της κουβαλησαν τα πραγματα της Ρεβεκκας μεχρι το δωματιο της

Ηταν 1 το πρωι .

Το σκοταδι σηματοδοτουσε τη συσκοτιση στο μυαλο της κοπελας

Μα φυσικα το μαρτυριο της δεν τελειωνε ακομη

Γιατι ο Αγγελος την περιμενε στην εισοδο του σπιτιου

''Ημουν σιγουρος οτι ησουν ζωντανη,δεν ειναι τρελος ο Διαβολος να σου δωσει τα σκυπτρα'' το κυνικο του σχολιο εκανε ολως παραδοξως την κοπελα να χαμογελασει και να δεχτει την αγκαλια του .

''Το στηριγμα μου '' μουρμουρισε περνωντας μια γερη δοση απο το αρωμα του ψηλου μυωδη αντρα .

''Ο Stephen βρηκε μια κοπελα'' την πληροφορησε στο αυτι κατι ακυρο,ξερωντας πως η Ρεβεκκα δεν θα ηθελε να συζητησει για τα βασανιστηρια και δεν μπορουσε να τους δωσει πληροφοριες

''Σωπα'' αστειευτηκε και εκεινος γελασε πειραζοντας ελαφρως τα μαλλια της .

''Την παρατησε μολις εμαθε οτι πεθανες,ηταν χαωτικα εδω μεσα για μερες'' και τοτε η Ρεβεκκα παρατηρησε τα ματια του,φαινονταν κουρασμενα

Μπορουσε να αναγνωρισει ποτε καποιος εκανε το κατι παραπανω,και ανεκαθεν ο Αγγελος συμμεριζοταν την ψυχραιμια της

''Αναμενωμενο '' μουρμουρισε η κοπελα και κοιταξε γυρω της ,ψαχνωντας καποιο σημαδι που να δηλωνε την παρουσια του αδελφου της ή του Stephen στο χωρο.

''Ο Stephen κοιμηθηκε,ειναι ακομα σε κατασταση σοκ '' μαντεψε την ερωτηση της

''Μαλιστα,πηγαινε ξεκουρασου γιατι αυριο ισως χρειαστει να μπω στο μεγαλο γραφειο '' μουρμουρισε απηυδησμενη η πλανευτρα που μπορει να ειχε φτασει σπιτι της μα ολα ειχαν αλλαξει

Λες και καποιος της ειχε κανει μαγια

Και το μερος που παλια θεωρουσε σπιτι τωρα την εκανε να νιωθει αβολα

Λες και δεν ανηκε πια εκει,μα ουτε πισω ανηκε.Ενιωθε ξενη και χωρις προορισμο

Ανεβηκε μηχανικα τη σκαλα

Η υπηρεσια του σπιτιου ειχε αποσυρθει πριν λιγα λεπτα λεγοντας ευγενικα καληνυχτα.

Το σπιτι ηταν βουβο,σαν αδειο,μα δεν ηταν,ισως στοιχειωμενο.Μα οχι απο καποιο τρομαχτικο φαντασμα,μα απο το πνευμα της αλλοτριωσης.

Ολα ειχαν αλλαξει ,μα ακομη δεν το ειχε καταλαβει κανεις τους

Ολα ηταν στην θεση τους μα και ταυτοχρονα στο αλλο ακρο

Το δωματιο της ευτυχως ηταν ιδιο,χωρις τα πραγματα της στη θεση τους βεβαια εμοιαζε με καποιο δανεικο μα ηξερε πως αυριο θα το ενιωθε ξανα δικο της

Η σκεψη σχεδον την πονεσε χωρις λογο που μπορουσε να σκεφτει ή εστω να παραδεχτει

''Τι σου συμβαινει Ρεβεκκα?'' η φωνη του αδελφου της,που καθοταν ορθιος πισω σχεδον απο την πορτα την εκανε να αναπηδησει απο τη θεση της σε θεση μαχης

''Εισαι τρελος?Με κατατρομαξες!'' ψιθυρισε εντονα και εκλεισε την πορτα πισω της

Ο αδελφος της,ή μαλλον ο ετεροθαλης αδελφος της,την κοιταξε σκληρα

''Δεν θες να εισαι εδω'' ειπε χωρις να ρωτα στην πραγματικοτητα

''Τι λες?Μα πως μπορεις να σκεφτεσαι κατι τετοιο?Προσπαθησα να δραπετευσω'' υπερασπιστηκε τον εαυτο της

''Προσπαθησες να τον πληγωσεις οπως σε πληγωσε!Ηταν προσωπικο και εμενα δεν με κοροιδευεις!Ειδα την εκφραση σου οταν σου ειπα τι γινεται!Ειδα την ενταση στο προσωπο σου οταν βγηκες απο το γραφειο του!Τι συμβαινει Ρεβεκκα?Πηδηχτηκατε?'' την ρωτησε κυνικα εισπραττοντας ενα δυνατο χαστουκι στο μαγουλο

Την κοιταξε κρατωντας το μαγουλο του μαλακωνοντας ελαχιστα την εκφραση του

''Πως τολμας!Εγω που θυσιαστηκα για σενα και την κλικα!Ξερεις για τι ξεπεσμο μιλαμε?Γνωριζεις σε τι ειδους παρακμη βρισκομαστε?''τον ρωτησε θιγμενη και εκνευρισμενη οσο δεν παει

Ειχε αρχισει να ανεβαζει παλμους και η φωνη της ανεβαζε τονους.

''Ελα τωρα Ρεβεκκα!Η παρακμη ειχε αρχισει χρονια πριν!Η CIA εχει περικυκλωσει τη Μαφια!Δεν θα ξεφευγαμε εμεις!''δικαιολογησε την μικρη του ισως αδυναμια να παρει ορθες αποφασεις

''Ο μπαμπας το ηξερε αυτο,ομως το διαχειριστηκε επαξια!Απο εσενα περιμενα το ιδιο'' ειπε πικρα ,το χαστουκι ειχε καταλαγιασει τον θυμο της μα μια πικρια ειχε κολλησει στον λαιμο της

Και ετσι ξεκινησε ξανα ο ιδιος καυγας,ο ατελειωτος,ατερμονος,φαυλος διαλογος αναμεσα τους,που χρονια τωρα γινεται και πουθενα δεν καταληγει

''Ρεβεκκα μαλλον δεν το θυμασαι γιατι ησουν μικρη!Αλλα τοτε,πριν 16 χρονια, λαβαμε μια ανωνυμη πληροφορια οτι απηγαγαν τον μικρο γιο ενος ισχυρου Μαφιοζου της Αγγλιας,ποτε δεν μαθαμε ποτε ποιανου γιατι τοτε υπηρχαν πολλοι και κανεις δεν θα παραδεχοταν την αδυναμια του να προστατεψει την οικογενεια του,ουτε ηταν και μια περιδος εκειχειριας, εκεινον ομως,ηταν 11 χρονων λενε, τον βασανισαν για να αποσπασουν πληροφοριες ,το ιδιο εκαναν με την γυναικα ενος αλλου,και το ιδιο μοτιβο συνεχιστηκε για ενα χρονο ,και εκτοτε εχουν διαλυθει απειρες κλικες.Αυτη ηταν μια κινηση στρατηγικης!Μην περιμενεις να παιρνω ρισκα οταν εκεινοι κατεστρεψαν καποτε τους καλυτερους!''

Τα λογια του ξεκλειδωσαν ενα μικρο πορτακι στο μυαλο της Ρεβεκκας που ξεκλειδωσε με τη σειρα του μια μεγαλη πυλη,την πρωτη απο τις πολλες που θα διεβαινε ποτε,εκεινη της αληθειας

απηγαγαν το γιο ενος ισχυρου Μαφιοζου της Αγγλιας,ποτε δεν μαθαμε ποιανου γιατι τοτε υπηρχαν πολλοι,τον βασανισαν

πριν 16 χρονια

Στο χερι του Ιασονα

Το αριστερο

Ενα μικρο δορυ

Κυνηγοι,λογικο

Και ο συμβολισμος ΄02

Που θα μπορουσε να ειναι ημερομηνια.

2002 ας πουμε

Το οποιο πριν ποσα χρονια ηταν?

16 χρονια πριν.Μα ο Ιασονας τοτε ηταν..

Jason Hunter.Αρρεν.Γεννημενος το '91

Μα αυτο τον κανει εν ετει 2018 27 χρονων,το ποιο σημαινει οτι πριν 16 χρονια

Ηταν 11.

Η Ρεβεκκα γεματη συνειδητοποιηση κοιταξε τον αδελφο της

''Θεε μου''μουρμουρισε

Ο Jason Hunter ειχε εναν απωτερο σκοπο,ενα σχεδιο,το οποιο δεν ηξερε,μα κατανοουσε

Το μυαλο της φωτιστηκε,ολα φανηκαν ξεκαθαρα,λες και ηταν τοση ωρα εκει μα εκεινη αρνουνταν να ανοιξει τα ματια της

''Τι ειναι Ρεβεκκα?''ο Αντρεας ρωτησε απηυδησμενος απο τα θεατρακια της αδελφης του

''Πρεπει να φυγω'' μουρμουρισε και αρπαξε την τσαντα της απο το κρεβατι στην αλλη ακρη του δωματιου μαζι με τη μια βαλιτσα της

''Τι ?Που να πας νυχτιατικα?''ο αδελφος της προς στιγμην πανικοβληθηκε

''Πισω'' μουρμουρισε και εκανε να ανοιξει την πορτα με τον αγκωνα της αφου τα χερια της ηταν φροτωμενα με τις βαλιτσες της και την τσαντα χειρος της

Την τραβηξε πισω

''Που πισω?'' η ρητωρικη του ερωτηση την εκνευρισε

Ειχε τρελαθει τελειως?

''Στους κυνηγους,ειστε οικογενεια μου μα οσο μενω εδω δεν θα σας κάνω καλο''του ειπε κοιτωντας τον στα μπερδεμενα του ματια

Ο Αντρεας την αφησε αποτομα

Το βλεμμα του ηταν λες και κοιτουσε μια ξενη

Λες και δεν ηταν αδελφια

Η καρδια του βουλιαξε αποτομα. Η αγερωχη καρδια της κοπελας εχασε πεντε χτυπους

Οι ανασες τους εβγαιναν προσεκτικα λες και φοβοντουσαν πως ο οποιοσδηποτε ηχος θα πυροδοτουσε τη βομβα

''Θα επιστρεψω πισω''

Ηταν το μεγαλυτερο ψεμα που ειπε ποτε της

Και οχι γιατι δεν επεστρεψε,μα γιατι δεν εμεινε.
Γυρισε πισω μονο και μονο για να ξαναφυγει ,κι αυτη τη φορα, για παντα

Δεν της απαντησε μα κοντοσταθηκε απεναντι της

''Δεν το πιστευω οτι μας προδιδεις για αυτους.Ειμαστε οικογενεια Ρεβεκκα!''συριξε οργισμενος,η φωνη του ηταν γεματη φαρμακι και διαθεση για εκδικηση

''Οικογενεια θα ειμαστε παντα!Μα εγω γεννηθηκα για να πετυχω και μεγαλωσα για να μην αφηνω εμποδια να με κρατουν πισω!''

''Εμεις ειμαστε το εμποδιο?''η βροντερη φωνη του και ο πονος που υπηρχε κρυμμενος στα ματια του την σοκαρε προς στιγμην.Ο Αντρεας την ειχε αναγκη?

''Εδω θα πνιγουμε ολοι μαζι!Μα μολις 'κατεβω απο τη βαρκα' εσεις θα επιπλευσετε και εγω θα τα βγαλω περα μονη μου!Δεν το βλεπεις ?Μα πως μπορεις να μην το βλεπεις?'' ηταν πλεον σιγουρη πως ολοι ηταν ξυπνιοι

''Σε χρειαζομαι εδω Ρεβεκκα!'' της απαντησε χωρις να εχει κατανοησει λεξη απο οσα του ειπε

Η κοπελα πηρε μια βαθια ανασα.Εδειξε να το σκεφτεται

''Πολυ καλα.Θα μεινω'' ειδε τα ματια του Αντρεα να αστραφτουν

Μα δεν ειχε τελειωσει

''Με τον ορο να αναλαβω τα ινια'' αμεσως σοβαρεψε ξανα

''Αυτο αποκλειεται ''

Και με αυτες τις λεξεις,μπορει η καρδια της Ρεβεκκας να σκληρυνε και ο εγωισμος του να υψωθηκε στο επακρο ,μα ηταν κατι παραπανω απο ξεκαθαρες

''Πολυ καλα λοιπον'' σηκωσε ξανα τις βαλιτσες και προχωρησε με ταχτυ βημα εξω

Στο διαδρομο ειδε τον Stephen αγουροξυπνημενο και ανησυχο

''Τι εγινε?Γιατι φωναζατε?'' ρωτησε τριβοντας ματια του μεσα απο τα γυαλια του

Οι ερωτησεις του την κουραζαν σχεδον οσο η φλυαρια του

''Να τα ξαναβρεις με την κοπελα σου!'' τον κοιταξε στα ματια και ειδε να ξεροκαταπινει

''Π-πως ''

''Αυτο που σου λεω!'' τον προσπερασε και αγνοωντας μερικους ακυρους που μαλλον εργαζονταν στο σπιτι

Σαν κυνηγημενη βγηκε εξω απο το ιδιο της το σπιτι ,η καρδια της χτυπουσε δυνατα και εβλεπε κοκκινο.Πεταξε τις βαλιτσες και την τσαντα της στο πισω καθισμα και μπηκε μεσα στο ακριβο αμαξι που ειχε γνωρισει και καλυτερες μερες.

Τι θα εκανε?Θα γυρνουσε πισω?Πρωτα επρεπε να παει να παρει κατι που πιστευε οτι χρειαζοταν πριν δει τον Ιασονα.

Μα μετα?

Την ηθελαν?Θα την δεχονταν?

Μα το κυριοτερο,

γιατι γυρνουσε πισω?

Ο Ιασονας ηταν εκνευρισμενος με ο,τι κινουνταν και ανεπνεε γυρω του απο την στιγμη που η Ρεβεκκα βγηκε απο το σπιτι

Φυσικα η υπερενταση ηταν μεγαλη οποτε στη μια το βραδυ αποφασισαν να επισκεφθουν το κλαμπ που του ανηκε αντι να κανουν απολογισμο των εσοδων.

Ο Carter και ο Eric δεν τολμουσαν να μιλησουν .Κρυφα κανεις απο τους τρεις τους δεν ηθελε να φυγει η Ρεβεκκα μα ειναι ντροπη να παραδεχεσαι οτι αγαπας τον προδοτη

Οσον αφορα τον Jason Hunter,η ελλειψη της παρουσιας της και των ενοχλητικων σχολιων της σε καθετι ελεγε τον ενοχλουσε ,μα πιο πολυ τον ενοχλουσε η ιδια του η ενοχληση.

''Θελετε αλλο ενα ποτο?''η φωνη μιας σερβιτορας που του ειχε συστηθει ηδη απειρες φορες τον ρωτησε κοιτωντας τον με ενα βλεμμα λαγνο και γεματο υπονοουμενο

Την κοιταξε εξεταστικα

Ηταν ομροφη,δηλαδη ενταξει,μετρια ,ναι ,πολυ μετρια.

Σιγουρα δεν ηταν Ρεβεκκα Ιακωβου

Μαλωσε τον εαυτο του για τις σκεψεις του

Συγκεντρωσου

Το μπαρ ηταν γεματο απο μελη της κλικας και μερικους ,προσεκτικα επιλεγμενους εκλεκτους.

Η μουσικη δυνατη και ο φωτισμος χαμηλος.

Η ωρα ηταν λιγο μετα της τρεις οταν αρχισε να αναρωτιεται αν ειχε κανει λαθος που την εδιωξε.
Τις σκεψεις του διεκοπταν καθε λιγο και λιγακι διαφορες κοπελες αλλα και μελη της Μαφιας που αναμεσα σε πολλα αλλα ηθελαν να μαθουν για την Ρεβεκκα Ιακωβου

Γεγονος που τον εκνευριζε ακομη περισσοτερο

Οποτε φανταστειτε την εκπληξη του οταν ενας φρουρος που ηταν εξω απο το μαγαζι ηθρε να τον ενημερωσει πως η Ρεβεκκα Ιακωβου ηταν εξω και απαιτουσε να μπει μεσα

Η καρδια του,για πρωτη φορα στη ζωη του εχασε εναν χτυπο

''Αφηστε τη να μπει''

Σιγουρα οσοι ειχαν ακουσει την ρητη εντολη τη μετεφεραν και σε αλλους μαζι με τα νεα και συντομα ακομη και η μουσικη ειχα χαμηλωσει ελαχιστα.

Και φυσικα τιποτα,ουτε ο φωτισμος,ουτε η μουσικη,ουτε καμια αλλη ομροφη γυναικα του χωρου δεν μπορεσε να τους προετοιμασει για εκεινη.

Και μολις την ειδε ξανα,ο Ιασονας αφησε την καρδια του να χτυπησει μερικες φορες παραπανω απο οτι επρεπε

Ο επιβλητικος βηματισμος της,τα μακρυα της ποδια ,οι υπεροχες καμπυλες της και η στενη της λεκανη,η λεπτη της μεση και το πλουσιο στηθος της,το σκουρο μπλε φορεμα και οι γοβες της,τα πανεμορφα πρασινα ματια της,ολα αυτα,ενα ενα ,και ολα μαζι,τον ζαλιζαν.Τον επνιγαν και τον επανεφεραν στη ζωη

Τα ματια της ηταν καρφωμενα στα δικα του ,στον πιο ισχυρο αντρα στον χωρο,που οτι αγγιζε το εκανε χρυσο

Το πρασινο ενωθηκε με το μαυρο και χαθηκαν στα φωτα του χωρου

''Τι εγινε Ρεβεκκα?Ηρθες να παρακαλεσεις για να σε αφησουμε να γυρισεις?''

Ο τονος του ηταν χαλαρος,καμια σχεση με τις εκφρασεις των δυο φιλων του ,το ακριβως αντιθετο με τα αδιακριτα βλεμματα ολων των υπολοιπων

Τον πλησιασε.

Εβγαλε τα μαλλια απο το λαιμο της και τα τιναξε με χαρη προς τα πισω

Μια χρυση αλυσιδα κρεμοταν στον αλλωτε γυμνο λαιμο της

Το βλεμμα του καρφωθηκε εκει.

Πλησιασε εως οτου τους χωριζε μιση αναπνοη.

Η λεπτη αλυσιδα που κρεμοταν απο το λαιμο της ειχε δυο κρεμαστα,του ηταν δυσκολο να τα ξεχωρισει.

Το βλεμμα της τον εκαιγε.Η ανασα του την εκανε να εθιστει στην μεντα.Η μουσικη ηχουσε δυνατα μα ολα ειχαν σωπασει στο μυαλο και των δυο

Τα δαχτυλα του,καλυμμενα με τατουαζ και δαχτυλιδια αιωρηθηκαν πανω απο το λαιμο της .Αθελα της ανατριχιασε. Την κοιταξε ερωτηματικα.

Δυο πρασινες λιμνες του εδωσαν το πρασινο φως να την αγγιξει

Τα ακροδαχτυλα του αγγιξαν στιγμιαια το δερμα της που αμεσως πηρε φωτια.

Περιεργαστηκε την αλυσιδα και διαχωρησε τα δυο κρεμαστα

Ενα μικρο ,χρυσο ,σκαλισμενο σχεδον,βελος,

Διπλα του ο αριθμος -2-

Η καρδια του βουλιαξε στο στερνο του

Αποκλειεται να ειναι συμπτωση

Κοιταξε την εξυπνη γυναικα απεναντι του ,η καμπυλη στα πλουσια χειλη της,η αρχη ενος χαμογελου τον γεμισε ενα συναισθημα ανεξηγητο για εκεινη

Σταθηκε αμιλητος και απορρημενος απεναντι της

Τι του συνεβαινε?

Και η Ρεβεκκα ,βλεποντας την συγχυση του αντρα απεναντι της χαρηκε,νομιζοντας οτι ειχε κερδισει.Κοιτουσε το πατωμα επιτηδες για να κρατησει κρυφο ενα μικρο μειδιασμα

Ο Ιασονας αφησε απαλα το κολιε να πεσει λιγο πιο πανω απο το στητο στηθος της κοπελας

Μα εκεινη εκανε το μοιραιο λαθος να κοιταξει ξανα πανω,και μπορει να του ειχε χαρισει πολλες ανακοπες μα εκεινος της χαρισε την μεγαλυτερη

Γιατι

O Jason Hunter απεναντι της

της χαμογελουσε

Ενα χαμογελο που φωτισε το προσωπο του και τον θεοποιησε,τα λευκα του δοντια φωτισαν μπροστα της μια πτυχη του που σπανια θα εβλεπε

Εκεινη ομως που θα την κρατουσε αιχμαλωτη μεσα στο ιδιο της το μυαλο

Μα εκεινο το χαμογελο ,ηταν μοιραιο.

Οχι γιατι ηταν το πρωτο,ουτε γιατι ηταν μπροστα σε ολους.

Ηταν κατι πολυ ,πολυ σημαντικοτερο που κσι οι δυο μεχρι στιγμης αγνοουσαν

''Ειμαι μεσα'' τα λογια της ηταν ανικανα να απομακρυνουν να ματια του απο τα δικα της

Εγνεψε μη μπορωντας να μιλησει

Και ετσι αυτος αρχισε να ερωτευεται

Μια γυναικα...

Μια γυναίκα τόσο αλλοπρόσαλλη,

τόσο όμορφη, τόσο σκληρή και τόσο αδάμαστη

οσο

κι η θάλασσα.

Κι ημουν στο σκοταδι ,κι ημουν το σκοταδι,

και με ειδε μια αχτιδα

(Κ.Καρυωτακης)

Ciao Bellas!!

Πως ειστε?Ολα καλα?

ΣΥΝΕΒΗ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΘΕΛΑΤΕ!

Οριστε ...δεν εχετε παραπονο

Διαβασα τα σχολια σας προσεκτικα και για να ειμαι ειλικρινης επηρεαστηκα γιατι αν και εχω ενα πλανο πολυ γενικο για καποια πραγματα μ αρεσει να βλεπω πως αντιλαμβανεστε την κατασταση

Οποτε τωρα πειτε μου

Πως σας φανηκε?

Η Ρεβεκκα τα εδωσε ολα...

Ο Αντρεας μου τα χαλασε λιγο.

Ο Ιασονας ξεπερασε τον εαυτο του !

Και τωρα η ερωτηση του ενος εκατομμυριου...

Τι θελετε να δειτε?(Ειμαι στις καλες μου σημερα)

Ελπιζω να σας πανε ολα καλα

Παω να κοιμηθω πριν το φροντιστηριο....

Σας αγαπω πολυ!!!!!

xxxΜαγδαxxx