Αφιερωμενο σε καθεμια αναγνωστρια μου ξεχωριστα,σας αγαπω!Και σε εκεινον.

Αμαρτίαι γονέων παιδεύουσι τέκνα.
Αρχαιοπρεπής παροιμία

Τις ερωτικες σχεσεις θα τις χωριζε καποιος-μαλλον πολυ- αισιοδοξος σε πολλες κατηγοριες.Ειναι οι ερωτικες σχεσεις παθους, στοργης,σχεσεις που μοιαζουν με φιλιες,σχεσεις γεματες χιουμορ και γελιο,σχεσεις σοβαρες με δραμα και ακραια αισθηματα,σχεσεις που φερνουν τους δυο ανθρωπους στο σημειο να μοιαζουν μεταξυ τους.Υπαρχουν ακομη οι σχεσεις υποστηριξης,οι ακρως ρομαντικες,οι ακρως ανταγωνιστικες,οι σχεσεις γεματες τσακωμους και εντασεις ,οι σχεσεις ζηλιας και κτητικοτητας.

Ειναι πολλες οι κατηγοριες σχεσεων για καποιων αισιοδοξο.

Για μενα ωστοσο,και κατω απο το πρισμα της απαισιοδοξιας,οι σχεσεις χωριζονται σε δυο κατηγοριες,σε εκεινες που λειτουργουν,και εκεινες που αποτυγχανουν.

Θα ηταν ισως υπερβολικα ηττοπαθες να αφησουμε τους εαυτους μας να πιστευουν οτι αν το θες αρκετα πετυχαινει

'Περναμε απλα μια κακη φαση,θα περασει'

'Απλως δεν ειχε ορεξη,για αυτο δεν ηρθε'

'Ηταν εξω με φιλους ,γι αυτο δεν απαντησε'

'Ηταν μεθυσμενος,δεν το ηθελε,ενα φιλι ηταν μονο,για εκεινον δεν σημαινε τιποτα ειπε'

'Νταξει μπορει να ειχε καποιο προβλημα σπιτι του,ειμαι σιγουρη οτι δεν το ηθελε να ειναι ετσι αποτομος'

'Αφου ξερετε πως ετσι κανει,θα του περασει'

'Απλα ετσι ξερει να εκδηλωνεται'

'Τον ειχε κερατωσει η πρωην του γι αυτο φερεται ετσι'

Αυτες οι σχεσεις εχουν πολλη ενταση κρυμμενη μεσα τους.Και ο,τι εχει ενταση,μαθε,οτι δεν εχει ποτε διαρκεια

Μα επειτα θα μου πεις ,η αγαπη,η αληθινη αγαπη,πως κραταει για παντα?

Μαθε λοιπον οτι η αγαπη ,ανθρωπε που αγαπησες,δεν εχει ενταση,εχει ισχυ,δυναμη.
Η αγαπη δεν ειναι ποτε εντονη,ειναι ομως δυνατη,και αυτο την εκανε αιωνια.

Οποτε για το καλο σου,να αγαπας μονο οσους σε αγαπανε.

Αλλιως προετοιμασου για μια αγαπη με εφημερη και παροδικη ανταποκριση που θα συνοδευτει απο μια μακροχρονια αδιαφορια.

Γιατι μετα τον ερωτα ερχεται το κενο,αλλα μετα την αγαπη,

περισσοτερη αγαπη.

---------------------------------------------------------------------------------

''Εσυ φταις!''ειπε σε πληρη συγχυση στην φιλη της

Η κοπελα ειχε αρχισει να εκνευριζεται

''Ρεβεκκα παραλογιζεσαι!σου ειπα οτι οι ενεσεις δεν ειναι 100% αποτελεσματικες και επεμενες οτι δεν ηθελες χαπι!'' υπερασπιστηκε ο μεσο αντισυλληψης που της προτεινε

''Τα χαπια προκαλουν πρηξιμο'' συριξε εκνευρισμενη και περασε τα χερια της μεσα απο τα μαλλια της

''Αυτο να δεις πρηξιμο που θα σου προκαλεσει'' σαρκασε και η φιλη της της εριξε ενα βλεμμα που σκοτωνε

''Θα το κανω χωρις να το μαθει'' μουρμουρισε και προσπαθησε να σταματησει το τρεμουλο.Ενιωσε τον εαυτο της να αρρωσταινει ,ειχε ανεβασει σιγουρα πυρετο.

Μα πως γινοταν?Ηταν παντα εξαιρετικα προσεκτικοι.Πως θα του το ελεγε?Τι θα του ελεγε βασικα...και η αντιδραση του?Ο λογος που χρειαζεται τον Eric και τον Carter για να επεμβουν.

''Θα κανεις εκτρωση'' συμπερανε η Ellie και την κοιταξε μεσα στα ματια ετοιμη να συμφωνησει με καθετι η μικρη πλανευτρα της προτεινε.Τα καταπρασινα ματια της εξεπεμπαν με διαφανεια το ευαλωτο της καταστασης της.

''Φυσικα!''ειπε με απολυτη σιγουρια.Το ειπε ψυχρα,χωρις να συνειδητοποιει οτι μεσα της μεγαλωνε ενα μωρο ,κι οχι ενα φασολι.

''Εισαι σιγουρη?Ισως πρεπει να το σκεφτεις πρωτα λιγο,δεν εισαι 17χρονο που φοβαται να το πει στους γονεις του γιατι θα σε πεταξουν εξω απο το σπιτι,εισαι 22 χρονων και οικονομικα ευκαταστατη''προεβαλλε με ηρεμια την αντιθετη αποψη ,γεγονος που εξοργισε την Ρεβεκκα

''Εχω μια καριερα Ellie!Το επαγγελμα μου δεν μου επιτρεπει,σε αυτη την φαση ιδιαιτερες αυξομειωσεις βαρους χαλαρωση δερματος και φυσικα (!) δεσμευσεις και υποχρεωσεις'' ειπε με σιγουρια

''Ξερεις οτι για ολα αυτα υπαρχει λυσ-''

''Με ποιανου το μερος εισαι εσυ τωρα?'' την ρωτησε αγριεμενα και η Ellie ανασηκωσε τους ωμους της

''Εγω απλως σου λεω αυτα που θα ελεγα σε καθε ασθενη ωστε να μην γυρισεις σε δυο τρια χρονια και με κατηγορησεις που δεν σου μιλησα οπως τωρα με κατηγορεις που δεν σου εχωσα το χαπι στο στομα''ειπε καυστικα και η Ρεβεκκα την κοιταξε βλοσηρα

''Εχουμε πιο σημαντικα προβληματα τωρα απο τα παραπονα σου Ellie'' της το ξεκοψε και βρηκε την δυναμη να σηκωθει απο το κρεβατι

Αν περπατουσε ισως σκεφτοταν καλυτερα.

''Ωραια,θα παρω τον φιλο μου τον Aaron,ειναι διευθυντης σε μια αριστη κλινικη στο Βελγιο ,θα σου κλεισω ραντεβου'' εβγαλε το κινητο της και αριχσε την διαδικασια της κλησης

Η Ρεβεκκα εμεινε ακινητη μπροστα της .

Φοβοταν.Οχι τον Ιασονα,ουτε οτι θα το μετανιωνε.Ειχε ενα κακο προαισθημα,ενιωθε αυτη την εγκυμοσυνη ως τον προαγγελο για κατι πολυ κακο

''Ναι ,ειναι σιγουρα εγκυος ,εκανε δυο τεστ,υπολιζουμε 2-3 εβδομαδων'' ειπε οσο πιο σιγα μπορουσε η Ellie καθως και οι τοιχοι ειχαν αυτια

Αρα προεκυψε στην Δονουσα, το μαγικο της νησι.Αυτο δημιουργησε μια πικρη γευση στο στομα της.Ειχαν λυθει τα μαγια?

''αυριο.Πιο νωρις δεν εχεις χρονο ε?'' επεμεινε γνωριζοντας οτι η Ρεβεκκα δεν μπορουσε να περιμενει ,την κοιταξε για ενα νευμα οτι ηταν ενταξει με το ραντεβου.

Η πλανευτρα εγνεψε οντως και απο το γραφειο του Ιασονα πηρε το πακετο με τα τσιγαρα,αναψε ενα και δυο τρεις εισπνοες μετα ηρεμησε .

Εκλεισε τα ματια της και γευτηκε τον καπνο.Εξεπνευσε.

''Θα του το πω με ηρεμια,θα κανω εκτρωση.Δεν ειναι και να τρελαινεσαι το θεμα,καθε μερα τοσες γινονται'' ειπε πιο πολυ στον εαυτο της

''Ο Aaron ειπε οτι θα γινει με φαρμακο.Το πρωτο αφου σε εξετασει και το δευτερο 36 ωρες μετα.Απο την στιγμη που εισαι τοσο λιγων εβδομαδων ειναι πιο ασφαλες.Αλλα θα εχεις εντονες ναυτιες ,ζαλαδες ,κραμπες ,εμετους'' της ειπε και αλλη μια αναγουλα εκανε την Ρεβεκκα να βαλει το χερι της μπροστα απο τα χειλη της τρομαγμενη.

''Φευγουμε αυριο το πρωι για Βρυξελλες και σε τρεις μερες θα ειμαστε πισω.'' φιλη της σηκωθηκε ορθια και πηρε το τσιγαρο απο τα χερια της Ρεβεκκας

''Αφου δεν το αντεχεις αυτες τις μερες.Αστο '' ειπε απαλα

''Εχουμε την εκδηλωση για την ιδρυση των Κυνηγων σημερα.77 χρονια,δεν μπορω να το κανω σημερα''

''Υπεκφευγεις.Αυριο 8 το πρωι το τζετ πρεπει να ειναι ετοιμο.''τη πιεσε και η Ρεβεκκα ξεφυσηξε.

''Να πεις στον Eric οτι θα κοιμηθω στο σπιτι του μαζι σας σημερα'' προεβλεψε και η φιλη της δεν της χρυσωσε το χαπι,συμφωνησε.

''Ειμαι εγκυος,θα κανω εκτρωση.Οχι οχι ετσι,αλλιως.Ιασονα εχω καθυστερηση,ισως ειμαι εγκυος,εχω προγραμματισει εκτρωση'' μουρμουρισε στον εαυτο της

Η ωρα ηταν 10 το πρωι ολοι ειτε δουλευαν,ειτε οσοι ξενυχτησαν κοιμουνταν.Αλλωστε το βραδυ η επαυλη θα υποδεχοταν πληθωρα ανθρωπων και οι ετοιμασιες ειχαν διακοπει απο το 'πορτρετο' της.Επιασε τον εαυτο της να μην την πειραζει καν το κρεμασμενο της κορμι ,πλεον ολα φανταζαν μικρα μπροστα στον διαρρηκτη στο σωμα της.

Πλησιασε το γραφειο του Ιασονα.Ειχε ιδρωσει σχεδον.Ηξερε οτι θα τσακωνονταν.Ο,τι ειχαν δημιουργησει εως τωρα θα τιναζοταν στον αερα

Ακουσε λιγες φωνες στο γραφειο ,οποτε υπεθεσε οτι ειχαν μεινει μονο οι τρεις τους μεσα,αποδειχθηκε σωστη.

Μπηκε χωρις να χτυπησει και εκλεισε καλα την πορτα πισω της.

''Εισαι καλυτερα?'' ο Eric ρωτησε πρωτος και εφερε μια πολυθρονα πιο κοντα για να κατσει και εκεινη.Φαινονταν και οι τρεις πολυ κουρασμενοι

''Ναι μια χαρα ειμαι '' ειπε οσο πιο ανετα μπορουσε.Το βλεμμα του Ιασονα κλειδωσε πανω της,προσπαθουσε να καταλαβει εαν η κοπελα ελεγε ψεματα

''Θελεις κατι ?'' ο Carter εμοιαζε ετοιμος να παει στο κρεβατι του οποτε σηκωθηκε ταχα για να τους δωσει λιγο ιδιωτικο χωρο

''Οχι καλυτερα να κατσεις κατω'' ειπε και προς απογοητευση του εκατσε παλι στην δερματινη πολυθρονα

Καθισε στην ακρη της θεσης της.Τα ματια του Ιασονα και το επιτακτικο του βλεμμα την εκαιγε.

Πηρε μια ανασα

Ή τωρα ή ποτέ

Ανοιξε τα χειλη της και η καρδια της χτυπουσε δυνατα.Ολο το δωματιο ειχε βυθιστει στην σιωπη και οι τρεις ανδρες την κοιτουσαν ανυπομονα

''Ειμαι εγκυος''

Σιωπη

Θα ορκιζοταν οτι ο Eric πνιγηκε με το ποτο του και αρχισε να βηχει δυνατα

Ηταν η δευτερη φορα που θα εκανε την καρδια του Ιασονα να παψει να χτυπα για ενα δευτερολεπτο

Ο Carter ειχε γουρλωσει τα ματια του και την κοιτουσε.

Ο ιθινοντας ενιωθε ενα εντονο βουητο να καλυπτει το μυαλο του

Εγκυος?Πως?Ηταν δικο του?

Δεν τολμησε να ρωτησει.Δεν τον ενοιαζε κιολας πιανου θα ηταν το παιδι ,πιο πολυ θα τον πειραζε που η Ρεβεκκα ειχε πηδηχτει με καποιον αλλον

Εκεινη απο την αλλη?Δεν γνωριζε αν αργουσε να απαντησει γιατι παθαινε εγκεφαλικο ή γιατι στο μυαλο του σχεδιαζε το επομενο βασανιστηριο της

Εσμιξε τα φρυδια του σαν να του ειπε κατι τελειως απιθανο

''Τι-τι ειπες?'' εγειρε προς τα μπροστα σε μια ελπιδα οτι δεν ακουσε καλα

''Ακουσες τι ειπα.'' συριξε και τον κοιταξε με θρασος

''Πως στο διαολο εγινε αυτο Ρεβεκκα?'' ο κρυος ιδρωτας που εσταζε απο το μετωπο του ηταν μονο η αρχη.Το στηθος του πονουσε και ειχε αποκτησει αρρυθμιες,ενιωθε μια σκοταδινη.

''Θες να σου εξηγησω οντως?'' τον ειρωνευτηκε

''Περναμε προφυλαξεις,δεν ειναι δικο μου'' εφτυσε σχεδον τις λεξεις και ολοι ακουσαν τα δοντια του να τριζουν

Η Ρεβεκκα δεν εχασε την ψυχραιμια της,ηταν αλλωστε γνωστη και φημισμενη για την απαθεια της.

''Αυριο το πρωι πεταω για Βρυξελλες ,θα κανω εκτρωση και σε τρεις μερες θα ειμαι πισω'' αγνοησε τα λογια του.

''Γιατι δεν το ριχνεις εδω?''την ρωτησε ,οντας διστακτικος με την αποφαση της να φυγει

Εψαξε στα τυφλα για τα τσιγαρα του για τα οποια πανηγυρισε μολις βρηκε

Οι δυο φιλοι του ειχαν μεινει στηλες αλατος

''H Ellie ξερει τον γιατρο εκει και θελω να ειμαι σιγουρη πως ολα θα πανε καλα''

Ο Carter ,που ως γνωστον στο δωματιο ηταν ο πιο ευαισθητος,δεν πιστευε στα αυτια του!Μιλουσαν αυτοι οι δυο λες και η Ρεβεκκα θα πηγαινε να αφαιρεσει τον φρονημητη της !Για ονομα!

''Θα ερθει και η Ellie μαζι σου?'' ανασηκωσε το φρυδι του καχυποπτα

Η Ρεβεκκα μετρησε μεχρι το τρια για να δωσει ηρεμη απαντηση και να μη τον βρισει

''Χρειαζομαι καποιον για οσο θα ειμαι εκτος.'' προφερε αδιαφορα-ή τουλαχιστον οσο μπορουσε-

''Εμενα σαν σχεδιο αποδρασης μου ακουγεται'' ειπε γνωριζοντας οτι η κοπελα θα εφτανε στα ορια της αναβοντας το τσιγαρο του

Ο μαγικος καπνος εθεσε μια ταξη στις σκεψεις του,που ηταν ολες μπερδεμενες η μια πανω στην αλλη και ουρλιαζαν στο μυαλο του.Οι πιθανοτητες δε?Χειροτερα

Τον αγνοησε και σηκωθηκε ορθια.

''Δεν τελειωσα'' της ειπε αυστηρα.

Ο τονος του την γυρισε πισω στο παρελθον σβηνοντας το 8ημερο ταξιδι τους

''Εγω ομως ναι'' δεν γυρισε καν την πλατη της

''Ρεβεκκα!!''της φωναξε και σηκωθηκε ορθιος.Σταματησε εκει που ηταν και γυρισε αργα.Το βλεμμα της εκρυβε μια απροσμενη ηρεμια ,πισω ομως απο τα ματια της εβλεπες το βαθυ σκοταδι

''Ακου Ιασονα,για να μην λεμε ψεματα μεταξυ μας,αν ειναι καποιος που δεν θελει καθολου αυτο το παιδι ,αυτη ειμαι εγω!Και να το ηθελες εσυ-που ξερω πως δεν το θες- θα προχωρουσα σε αμβλωση.Οποτε αν νομιζεις οτι ξαφνικα μετατραπηκα σε γλυκο κοριτσι που θα διακινδυνευε τη ζωη την περιουσια και την καριερα της φευγωντας μακρια με το μωρο της με το οποιο θα επεστρεφε χρονια μετα περιμενοντας να το αναγνωρισεις ,κανεις λαθος!Δεν ημουν και δεν θα γινω ποτε αυτη!Οσο για το αν αυτο το παιδι ειναι δικο σου,ειναι και το ξερεις!Οποτε αυτο το ενα πραγμα που σου ζητησα,να εχεις ετοιμο το αεροπλανο στις 8,φροντισε να το κανεις!Αλλιως ψαξε νταντα ,γιατι εγω παιδια δεν μεγαλωνω!'' του ειπε τελεσιδικα και εφυγε απο το γραφειο αφηνοντας τους εμβοντητους.

Πιο πολυ απο ολους τον Ιασονα

Τι ειχε γινει μολις τωρα?

--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Το χαμομηλι τελικα,μια νεα αχνιστη κουπα,της χρειαστηκε.Τα νευρα της ειχαν γινει κομποι και θα ξεσπαγε σε καποιον που δεν φταιει.
Πηρε μισο ηρεμιστικο ,καθιστωντας σαφες στο προσωπικο που γνωριζε την νεα κατασταση ,οτι δεν εδινε μια για το μωρο μεσα της,και κοιμηθηκε οσο πιο ηρεμα μπορουσε.
Οταν ξυπνησε τεσσερις ωρες αργοτερα,λιγο μετα τις 4 ,ανακαθισε για λιγο στο κρεβατι του Ιασονα,που ακομη βρισκοταν μονη της αγκαλια με το αρωμα του ,και αναλογιστηκε ποσα ειχαν γινει μεσα σε λιγες ωρες.

Ακομα κανεις δεν ειχε ξεπερασει το σοκ με τον πινακα και η νεα κατασταση ειχε ερθει να προσθεσει ενα ακομα.

Ευελπιστουσε οτι εντος λιγων ημερων η προσοχη ολων θα στρεφοταν παλι στο πρωτο.

Κατεβηκε με μπιτζαμες στην μεγαλη τραπεζαρια βρισκοντας και τις δυο φιλες της,και την Darcy και τον Dyllan με τον Jake αλλα και τους τρεις ανδρες που μολις την ειδαν να κατεβαινει σταματησαν τη συζητηση τους.

Επιναν καφε και ετρωγαν κατι σαν απογευματινο.Τα ντονατ με γεμιση σοκολατα ,μαρμελαδα,μπουενο,και κρεμα κανελας εφεραν μια αποτομη υγρασια στο στομα της .

''Γειαα'' ειπε χαλαρη και πηρε πρωτα μια κουπα την οποια γεμισε μεχρι πανω με σκετο καφε χωρις γαλα ή ζαχαρη.Ολοι την κοιτουσαν περιεργα,ακομη και ο Dyllan,γεγονος που της επιβεβαιωσε οτι ολοι ηξεραν για την κατασταση της

''Ρεβεκκα χαιρομαι που ηρθες ,θες χυμο?"'ο Carter προθυμοποιηθηκε να της βαλει αλλα η κοπελα ανασηκωσε το φρυδι της

''Οχι αλλα ενα ντονατ με κανελα θα το ετρωγα'' ειπε και καθισε αποκαμωμενη στην θεση της απεναντι απο τον Ιασονα αγνοωντας το βλεμμα του που την σκαναρε απο πανω μεχρι κατω

Δυο ντονατ,μεγαλου μεγεθους,βρεθηκαν στο πιατο της μαζι με εναν χυμο που η Αννυ της εφερε.Τους αγριοκοιταξε ολους

''Κοφτε το.Αυριο θα ειναι παρελθον΄' το ξεκοψε με τον πλεον απολυτο τροπο

Ο Ιασονας δεν μιλησε παρα μονο εγνεψε συμφωνοντας

''Εγω δεν θεωρω οτι ειναι κακη ιδεα αυτο το παιδι,καθε αλλο παρα αυτο ειναι '' η φωνη του Carter την εκανε να μετανοιωσει που κατεβηκε για φαγητο. Καταπιε ανορεκτα το κομματι ζυμης που ξαφνικα εχασε την γευση του

''Τοτε να κανεις εσυ ενα'' του απαντησε και κοιταξε τον Ιασονα που δεν μιλουσε καθολου και κοιτουσε επιτηδες την οθονη του κινητου του.Δεν ηθελε καν να υποθεσει οτι μιλουσε με αλλη.

''Απλως φαντασου ποσο θα ισχυροποιησει την Μαφια ενας απογονος''ο Eric επιβεβαιωσε την εικασια της οτι υπηρχε σχεδιο

''Δεν ειναι η σωστη στιγμη'' η βραχνη φωνη του την εβγαλε απο τον κοπο

''Ουτε το σωστο ατομο για τον απογονο της Μαφιας'' η φραση που προσθεσε εκανε την κουπα να γλιστρησει στιγμιαια απο τα χερια της ,αλλα ευτυχως χωρις να πεσει κατω

''Τι εννοεις?'' ρωτησε και ευκολα θα μπορουσε κανεις να καταλαβει οτι εμοιαζε θιγμενη

Ανασηκωσε τους ωμους του .Τα μαυρα ματια που ειχε ερωτευτει στο μαγικο τους νησι δεν ειχαν καμια σχεση με το θολο μαυρο που την καταπινε εκεινη την στιγμη

''Ελα Ρεβεκκα το ξερουμε και οι δυο μας.Περναμε καλα τοσο καιρο που τραβιομαστε αλλα δεν ειμαστε για παραπανω,δεν μπορουμε να κανουμε ισορροπημενη σχεση''

Με το ληξη αυτης του της φρασης ,ο ζεστος καφες της-ευτυχως και εκεινον οχι καυτος- τον ελουσε απο πανω μεχρι κατω.Εξαλλος πεταχτηκε πανω

Η κοπελα απεναντι του ηταν οργισμενη

''ΤΡΑΒΙΟΜΑΣΤΕ?''η φωνη της ειχε γινει τουλαχιστον μια οκταβα ψιλοτερη

''ποσο χρονων ειμαστε ?Στα 17 τραβιοσουν με γκομενες!'' πλησιαζε το σημειο της υστεριας και αγνοουσε τον Ιασονα που ετρεμε απο οργη.

Ολοι τους κοιτουσαν με κομμενη την ανασα.Αφενος δεν εφευγαν γιατι φοβοντουσαν για την Ρεβεκκα αφετερου ομως η παραμονη τους εθετε ισως σε κινδυνο την σωματικη τους ακεραιοτητα.

Με εναν γρηγορο ελιγμο περασε απεναντι και την επιασε καπως ατσαλα σερνοντας την προς το μερος του καθως εκεινη ουρλιαζε σηκωνοντας ολο το κτημα στο ποδι

Ο Eric και οι αλλοι εκαναν καποιες φιλοτιμες προσπαθειες να τον σταματησουν αλλα ηταν πρακτικα αδυνατον

Την ταρακουνησε βιαια μπρος και πισω

''Τι στο διαολο νομιζεις οτι κανεις ε?'' καποιος θα ορκιζοταν οτι η κατω γναθος του ηταν ετοιμη να σπασει

Ανασηκωσε το φρυδι της με επαρση και υφος

''Τι θα γινει ?Δεν θα με χτυπησεις?Που πηγε το 'θελω απολυτη υπακοη και υποταγη?' περιπατο?'' τον δοκιμασε.Στα ματια των υπολοιπων ηταν λες και ηθελε να την χτυπησει

Ο Ιασονας ετρεμε,ηταν αγνωστο το πως συγκρατουνταν αλλα δεν την χτυπησε,αλλωστε ειχε κανει ηδη αρκετη ζημια στους καρπους της

''Ποτε σκοπευεις να σταματησεις τις μαλακιες?''τα λογια του συνοδευσε ενα τριξιμο στα δοντια

''Εγω?Εσυ ανοιγεις το στομα σου και τα ισοπεδωνεις ολα!''Του φωναξε μεσα στα μουτρα και ο Ιασονας τα ειδε ολα κοκκινα

Εσφιξε περισσοτερο τους καρπους της κανοντας την να μορφασει απο τον πονο.Τα καταπρασινα ματια της εβγαζαν φωτιες.

''Γιατι Ρεβεκκα λεω ψεμματα?Θα μπορουσαμε ποτε εγω και εσυ να μεγαλωσουμε παιδι?''η ερωτηση του της φανηκε ευλογη και ενιωθε την ενταση του να αυξανεται οπως και η δυναμη που ασκουσε στα χερια της

Ηξερε οτι εκεινο το φιλι ηταν το τελευταιο.Ειχαν επισημως διαλυθει ολα.

''ΑΠΑΝΤΗΣΕ ΜΟΥ''ρωτησε σαν λυσσασμενος

''Οχι αλλ-''

''Δεν ειχει αλλά!Εγω παιδι θα κανω με μια γυναικα που ξερει να συμφωνει κιολας περα απο το να με κανει εξαλλο!Οικογενεια θα κανω με καποια που θα θυσιαζε τα παντα για να κρατησει τα παιδια μας ασφαλη!Και οταν λεω τα παντα,εννοω καρριερα,φημη,δοξα!Εσυ θα το εκανες αυτο?'' ρωτησε γνωριζοντας ηδη την απαντηση της

''Εσυ θες μια γυναικα να την ελεγχεις,να της λες 'κατσε΄και να καθεται ,μα ξεχνας Ιασονα πως καθε τετοια γυναικα θα την βαριοσουν στο λεπτο'' του ειπε σταζοντας φαρμακι

''Ενω εσυ ,για να μην βαρεθουμε ποτε πηρες τα μετρα σου'' την ειρωνευτηκε ανεβαζοντας της το αιμα στο κεφαλι.

''Εγω πηγα να παγιδευσω εσενα με αυτη την εγκυμοσυνη?Εσυ εισαι κτητικος,και με θες μονο δικη σου.Υπαρχει καλυτερος τροπος απο το να με φυλακισεις με ενα παιδι ?''

Γελασε χαιρεκακα μεσα στα μουτρα της κανοντας καθε ατομο στον χωρο να αντριχιασει

''Το οτι πηδαω και αλλες σου δειχνει οτι σε θελω αποκλειστικα?'' την ρωτησε και το βλεμμα του της προκαλουσε την επιθυμια να τον χτυπησει

''Καλα το φανταστηκα.Επισης ,πες μου κατι αλλο Ρεβεκκα'' εκανε μια παυση.

Η ανασα της εβγαινε τρεμουλιαστη

''Και ποιος μου λεει εμενα οτι δεν θα γινεις σαν την μητερα σου?''

Μια ανασα ακουστηκε να κοβεται απο το σοκ και ανηκε στην Ellie.Ο δευτερος ηχος που ακουστηκε ηταν το χαστουκι που του εδωσε η Ρεβεκκα απελευθερωντας το ενα της χερι.

Ετρεξε προς τα πανω εξαλλη και μπηκε σε εναν απο τους ξενωνες κλειδωνοντας πισω της.

''ΡΕΒΕΚΚΑ ΑΝΟΙΞΕ ΜΟΥ'' βρυγχηθηκε σχεδον αποτυγχανοντας να την τρομαξει .

Ακουσε και αλλες φωνες διπλα του ,ηταν οι δυο φιλοι του που σοκαρισμενοι ακομα απο το σκηνικο που εκτυλιχθηκε προσπαθουσαν να τον λογικεψουν.

Ο Ιασονας ακομη πιο εξαλλος απο οτι πριν ετρεξε πισω της και μολις συνειδητοποιησε οτι η πορτα δεν θα ανοιγε σαν δαιμονισμενος την κλωτσησε θελωντας να ελευθερωσει μερος του θυμου του.Το μαγουλο του ετσουζε,οπως και ο εγωισμος του.

Η Ρεβεκκα παλι ειχε μουδιασει.Δεν ηθελε εκεινο το παιδι ,μα το γεγονος οτι εκεινος ειχε δικιο πως ηταν ανικανη να το μεγαλωσει την πονεσε.

''Και ποιος μου λεει εμενα οτι δεν θα γινεις σαν την μητερα σου?''

Ξαπλωσε μηχανικα στο κρεβατι.Ολως περιεργως,ενιωθε πιο κουρασμενη απο οτι πριν.Το μαλακο μαξιλαρι της φανηκε ιδανικο και ανετο εκεινη την στιγμη και τα βλεφαρα της βαρυναν.

Ειχε πολλα νευρα.Πονουσε η μεση της και ενιωθε πρησμενη και ασχημη.Ηταν ετοιμη να βαλει τα κλαμματα.Οι αποστολες ειχαν σταματησει για εκεινη εδω και 4 μηνες. Και το χειρότερο;Ένα ατύχημα την είχε καθηλώσει στο κρεβάτι τις τελευταίες δύο εβδομάδες.Πηρε κρυφά ενα απο τα αυτοκινητα του Ιασονα και είχε ένα μικροτροχαιο,το οποίο ωστόσο δημιούργησε μερική αποκόλληση του πλακουντα.

Σιχτηριζε την ώρα και τη στιγμή που αποφάσισε να το κρατήσει. Παράλληλα μαλωνε τον εαυτό της που τα ένιωθε όλα αυτά γιατί ολοένα και περισσότερο έμοιαζε με την Angelica .

Ο Ιασονας την ελεγε αχαριστη που δεν εκτιμουσε την δυνατοτητα της να κατσει και να εξασφαλιστει οικονομικα χωρις να κανει τιποτα.

Αλλα και τι αλλο θα της ελεγε?Το μονο που ειχε να της απευθυνει ηταν παρατηρησεις

Να ενα παθος που ειχε ληξει τοσο αδοξα.

--------------------------------------------------------------------------------------------

''Δεν σε πιστευω πραγματικα!Εισαι τοσο ανευθυνη!'' ο Ιασονας της φωναζε στην εισοδο του σπιτιου.Ειχε παρει την μηχανη του αργα το βραδυ παλι

Ενιωθε τον εαυτο της να πνιγεται ,χρειαζοταν λιγο χρονο απο ολη αυτη την νεα της κατασταση ως μητερα

Ακουσε ενα τσιριχτο κλαμα απο τον πανω οροφο.Εξεπνευσε αποκαμωμενη

Αντε παλι...

Ειχε γεννησει μολις δυο μηνες και οι τσακωμοι τους ειχαν διπλασιαστει .Τον προσπερασε και ανεβηκε στο δωματιο τους.Η χρυση επαυλη ειχε μεινει ιδια,μονο που πλεον εμεναν οι δυο τους μονο ,μαζι με το προσωπικο,και το μωρο φυσικα

Το κλαμα του εμοιαζε μονο περισσοτερο να την εκνευριζει.Ο Ιασονας ειχε λανθασμενα εκτιμησει οτι θα ξυπνουσε μεσα της το μητρικο ενστικτο.Δεν ξυπνησε ποτε.

Μηχανικα σχεδον φροντιζε την κορη τους.Την πιο πολλη δουλεια βεβαια,η νταντα την εκανε,αλλα και παλι,την Ρεβεκκα δεν την απασχολουσε τιποτα αλλο περα απο το να βγαινει και η Μαφια.Θεε μου τον εκλιπαρουσε να επιστρεψει.Γυμναζοταν καθολη την διαρκεια της εγκυμοσυνης και σχεδον αμεσως μετα.

Ηταν ετοιμη λυπηρα γρηγορα

Το μωρακι εξακολουθουσε να ξεφωνιζει απο το μεγαλο δωματιο διπλα στο δικο τους παρα τις φιλοτιμες προσπαθειες της γυναικας που ειχαν προσλαβει να το ηρεμησει

Ο Ιασονας την ακολουθησε στο δωματιο και την παρατηρησε με ποση ανεση ακαθεκτη αλλαζε ρουχα

''Συγγνωμη δεν θα κανεις κατι?'' ρωτησε αναφερομενος στο παιδι τους

''Οχι εσυ?'' αντιγυρισε

''Δεν σε πιστευω'' μουρμουρισε

''Η κυρια Mel λεει οτι ειναι απλως δυσκολο παιδι '' του εδωσε την εξηγηση που μαλλον εδινε στον εαυτο της

''Η κυρια Mel λεει οτι το μωρο ζηταει τη μαμα του'' της απαντησε οσο πιο ψυχραιμα μπορουσε

''Εχει και πατερα.Ή ακομα πιστευεις οτι δεν ειναι δικο σου?''

Η Ρεβεκκα,αναλλοιωτα ομορφη ακομα,βρισκοταν σε συγχυση,Ο ιδιος ηλπιζε οτι ηταν επιλοχειος καταθλιψη τον πρωτο καιρο,αλλα γρηγορα καταλαβε οτι δεν ηταν.

Απλως δεν την ενοιαζε

Το κλαμα που συνεχιστηκε με αυξημενη αυτη τη φορα ενταση λυγισε τον Ιασονα που παρατησε την Ρεβεκκα μπαινοντας στο βρεφικο απαλο ροζ δωματιο

Η γυναικα ματαια προσπαθουσε να ηρεμησει το μωρακι κουνωντας το περα δοθε

Εκανε να του δικαιολογηθει.

Την εκοψε

''Φερτην εδω'' η γυναικα διστακτικα σχεδον εδωσε το μολις δυο μηνων μωρακι στον αντρα που ζητημα να το ειχε κρατησει αλλες δυο φορες

Η γυναικα που ειχαν για το παιδι τους τον κοιταξε με δεος.Ηταν ενας πολυ ισχυρος και πολυ θυμωμενος αντρας,ηταν ωστοσο ικανος να ηρεμησει το μικρο μωρακι στην αγκαλια του που ανεπνεε ξανα σταθερα αναμεσα απο κοφτους λυγμους κουλουριασμενο στο στερνο του

Την κουνησε απαλα για λιγη ωρα κοιτωντας την μεχρι να κλεισει τα ματια της.Τα οποια παρεπιμπτοντως ηταν πρασινα,σαν τα δικα της

Με την ακρη του ματιου του ειδε την Ρεβεκκα να στεκεται στο κατωφλι του δωματιου μηχανικα,σαν να μην ξερει γιατι βρισκεται εκει.Η νταντα εφυγε με συνοπτικες διαδικασιες για το δωματιο της που βρισκοταν διπλα .

''Φερτην σε μενα εχεις σημαντικα πραγματα να κανεις''του ειπε ψιθυριστα τεινοντας τα χερια της προς το μερος του

Μια ξαφνικη προστατευτικοτητα τον εκανε να αρνηθει την προταση της.Εμεινε να κοιτα τα κλειστα ματια του μικρου κοριτσιου

''Αναρωτιεμαι ποσο δυστυχια και μοναξια μπορει να νιωθει αυτο παιδι εξαιτιας μας'' μουρμουρισε και εκεινη κατεβασε τα χερια της

''Δεν ειπε ποτε κανεις οτι το να μεγαλωνεις παιδια ειναι ευκολο'' δικαιολογησε και τους δυο για την αδιαφορια τους δυο μηνες

''Το να αγαπας το παιδι σου δεν θα επρεπε να ειναι τοσο δυσκολο ομως'' της ειπε ανασηκωνοντας το βλεμμα του για να την κοιταξει και εκεινη ξεροκαταπιε

Νοητα συμφωνουσε

Εκεινο το παιδι,πανεμορφο και παραμελημενο απο αληθινη γονεικη αγαπη ,δεν το ηθελε κανεις τους πραγματικα .

Η Ρεβεκκα πεταχτηκε ορθια στο κρεβατι του ξεπνοη και ταραγμενη στο ανετο δωματιο του ξενωνα.Κοιταξε την επιπεδη κοιλια της με φοβο σχεδον,λες και αυτο που μεγαλωνε μεσα της την σκοτωνε απο μεσα προς τα εξω

''Συγγνωμη μικρε εισβολεα ,αλλα θα σου κανω εξωση '' μουρμουρισε και επιασε να μαλλια της ψηλα για να ανακουφιστει απο την ζεστη.

Το ρολοι διπλα της ελεγε οτι η ωρα ηταν 10 το βραδυ

Αυτο εκρουσε μεσα της τον κωδωνα του κινδυνου.

Σημερα δεν ηταν η εκδηλωση της Μαφιας?Στις 10?

Εφυγαν χωρις εμενα δεν το πιστευω

Τις υποψιες της επιβεβαιωσε το αδειο σχεδον σπιτι και ενα μηνυμα που ειχε αφησει η Ellie στο κινητο της

''Δεν ξυπνουσες,ουτε ανοιγες,καλυτερα να ξεκουραστεις κι αλλο.Το πρωι ξυπναμε στις 6''

''Προδοτες''μουρμουρισε οργισμενη που την απεκλεισαν απο την εξοδο τους.Μπηκε φουριοζα στο δωματιο του Ιασονα ξερωντας οτι δεν θα ηταν εκει.Το αρωμα του ωστοσο βρισκοταν διαχυτο στον χωρο.Ηταν ακομα τοσο νευριασμενη μαζι του και το ονειρο της απεδειξε οτι ειχε δικιο,αλλος ενας λογος να μην του μιλησει.Δεν ειχε ιδεα τι θα συνεβαινε μεταξυ τους απο εδω και στο εξης οποτε ασχοληθηκε με το μονο που της ειχε απομεινει.

Τον εαυτο της.

Εκανε ενα ζεστο μπανιο,ξεκινησε αφηρημενα ενα βιβλιο και μετα εφτιαξε την βαλιτσα της για αυριο.

Δεν μπορουσε να σταματησει να σκεφτεται απο την μια τα λογια του Ιασονα και απο την αλλη αυτο το φρικτο ονειρο.

Και επειτα,δεν ηξερε πως να φερθει

Για εκεινον η οποια σχεση ειχαν ειχε ληξει?Για την Ρεβεκκα σιγουρα

Ολα ειχαν γινει ξαφνικα τοσο ανεφικτα και η σχεση τους εφτασε σε τελμα.Ηταν ασκοπο ακομη και να το σκεφτεται.Η αρχη και το τελος της σχεσης αυτης ειχε δοθει στην Δονουσα και μονο εκει μπορουσε ισως να υπαρξει.

Η διαθεση του Ιασονα ηταν το λιγοτερο υποτονικη.Φαινοταν απο μακρια οτι ηταν νεαυριασμενος και δεδομενης της διαδεδομενης φημης σχετικα με την σχεση του με την Ρεβεκκα σε ολη την κλικα ολοι απλως υπεθεταν οτι η διαθεση του συνδεοταν αρρηκτα με την απουσια της.Το μυαλο του βουιζε απο το μεσημερι και η σκεψη του ετρεχε στα γεγονοτα.Δεν μετανιωνε ουτε ενα.Αυριο θα την αναγκαζε να παει μαζι της για να ειναι σιγουρος οτι θα κανει την εκτρωση και θα επιστρεψει πισω,κυριως για το δευτερο.

''Ειμαι εγκυος''

Ειχε κανει ηδη την προποση.Σταθηκε αγερωχος με ενα ποτυρι ουισκι στο χερι και με ενα σημα του ολοκληρη η αιθουσα βυθιστηκε στην σιωπη

''77 χρονια ειναι πολλα.''εκανε μια παυση και κοιταξε τους φιλους του

''Ειναι ωστοσο ,μονο η αρχη'' τα χειροκροτηματα καλυψαν καθε αλλο ισως σχεδιαζε να πει.

Της μιλησα λιγο αποτομα,να ζητησω συγγνωμη?

Αφου θα το ριξει ετσι κι αλλιως

Κοιταξε τους δυο φιλους του που καθονταν που μιλουσαν με μια γωνια,μαζι τους ηταν και η Ellie και η Αννυ

Σαν μαλακας φερθηκες

Ηπιε αλλη μια γουλια απο το ποτο του.Τον εκαψε

Χρειαζοταν κι αλλο.

Γυρισαν λιγο μετα τις 3 το πρωι στην επαυλη.

Ο Carter εσυρε σχεδον την Αννυ σπιτι του και ο Eric αποχαιρετησε την Ellie που ειχε αποφασισει να κοιμηθει στην επαυλη αντι για το σπιτι του 'διοικητη' οπως τον αποκαλουσε. Σε 4 ωρες αλλωστε -και λιγοτερο- επρεπε να σηκωθουν για να φυγουν για Βρυξελλες.

Ο Eric θα εμενα πισω,το ιδιο και η Αννυ,ενω ο Carter,ως πιο ηρεμη δυναμη θα ερχοταν να κραταει τις ισορροπιες και η Ellie για να επιβλεπει την χορηγηση των φαρμακων και να συνεννοηθει με τον γιατρο

Προχωρησαν οι δυο τους απο το γκαραζ μεχρι την εισοδο του σπιτιου

Ο Ιασονας ενιωθε οτι η ξανθουλα διπλα του ειχε πολλα να του πει αλλα γνωριζε καλα οτι δεν ηταν η σωστη στιγμη

''Αν θες την γνωμη μου ,η Ρεβεκκα αυριο θα βιωσει υπαρξιακη κριση καθως θα συνειδητοποιησει πως η ζωη της δεν θα ειναι ποτε φυσιολογικη και δεν θα μπορεσει ποτε να βρει την ηρεμια.Οποτε αν την θες ξανα λειτουργικη και ετοιμη καλο θα ηταν να αναιρεσεις μερικα απο αυτα που ειιπες το απογευμα''η κοπελα εμοιαζε να προβλεπει τις αντιδρασεις της Ρεβεκκας με εξαιρετικη ευστοχια

''Δεν θελω την γνωμη σου'' την αποπηρε και εστριψε προς το δωματιο του ,το οποιο βρηκε αδειο,ευτυχως.Τα πραγματα της ηταν ακομα εκει αλλα εκεινη φαινεται οτι ειχε εγκατασταθει εως οτου το δωματιο της ετοιμαστει ,σε εναν απο τους αναριθμητους ξενωνες

Το αρωμα της τον εκανε να θελει να ανοιξει τις μπαλκονοπορτες διαπλατα.Με την ευκαιρια που του δοθηκε χαλαρωσε την γραβατα του και εβγαλε το σακακι ,καθισε σε μια πολυθρονα με ψαθα εξω και αναζητησε τα τσιγαρα του

Δεν ηθελε ουτε να φανταστει το ενδεχομενο να γινει πατερας

Ηταν αρκετα σιγουρος οτι θα συνεβαινε σε τεσσερα ή πεντε χρονια ομως του φαινοταν αδιανοητο στην προκειμενη χρονικη στιγμη,και με αυτη την γυναικα.
Αλλα δεν ηταν τοσο αυτο,καθε αλλο παρα δεν θα ηθελε κανεις την Ρεβεκκα για μητερα των παιδιων του!Απο πλευρα γονιδιων ωστοσο.

Μπορουσε να φανταστει ενα μικρο κοριτσακι με σκουρα καστανα μαλλια και καταπρασινα ματια να τρεχει αναμεσα απο τις τριανταφυλλιες στον μεγαλο κηπο.Θα ηταν πολυ εξυπνο παιδι,θα ειχε πεισμα ,τουπε θα του εσπαγε τα νευρα και θα επαιζε με την υπομονη του,μα ενα μονο ναζιαρικο βλεμμα της θα τα ξεχνουσε ολα.Ηξερε οτι ενα δικο του παιδι θα τον εκανε μαλακο.Δεν ηταν ομως στις αμεσες επιθυμιες του.Ειδικα φετος που η Μαφια ανεβαινε ολο και περισσοτερο ,οι κινδυνοι αυξανονταν και αν αποκτουσε οικογενεια θα γινοταν ευαλωτος σε απειλες.

Και επειτα,δεν γεννιουνται ολοι για να γινουν γονεις.Ειναι και οι δυο ανθρωποι με τραυματικα παιδικα χρονια,εκεινη ενδοοικογενειακα και εκεινος εξωοικογενειακα.Δεν θα μπορουσαν να μεγαλωσουν ενα παιδι ,εφοσον και οι δυο αρνουνταν να αφησουν μερος της καριερας τους.Επεσε ατσαλα στο κρεβατι χωρις να αλλαξει ρουχα και το μυαλο του επαιξε μαζι του ασχημα παιχνιδια

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

''Ρεβέκκα. Είναι 11 . Ξύπνα" την σκουντηξε για δέκατη ίσως φορά το πρωι,μα τιποτα και κανεις δεν εμοιαζε να μπορει να την σηκωσει πριν κλεισει 10 ωρες υπνου εκεινες τις μερες

''λιγο ακομα'' γουργουρισε σαν γατα και τον καρφωσε με το καταπρασινο αγουροξυπνημενο βλεμμα της καθως τεντωνοταν αναμεσα στα παπλωματα πριν βρει μια καλυτερη σταση και ξανα κλεισει τα ματια της

Συγκρατησε ενα μειδιαμα κατω απο το ταχα ενοχλημενο υφος του

Δεν μπορουσε να μην την αφηνει να μειωνει κι αλλο τα αποθεματα υπομονης του,που ηταν κατα γενικο κανονα περιορισμενα

Πλησιασε το κρεβατι τους ξεχνοντας τα εγγραφα της Μαφιας που ειχε υποσχεθει πως θα μελετουσε οσο ηταν στο νησι.Μαζι της βεβαια,αδυνατον.

Σκαρφαλωσε και ξαπλωσε διπλα της.Στηριζοντας χερια του στο μαξιλαρι αριστερα και δεξια απο το προσωπο της αρχισε να αφηνει μικρα φιλακια κατα μηκος του λαιμο του προσεχοντας να μην την πιεσει με το σωμα του

''Εχουν περασει πολλες ωρες απο το βραδινο και μπορεί να πεινάει " μουρμουρισε και η Ρεβέκκα ρολλαρε τα ματια της χωρίς να τα ανοιξει

"Δεν πεινάει " του απάντησε και πέρασε τα χέρια της γύρω από τον αυχένα του απολαμβάνοντας την προσοχή που τόσο απλόχερα της έδινε κάθε πρωί

"Και εσύ που το ξερεις " σταμάτησε να την φιλάει και απομάκρυνε το πρόσωπο του. Το ένιωθε από πανω της να την κοιτα

Άνοιξε τα μάτια της χαρίζοντας του έναν πράσινο παράδεισο κι ας μην το ηξερε.

Έμεινε να κοιτα το απαλό από τον ύπνο πρόσωπο της ,τα σμαραγδένια μάτια της και τα χειλάκια της που είχαν ξεραθει και χάσει για λίγο το ροζ χρώμα τους. Τα μάγουλα της ήταν για δάγκωμα . Έλαμπε ολόκληρη η Ρεβέκκα . Ήταν ένα άλλο είδος ομορφιάς, μια κατηγορία από μόνη της,ασυναγωνιστη.

''Αν πεινουσε θα πεινουσα κι εγω ρε Ιασονα'' γκρινιαξε και σουφρωσε εκνευρισμενη τα χειλη της κανοντας τον γελασει

''Ναι αλλα πειναω εγω'' της ειπε πονηρα και ειδε τα ματια της πλανευτρας να γυαλιζουν.Αρχισε να απλωνει υγρα φιλια στον λαιμο της και να κατεβαινει προς το στηθος της

''Μμμ...για κατι τετοιο πειναω κι εγω τοτε''του απαντησε με νοημα και κοιταξε το λευκο ταβανι απολαμβάνοντας την ευχαρίστηση που της πρόσφερε.
●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●
Την παρατηρησε απο την εισοδο του δωματιου που παιδευοταν να δεσει τα κορδονια των αθλητικων της.

Πηγαιναν ακομη για τρεξιμο τα πρωινα, αυτη την φορα στην παραλια.

Μετα την τριτη αποτυχημρνη της προσπαθεια να τα φτασει του ξεφυγε ενα γελακι που δεν εμεινε απαρατηρητο απο την Ρεβεκκα που του εριξε ενα νευριασμενο βλεμμα.Καθισε καλυτερα στο κρεβατι αποκαμωμενη αφηνοντας τα παπουτσια κατω

''Τι με κοιτας ετσι?Εσυ φταις και γελας και απο πανω!'' συριξε και η φωνη της εγινε και μια οκταβα ψηλοτερη εντεινοντας το γελιο του Ιασονα που ωστοσο σηκωσε τα χερια ψηλα ως ενδειξη οτι παραδινεται και προσπαθωντας να κατευνασει το γελιο του πλησιασε την ακρη του κρεβατιου που καθοταν η κοπελα.Γονατισε μπροστα της και ακουμπησε το πελμα της στο γονατο του .Πηρε το λευκο αθλητικο στο αλλο του χερι και με μια επιδεξια κινηση το εβαλε και το εδεσε.

Σηκωσε το βλεμμα ου προς το μερος της.Την κοιτουσε ετοιμη να του χαμογελασει,σε μια χαζη ισως προσπαθεια να το παιξει εκνευρισμενη

''Ne duysya na menya malyshka(μην μουτρωνεις σε μενα μωρακι) ''ειπε ξερωντας πως το γεγονος οτι δεν καταλαβαινε παρα μονο την τελευταια λεξη θα την εκνευριζε ακομη περισσοτερο.Ακουμπησε την παλαμη του την πρησμενη κοιλια της και της εκλεισε το ματι.

●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●

Μπηκε διστακτικα στο γραφειο του. Στο νησι ειχε πεσει η νυχτα και μετα τον καβγα τους η απουσια του ηλιου επιδεινωσε την ψυχολογικη της κατασταση

Οι αλλαγες στην διαθεση της και ο ευεξαπτος χαρακτηρας της ηταν χαρακτηριστικα συμπτωματα ,ωστοσο η ευσυγκινητη και κλαψιαρα πλευρα της ηταν μια εκπληξη και για τους δυο .

Ειχαν τσακωθει μολις λιγα λεπτα πριν , ο Ιασονας θα επεστρεφε στην Αγγλια για δεκα μερες και η Ρεβεκκα αρνηθηκε να τον ακολουθησει

Εξαλλος εκεινος της προεβαλε-αρχικα με ηρεμια και επειτα ξεφωνιζοντας- τα επιχειρηματα του,που ηταν ακρως λογικα ,μα η κοπελα τα απερριψε διχως δευτερη σκεψη

''Δεν μπορεις να μεινεις μονη σου εδω,δεν το καταλαβαινεις?Αν παθεις κατι ?'' ειχε κοκκινησει ολοκληρος και οι φλεβες στο λαιμο του εκαναν την εμφανιση τους

''Τι να παθω ρε Ιασονα?''
''Με κοροιδευεις?Μου κανεις πλακα?Σε ενα νησι με 100 κατοικους εισαι οχι σε πολη''η αγνοια κινδυνου της προσεβαλλε την νοημοσυνη της

''Πιο επικινδυνα ειναι εκει!Θα ειμαι σαν σημαδουρα προς εξοντωση'' ειπε σταυρωνοντας τα χερια της πανω απο την κοιλια της
''Μα θα ειναι ολοι εκει,ο Carter ο Eric,η Αννι,ακομα και η Ellie αναθεμα!'' ασχησε να χανει τις τελευταιες σταγονες υπομονης του

''Επισης εκει ειναι ολοι οι εχθροι μας!Εκει δεν ειμαστε εμεις!Εκει εσυ εισαι το αφεντικο και εγω μια προσελκυστρια''
''Μα Ρεβεκκα εισαι-''
''Δεν εχει σημασια!Δεν βλεπεις πως μακρια απο αυτο το νησι δεν υπαρχουμε εγω και εσυ?Πως γινεται να μην το βλεπεις?'' ρωτησε απελπισμενα τα ματια της ετσουξαν καθως τρυπουσαν το απεραντο μαυρο απεναντι τους

''Μαλακιες'' σχολιασε

''Ποσο λιγο καταλαβαινεις τοτε.Φοβαμαι να γυρισω.Δεν γυρναω .Τελος συζητησης''

''Αυριο στις 8 πεταμε'' επεμεινε

''Καλα να περασεις και να φερεις σουβενιρ απο το London eye''

''Θα ειμαι εγω εκει!ΕΓΩ!Οπου ειμαι εγω θα εισαι και εσυ!ΚΑΤΑΛΑΒΕΣ?δεν εχεις να φοβασαι τιποτα!'' συριξε και απο τα νευρα του χτυπησε την γροθια του στο τραπεζι της κουζινας ριχνοντας με τον κροτο δυο ποτηρια κατω,κανοντας τα θρυψαλλα.
Η Ρεβεκκα ουτε που κουνηθηκε.

''Προφανως κατι τετοιο δεν ισχυει γιατι αυτη τη στιγμη ειμαι μαζι σου και φοβαμαι ''αντιγυρισε

''Ενω εδω 8 μηνων εγκυος και ολομοναχη το σκηνικο ουρλιαζει ασφαλεια!!'' ωρυοταν.
Δεν απαντησε.Εμεινε να τον κοιταζει ανεκφραστη.Εκεινος βλεπωντας την να ακουμπα καθησυχαστικα την κοιλια της χαλαρωσε τους ωμους του και ξεφυσηξε.Επρεπε να ηρεμησει

''Θα πω στην κυρια Ιουλια να τα μαζεψει,μην τα αγγιξεις''ειπε κοφτα αναφερομενος στα σπασμενα.Θα επανερχοταν αργοτερα στο θεμα

''Να φυσικα,σιγα μην μαζεψει ο Ιασονας τα σπασμενα του'' πεταξε σποντα η πλανευτρα και εκεινος δαγκωθηκε για να την αγνοησει και να συνεχισει να προχωραει προς το γραφειο του.Εκλεισε την πορτα πισω του με κροτο.

Ηταν απο τους ελαχιστους καυγαδες τους.
Δεν μπορουσε να καταλαβει αν ειχε δικιο ή αδικο στην προκειμενη περιπτωση,αλλα απο την ωρα που την αφησε με τρεμαμενα -αθελα της- χερια να μεζευει τον χαμο που εκανε δεν μπορουσε να σταματησει να βουρκωνει .

Ηταν λες και ειχε μπει στην δονηση.

Περιπου μια ωρα μετα,αφου ειδε- χωρις να προσεχει ιδιαιτερα - δυο τρια επεισοδια απο μια σειρα που εβλεπαν μαζι ,στην τηλεοραση που ειχαν αποφασισει να παρουν ,θεωρησε οτι ηρθε η ωρα να του μιλησει.

Αλλωστε ειχε αρχιζει και να νυσταζει,και χωρις εκεινον δυσκολο να βολευτει στο κρεβατι.

Οποτε στεκοταν εδω και δεκαπεντε λεπτα ,κλεφτα σχεδον ,στο ανοιγμα της πορτας του γραφειου του,τον ακουγε να μιλα με τους αλλους πισω,να κλεινει συμφωνιες,να φωναζει και να ξεσπα σε ατομα που δεν φταινε.

Εκεινο το γραφειο ηταν η κηλιδα του πετρελαιου στον καταγαλανο ωκεανο τους.

Το σπιτι στην Δονουσα ηταν ενας παραδεισος με μια καλα φυλαγμενη κολαση στο τριτο δωματιο αριστερα του δευτερου οροφου.

Εκανε ενα βημα προς τα μεσα.Μολις το βλεμμα του επεσε πανω της ενιωσε τον λαιμο της να ποναει καθως προσπαθουσε να πνιξει εναν λυγμο ,ενω δακρυα ηδη αναβλυζαν στα σμαραγδι ματια της.

Μα τι της συνεβαινε?Αυτη η εγκυμοσυνη την ειχε καταστρεψει,ειχε βγαλει στην επιφανεια ευαισθησιες που δεν γνωριζε ουτε καν η ιδια οτι ειχε.

Τον ακουσε να ξεφυσα.Σηκωσε το βλεμμα του απο το λαπτοπ του.
Την ειδε να στεκεται με μια μεγαλη μπλουζα του στο κατωφλι της πορτας.Ειχε τυλιξει τα χερια της γυρω απο τους ωμους της και τον κοιτουσε βλοσυρα με ματια που γυαλιζαν

Χτυπησε νοητα τον εαυτο του που της φωναξε στην κατασταση της.

Ομως και ας ειχε δικιο κοιτωντας την και μονο δεν μπορουσε παρα να γινει ελαστικος.

Σηκωθηκε απο την θεση του και την πλησιασε αργα.

Την επιασε απο τους καρπους και την εφερε μπροστα του.Ενα κοκκινο σημαδι εκανε την περιφεριακη του οραση να βαρεσει συναγιερμο.

Εφερε το χερι της μπροστα του,στο ακροδαχτυλο της ειχε ενα μικρο σκισημο που εσταζε λιγο αιμα.

''Μαζεψες τα γαμημενα γυαλια'' γρυλισε μεσα απο τα δοντια του.

Την αφησε για λιγο ωστε να πιασει ενα χαρτομαντηλο απο το πρωτο συρταρι του γραφειου του.
''Ηλιθια Ρεβεκκα,ποτε δεν ακους.'' κρατησε το χερι της ασκωντας πιεση στο σημειο του δαχτυλου της με το χαρτι.

Εφερε τα χερια της κοντα στο προσωπο του φιλησε απαλα το σημειο διπλα στο σκισημο.

Τα ζεστα του χειλη και η ανασα του την ανακουφισαν απειρως.

''Ιασονα,εγω δ-''

''Σσσσ πηγαινε στο δωματιο μας και θα ερθω σε λιγο '' της ειπε αυστηρα μα με απαλοτητα που απο την στιγμη που του ανακοινωσε οτι ηταν εγκυος δεν σταματησε να συνοδευει καθε λεξη και φραση του.

Θα εβαζε τα κλαματα ,εδω και τωρα θα τα εβαζε!

Δεν μιλησε ομως.Πηγε στο δωματιο τους και τον περιμενε.Ομως δεν ηρθε ποτε.Πληγωμενη απο τον καυγα τους αποκοιμηθηκε με το παραπονο να τρεχει απο τα ματια της.

Το πρωι ξυπνησε λιγο μετα τις 5.Μολις ειχε αρχισει να ξημερωνει.Εβαλε τη ζακετα της και εφτιαξε στην κουζινα μια κουπα γαλα.Στην επιστροφη της προς το κεντρικο υπνοδωματιο τον ακουσε να κινειται σε εναν απο τους ξενωνες.

Ξεφυσηξε .

Δεν γινοταν να φυγει και να ειναι τσακωμενοι.
Μπηκε απροσδοκητα στο μεγαλο φωτεινο δωματιο διπλα στο δικο τους ,το παιδικο.Ηταν λευκο με αχνο κιτρινο και κρεμ κουρτινες.Το ειχαν ετοιμασει σχεδον ,ειχαν βαλει προσωρινα και το πικ απ εκει .Ασυναισθητα κινηθηκε προς το αγαπημενο της μηχανημα και κατεβασε την βελονα.

Εγω μεγαλωνα για σενα
και μαλωνα για σενα,στους δρομους,
με τα υπολοιπα παιδια

Η καρδια της ηρθε παλι στην θεση της.Καθισε στην κουνιστη πολυθρονα και ακουμπησε το χερι της στην φουσκωμενη της κοιλια.Ηταν τοσο μα το ομορφη.Εκλεισε τα ματια της και χαιδεψε απαλα εκεινο το σημειο.

Μετά ωρίμαζα για σένα
και σκάρωνα θλιμμένα στιχάκια
που δεν τα διάβαζε κανείς

''Ρεβεκκα'' η βαθια του φωνη την ταρακουνησε αποτομα

Ηταν γονατισμενος μπροστα της

''Με τρομαξες'' αναφωνησε και ασυναισθητα ακουμπησε την καρδια της.
Το χερι της ετρεμε και η κουπα κινδυνευε.Την πηρε απο τα χερια της και την ακουμπησε στο επιπλο διπλα της

''Συγγνωμη'' ειπε αοριστα.Συγγνωμη για τωρα?Συγγωμη για χθες?

''Αν με θες θα ερθω μαζι σου'' λυγισε και υποχωρησε η κοπελα προς εκπληξη του .Την επνιξε με φιλια και την αγκαλιασε σφιχτα φανερα ανακουφισμενος

''Κοριτσι μου ομορφο ποσο ευτυχισμενο με κανεις '' μονολογησε πανω στην χαρα προκαλωντας ενα γελιο απο την μερια της

Το στηθος της ελαφρυνε,και ολη η ενταση εγινε δακρυα.

Για σένα ήμουν και γινόμουν
το κάλο και το κακό μου
και δεν είχα μόνο έναν εαυτό
για σένα άλλαζα σαν φύλλα,
τη χαρά και τη μαυρίλα

Σκουπησε με τα χειλη του τα δακρυα στα μαγουλα της.Την φιλησε σε ολο το προσωπο

Γονατισε μπροστα της και την επιασε απο τα χερια

''Ρεβεκκα μου'' απαιτησε την προσοχη της με τον πιο αδικο τροπο

''Στο υποσχομαι οτι τιποτα δεν θα συμβει,θα ειμαστε οπως και τωρα'' ηξερε τους φοβους της,και θεωρησε καθηκον του να τους διωξει.

Εκεινη εγνεψε θετικα .Της αρκουσε απλως να ειναι καλα μαζι του και να γυρισουν συντομα πισω.Δεν φοβοταν μονο πως ισως κατι συμβει,φοβοταν περισσοτερο οτι ισως θυμηθει ποσο της αρεσε η προηγουμενη ζωη και η δουλεια της.

Γιατι κανεις δεν ξεφευγει απο τον εαυτο του

Κι έτσι ζω μόνο για σένα
ετοιμάζομαι για σένα
ερωτεύομαι για σένα
περιμένοντας εσένα

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Ο Ιασονας εμεινε ξαγρυπνος μετα το περιεργο ονειρο του,ολο το βραδυ.Και καπου στις 7 ακουσε τις συνομιλιες της Ρεβεκκας με την Ellie και τον Carter.Κατεβηκε την σειρα του στην τραπεζαρια,αφηνοντας μια μικρη βαλιτσα στην εισοδο

''Δεν χρειαζεται να ερθεις Carter,το εκτιμω αλλα αληθεια πιο πολυ θα κουραστεις παρα θα μου κανεις παρεα'' του ειπε βλοσηρα.Κοιταξε τον Ιασονα πού κατέβαινε τη σκάλα με την τσάντα και γουρλωσε τα καταπράσινα-κουρασμένα - μάτια της

"Μην διανοηθείς να έρθεις μαζί μου !" Ανέβασε τον τονο της φωνής της.
''Ο,τι γουσταρω θα κανω'' την κοιταξε αυστηρα κανοντας την Ellie διπλα της να ανακαθισει.Η Ρεβ23εκκα δεν επηρεαστηκε καν.

''Δεν σε θελω εκει''

Την αγνοησε και εβαλε καφε στον εαυτο του.

Θα ηταν μια δυσκολη μερα

''Εφοσον διανυετε μονο την 3η εβδομαδα κυησεως θεωρω πως ενας τροπος ειναι η μη χειρουργικη αποβολη με χορηγηση μιφεπριστονης,ειναι ενα συνθετικο σεροειδες που προκαλει τη χαλαση και το ανοιγμα του τραχηλου της μητρας.Στην περιπτωση σας χορηγουμε 600mg,η δοσολογια ακολουθειται και μετα απο 36 ωρες απο αναλογη δοσολογια προσταγλανδίνης.Λιγες ωρες αργοτερα ελεγχουμε οτι το εμβρυο εχει αποβληθει πληρως ,σε αντιθετη περιπτωση αφαιρειται χειρουργικα ,αλλα το ποσοστο επιτυχιας της πρωτης μεθοδου ειναι 98 % τον πρωτο μηνα''ο γιατρος ειπε κοιτωντας ποτε την Ρεβεκκα και ποτε την Ellie.Οι αλλοι δυο περιμεναν εξω

Η κοπελα εγνεψε.Ειχε ενα περιεργο αγχος.

''Και απο παρενεργειες?'' σταυρωσε απο την αλλη τα ποδια της.Ξεμπλεξε και ξαναεμπλεξε τα δαχτυλα της μεταξυ τους.Οι κινησεις της δεν περασαν απαρατηρητες απο την φιλη της.

''Ναι.Εδω ειναι το δυσκολο μερος.Μετα την πρωτη δοσολογια που θα λαβεις θα νιωθεις ενα εντονο πρηξιμο ,ναυτια,ζαλαδες,τασεις για εμετο,μικρη αιμορραγια.Γνωριζω οτι ειστε καπνιστρια,ωστοσο οχι φανατικη,οποτε αυτο σε συνδυασμο με το νεαρο της ηλικιας σας δημιουργει αρκετα καλες πιθανοτητες επιτυχιας της διαδικασιας.''

Η Ρεβεκκα ξεροκαταπιε.

''Πιστευετε θα χρειαστει αποξεση για να ελεγξουμε την αιμορραγια?''η Ellie ρωτησε με επαγγελματικο υφος θελωντας να καθησυχασει οσο το δυνατον περισσοτερο γινεται

''Οχι ,αλλα και να χρειαστει ολα θα πανε πολυ καλα.Οπως προειπα οι πιθανοτητες ειναι υπερ μας,σε δυο μερες απο τωρα η αποβολη θα εχει ολοκληρωθει με επιτυχια και τα παραπανω συμπτωματα θα σταματησουν σε 36 ωρες με την χορηγηση του δευτερου φαρμακου''ο γιατρος την κοιταξε με σιγουρια

''Ωραια.Ας προχωρησουμε με την διαδικασια'' ειπε και η φωνη της βγηκε καθαρη και τρεμοπαιξε στο τελος

Δεν εμεινε απαρατηρητο απο την Ellie

Ηταν ξαπλωμενη με την νοσοκομειακη ποδια της στο μεγαλο κρεβατι ,στο ιδιωτικο δωματιο.Η θεα ηταν πολυ ομορφη αλλα ο καιρος καπως μουντος.Μια νοσηλευτρια της εβαλε ορο και της ειπε να μην παρει κανενα ειδους παυσιπονο οταν νιωσει κραμπες καθως θα επιδρασει αρνητικα στην υγεια της.

Η φιλη της την παρατηρουσε απο την γωνιακη πολυθρονα του δωματιου.Ηταν η συνηθισμενη Ρεβεκκα, δεν την πειραζε τιποτα,δεν την αγγιζε τιποτα,εδιωχνε καθε 'εμποδιο' απο τον δρομο της.

Γνωριζε οτι σε λιγο θα της εξομολογουνταν οτι δεν νιωθει καλα.
Επισης υπολογιζε οτι ο Ιασονας με την αφιξη του θα της μιλουσε.Μπορει η μικρη πλανευτρα να επαψε να το δειχνει αλλα τα λογια του μονο ενετειναν την αγωνια της σχετικα με το μελλον,και φυσικα ανοιξαν μια παλια πληγη ,εκεινη της μαμας της.

Εμειναν μονες στο δωματιο. Ο γιατρος θα ερχοταν σε λιγο να χορηγησει το φαρμακο .

''Ellie?'' η ψιθυριστη φωνη της κοπελας σηκωσε την νεαρη γιατρο απο τη θεση της.Καθισε στην πολυθρονα διπλα στο κρεβατι και εγειρε προς το μερος της Ρεβεκκας που ανεκφραστη κοιτουσε το κενο

''Ναι Ρεβεκκα μου'' την προετρεψε να συνεχισει

''Ετσι θα ειναι η ζωη μου παντα ?''αναρωτηθηκε κανοντας την Ellie να ανακαθισει στην θεση της

Δεν περιμενε κατι τετοιο

''Γιατι τι εχει η ζωη σου τωρα?'' αναρωτηθηκε το προφανες.Ολα τα ειχε .

''Τωρα ειναι τελεια.Αλλα στα 22 εισαι ικανοποιημενη αν εισαι μορφη, βγαζεις ενα καρο λεφτα,εχεις αυτοκινητο ,ζεις σε επαυλη και πηδιεσαι με εναν ημιθεο Μαφιοζο.Στα 35?Τοτε δεν θα ειμαι τοσο νεα για να κανω αυτο που κανω τωρα.Τι θα απογινω?Θα ασκησω το πτυχιο της ψυχολογιας μου?Θα ξεφυγω θεωρεις ποτε απο την Μαφια?Με αυτο το ονομα?'' αραδιασε της σκεψεις της μια μια .

Η φιλη της εδειξε να το σκεφτεται

Η Ellie δεν εμοιαζε να εχει τετοιους προβληματισμους ποτε.Ειχε βλεπετε καταρριψει τον αστικο μυθο της χαζης Barbie.Οντας καταξανθη με γαλαζια ματια και γιατρος εμοιαζε να εχει οτιδηποτε ποτε επιθυμησε ποτε της .

''Ρεβεκκα μου τα παντα αλλαζουν απο την μια στιγμη στην αλλη.Βλεπεις τι γινεται.Δεν θελω να νιωθεις οτι μενεις στασιμη''συνεχισε '' ωστοσο ως το μοναδικο ατομο που του ανοιγεσαι τοσο ευκολα οφειλω να ρωτησω'' εκανε μια παυση.

''Δεν ρωταω την Ρεβεκκα Ιακωβου,την πλανευτρα,ρωταω την φιλη μου την Ρεβεκκα,αυτο το παιδι ,ανεξαρτητως συνθηκων ,το θες?''

Η απαντηση εφτασε γρηγορα και απογοητευσε την Ellie που εψαχνε το τελευταιο ψηγμα μητρικου ενστικτου στην φιλη της

''Οχι ! Αλλα θελω την δυνατοτητα,θελω να ξερω οτι σε 7810 χρονια θα μπορω να ειμαι σε μια σχεση και να αποκτησω παιδι εαν το θελω.Οχι να ζω στην σκια της Μαφιας σαν ζωντανη νεκρη!''

''Καταλαβα'' μουρμουρισε και εκεινη την ωρα μπηκε μεσα ο γιατρος συνοδευομενος απο δυο νοσηλευτριες τον Carter και -για φαντασου!- τον Ιασονα.

Θελει να σιγουρευτει οτι θα το ριξω

Η Ρεβεκκα δεν του εριξε ουτε μισο βλεμμα.Επικεντρωθηκε στο λευκο ταβανι και την φωνη του γιατρου.Με την ακρη του ματιου της ειδε τις δυο γεροδεμενες μορφες να στεκονται στην πιο απομακρυσμενη γωνια του δωματιου

''Δεν μου χορηγει φαρμακο για την λυσσα μπορειτε να πλησιασετε'' σαρκασε θελωντας να δειξει οτι ειναι καλα .

Απεφυγε να παρει το βλεμμα της απο το ταβανι

Ο γιατρος κρατουσε μεσα σε εναν μικρο μεταλλικο δισκο ενα χαπι.

Αυτο ηταν σκεφτηκε.

Αντε να τελειωνουμε

Το χερι της ετρεμε λιγο.Κι αυτο το ειδαν ολοι.Αλλα διχως δευτερη σκεψη πηρε το χαπι στο χερι της

Ανοιξε το στομα της και το ακουμπησε πανω στην γλωσσα της και με λιγο νερο το καταπιε

Ο Ιασονας εξεπνευσε.

Αυτο ηταν.Τελειωσαμε.

''Η ωρα ειναι 9 το πρωι.Αυριο στις 9 το βραδυ θα χορηγησω κολπικα το δευτερο μερος και μεθαυριο το πρωι θα κανω την τελικη εξεταση για να βεβαιωθουμε οτι ολα βαινουν καλως.Θα εμφανισετε πολλα απο τα συμπτωματα που ανεφερα στο γραφειο μου.Μην ανησυχησετε,οι νοσηλευτριες θα με ενημερωνουν για καθε τι και θα ειστε υπο συνεχη παρακολουθηση.'' την βεβαιωσε ο γιατρος και εσφιξε το χερι της με το δικο του.Ανταπεδωσε ευγενικα

Η Ellie τον πλησιασε και του εδωσε το χερι της.

''Σε ευχαριστω πολυ Aaron '' του ειπε με ενα ευγενικο χαμογελο που δεν μπορουσε κανεις να αντισταθει

''Αυριο το βραδυ να με ευχαριστησεις ,ακομα δεν εχουμε τελειωσει'' της ειπε προσχαρα και η κοπελα εγνεψε

''Κυριοι'' εγνεψε σοβαρος στον Carter και τον Ιασονα που στεκονταν σε μια γωνια καιαποχωρησε απο το δωματιο

''Μην σας κραταω,οπως ειδατε το φαρμακο το πηρα.Αδειαστε μου την γωνια'' αναφερθηκε στους δυο αντρες στο δωματιο αν και ηταν κοινο μυστικο οτι μονο στον Ιασονα μιλουσε

Ο οποιος φυσικα αποχωρει με τον Carter να τον ακολουθει πριν τις ενημερωσει οτι θα επιστρεψει

''Θελω να ξεκινησω μια καινουργια σειρα'' ειπε η Ρεβεκκα κοιτωντας την Ellie που αμιλητη καθοταν στην πολυθρονα διπλα της,εμβοντητη με κατι που η Ρεβεκκα μαλλον αγνοουσε

''Ellie'' η Ρεβεκκα ανακαθισε στο κρεβατι και την ταρακουνησε ελαφρως

''Δεν το πιστεψα ουτε στιγμη οτι εν τελει θα το εριχνες.Νομιζα οτι τελευταια στιγμη ισως αλλαζες γνωμη.'' μονολογησε κανοντας την Ρεβεκκα να γελασει ηχηρα

Επιασε το τηλεκοντρολ στο χερι της και ανοιξε την τηλεοραση .

''Γιατι να το πιστεψεις αυτο ?'' αλλαζε μανιωδως καναλια μεχρι να βρει κατι να απασχολησει τις σκεψεις της

''Γιατι εισαι ερωτευμενη με τον Ιασονα και ξερω οτι και εκεινος το ιδιο ''

Το δαχτυλο της εμεινε μετεωρο πανω απο το τηλεκοντρολ το οποιο εν τελει επεσε πανω στο λευκο παπλωμα του νοσοκομειου και αναπηδησε το πατωμα

''Δεν ειμαστε ερωτευμενοι,απλα πηγαμε μαζι διακοπες και πηδηχτηκαμε καλα''

''Αυτες τις μαλακιες να τις δοκιμασεις καπου αλλο σε εμενα δεν πιανουν'' της το ξεκοψε η Ellie και σηκωθηκε απο την θεση της

''που πας?"

''Εξω να παρω καφε '' της ειπε κοφτα και την αφησε μονη της

Στην τηλεοραση επαιζε μια σειρα που ειχε αφησει στην μεση πριν λιγο καιρο.Καθισε καλυτερα στο κρεβατι και προσπαθησε να μην σκεφτεται τιποτα.

Αδυνατον.

Την πηρε ο υπνος και ξυπνησε μονη της 5 ωρες μετα απο μια εντονη κραμπα στον κοιλιακο χωρο.Διπλωθηκε στα δυο και πατησε χωρις διασταγμο το κοκκινο κουμπι διπλα της .

Δυο νοσηλευτριες μπηκαν τρεχοντας μεσα.Χωρις καν να τους το ζητησει εφεραν ενα γκρι κουβα που τοποθετησαν μπροστα της.Η Ρεβεκκα ισα που προλαβε να κρατησει τα μαλλια της πισω

Ο Ιασονας μπηκε μεσα γρηγορα

Φαινοταν ανησυχος

''Ολα καλα?''

Η Ρεβεκκα μολις ειχε τελειωσει με τον κουβα και με την βοηθεια μιας ευγενεστατης νοσηλευτριας σηκωθηκε για να παει στο μπανιο να πλυνει τα δοντια της

''Ναι ολα τελεια,ειναι το καλυτερο τριημερο της ζωης μου,εδω επρεπε να ερθουμε εξ αρχης οχι να παμε Δονουσα''

Δεν της απαντησε.Το βλεμμα του,σκουρο μαυρο και καθηλωτικο,σκοτεινιασε.Εκλεισε την πορτα πισω του

Λιγο αργοτερα εξισου ανησυχη μπηκε και η Ellie μεσα

''Συγγνωμη που δεν ημουν εδω αλλα κοιμοσουν και ελειψα για τρια λεπτα'' της απολογηθηκε και η Ρεβεκκα ανασηκωσε τους ωμους της λες και δεν εγινε κατι

''Ολα καλα μην ανησυχεις.''Αλλος ενας πονος την διαπερασε και το πρησμενο ηδη στομαχι της αρχισε να την πονα παλι

Εσμιξε τα φρυδια της ενοχλημενη.

Ξαπλωσε στο πλαι προσπαθωντας να βολευτει με τον ορο .

''Θελει να σου μιλησει ο Ιασονας'' η Ellie μουρμουρισε και η Ρεβεκκα δεν αναρωτηθηκε τον λογο καθως τον ενιωσε πισω της.Συνεχισε να του εχει γυρισμενη πλατη

Η φιλη της εφυγε και εκεινος εκατσε στην πολυθρονα με θεα την γυμνη πλατη της πλανευτρας κατω απο την ρομπα.

''Ρεβεκκα '' ξεκινησε και η κοπελα επιασε τον εαυτο της να ρολλαρει τα ματια της

''Συγγνωμη που σου μιλησα αποτομα.Δεν εννοουσα λεξη''

Σταματησε για λιγο να αναπνεει

Επεξεργαστηκε τα λογια του .Δεν διορθωναν τιποτα.Μα και μονο που τα ειπε αξιζε να την κοιτα στα ματια.Γυρισε προς το μερος του το κεφαλι της

''Απο τοτε που γεννηθηκε η συγγνωμη χαθηκε το φιλοτιμο'' του ειπε σκληρα και εκλεισε τα ματια της στρεφωντας το κεφαλι της στο ταβανι.Ζαλιζοταν πολυ

''Δεν ειμαι ετοιμος για να κανω παιδι '' της εξομολογηθηκε και ειδε το καλοσχηματισμενο φρυδι της να ανασηκωνεται

''Σου μοιαζω για ψυχολογος?'' μουρμουρισε κανοντας τον να δαγκωθει.Εσυρε την πολυθρονα του πιο κοντα της

''Δεν θεωρω οτι θα γινοσουν κακη μητερα.Καθε αλλο'' ξαναπροσπαθησε αυτη τη φορα με μεγαλυτερη επιτυχια.

Ανοιξε τα ματια της.Θεε μου αυτα τα μαγικα πρασινα ματια ,ηταν γεματα υγρασια

''λες μαλακιες'' τον γειωσε

''Ξερεις οτι το ειπα μονο για να σε πληγωσω'' της ειπε με ρεαλισμο και εκεινη εγνεψε

''Αυτο ειναι σχεδον το ιδιο κακο με το να το εννοεις'' μουρμουρισε και αγγιξε το στομαχι της

''Δεν το ηθελα ουτε εγω αυτο το παιδι Ιασονα,οποτε μην ανησυχεις ,δεν θα παθω καταθλιψη'' χλευασε απαξιωτικα

''Τοτε γιατι θυμωσες?''

''Ξερεις γιατι Hunter,μην το παιζεις χαζος δεν σου παει''

''Κοιταξε με'' απαιτησε και η Ρεβεκκα ειχε μαθει οτι αυτος ο τονος της φωνης του δεν επιδεχοταν αρνηση

''Θολωσα ενταξει?Δεν ηξερα τι να κανω!Δεν ειμαι τερας ψυχραιμιας και το ξερεις''δικαιολογηθηκε

''Απαξιω'' ειπε λακωνικα και τα πρασινα ματια της κοιταξαν παλι το ταβανι

Τι στον διαολο πια ειχε εκεινο το ταβανι?

''Θελω τα παιδια μου να ειναι ασφαλη.Εγω δεν ημουν'' υπονοοντας κατι για την παιδικη του ηλικια που η Ρεβεκκα γνωριζε οτι περιελαμβανε μια τραυματικη εμπειρια καταφερε να τραβηξε παλι την προσοχη της .

Δεν του απαντησε,ουτε τον κοιταξε,αλλα ο Ιασονας ξεχωρισε στο ταχα απαθες βλεμμα της την επιθυμια να μαθει κι αλλα

''Απο την πρωτη μερα που σε γνωρισα ηξερε οτι εγω και εσυ μαζι δεν κανουμε σιγουρα,μετα ανακαλυψα οτι ουτε χωρια μπορουμε,αλλα αυτο που ποτε μου δεν ξεπερασα ειναι οτι ποτε μου δεν μπορεσα να σε ελεγξω ,ουτε λιγο ,ουτε για μιση στιγμη'' η Ρεβεκκα σταματησε για λιγο πριν εκπνευσει ξανα

''Και εσυ θες να κανεις οικογενεια με μια γυναικα που θα σε ηρεμει,δεν θα σε τρελαινει'' μουρμουρισε και ο Ιασονας στο ηχοχρωμα της φωνης ματαια εψαξε λιγο παραπονο,δεν υπηρχε,ηταν απλη διαπιστωση.

''Θελω βγαινοντας απο το γραφειο μου να πηγαινω σπιτι μου και να μπαινω σε εναν αλλο κοσμο,που δεν γυρνανε ολα γυρω απο αποστολες ναρκωτικα και φονους.Δεν κανεις οικογενεια ετσι''

Η Ρεβεκκα ηταν εκνευρισμενη,πιο πολυ επειδη ειχε δικιο.

Αναθεμα ειχε δικιο!!

''Κι εσυ Ρεβεκκα ,χρειαζεσαι εναν ισχυρο αντρα,αλλα εξω απο την παρανομια,καποιον να σε τιθασευσει λιγο και να σε ηρεμησει.Εγω απο οτι φαινεται δεν μπορω να το κανω αυτο''ειπε γλυκοπικρα σχεδον

''Με χωριζεις?" η Ρεβεκκα αστειευτηκε θελωντας να χαλαρωσει το κλιμα

Ο Ιασονας γελασε με νευρικοτητα

Το γελιο της πλανευτρας ωστοσο κοπηκε.

''Φωναξε μου τον γιατρο '' ειπε και ο Ιασονας βλεποντας την να χλωμιαζει πατησε με μανια το κοκκινο κουμπι .Οι νοσηλευτριες μπηκαν μεσα και ειπαν στον Ιασονα με ηρεμια να βγει εξω

Σηκωθηκε απροθυμα.Κοιταξε την μικρη πλανευτρα για επιβεβαιωση,του εγνεψε οτι ολα καλα.

Μολις εκλεισε την πορτα πισω του η Ρεβεκκα ξεσκεπαστηκε.

Αιμα ειχε ποτισει την φορμα της.

Ηταν ενα μικρο σημειο αλλα το ειχε νιωσει.

''Μην ανησυχειτε δεσποινις απλα το εμβρυο αποβαλλεται σταδιακα.Σηκωθειτε να κανετε ενα μπανιο οσο εμεις καθαριζουμε.Μπορειτε να βαλετε καποια σερβιετα καθως η αιμορραγια ειναι μικρη αλλα ανα σποραδικα διαστηματα,για αυτο ειχατε εντονες κραμπες πριν''

Η Ρεβεκκα ξεφυσηξε.

Η καρδια της χτυπουσε δυνατα.

Θα ηταν δυσκολο βραδυ

Ειχε ξερασει ηδη πανω απο δεκα φορες και πονουσε λιγο.Το αιμα ειχε ευτυχως σταματησει αλλα ο γιατρος της ειχε πει οτι θα εβλεπε λιγο ακομα νωρις το πρωι με την παροδο του 24ωρου.Ειχε διωξει την Ellie στο ξενοδοχειο για να ξεκουραστει.Δεν ηθελε να την νταντευουν,ειχε περασει και χειροτερα και τα ειχε καταφερει μια χαραα!

Ηταν κουλουριασμενη στο κρεβατι.Η γευση της οδοντοκρεμας με βασιλικο την αηδιαζε πλεον,ειχε κουραστει να πλενει τα δοντια της.Βαριοταν στο κρεβατι αλλα ζαλιζοταν απιστευτα.Επιπλεον,το στομαχι της ειχε πρηστει λογω τις διαστολης της μητρας και αν την εβλεπε καποιος θα θεωρουσε οτι ηταν τουλαχιστον 2 ή 3 μηνων εγκυος.

Κοιταξε το ρολοι διπλα της,6 το πρωι και δεν μπορουσε να κοιμηθει ουτε λιγο .Με δυσκολια πηρε τον ορο και σηκωθηκε με τα ποδια να τρεμουν .Το πατωμα ηταν πολυ παγωμενο.Ενα κυμα ζαλαδας την χτυπησε αλυπητα

Περπατησε με δυσκολα και αργα βηματα εως την πορτα.Γυρισε το χερουλι και προς εκπληξη της ειδε τον Ιασονα στον καναπε του ιδιωτικου σαλονιου απεναντι να μελετα κατι χαρτια.Εμοιαζε κουρασμενος.

Το βλεμμα του επεσε πανω της και η Ρεβεκκα υπεθεσε οτι εμοιαζε καταχλωμη και ετοιμη να καταρρευσει γιατι τον ειδε να πεταγεται ορθιος και να την πλησιαζει.

''Γιατι σηκωθηκες ορθια?'' την μαλωσε καθως περασε το χερι του γυρω απο την μεση της συγκρατωντας την .Εγειρε πανω του και εκεινος επειδεξια την οδηγησε παλι μεσα κρατωντας τον ορο με το αλλο το χερι

''Θελω παρεα''γουργουρισε σχεδον και ο Ιασονας παρατηρησε οτι ειχε ανεβασει δεκατα,ηταν ζεστη.Αυτο ωστοσο ηταν μια απο τις πανεργειες που η Ellie ειχε αναφερει.

''Ξαπλωσε και θα φερω τα χαρτια μου εδω'' πηγε με τα νερα της .Εμοιαζε ναρκωμενη καπως απο τον πονο τον πυρετο και τους συχνους εμετος.Το πρηξιμο στο στομαχι της του δημιουργησε εναν κομπο στον λαιμο.

Την ξαπλωσε στο κρεβατι και εφερε τα πραγματα του μεσα στο δωματιο κλεινοντας την πορτα βιαστικα πισω του.Την ειδε που παλευε να σκεπαστει.Μειδιασε.Ηταν αξιολατρευτη οταν χαλαρωνε

Την βοηθησε οσο μπορουσε και οταν πηγε να απομακρυνθει λιγο εκεινη κρατησε το χερι του σφιχτα

''Ξαπλωσε διπλα μου''

''Ρεβεκκα καλυτερα να μην-''

''Βετο'' του θυμησε την παλια τους συμφωνια και τα πρασινα ματια της ελαμπαν στο ημισκοτεινο δωματιο

''Καλυτερα να εχεις χωρο γιατι πονας-''

''Παυση''

Την κοιταξε ηττημενος.Ανεβηκε στο κρεβατι απο την πλευρα που δεν ειχε τον ορο και εκεινη του εκανε χωρο.

Μορφαζε καθε λιγο και λιγακι απο τον πονο.Δεν χωθηκε στην αγκαλια του οπως καθε αλλη θα εκανε στην συνεχεια αλλα εμεινε διπλα του να κοιταζει το ταβανι νωχελικα

Εγειρε στο πλαι στηριζομενος στον αγκωνα του

Τι ομορφη γυναικα ηταν αυτη..

Ακομη και αρρωστη του φαινοταν απιστευτα ακαταμαχητη

''Ποναω'' μουρμουρισε και ενιωθε την υπομονη της να την εγκαταλειπει

''Κανε λιγο υπομονη ακομα'' την παροτρυνε

Ειδε το φωτεινο της χαμογελο ,ηταν πικρο και συντομο.

''Αυτο που ειπες ,οτι θα γινω σαν την μαμα μου '' ξεκινησε και πριν προλαβει να την διακοψει συνεχισε ''Ειναι ο λογος που δεν θα κανω νομιζω ποτε μου παιδια''

''Αν μετραει εστω και τωρα δεν το πιστευω'' ειπε με ειλικρινεια που την εξεπληξε

Δεν του απαντησε.Εκανε απαλους κυκλους με το χερι της πανω στο πρησμενο στομαχι της για να κατευνασει τον πονο

''Θα γινοσουν εξαιρετικη μητερα ακριβως γιατι ξερεις ποσο πολυ θα υπεφερε ενα παιδι με μια αδιαφορη μαμα''

Η Ρεβεκκα εκλεισε τα ματια της.Ειχε βουρκωσει και ντρεποταν.

''Κανω εκτρωση γιατι αυτο το παιδακι νομιζω στο βαθος του χρονο θα το αγαπουσα ,και στην σκεψη οτι ισως να μην σταθω καλη μητερα δεν θελω να το στιγματισω'' του απαντησε με μια ανασα και χωρις να ανοιξει τα ματια της .

Ενιωσε τα ακροδαχτυλα του να πλησιαζουν το προσωπο της

Χαιδεψε απαλα το μαγουλο της.Η κοπελα αρχικα αιφνιδιασμενη απο την απροσμενη κινηση εσμιξε τα φρυδια της αλλα συντομα το ξεπερασε

''Ετσι ξερω κι εγω οτι θα γινοσουν καλη μαμα'' την επιβεβαιωνει ,και στον τονο του η μικρη πλανευτρα διακρινει μια μικρη απογνωση να την καθυσηχασει.

Ανοιξε τα ματια της,ειχαν στεγνωσει καπως.Η ζαλαδα ειχε ελαττωθει ελαφρως.Ενας πονος την συνταραξε

Μορφασε αλλα πριν ο Ιασονας σηκωθει για να φωναξει του επιασε το χερι κρατωντας τον κατω.Λιγες βαθιες ανασες μετα επεσε πισω το κρεβατι ανακουφισμενη που τελειωσε

''Πως φαινεται οτι ηταν παιδι σου'' τον μαλωσε μεταξυ αστειου και σοβαρου και εκεινος γελασε ανακουφισμενος που η Ρεβεκκα δεν ειχε χασει το σαρκαστικο της χιουμορ.

''Λες να ηταν αγορι ή κοριτσι?'' την ρωτησε προβληματισμενος

''Νομιζω κοριτσι,αλλα δεν ξερω δεν απεκτησα και το ενστικτο'' μαζεψε την αυθορμητη σκεψη της

Περασε το χερι του πισω απο το κεφαλι της και την εχωσε στην αγκαλια του.Το αφροδισιακα ευωσμο αρωμα του εδρασε σαν παυσιπονο για εκεινη

''Ρεβεκκα''

Σαν απαντηση μουρμουρισε εχοντας προσηλωμενο το βλεμμα της στην θεα εξω απο το παραθυρο,ξημερωνε.

''Μ αρεσουν τα αρχαια ελληνικα ονοματα'' της ειπε και εκεινη σηκωσε το βλεμμα της να τον κοιταξει περιεργα

Ανασηκωσε τους ωμους του

''Παυση δεν ζητησες?" ρωτησε επιτακτικα και εκεινη του χαμογελασε αχνα

''Μ αρεσε παντα το ονομα Αριαδνη,ξερεις απο τον μυθο,σημαινει η πιο αγνη'' εγνεψε αμεσως οτι του αρεσε

'' Ή Αλκμηνη,σημαινει η ακτινοβολουσα ή και Θαλεια,η Μουσα δηλαδη'' προσθεσε εκεινος και ξαφνου μια νεα συζητηση αρχισε ,που θα ηταν 'καταστροφικη'

''Ιφιγενεια,η πολυ ισχυρη,αυτο θα ταιριαζε πολυ σε ενα δικο μας παιδι'' ειπε καυστικα και ο Ιασονας γελασε ,το απαλο του τρανταγμα την εκανε να αναστεναξει

''Θα ειχε σιγουρα πολυ ομορφο ονομα'' την διαβεβαιωσε

''Και θα τσακωνομασταν για το ποσες γλωσσες θα μαθαινε και αν θα επαιζε πιανο''χαριτολογησε

''Ξερω να παιζω πιανο'' της εκμυστηρευτηκε και εκεινη σηκωσε το βλεμμα της να τον κοιταξει

''Οντως?Δεν το ηξερα'' ειπε εκπληκτη

''Μου εμαθε η μαμα μου ,γι αυτην παιζω μονο,εχω και εναν χαρακτηρα να διατηρησω'' ειπε με στομφο πετυχαινοντας τον σκοπο του,να γελασει λιγο.

''Θα μαθαινε 4-5 γλωσσες και Θεε μου θα ηταν τοσο πειασματαρα'' απελπιστηκε και μονο στην σκεψη να της μοιαζει

''Και πνευμα αντιλογιας'' πεταξε το υπονοουμενο του ο Ιασονας χαμογελωντας της με νοημα

''Και οξυθυμη'' <<αντεπιτεθηκε >> η Ρεβεκκα

Ηταν η σειρα του να γελασει

''Θα ειχε πρασινα ματια'' δηλωσε με σιγουρια

''Και σκουρα μαυρα μαλλια'' ειπε εκεινη κοιτωντας τα υπεροχα μαλλια του.

''Θα ηταν πολυ ομορφη'' μονολογησε

''Δεν μπορω να μας φανταστω γονεις'' μουρμουρισε εκεινη

''Ισχυει'' συμφωνησε και εντοπισε το παραπονο στην φωνη του

Η ωρα ηταν 8 παρα. Σε μια ωρα ολα θα τελειωναν .

Κοιμηθηκαν καπως ατσαλα,και οι τρεις μοιρες,σαν να μην τους ειχαν ταχα τιμωρησει αρκετα,τους χαρισαν ενα ονειρο κοινο,για το οποιο ομως δεν θα μιλουσαν ποτε...

Την κοιτουσε που διαβαζε ενα βιβλιο στην αιωρα στο μπαλκονι κατω απο μια σκια.Τα τζιτζικια την νανουριζαν.
Ειχε λιγο αερα σημερα αλλα ο Σεπτεμβριος δεν ειχε τελειωσει ακομα.Η απομονωμενη παραλια της Δονουσας,λιγο κατω απο το εξοχικο τους της χαριζε τον απολαυστικο ηχο των κυματων,φαινοταν τοσο ηρεμη

Φορουσε ενα κοντα φαρδυ λευκο φορεμα.Ειχε πιασει τα μαλλια της μια γαλλικη πλεξουδα και το δερμα της ειχε γινει σταρενιο απο τις 3μηνες διακοπες τους.Διακοπες της ,δηλαδη γιατι εκεινος ειχε κουβαλησει ολο του το γραφειο στο σπιτι .

Αλλα αναθεμα και αν μπορουσε να συγκεντρωθει με αυτη την γυναικα.Δεν χορταινε να την κοιταζει.Τα μακρυα λεπτα ποδια της ,το φουσκωμενο στομαχι της,την λεια και λαμπερη επιδερμιδα της,το μαλακο δερμα της.Τα γεματα μαγουλα της,τα χειλη της που εμοιαζαν ακομη πιο ροζ απο οτι παλια.Τα πρασινα ματακια της,που εξεπεμπαν μια λαμψη απροσδιοριστη.

Η Ρεβεκκα ελαμπε.

''Δεν εχεις βαρεθει τον Φρόυντ πια?'' ρωτησε ταχα παραξενεμενος αλλα στην πραγματικοτητα ζηλευε εκεινο το αναθεματισμενο βιβλιο που ειχε μονοπωλησει το ενδιαφερον της.

''Το ξαναδιαβαζω για την κουκιδα'' μονολογησε και εριξε το βλεμμα της πανω του,φορουσε μπεζ βερμουδα και σκουρο μπλε πολο κοντομανικο μπλουζακι.Και ηταν ολος δικος της

Δεν μπορουσε να μην της χαμογελασει.Ηταν 5 μηνων εγκυοςκαι το εμβρυακι ειχε παρει πιο ανθρωπινη μορφη αλλα εξακολουθουσε να το φωναζει κουκιδα!

''Ελα να σε βοηθησω να σηκωθεις' ' την πλησιασε και πηρε το βιβλιο απο τα χερια της .Την επιασε απο την μεση και την σηκωσε στο υψος του αφηνοντας τη να αιωρειται στο εδασος κολλωντας την πανω του.Ξαφνικα ηθελε να την παει στην κρεβατοκαμαρα

''Φευγουμε σε πεντε λεπτα μικρη πλανευτρα '' την προειδοποιησε και εκεινη του χαρισε ενα ναζιαρικο χαμογελο περνωντας τα χερια της γυρω απο τον αυχενα του και λυγιζοντας ελαφρως το αριστερο της ποδι στον αερα.

Τον γεμισε μικρα φιλακια.

''Την επομενη φορα που θα ερθουμε δεν θα ειμαστε οι δυο μας'' ολως παραδοξως επιασε τον εαυτο του να ανυπομονει για την επομενη φορα.

Την κοιταξε στα ματια,θεε μου ποσο ελαμπαν,και ξαφνου ,ξερωντας οτι θα τον αποτελειωσει,η μικρη πλανευτρα του χαρισε ενα μεγαλο φωτεινο χαμογελο

Αναθεματισμενη γυναικα

Επιτεθηκε στα χειλη της

--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Ξυπνησε μεσα στη νυχτα.Ηταν ανησυχητικα πολυς ο υπνος της.Ανησυχη σηκωθηκε απο το κρεβατι και ακομη πιο ανησυχη που δεν βρηκε τον Ιασονα διπλα ετρεξε με ελαφρια βηματα στο δωματιο της μπεμπας.

Και οταν δεν βρηκε εκεινη κανεναν απο τους δυο αγχωθηκε ακομα περισσοτερο .Η καρδια της επεσε απο το στηθος με ελευθερη πτωση στο στομαχι της

Θα φωναζε δυνατα το ονομα του αν δεν παρατηρουσε το ανοιχτο φως και την μισανοιχτη πορτα του γραφειου του Ιασονα

Οσο πιο αθορυβα μπορουσε τρυπωσε μεσα

''Πρεπει να κανεις ησυχια για να τελειωσω τουλαιχστον αυτο που κανω αν ειναι να μας κρατησεις και τους δυο ξυπνιους σημερα'' μαλωσε ταχα σοβαρα χαμογελωντας στο μωρακι στην αγκαλια του που τον κοιτουσε με ορθανοιχτα τα μεγαλα πρασινα ματια της και χωθηκε ακομη πιο μεσα στην αγκαλια του

Για μωρο τεσσαρων μηνων ειχε εκφρασει μια εκδηλη αδυναμια στον μπαμπα της.
Ενω εκεινος?Τετοια χαμογελα δεν ειχα χαρισει ουτε στην Ρεβεκκα,την κοιτουσε και ελαμπε.Επαυε να ειναι σκληρος και αδιστακτος.Για τα ματια της κορης του κατηργησε τον νομο για απαλειψη ολων των απογονων των αντιπαλων του

''Μην με κοιτας εμενα ετσι ,μπορει να εχεις τα ματια της μανας σου αλλα δεν πιανουν σε μενα αυτα'' ειπε με αυστηρο βλεμμα και το μωρο εβγαλε μια μικρη ανορθρη κραυγη λυγιζοντας τον.Αφησε μικρα φιλακια στα μαγουλα της.

Αφησε κατω το στυλο του.Δεν θα μπορουσε να εργαστει ,ηταν εξαλλου και 4 η ωρα το βραδυ.

Σηκωθηκε με το μωρο σφιχτα στην αγκαλια του κουνωντας την απαλα πανω κατω .Ανοιξε το μικρο πορτατιφ και εκλεισε το φως βυθιζοντας το δωματιο στο ημισκοταδο

''Θα κανεις την χαρη στον μπαμπα να κοιμηθεις λιγο μπεμπα?'' την παρακαλεσε χαμογελωντας της .Το μωρακι ηθελε να παιξει

Ξεφυσηξε.

''Σου εχω πει πως πηρες το ονομα σου?''της ψιθυρισε

''Ηταν η πρωτη μου σκεψη οταν αντικρισα την μαμα σου,αυτο το ονομα,Εκατη'' συνεχισε πλησιαζοντας το κλειστο παραθυρο και κοιτωντας εξω

''Και μολις γεννηθηκες ησουν κατα γενικη ομολογια ενα μωρο απο την συνενωση υπερδυναμεων.Επειτα η θεα Εκατη ,ηταν η θεα της μυθολογιας,της οποια εγω και η μαμα λατρευουμε,και οι ζωγραφιες πανω απο το δωματιο σου,απο εκει ειναι.Κουβαλας μαγεια μεσα σου,για αυτο εισαι τοσο ομορφη ,και εσυ και η μαμα σου'' εκανε μια παυση παρατηρωντας οτι το μωρακι ειχε κοιμηθει ησυχα στην αγκαλια του

Οταν γυρισε απο την αλλη για να την παει στο δωματιο της ειδε την Ρεβεκκα στο ανοιγμα της πορτας με το χερι στην καρδια να τους κοιταζει.Αυτη η λαμψη απο πανω της δεν ελεγε να φυγει.

''Σε τρομαξα?'' την ρωτησε κουνωντας ακομη την μπεμπα στην αγκαλια του

''Λιγο '' παραδεχτηκε αλλα η καρδια της ακομη δεν μπορουσε να ηρεμησει. Χτυπουσε δυνατα ,ενιωθε ζωντανη.Τον κοιτουσε και ενιωθε πιο δυνατη απο ποτέ.

--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

''Κυριε Hunter θα φατε?'' η οικιακη βοηθος ρωτησε με το κεφαλι κατεβασμενο μολις τον ειδε να αφηνει τα κλειδια του στην εισοδο

''Η Ρεβεκκα εχει φαει?''

''Οχι ακομα,σας περιμενε'' βλαστημισε επειδη ειχε αργησει πολυ σημερα,ηταν εξι το απογευμα και υποτιθεται οτι θα ηταν σπιτι απο τις 2.
Ειχε να την δει απο χθες το βραδυ καθως το πρωι ξυπνησε πολυ νωρις και εκεινη κοιμοταν βαρια.Του ειχε λειψει

Ωστοσο δεν την εβρισκε πουθενα.Ουτε στο δωματιο τους,ουτε στο ατελιε της,ουτε στο δωματιο της 5 μηνων κορης τους.

Κατευθυνθηκε στο μερος που φαινεται η Ρεβεκκα να αγαπουσε πιο πολυ απο ολα τα αλλα,το γραφειο του

''Το γαμημενο γραφειο θα το γκρεμισω'' μουρμουρισε καθως προχωρουσε με μεγαλες δρασκελιες προς τα εκει

Και οντως εκει την βρηκε,μα μολις την ειδε τα νευρα του περασαν.

Φορουσε ενα σατεν σκουρο μπλε σορτσακι που εκανε τα οπισθια της να τον προκαλουν ακομα περισσοτερο και αγκαλιαζε τα αδυνατισμενα ποδια της ομορφα.Απο πανω φορουσε ενα σατεν μπλουζακι που ειχε κατεβασει απο την μια πλευρα αφηνοντας εκτεθειμενο το πλουσιο στηθος της.Ειχε σταυρωσει τα ποδια της και να ειχε ανεβασει σε εναν κενο χωρο του γραφειου του ,και οσο η μικρη ετρωγε εκεινη κοιτουσε κατι χαρτια που εκεινος δεν ειχε προλαβει να κανει το πρωι,υπογραμμιζε και εκανε υπολογισμους.

Η πανεμορφη εικονα της τον ειχε σκλαβωσει ανευ προηγουμενου.

''Τι εχουμε πει για το γραφειο '' προσπαθησε να την μαλωσει ,πραγμα αδυνατον

Η Ρεβεκκα κοιταξε το μικρο μωρακι που ετρωγε ηρεμα απο το στηθος της

''Μπεμπα ακους?Ηρθε ο μπαμπας!Το ξερω κι εμενα δεν μου φαινεται οτι ειναι 2 η ωρα μονο!'' τον ειρωνευτηκε και ο Ιασονας γελασε πλησιαζοντας τες

Ακουμπησε ενα μικρο φιλακι στον κορυφη του κεφαλιου της κορης του και ενα μεγαλο παθιασμενο φιλι στην Ρεβεκκα,αφηνοντας την να τον αιχμαλωτιζει οπως η μικρη πλανευτρα πολυ καλα γνωριζε να κανει .

''Μου ελειψες μικρη πλανευτρα '' μουρμουρισε

---------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Ο γιατρος ηταν στο δωματιο.Ο Ιασονας ειχε γινει καπνος.Η Ellie βρισκοταν διπλα της και ο Carter φανερα αμηχανος περιμενε εξω

Η ωρα ηταν 9.15 και ειχε τα ποδια της ορθανοιχτα.Φορεσε τα γαντια του και πηρε ενα εργαλειο απο τον αποστειρωμενο μεταλλικο δισκο διπλα του

''λοιπον ,για να τελειωσει η διαδικασια θα τοποθετησουμε κολπικα προσταγλανδινη. Σε λιγη ωρα θα δουμε λιγο αιμα ακομα,σηματοδοτωντας την ληξη της κυησης'' η Ρεβεκκα εγνεψε

Το στηθος ηταν βαρυ,ειχε δει ενα φρικτο ονειρο .Φρικτα ομορφο και μη πραγματοποιησιμο

Ο Ιασονας ελλειπε απο διπλα της οταν ξυπνησε αφηνοντας της μια φρικτη γευση.

21 λεπτα μετα τη χρονικη στιγμη που η Ρεβεκκα πηρε μετα απο την προοτροπη του γιατρου μια βαθια ανασα την στιγμη που κατι παγωμενο την αγγιζε ,ενιωσε λιγο αιμα να κυλα στα ποδια της.

Κοιταξε παλι το ταβανι

Εξεπνευσε κλεινοντας τα ματια της.Μονο η ανασα της ακουγοταν στον χωρο και μονο ο υποτονικος ηχος της καρδιας της μεσα στο κεφαλι της

Ανοιξε τα ματια της ελευθερωνοντας ενα μοναδικο δακρυ

Τελειωσε

----------------------------------------------------------------------------------------------------

Οποτε οι σχεσεις χωριζονται σε οσες πετυχαινουν και σε οσες αποτυγχανουν .
Η δικη μας ανηκει αδιαπραγματευτα και αναντιρρητα στην δευτερη κατηγορια

Συγγνωμη αν δεν ημουν αρκετη

Και σε συγχωρω για ολα οσα εκανες εσυ.

Δεν φταιμε εμεις,οι ανθρωποι βλεπεις οταν θελουν κατι να πετυχει πολυ το καταφερνουν,εμεις δεν μπορεσαμε .Και γι αυτο δεν κατηγορω κανεναν απο τους δυο μας γιατι περασαμε ομορφους μηνες μαζι .Κατηγορω αμετακλητα τον χρονο ,που δεν σε εκανε ωριμοτερο και εμενα πιο συμβατη με την χρονικη ταυτιση του ερωτα

Γιατι ακομα και αν αποτυχαμε στα παντα ,αν χασαμε ολους τους αγωνες της σχεσης μας,στο μυαλο μου κερδισαμε εναν ,εκεινον του ερωτα.Σε ερωτευτηκα και με ερωτευτηκες πολυ.

Κι ευχαριστω γι αυτο.
Μα ας μεινουμε εκει.

Ηταν κοινη αποτυχια και ειμαι ευγνωμων που την εζησα μαζι σου.Το κλαμα τους καυγαδες τα νευρα τις βρισιες ,το αναθεμα,το φτανει,το 'αντε γαμησου',τα απειρα 'χωριζουμε'.

Δεν θα τα αλλαζα με τιποτα.

Ας κρατησουε λοιπον ενος λεπτου νεκρικη σιγη,

για ολους τους μεγαλους ερωτες που απετυχαν

Ciao Bellas

Γεια σας κοριτσια μου ειμαι πολυ γρηγορη το ξερω και σας αξιζει γιατι ειστε υπεροχες ολες και μου δινετε απιστευτη δυναμη μεσα απο τα σχολια και τα μηνυματα σας.

Το κεφαλαιο ηταν 11.000 λεξεις και εξτρα ανατρεπτικο αν μου επιτρεπεται

Ειδαμε την πραγματικοτητα ,δηλαδη την εκτρωση...

ειδαμε ομως και την αρνητικη εξελιξη της εγκυμοσυνης

αλλα και την θετικη...

δεν ρωταω ποια προτιματε

αλλα θα ρωτησω αν συμφωνειτε με την αποφαση μου .

Ο Ιασονας με την Ρεβεκκα τσακωθηκαν πολυ σε αυτο το κεφαλαιο αλλα στο τελος τους αφησα με κοινο ονειρο και γλυκες υποθεσεις

Φιλι μεγαλο απο εμενα

Σας αγαπω πολυυυ

xxxΜαγδαxxx