Οι προσπάθειες που κάνουμε για να ξεφύγουμε από το πεπρωμένο μας, έχουν σαν μοναδικό αποτέλεσμα να μας οδηγήσουν σ' αυτό.
Ralph Waldo Emerson

Νοστος σημαινει επαναπατρισμος,το να γυριζεις πισω .
Ειναι η ελληνικη λεξη ,που εκφραζει λυρικα την επιστροφη.
Αλγος απο την αλλη,ειναι ο πονος,το να υποφερεις.

Αυτες οι δυο λεξεις μαζι,δημιουργουν την λεξη νοσταλγια.

Η λεξη ο ασβεστος ψυχικος πονος και τα γλυκοπικρα συναισθήματα που προκαλούνται από την ανικανοποίητη εισέτι λαχταρα του γυρισμού στην πατριδα , σε κάποιον αγαπημένο τόπο ή σε ευχάριστες καταστάσεις που ανηκουν πλεον στο παρεθλον.

Δεν υπαρχει αντιστοιχος μονολεκτικος τυπος σε ολοκληρο τον κοσμο που να εκφραζει αυτη την εννοια.

Ειναι μαγικο...και ταυτοχρονα καπως σπαρακτικο τοσο ποσος πονος χωρα σε μια λεξη.

Eric

Προχωραει πανω κατω μπροστα μου και μιλαει εκνευρισμενη κουνωντας τα χερια της νευρικα,πιθανοτατα μονη της μιλαει,γιατι εγω γραμμενη την εχω.
Κοιταζω την ασπρομαυρη φωτογραφια του υπερηχου που εχω κρυμμενη κατω απο μια στιβα χαρτια στο γραφειο μου.

Ηταν αρχες Ιουλιου και στα μεσα του μηνα ,που θα εκλεινε τις 18 εβδομαδες ,θα καναμε την πρωτη προσπαθεια να μαθουμε το φυλο.
Αυτη θελει αγορι ,εμενα παλι, δεν με πολυνοιαζει κιολας,υγιες να'ναι και δεν εχουν σημασια τα υπολοιπα.

Ξανακοιταξα τον προηγουμενο υπερηχο,θυμαμαι η καρδια του χτυπουσε πολυ δυνατα,και η Ellie με την γιατρο το εντοπισαν σχεδον αμεσως,εγω ακομα και τωρα θελω ενα πενταλεπτο να το βρω στην φωτογραφια.

Πως θα γινει αυτο το πραγματακι ανθρωπος ιδεα δεν εχω.

''Eric!!!''η Ellie τσιριξε υστερικα ταρακουνωντας με απο την θεση μου.

Ανακαθισα ξεφυσωντας,ειναι Παρασκευη και δεν ζητησα πολλα.Λιγη ηρεμια μονο.

Αλλα που να βρω ηρεμια σε αυτο το σπιτι οταν η μικρη σουπια εχει κανει κομμα με τις υπηρετριες και δεν τολμαω να φερω αντιρρηση.

Που φτασαμε δηλαδη,να φοβομαστε να μιλησουμε και στο ιδιο μας το σπιτι.

Δεν υπηρετησα εγω στις ειδικες δυναμεις για να με ευνουχησει η Ellie.

''Τι ειναι κοριτσι μου '' την ειδα να παλευει να μην μαλακωσει,ξερω οτι με ενα γλυκολογο μερικες φορες ξεφευγω απο καταστασεις που θελω να αποφυγω και δεν υπαρχει κατι που να θελω πιο πολυ αυτη τη στιγμη.

''Σου μιλαω εδω και ενα τεταρτο κι εσυ παιζεις!'' υστεριαζει και ξεροκαταπινω.

Εχει κοκκινισει,δεν καταλαβαινω τον λογο.Θα παθει τιποτα σε λιγο και θα τρεχουμε.

''Για το συνεδριο επροκειτο;'' την ρωτησα ηρεμος,δεν ειχα λογο να θυμωσω,ηταν τετελεσμενη υποθεση .

''Εσυ για τι αλλο λες;''καθισε επιτελους στην δερματινη πολυθρονα απεναντι μου και εκανε αερα στον εαυτο της.

Ρολλαρα τα ματια μου,δεν αντεχα τις υστεριες και το ξερει,αλλα παρολαυτα μου τα πρηζει απο την ωρα που γυρισα.και ολως τυχαιως ,το βραδινο αργησε να σερβιριστει.

Οταν εγω λεω οτι εχουν κανει συνασπισμο εναντιον μου δεν με πιστευει κανεις.

''Δεν ξερω ,απλως μου φαινεται-ταπεινη μου αποψη- οτι μονο για αυτο μιλαμε αυτες τις μερες'' απαντησα σαρκαστικα και στενεψε τα ματια της.

Την εβαψα

''Τωρα καθεσαι χαλαρος,αλλα εγω στο λεω,αυριο το πρωι φευγω,η πτηση μου αναχωρει στις 9 το πρωι οποτε οταν γυρισεις δεν θα με βρεις εδω'' δηλωσε πεισματικα και σταυρωσε τα χερια της κατω απο το στηθος της .

Η ξανθουλα παλευε μερες τωρα να με εκνευρισει ,ωστε να της φωναξω και μετα να κλαψει και εγω σαν τον μαλακα να νιωσω τυψεις και να την αφησω να παει.

Αλλα δεν εχει ιδεα τι την περιμενει.
Εγω εχω περασει εναν χρονο και εννια μηνες παρακολουθωντας τους ομηρικους καβγαδες της Ρεβεκκας και του Ιασονα,ξερω απο ψυχρους πολεμους και γυναικειες τακτικες...ημουν βεβαια και στις ειδικες δυναμεις ,αυτο που το πας;

''Θες δηλαδη εγω τωρα,να σε αφησω να επιβιβαστεις σε μια πτηση 11 ωρων και 25 λεπτων,μεχρι την Καλιφορνια ,για ενα ηλιθιο συνεδριο ,με τους κινδυνους επιπλοκης λογω πολυωρης πτησης και φυσικα ,το κυριοτερο!Αν παθεις κατι ,θα ειμαι 8778 γαμημενα χιλιομετρα μακρυα σαν τον μαλακα και δεν θα μπορω να κανω τιποτα''

Εγειρα προς το μερος της

Με εκνευριζε τοσο μα τοσο πολυ,και αλλο τοσο -κι ακομη περισσοτερο- ειχα την ταση να φωναξω,αλλα δεν θα της εκανα την χαρη να βγει απο πανω.

''Ειμαι τεσσαρων μηνων εγκυος ,δεν ειναι απαγορευτικο ακομη,ριψοκινδυνο ναι αλλα θα παρω τα καταλληλα μετρα ασφαλειας και ολα θα κυλησουν ομαλα,και -ω μη γενοιτο- Eric αν παθω κατι προτιμω να ειμαι σε ενα συνεδριο γεματο γιατρους ,παρα διπλα σου!'' μου απαντησε με υφακι.

Τι γλωσσου και πεισματαρα Θεε μου...και πηγα και εκανα και παιδι μαζι της..

''Ειμαστε σε μια νοητη εμπολεμη ζωνη και θα προτιμουσα να αφηνες και ενα συνεδριο,μολις γεννησεις με το καλο ,η κατασταση θα εχει ηρεμησει εδω,τοτε πηγαινε σε οσα θες!Πηγαινε σε ολα !Ελευθερα!''προσπαθησα να ειμαι διαλλακτικος

''7.35 ωρα Ηνωμενου Βασιλειου θα εχω φυγει με τον σοφερ'' μου ανακοινωσε σαν να μην μιλουσαμε τοση ωρα.

Ετριξα τα δοντια ασυναισθητα.

Αυτο ηταν ,θα την πνιξω.

Ψυχραιμια Eric,ανασες,αλλο ενα κολπο της ειναι και αυτο.

''Καλη μου κοπελα ,τι δεν καταλαβαινεις;Δεν θα πας λεμε.'' ειπα κοφτα και μου χτυπησε το χερι στο τραπεζι,ποιος; Η Ellie, που;Μεσα στο ιδιο μου το γραφειο.Παρεμεινα καθιστος

''Ειναι μερος της δουλειας μου!Θα παω!Επιθυμητη ειναι απλως η δικη σου η συναινεση!Δεν εισαι κηδεμονας μου να υπογραψεις και υπευθυνη δηλωση!'' φωναξε με θρασος.

Ενιωσα το ενα μου χερι να τρεμει και εσφιξα μπουνια και για να μην της φωναξω.

Οι αρθρωσεις μου ειχαν ασπρισει σιγουρα.

''Ουτε να πας νομιζω ειναι υποχρεωτικο,εφοσον εχεις παει σε αλλα 34 φετος,νομιζω η Καρδιοχειρουργικη κοινοτητα θα δειξει μια κατανοηση,δεδομενου και του οτι αυτο το συνεδριο γινεται καθε χρονο'' ηξερα οτι η φωνη μου εσταζε ειρωνια και δεν με ενοιαζε.

''35 ειναι ,μην ξεχνας το αυριανο.Κοιτα με καλα Eric γιατι θα κανεις πεντε μερες να με δεις!''

''Ellie μην με προκαλεις στο ζητησα ευγενικα-''

Η πορτα που χτυπησε με διεκοψε.Μια οικιακη βοηθος σταθηκε δειλα στο κατωφλι της πορτας,επιστρατευσα το πιο σοβαρο μου βλεμμα.

''Τι συμβαινει;''

''Ειναι απο το νοσοκομειο της Καρλιφονια,το UCLA,ενας καθηγητης Ronald,ζηταει την δεσποινιδα Robins'' με ενα νευμα εδειξε την Ellie , η οποια με ενα αυταρεσκο βλεμμα της ζητησε να κανει την κληση παρεκτροπη στο τηλεφωνο του γραφειου μου.

Σηκωσε το ακουστικο και αρχισε να μιλαει προκαλωντας με.

Η δερματινη πολυθρονα φανταζε πλεον να εχει καρφια και η οργη συσσωρευοταν μεσα μου επικινδυνα πολυ.

''Φυσικα κυριε Ronald,θα ειναι τιμη μου,ναι εχω ετοιμασει ηδη λογο,δεν θα το εχανα με τιποτα...μα ναι φυσικα!''

Υπομονη Eric δεν κανει στην κατασταση της.

''Θα φτασω στις 11 το βραδυ,δεν ξερω αν προλαβαινω ισως περασω για ενα ποτο,αλλιως το πρωι!'' εκανε σχεδια ανενοχλητη.

Τοσο λιγο με υπολογιζε η κυρια.

Και κοιτα την τωρα που χαζογελαγε στο τηλεφωνο.

Το ποτηρι ξεχυλισε.

Αυτο ηταν.

Τεντωθηκα,αρπαξα το σταθερο με βια απο χερι της ,το εκλεισα σχεδον στα τυφλα,και με δυναμη το προσγειωσα στην βαση του.

''ΤΙ ΚΑΝΕΙΣ ΜΟΥ ΛΕΣ; Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΘΑ ΝΟΜΙΖΕΙ ΟΤΙ ΤΟΥ ΤΟ ΕΚΛΕΙΣΑ!''

Σηκωθηκα ορθιος και χτυπησα το χερι μου στο ξυλινο γραφειο τοσο δυνατα που ο κροτος πρεπει να ακουστηκε μεχρι κατω.

''ΣΚΑΣΕ''

Η Ellie,αν και ορθια,ζαρωσε.

Ηταν πια αργα για υποχωρησεις.

''Στο ζητησα ως συντροφος σου να μην πας,στο ζητησα ως πατερας του παιδιου σου!Και με
Ε-ΓΡΑ-ΨΕΣ τελειως!'' της φωναξα σε εναν τονο τοσο κοφτο και αυστηρο,ομοιο με εκεινον που μιλουσα στους αντρες που εκπαιδευα.

Και λιγοι αντεχαν μεχρι το τελος.

''ΕΓΩ ELLIE ΔΕΝ ΥΠΗΡΕΤΗΣΑ ΣΤΙΣ ΕΙΔΙΚΕΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ 3 ΧΡΟΝΙΑ ΓΙΑ ΝΑ ΓΙΝΩ ΤΩΡΑ ΤΟ ΚΟΡΟΙΔΑΚΙ ΣΟΥ !ΑΚΟΥΣ;''

Δεν μιλησε,δεν επαψε βεβαια να με κοιτα στα ματια,ηξερα οτι δαγκωνοταν για να μην δακρυσει,τα ματια της γυαλιζαν.

Δεν με νοιαζει ομως,ουτε λιγο

Αληθεια λεω

''ΚΑΙ ΜΗΝ ΤΟΛΜΗΣΕΙΣ ΝΑ ΜΟΥ ΠΕΙΣ ΟΤΙ ΣΕ ΕΧΩ ΚΛΕΙΣΜΕΝΗ ΕΔΩ ΜΕΣΑ!ΘΡΑΣΥΤΑΤΗ ΓΥΝΑΙΚΑ!ΕΙΜΑΣΤΕ ΣΤΟ ΜΑΤΙ ΤΟΥ ΚΥΚΛΩΝΑ ΚΑΙ ΕΧΩ ΝΑ ΚΟΙΜΗΘΩ ΕΒΔΟΜΑΔΕΣ ΟΛΟΚΛΗΡΕΣ ΓΙΑΤΙ Η ΚΥΡΙΑ ELLIE ΘΕΛΕΙ ΝΑ ΠΑΕΙ ΣΕ ΟΛΑ ΤΑ ΣΥΝΕΔΡΙΑ ΤΗΣ ΑΓΓΛΙΑΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ!ΚΑΙ ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΤΩΡΑ!ΕΝΩ ΠΑΡΑΛΛΗΛΑ ΘΕΣ ΝΑ ΔΟΥΛΕΥΕΙΣ ΚΑΙ 8 ΩΡΕΣ ΤΗΝ ΜΕΡΑ!''

''ΕΞΟΡΓΙΣΤΙΚΗ !ΑΥΤΟ ΕΙΣΑΙ!ΠΑΤΑΣ ΠΑΝΩ ΜΟΥ ΓΙΑΤΙ ΞΕΡΕΙΣ ΟΤΙ ΣΟΥ ΕΧΩ ΑΔΥΝΑΜΙΑ!Ο,ΤΙ ΜΟΥ ΖΗΤΑΣ ΤΟ ΚΑΝΩ!ΗΘΕΛΕΣ ΝΑ ΚΡΑΤΗΣΟΥΜΕ ΑΥΤΟ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΚΑΙ ΟΡΙΣΤΕ!ΕΚΟΨΑ ΤΟ ΓΑΜΗΜΕΝΟ ΚΑΠΝΙΣΜΑ!ΗΘΕΛΕΣ ΝΑ ΣΥΝΕΧΙΣΕΙΣ ΤΙΣ ΕΦΗΜΕΡΙΕΣ ΚΑΙ ΣΕ ΑΚΟΛΟΥΘΩ ΣΑΝ ΤΟ ΣΚΥΛΑΚΙ!ΚΟΙΜΑΜΑΙ 4 ΩΡΕΣ ΤΗΝ ΜΕΡΑ!ΕΣΥ ΤΙ ΕΚΑΝΕΣ;''

Πηρα μια βαθια ανασα οταν τελειωσα και καταλαβα οτι της ειχα φωναξει αρκετα.Ετρεμε απεναντι μου.

''ΚΑΙ ΞΕΡΕΙΣ ΚΑΙ ΚΑΤΙ ΑΛΛΟ;ΑΠΟ ΠΕΙΣΜΑ ΘΕΣ ΝΑ ΠΑΣ!ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ !ΕΣΥ ΚΑΙ ΟΙ ΗΛΙΘΙΕΣ ΤΑΣΕΙΣ ΦΥΓΗΣ ΣΟΥ!ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙΣ ΝΑ ΜΕΙΝΕΙΣ ΣΕ ΕΝΑ ΜΕΡΟΣ ΓΙΑ ΠΑΡΑΠΑΝΩ ΑΠΟ ΔΥΟ ΕΒΔΟΜΑΔΕΣ Ε;''

Και δεν της ειχα πει ουτε τα μισα ακομα οταν η πορτα χτυπησε.Ηταν συνεννοημενες αν τα πραγματα στραβωναν ,τοτε μοναχα να μας ενημερωσουν οτι ταχα το φαγητο μολις τωρα ετοιμαστηκε.

''ΟΧΙ!''πιο πολυ σαν βρυχηθμος ακουστηκε.Με εκνευριζαν πια οι σκευωριες τους.

H Ellie εσφιξε τα ματια της και αγκαλιασε καθησυχαστικα την κοιλια της,ειχε μεγαλωσει καπως και πλεον φαινοταν κατω απο τα περισσοτερα ρουχα που φορουσε.Οταν ανοιξε παλι τα ματια της ειδα ενα δακρυ να κυλαει,το κατω χειλος της ετρεμε.

Κοιταξα αλλου επιτηδες,ανοιξα το συρταρι μου και πηρα το πακετο με τα τσιγαρα μου,στο διαολο και οι αναγουλες της,στο διαολο και η υγεια μου.

Βαρεθηκα πια.

''Δηλαδη εσυ ...δεν το ηθελες...το...το μωρο;'' για καποιο λογο τοσο ο τρεμουλιαστος της τονος οσο και το περιεχομενο του λογου της ,περισσοτερο με εκνευρισαν

''Απο ολα οσα σου ειπα εσυ αυτο κρατησες;''την ρωτησα δυσπιστα υψωνοντας παλι τον τονο

''Κατι σε ρωτησα''μου ειπε σταθερα και εβλεπα τα δακρυα να πληθαινουν στα ματια της.

Κατι μεσα μου σκιρτησε αλλα δεν εκανα καμια κινηση μετανοιας.Δεν θα της χρυσωνα το χαπι μονο και μονο επειδη ειναι εγκυος.Δεν ειναι απο γυαλι ουτε απο ζαχαρη,αντεχει.

''Εγω Ellie δεν ημουν ετοιμος για παιδια,ακομα δεν ειμαι δηλαδη,ουτε ειμαι εγω αυτος που το κυοφορει οποτε δεν νιωθω την συνδεση που νιωθεις εσυ''της ειπα ειλικρινα.

''Δεν απαντας στην ερωτηση μου ''

Μωρε μια χαρα απανταω αλλα θες να πω πραγματα που θα μετανιωσω μετα ,οταν θα κλαις με λυγμους.

''Εμενα δεν με ενοιαζε,το ηξερες εξ αρχης αυτο.Αλλα ειμαι ερωτευμενος μαζι σου και σε καθε περιπτωση θα αναλαμβανα τις ευθυνες μου απεναντι σου,περασα μεγαλο μερος της ζωης μου στον στρατο,δεν ειμαι δειλος''

Δεν της αρεσε η απαντηση μου,το εβλεπα στα ματια της,αλλα ηταν η αληθεια.

''Αλλο σε ρωτ-''

''Ουτε τωρα μπορεις να βγεις απο πανω'' της ξεκαθαρισα.Δακρυα αρχισαν να κυλουν στα ματια της,το καταγαλανο βλεμμα της με κοιτουσε παραπονεμενο.Δεν θα υπεκυπτα.

''Και κοψε την κλαψα,γιατι δεν πιανει σε μενα ,δεν μ'αρεσει το δραμα και το ξερεις.Εισαι λαθος σε αυτο,μην περιμενεις να κανω κι αλλο τον μαλακα για παρτη σου''

Την προσπερασα και ανοιξα την πορτα του γραφειου μου.Με ειχε βγαλει εκτος οριων.

''Πηγαινε να φας,αδειασε την βαλιτσα σου,ηρεμησε και θα τα πουμε πιο αργα''διεταξα και βροντηξα την πορτα πισω μου.

Στον διαδρομο βρισκονταν δυο υπηρετριες που σιγουρα περιμεναν να φυγω για να την καλοπιασουν και να της σκουπισουν τα δακρυα.

''Αντι να της χαιδευετε τα αυτια φροντιστε να φαει ,να παρει τις βιταμινες της και βοηθηστε την να αδειασει την βαλιτσα της.Αν βγει εξω ,αμεσως τηλεφωνο''

Εσκυψαν το κεφαλι και εγνεψαν θετικα.

Εστειλα μηνυμα στον Ιασονα.

''Θελω να πιω, ερχομαι απο εκει''

--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Τριτοπροσωπη αφηγηση

Ηταν 12 το βραδυ οταν μετα απο δωδεκα ωρες γραφειοκρατικης δουλειας ο Jason Hunter πιασμενος ,κουρασμενος και καπως πεινασμενος συρθηκε σχεδον μεχρι το δωματιο του.Ηταν εξαντλημενος και απειρα εκνευρισμενος,εκεινη η μερα ηταν ατελειωτη,οι δουλειες ετρεχαν,μερικες πληρωμες και συναλλαγες αργουσαν και για καποιο λογο ολοι οι εργαζομενοι του τον ειχαν εκνευρισει ανευ προηγουμενου.

Και εκει που η μερα ετεινε προς το τελος της,δυο ωρες πριν ,ο Eric του εστειλε μηνυμα καθηλωνοντας τον στο γραφειο του μαζι με τον Carter αυτη την φορα για να κανει κατι πολυ δυσκολοτερο,να ακουσει για την ξανθουλα γιατρινα,που μαλλον εκανε την ζωη του φιλου του κολαση.

Βαθια μεσα του πολυ αμφεβαλλε για αυτο ,αλλα ξεροντας τον Eric ειχε μαθει οτι τα αποθεματα υπομονης του ηταν χαμηλα και πως δεν ειχε συνηθισει ουτε σε εκδηλωσεις αγαπης και τρυφεροτητας αλλα ουτε σε ερωτικες εξομολογησεις...και φυσικα,ο φιλος του καθε αλλο παρα ετοιμος ηταν να αποκτησει παιδι!

Το τελευταιο μαλιστα συχνα αποτελουσε αστειο αναμεσα στους τεσσερις φιλους- συμπεριλαμβανομενου και του Jake- καθως και η μετεπειτα εξελιξη του ως πατερας.

Οποτε για δυο ωρες με το ζορι απεσπασαν λεπτομερειες για τον καβγα τους και επειτα ηπιαν σε πληρη σιωπη δυο ποτηρια ουισκι και καπνισαν πετωντας καμια λεξη που και που.

Οι αντρες ηταν περιεργοι ,και οι Μαφιοζοι ακομα περισσοτερο.

Την ιδια στιγμη που γινονταν ολα αυτα ο Ιασονας μαντευε οτι στο σπιτι του Eric ειχαν μαζευτει τα αλλα δυο μελη της ιερης Τριαδας και σιγουρα καθησυχαζαν την φιλη τους.

Οποτε ,οταν δυο ωρες αργοτερα ο Eric ξεθυμωσε και αποφασισε να γυρισει σπιτι του ,ο Carter με ενθουσιασμο σχεδον εφυγε για το δικο του σπιτι ,περνωντας πρωτα να παρει την κοπελα του απο του Eric,και τελος ο Ιασονας με βαρια βηματα κινησε προς το δωματιο του.

Και μεσα σε ολα αυτα δεν ειχε δει καθολου την Ρεβεκκα.Οι πιθανοτητες να κοιμοταν ηδη στο δωματιο της ηταν πολλες,οι πιθανοτητες να κοιμηθει με την Ellie και να στειλουν τον Eric στον ξενωνα αλλες τοσες.

Οποτε φανταστειτε την εκπληξη του ,οταν βρηκε την Ρεβεκκα Ιακωβου ,με το μπλε σατεν νυχτικο της κατω απο τα σεντονια του ,στο κρεβατι του ,να χαζευει τηλεοραση χαλαρη ,κρατωντας εναν δισκο με κατι που του εσπασε την μυτη.

''Τι-τι κανεις εσυ εδω'' κοντοσταθηκε μπερδεμενος στο κατωφλι,εκλεισε αργα την πορτα πισω του.

Η Ρεβεκκα δεν σταματησε τα κοιτα την τηλεοραση.

''Κανε ενα γρηγορο ντουζ και ξαπλωσε.Παρηγγειλα κινεζικο,το αγαπημενο σου'' μουρμουρισε και ο Ιασονας πηρε μια βαθια ανασα
Ήταν μια πολύ μεγάλη μερα.
Κι όμως για κάποιο λογο βλεποντας την πιο ισχυρή Προσελκυστρια παγκοσμίως ξαπλωμένη στο κρεβάτι του να τρώει κινέζικο και να βλέπει τηλεόραση λες και ήταν ένα συνηθισμένο βράδυ ένιωσε πως ότι και να συνέβαινε θα μπορούσε να το αντιμετωπίσει. Αρκεί ,γυρνώντας στο δωμάτιο του το βράδυ να τον περιμένει εκεινη.
Ενιωθε απιστευτα τυχερος που την ειχε

''Σε ευχαριστω πολυ'' μουρμουρισε σιγανα μάλλον στο σύμπαν.

''Ειπες κατι;'' τον ρωτησε μασωντας παραλληλα κατι απο το φαγητο της.

Την πλησιασε με γρηγορο βημα.Καθισε στο κρεβατι αντικριστα της.

Την αρπαξε απο τους ωμους και την φιλησε δυνατα.

Η Ρεβεκκα αν και ανταπεδωσε στο φιλι του τον κοιταξε εμβροντητη

''Για ονομα ...δεν το μαγειρεψα μονη μου Ιασονα,το παρηγγειλα''

Γελασε δυνατα.

Την επιασε απο το σαγονι και της χαρισε ενα ρουφηχτο φιλι ακομα αφηνοντας την ζαλισμενη να τον κοιτα καθως εμπαινε για ντουζ.

Αναθεματισμενε αντρα

--------------------------------------------------

''Σου ειπε γιατι τσακωθηκαν;'' την ρωτησε αδιαφορα ,ξαπλωμενος στο κρεβατι του με εκεινη στην αγκαλια του ,τρωγοντας κινεζικο και βλεπωντας μεταμεσονυχτιες ειδησεις.

''Φυσικα.Η Ellie ειχε ανεκαθεν τασεις φυγης και μαλλον εντεινονται,δεν ξερω ...ισως η αποκτηση παιδιου την τρομαζει και ας το θελει,δεν την μπορει την μονιμοτητακαι τους περιορισμους....και οσο να ναι αυτα πανε πακετο με την αποκτηση παιδιου''

Ο Ιασονας εγνεψε σκεπτικος.

''Οι ορμονες φταινε'' εδωσε την δικη του,αντρικη εξηγηση στο θεμα,αφηνοντας το αδειο κουτακι στον καδο διπλα στο κομοδινο του και προκαλωντας παραλληλα το γελιο της πλανευτρας.

Άντρες

Σηκωθηκε να πλυνει τα δοντια του.Η Ρεβεκκα φυσικα τον ακολουθησε.

''Τι προεκυψε με τις συναλλαγες σημερα,δεν το παρακολουθησα καθολου''τον ρωτησε κανοντας μια γαργαρα.Ξεπλυνε αμεσως.

''Απλα καποιοι μαλακες θελουν να με νευριασουν''ειπε καθως εβαζε οδοντοκρεμα πανω στην οδοντοβουρτσα του.

Αρχισε να τριβει δυνατα.

Η Ρεβεκκα σχεδον αναστεναξε βλεπωντας τον να γερνει πανω στο μαρμαρο που νιπτήρα,ημιγμυνος,σε ολη του την δοξα και το μεγαλειο,κανοντας την πιο απλη κινηση του κοσμου,κι ομως κινωντας ολους τους σωστους μύες για να διαλυσουν το νευρικο της συστημα.

''Το καρτελ εσπασε ρεκορ αυτο τον μηνα ομως'' του υπενθυμισε

Εφτυσε στον νιπτητα και ξεπλυνε αμεσως.Το αχορταγο βλεμμα της Ρεβεκκας ,λυσσασμενα σχεδον παρακολουθησε μια σταγονα νερού που ξεφυγε απο τα χειλη του να κανει την πιο καυτη διαδρομη στο σμιλευμενο στερνο και τους κοιλιακους του μεχρι να χαθει στο V της λεκανης του,αφηνοντας την σχεδον αφυδατωμενη

''Ειδες τα σχετικα εγγραφα;'' την κοιταξε πονηρα κι ας μιλουσαν για δουλειες. Ηξερε που κοιτούσε.

''Στο πρωτο συρταρι του γραφειου σου αριστερα μεσα στον μπλε φακελο,σημερα το πρωι'' του απαντησε και σταθηκε σχεδον αβολα πλαι του .

Την επιασε απο την μεση και ζουλωντας τους γλουτους της την ανασηκωσε στην αγκαλια του φιλωντας την λαίμαργα.

Οι ανασες και των δυο μυριζαν μεντα και το δερμα της Ρεβεκκας ανατριχιασε οταν την ακουμπησε στο παγωμενο μαρμαρο.

Ο Ιασονας ωστοσο δευτερολεπτα αργοτερα εσπασε το φιλι τους.Ηταν ξαναμμενος,μα ταυτοχρονα εξαντλημενος.

Ηταν σχεδον σε διλημμα.Διλημμα που επαψε να υφισταται οταν η Ρεβεκκα ανοιξε τα ποδια της και κατεβασε τις τιραντες του νυχτικου της μονο και μονο για να του υπενθυμισει οτι δεν φορουσε εσωρουχα.

''Στο ορκιζομαι θα εισαι το τελος μου'' μουρμουρισε πριν επιτεθει για αλλη μια φορα στα χειλη της

------------------------------------------------------------

Εκλεισε την τηλεόραση και βολεύτηκε καλύτερα στην αγκαλια του.

Τον εσφιξε πανω της και ετριψε το μαγουλο της στο στερνο του.Ο Ιασονας ελιωσε μέσα του ευθυς και ενα μειδιαμα τρυπωσε στα χειλη του.

Χαιδεψε απαλα το κάτω μέρος της μεσης της,το μεταξενιο υφασμα αγκαλιαζε τις καμπυλες της τοσο αρμονικα που σχεδον δεν ηθελε να τσαλακωσει το νυχτικο της.

Εκλεισε το πορτατιφ διπλα του και το δωματιο βυθιστηκε στο σκοταδι.

Ενιωθαν και οι δυο πιο γεματοι απο ποτε.Εκεινη ακριβως θα ηταν και η στιγμη που εφταναν στο ζενιθ του ερωτα τους.

''Ιασονα;''ακουστηκε η φωνη της μεσα στο σκοταδι.

Χαιδεψε νυσταγμενα τα μαλλια της κοπέλας. Του άρεσε να περνά τα δάχτυλα του ανάμεσα από τις μεταξενιες τούφες που μύριζαν σαμπουάν με άρωμα βάλσαμο.

''Τι ειναι malyshka''

''Αν το να τρωμε κινεζικο στο κρεβατι μιλωντας για συναλλαγες και μετα να ξαπλωνουμε για υπνο μιλωντας για καρτελ ναρκωτικων ειναι το φυσιολογικο μας...'' εκανε μια παυση που αθελα της του εκοψε την ανασα

''Τοτε το αγαπω το φυσιολογικο μας''

----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

O Eric μπηκε σπιτι φανερα λιγοτερο θυμωμενος απο οταν εφυγε.
Ωστοσο δεν ειχε μετανιωσει ουτε λιγο οσα της ειχε πει .Εγκυος ή οχι ειχε αδικο.Στην εισοδο βρηκε,περα απο την οικιακη βοηθο που κατεβαζε ενα αδειο ποτηρι με χαμομηλι στην κουζινα,την βαλιτσα της κοπελας του επιδεικτικα στιβαγμενη και αδεια.

Εγνεψε επιδοκιμαστικα.

Επιτελους εβαλε μυαλο

''Η κυρια Ρεβεκκα και η κυρια Αννυ εφυγαν πριν μιαμιση ωρα,εκατσαν μαζι της πολυ λιγο,ηθελε να μεινει μονη της,και μετα ηθελε να ερθει να σας βρει αλλα την συμβουλευσαμε καλυτερα να σας περιμενει'' μουρμουρισε η μεσηλικη γυναικα με κατεβασμενο σχεδον το κεφαλι.

Ο Eric δεν ηταν ο αντρας που οι γυναικες του χαμογελουσαν,εμοιαζε πολυ με τον Ιασονα σε αυτο,εξεπεμπε ενα δεος και εναν φοβο που μεσα του δεν χωρουσε κανενα χαμογελο.

''Εφαγε;''

''Το μισο ''

''Βιταμινες;''

''Ναι''

''Το χαμομηλι δικο της;'' εδειξε το αδειο πορσελανινο φλιτζανι.

''Ναι,για να ηρεμησει καπως,κλαιει πολυ '' του ειπε και ο Eric ξεφυσηξε.

''Θα της περασει'' δηλωσε ταχα αδιαφορα και ανεβηκε πανω.

Ανοιξε την πορτα του δωματιου του και κινηθηκε προς το μπανιο αποφευγοντας να κοιταξει την Ellie που ειχε κουλουριαστει στο κρεβατι.

Ανασηκωθηκε ελαφρως ,ειχε σκεπαστει μια μια λεπτη κουβερτουλα,φαινοταν κομμενη και τα ματια της ηταν πρησμενα.

''Σε περιμενα'' η φωνη της ηταν βραχνη και ο Eric κρατιωταν με νυχια και με δοντια να μην την αγκαλιασει.Τον σκοτωνε να την βλεπει ετσι. Η Ellie του ειναι η χαρα της ζωης.

''Κακως,ειναι αργα''η φωνη του βγηκε μαλλον πιο τραχια απο οτι υπολογιζε γιατι την ειδε να παιρνει αλλη μια κοφτη ανασα.

Της γυρισε πλατη και εβγαλε το σακακι του και υστερα ξεκουμπωσε με την ησυχια του το λευκο πουκαμισο του.Ηξερε οτι τον κοιτουσε κουλουριασμενη στην πλευρα της στο κρεβατι αλλα επελεξε να την αγνοησει.

Εμεινε μονο με το μποξερακι του κι μπηκε χαλαρος στο δωματιο που ειχε τα ρουχα του ψαχνοντας μια απο τις προχειρες φορμες που χρησιμοποιουσε ως μπιτζαμα.

Ημιγυμνος και τερμα κουρασμενος προσγειωθηκε στο κρεβατι ανασκελα και ανοιξε το κινητο του για να ρυθμισει το ξυπνητηρι του

4:58 ,οπως καθε μερα.

''Εric...''η τρεμουλιαστη φωνη της τον εκανε να γυρισει να την κοιταξει.

''Τι ειναι Ellie μου'' την ρωτησε,κοφτα μα με ενα ψηγμα γλυκυτητας καπου αναμεσα στις λεξεις.

Ellie μου

Αυτες ηταν οι λεξεις που την εκαναν να ξεσπασει σε κλαματα αιφνιδιαζοντας τον Eric που ανασηκωθηκε και κοιτουσε την κοπελα του να κλαιει γοερα με λυγμους απεναντι του.

''Συγγνωμη..εγω...εγω φταιω,δεν σκεφτομουν'' μουρμουρισε αναμεσα απο κοφτες ανασες και τυλιξε τα χερια της γυρω απο τους ωμους της.

Ο Eric ειχε ακουσει απο την πλανευτρα οτι αυτο υποδεικνυε την αναγκη του ατομου για σωματικη επαφη και οικειοτητα.Δεν εκανε καμια κινηση να την αγκαλιασει ωστοσο.

''Οντως δεν σκεφτοσουν,αν θες να φυγεις ,πες το μου απο τωρα να το ξερω!'' της ειπε τερμα σοβαρος εντεινοντας μονο το κλαμα της και αυξανοντας τους λυγμους της.

''ΟΧΙ ΟΧΙ ! ΠΟΤΕ'' φωναξε λες και θα την εδιωχνε απο το σπιτι τους.

Επεσε στην αγκαλια του και εσφιξε τα χερια της γυρω απο την μεση του.Με τα δακρυα της εβρεξε το στερνο του.

Ενιωθε αδυναμος οταν τρανταζοταν κλαιγοντας στην αγκαλια του.Δεν αντεχε να την βλεπει ετσι,μα ακομα λιγοτερο αντεχε να την βλεπει να θελει να φυγει μακρια του.

''Μην με αφησεις Eric'' ηταν αυτο που τον λυγισε.

Σιγα σιγα περασε τα χερια του γυρω της χαιδευοντας παραλληλα καθησυχαστικα την πλατη της.

Εξεπνευσε και εγειρε παλι πισω,με εκεινη στην αγκαλια του.Ηταν εξαντλημενος.

''Δεν θα σε αφησω ρε Ellie'' της ειπε σιγανα και σιγα σιγα η κοπελα ηρεμησε.

Τι βλακας που ειμαι! σκεφτηκε μαλωνοντας τον εαυτο του.
Εκεινη τρεμει σαν το ψαρι κι εγω την κοιταω σαν τον μαλακα και δεν κανω τιποτα για να την καθησυχασω.

''Πρεπει να εχω λιγη παραπανω υπομονη''παραδεχτηκε σκεπτικος χαιδευοντας καθησυχαστικα την πλατη της ''Ειδικα στην κατασταση σου ,δεν θελω να ταραζεσαι και να στενοχωριεσαι''της δηλωσε τελεσιδικα και εκεινη σηκωσε το κεφαλι της να τον κοιταξει.Τα καταγαλανα ματια που τοσο ειχε ερωτευτει την δικασαν νοητα.

''Eric,ειμαστε και οι δυο πολυ απειροι σε ολο αυτο'' μουρμουρισε και ξαπλωσε παλι διπλα του,παιρνοντας μια μικρη αποσταση,ξεκολλωντας απο πανω του. Ακουμπησε το χερι της στην κοιλια της και ξεφησυξε αποκαμωμενη.

''Δεν ξερω αν θα τα καταφερουμε''του εκμυστηρευτηκε τον φοβο της.

Ο Διοικητης γελασε,αιφνιδιαζοντας την.

Ο Eric οταν γελουσε γινοταν ακομη πιο ομορφος,τα γαλαζια ματια του ελαμπαν,τα λακκακια του εκαναν την εμφανιση τους και το χαμογελο του...Θεε μου το χαμογελο του φωτιζε τον κοσμο της.

''Ελα εδω''

Δεν χρειαστηκε να το πει δευτερη φορα,χωθηκε στην αγκαλια του και πηρε μια βαθια ανασα απο το αρωμα του.

Τυλιξε τα μπρατσα του γυρω απο τους ωμους και το στηθος της και την φιλησε δυνατα στο μαγουλο.

Η κοπελα πηρε μια τρεμουλιαστη βαθια ανασα,ο Eric τα χασε,οντως πιστευε οτι θα την αφηνε;

''Για πες μου ξανθουλα'' την προκαλεσε βολευοντας την καλυτερα στην αγκαλια του.

''Τι μας λειπει;'' χαιδεψε με τα ακροδαχτυλα του το δερμα κατω απο το στηθος της.Την κοιλια δεν την πλησιαζε,απαγορευτικη ζωνη.

Δεν του απαντησε.Ο Eric ομως δεν θα την αφηνε ετσι.

''Μας λειπει η υγεια μας;''ρωτησε απαλα και αργα,λες και μιλουσε σε παιδακι.

Η κοπελα κοιτουσε το κενο απεναντι της,μα η προσοχη της ηταν στα λογια του ,που χαιδευαν με καθε του ανασα το αυτι της.

Εγνεψε αρνητικα

''Οχι δεν μας λειπει'' απαντησε για εκεινη

''Μας λειπουν τα χρηματα;'' Η Ellie γελασε λιγο

Εγνεψε παλι αποφαντικα.

''Ουτε αυτο μας λειπει '' συμπερανε εκεινος και την φιλησε πεταχτα στο μαγουλο.

''Μας λειπει ο αμοιβαιος σεβασμος και η εκτιμηση;''την ρωτησε παλι ''εξαιρουμενων των στιγμων που εσυ με γραφεις και κανεις ο,τι γουσταρεις'' προσθεσε σαρκαστικα

''Οχι'' μουρμουρισε η Ellie

''Μας λειπει το σεξ;Ο ερωτας;Η αγαπη;''η φωνη του βγηκε λιγοτερο τραχια αυτη την φορα.

Η Ellie καταλαβε που το πηγαινε.Ηταν ο πλαγιος,εμμεσος και κυνικος τροπος του Eric να της πει οτι αυτο το μωρο θα το αγαπουσε.

''Δεν θελω να το αγαπας επειδη το αγαπαω εγω ή επειδη αγαπας εμενα''

Ο Eric αρχισε παλι να εκνευριζεται ελαφρως.

''Εσεις οι γυναικες και η αγαπη σας!Σας αρεσουν τα λογια και οι μεταξωτες κορδελες και χανετε το νοημα'' σχολιασε κυνικα

''Δεν σου ζηταω να μου πεις οτι το αγαπας!Αλλα με προσεχεις λες και ειμαι αρρωστη ρε Eric,ενω δεν ειμαι αρρωστη,ειμαι εγκυος'' εκανε μια κινηση να σηκωθει απο την αγκαλια του αλλα την τραβηξε κατω.

''Κοριτσακι μου ομορφο ...''ξεκινησε τις γλυκες ''Συμβαινουν τοσα πολλα γυρω μας αυτη την στιγμη,και το παιδι μας θα γεννηθει σε εμπολεμη ζωνη,oμως θα δεις οτι....''ειπε και αλλα ,μα η Ellie δεν τα ακουσε

Το παιδι μας

''Το παιδι μας''επαναλαβε η κοπελα ,πιο γλυκα,πιο απαλα,σαν να μην ειχε ξανακουσει αυτες τις λεξεις την μια διπλα στην αλλη.

''Εκτος αν κατι μου κρυβεις''ο γνωστος Eric,μη αντεχοντας τις γλυκες την εκανε να ρολλαρει τα ματια της.

Τα χειλη του ακουμπησαν τον λαιμο της και χαιδεψαν το αδυναμο σημειο της.

Η γνωστη και μια εξαιρετεα τακτικη του Eric να αποφυγει συζητηση.

Η ξανθουλα ομως ειχε αλλα σχεδια.

Επιασε απαλα το χερι του και το κατεβασε προς το μερος της κοιλιας της.Τον ειδε που διστασε,κοκκαλωσε ελαφρως αλλα συντομα της εδωσε παλι το ελευθερο να οδηγησει το χερι του πανω στο φουσκωματακι.Φορουσε ενα στενο λευκο μπλουζακι και φαινοταν πιο πολυ απο ποτε.

Το δερμα της κατω απο το κτητικο και σταθερο του αγγιγμα αναριγησε.Το χερι του μαφιοζου,ειχε ενα μεγαλο ασημενο δαχτυλιδι με την σφραγιδα των κυνηγων και τρια μικρα τατουαζ που συνεχιζαν στο υπολοιπο χερι του,κι ομως ,ταιριαζε τελεια πανω στην κοιλια της

Ηταν μια στιγμη σουρεαλιστικη για τα δικα τους δεδομενα και το βλεμμα του Eric καθως εκανε μικρους κυκλους πανω στην κοιλια της,ηταν τοσο σοβαρο που θα πιστευε κανεις πως επρεπε να ειναι συγκεντρωμενος για καποια δυσκολη ιεροτελεστεια.

Και σαν να ηξερε μαλλον το μωρακι οτι επρεπε να τον επιβραβευσει για το θαρρος που εδειξε,εκανε την παρουσια του εμφανη ,για πρωτη φορα,δινοντας μια δυνατη κλωτσια που εκανε και τους δυο να πεταχτουν σχεδον ορθιοι.

Η Ellie εβαλε και τα δυο χερια της πανω στο δικο του και εκεινος εμεινε κοκκαλομενος να κοιταζει το σημειο που ενιωσε την μικρη ενδογενη πιεση.

''Αυτο....ηταν...ε;''δεν μπορουσε ουτε να μιλησει.Η κοπελα του απο την αλλη ειχε ηδη συγκινηθει,τα βουρκωμενα ματια της και τα τρεμαμενα χειλη της εκαναν την καρδια του να ξεκινησει παλι για λιγο.

Γιατι ειχε ξεχασει και πως να αναπνεει

''Το εχει ξανακανει;Εννοω...εχει...ξανα...πρωτη φορα;''ειχε χασει τα λογια του.Δεν την κοιτουσε στα ματια.

''Οχι!Πρωτη φορα!Θεε μου το ενιωσες και εσυ οτι κλωτσησε ετσι;;;'' η Ellie μονολογουσε ενθουσιασμενη

''Ναι ναι!Μηπως την πονεσα;''ρωτησε ανησυχος και σηκωσε το βλεμμα του να την κοιταξει για επιβεβαιωση.

Τα γαλαζια ματια του ηταν γυαλινα .

Η καρδια της βουλιαξε στο στηθος της ,ειχε φουσκωσει απο χαρα.

Ετρεμε.

Τι ξαφνικη ευτυχια ηταν αυτη.

Μια μικρη κλωτσια,μια κινηση τοσο αδυναμη συγκριτικα με τις κινησεις τους,κι ομως ηταν πνοη ζωης για το ζευγαρι και μια γερη υπενθυμιση στον μελλοντα πατερα που τα ειχε χασει.

Την κοιταξε ξανα,η αισθηση που ενιωσε κατω απο το χερι του δεν ελεγε να φυγει και οι χτυποι της καρδιας του δεν ελεγαν να πεσουν.

''Μωρο μου ηρεμησε,απλα κλωτσησε,εσυ ασπρισες ολοκληρος'' η Ellie γελασε

Απλα κλωτσησε λεει θα τρελαθω

Χωρις προειδοποιηση την εβαλε στην αγκαλια του και την εσφιξε πανω του.Δεν μιλησε,η ξανθουλα ηξερε οτι ο Eric δεν ηταν καλος στο να εκφραζει τι νιωθει και δεν περιμενε να τον λυγισει ενα υπερηχογραφημα ,ενας χτυπος καρδιας,ή μια μικρη κλωτσια.Μονο οι μεγαλες συγκινησεις τον εκαναν να ανοιγεται σε εκεινη,μονο και μονο επειδη το ιχε φρικτα αναγκη.

Επεσε σιωπη στον χωρο.Ξαπλωσαν αγκαλια,δεν την αφηνε,της χαιδευε την πλατη και μυριζε τα μαλλια της

Η ωρα ειχε παει 2 το ξημερωμα με αυτα και με εκεινα.Τους πηρε ο υπνος αγκαλια ,με την διαφορα οτι η πλατη της πλεον βρισκοταν στο στερνο του.Δειλα τον ενιωσε καποια στιγμη,ωρα αργοτερα,νομιζοντας οτι την ειχε παρει ο υπνος,να ακουμπαει παλι την παλαμη του στην κοιλια της και να χαιδευει απαλα,σχεδον ανεπαισθητα.

Δαγκωθηκε για να μην χαμογελασει.

Αβυσσος η ψυχη του μελλοντα πατερα

------------------------------------------------------------------------

''Βγαλε αλλη μια φωτογραφια Eric η Αννυ εκλεισε τα ματια της!''η Ellie κρατησε την φουσκωμενη κοιλια της που το κοκκινο ολοσωμο μαγιο αναδεικνυε υπεροχα,οπως και το υπολοιπο σωμα της.Διπλα της η Ρεβεκκα και η Αννυ φορουσαν τα μπικινι τους και ποζαραν στη πλωρη του κοτερου.

Ο διοικητης ρολλαρε τα ματια του

Τι τις ηθελε αυτες τις αναθεματισμενες διακοπες;

Τον ειχαν τρελανει!!

Ο Carter και η Αννυ με τα μελια και τα φιλια τους διχως ελεος και δευτερες σκεψεις.Επειτα ..η Ρεβεκκα με τον Ιασονα που εξακολουθουσαν να μην παραδεχονται οτι τα ξαναβρηκαν και ολο φλερταραν και φιλιουνταν στα κρυφα,τσακωνονταν -φυσικα- και εριχναν κλεφτα βλεμματα και χαμογελα.

Και η Ellie του,φουσκωνε και ελαμπε ,καθε μερα ολο και περισσοτερο.Την χαιροταν γιατι ηταν ξεκαθαρα η χαρα της παρεας,συνεχως χαμογελουσε ,και αθελα του τον παρεσερνε και εκεινον.Λιγο τα φιλακια ,λιγο να ναζια,λιγο που δεν ηθελε να μαθει το φυλο!

Αλλο εγκεφαλικο εκεινο!

Το Capri ,νησι της Ιταλιας ,ειχε μαγεψει δικαιως την παρεα που μεσα στο πολυτελες γιοτ απολαμβανε αναγκαιες διακοπες.

''Κατσε λιγο ακινητη σατανα δεν βγαζω βιντεο'' μουρμουρισε και ο Ιασονας διπλα του,που ηταν ομολογουμενως πιτα,γελασε ηχηρα.

Αν τα χαμογελα του Jason Hunter ηταν πολυτιμα φανταστειτε τα γελια.

Η Ρεβεκκα του χαμογελασε αφηνοντας το βλεμμα απο τον φακο και της εκλεισε το ματι

''Αν ειναι να μας λετε ψεματα μπορειτε να μην υποτιματε τουλαχιστον την νοημοσυνη μας φλερταροντας τοσο απροκαταλυπτα;''ο Carter εφερε ένα ποτό στον Ιάσονα και ο βασιλιάς το πήρε πρόθυμα.

Ήταν 8 το απόγευμα. Ο ήλιος έδυε . Η παρέα ήταν πιο ενωμένη από ποτέ.Ολα θα πήγαιναν καλά εν τέλει .

Σωστά ;

Οποτε,δεν χωρά αντιρρηση σε αυτο πια...σε νοσταλγω.

Ποναω και ματωνω και επανερχομαι στην ζωη σκεπτομενη εσενα.

Το σκοινι γυρω απο τον λαιμο που μου κοβει την ανασα,και η τελευταια μου εκπνοη εισαι εσυ,η πληγη εισαι εσυ,και ο επιδεσμος και το μαχαιρι.Εισαι το δηλητηριο,εισαι και το αντιδοτο μου.

Σε πειναω,σε διψαω,σε δεομαι,σε αποζητω.

Σε ψαχνω παντου και ειμαι στο πουθενα.
Σαν Οδυσσεας εξοριστος αρνηθηκα την αθανασια μου για μια θνητοτητα μαζι σου.

Ποναω που ειμαι μακρια σου και ζω για την μερα που θα επιστρεψω.

Δεν θελω να ταξιδεψω σε νεα μερη,δεν θελω να μπω σε τρενα,λεωφορεια,αυτοκινητα,αεροπλανα.Δεν θελω να διασχισω θαλασσες και ωκεανους.

Δεν θελω να μετραω χιλιομετρα σε ξενους τοπους.

Θα μετρησω χιλιομετρα,
και θα διασχισω ολοκληρο το πελαγος,θα μπω σε τρενα,λεωφορεια,αυτοκινητα,αεροπλανα,
θα ανεβω σε βουνα,θα περπατησω στην ερημο,θα τρεξω στον δρομο,θα κολυμπησω...μα ολα αυτα μονο και μονο για να ερθω κοντα σου.

Εισαι ο νοστος μου,η μεγαλη επιστροφη της ζωης μου.

Ο προορισμος μου,παντα σε εσενα ερχομαι ,γιατι σε εσενα ανηκω,εισαι το πεπρωμενο που για καιρο απαρνηθηκα.

Εισαι η Ιθακη μου.

Ciao Bellas

Πώς είστε.... άρχισα σχολή...

Θέλω σχόλια και τα θέλω τώρα !

Σκηνή Ιάσονα Ρεβέκκας

Καυγάς Eric Ellie ....

Οι διακοπές συνεχίζονται....

Φιλιά από εμένα.

Σας αγαπώ πολύ .

xxxΜαγδαxxx