Dat alles gebeurde toen ik slechts een kind op was, op zoek naar mijn doel in het leven in deze wrede wereld. Een paar jaar later gingen Reed en ik naar dezelfde universiteit.

Ik studeerde journalisme, hij bedrijfskunde.

Reed en ik zaten aan elkaar vast als papier en lijm, en we stelden voor om binnenkort de kast uit te komen. Helaas wilde de demonen onze kast verbranden, zodat we 'normaal' zouden worden net als zij. Op een morgen spraken we af in het park.

Hij verscheen met een droevig gezicht, ik kon al raden dat er slecht nieuws aan kwam.

Dit kon ons einde zijn.

"Elliot, het spijt me zo. M'n ouders . . . ze hebben een huwelijk geregeld voor mij en de dochter van een kennis."