Zostawiłem w tyle to,
co dawało mi szczęście.
Wolałem, żeby depresja,
sprawiała mi łez więcej.

Tak duży krok w tył,
a byłem blisko mety.
Dziś znowu jej nie widzę,
smutek wzrok mi skaleczył.

Może jeszcze tam wrócę,
lecz na pewno nie w tym życiu.
Czasem bardzo żałuję,
ale pogodzić się z tym muszę.