Blizny zostaną na zawsze,
lecz nie chodzi o te widoczne.
Raczej o te wewnątrz,
te które stworzyły historie.

Smutek z odrobiną szczęścia,
mieszany był każdego dnia.
Czasem dochodził płacz,
i myśli, żeby opuścić świat.

Były nawet momenty,
z tabletkami w rękach.
Wysokie budynki czy żyletki,
to nigdy nie da ukojenia.