*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*

Jungkook's POV

Bumaba nako ng taxi at patakbo akong pumasok ng Woollim. Kilala na din naman ako ng guard dito kaya malaya ako nakapasok.

Nakasalubong ko pa si Sungyeol. Nag bow lang ako sakaniya saglit at saktong bumukas ang elevator, pumasok kaagad ako.

"Hindi naman yata halatang nagmamadali ka ijo." Napatingin ako sa katabi ko. Napatawa na lamang at napahawak sa batok ko.

"Ah.. hehehe. May importante ho kasi ako sasabihin sa kaibigan ko."

Sumandal ako at tumingala. 5....6....7....

Shit! Bakit ang tagal naman ng elevator?! Langya.

Biglang bumilis ang tibok ng puso ko. Parang may mali..... may maling mangyayari ngayon.

Madiin kong pinikit ang mata ko. Jeon Jungkook, wag kang mag-isip ng kung ano-ano..... walang masamang mangyayari ngayon.
Bumukas na ang elevator at patakbo nako lumabas.

Narinig kong tumutugtog ang kanta ng Aljelic, pumasok ako sa practice room.

"Kyaaaahhhh!!!" Hiyaw nila. Napatakip ako sa tainga.

"Jusko naman oppa! Kakagulat ka!" - Cereal.

Nilibot ko ang mata ko. Wala si Chyjin. Shit.

Nagsimula nanaman ako kabahan. "Nasaan si Chy?"

"Bibisitahin si Jin oppa." Sagot ni Kyahyan.

Napasapo ako sa noo ko. "Sige sige. Salamat na lang." Patakbo ulit ako umalis.

Nagpara ulit ako ng taxi at tumungo ulit sa Mental. Tangina, bakit ba ako kinakabahan?!

Chyjin's POV

Kingina! Ang sakit ng ulo ko! Pinipilit kong imulat ang mata ko kahit ang sakit-sakit ng lintek kong ulo!

Ang labo ng paningin ko pero may naaaninag ako. Parang nasa isa akong kwarto. Kulay pulang kurtina..... yung paligid.... napaka pamilyar sakin. Parang nakapasok nako dito.

Ihahawi ko sana yung buhok ko na nakaharang sa mukha ko ng maramdaman kong parang may malamig saking pulso.

Nilingon ko at bumilis ang tibok ng puso ko. Nakaposas ang dalawa kong pulso sa headrest ng kama.

Pilit kong kumakawala sa pagkakaposas pero ayaw talaga. Nagsisimula ng magtubig ang mata ko at lalong bumilis ang tibok ng puso ko ng bumukas ang pintuan.

Napatingala ako, isang lalaki nakataklob ang mukha na kulay itim. 

"A-anong kailangan mo sakin?" Nauutal kong sabi at umatras.

"Tangina lang Chyjin. Ang hirap mo angkinin, alam mo yun?" Nagsitaasan ang balahibo ko dahil ramdam ko ang inis sa boses niya.

"A-ano i-ibig mong sabihin?" Lumapit siya sakin at ako naman wala nang maatrasan.

Nilapit niya ang mukha niya sakin. Kinaliwa ko ang mukha ko. Feeling ko, ang hina-hina ko. Nasaan na yung dating Chyjin?!

"Alam mo bang gustong gusto kita. Ay hindi, mahal na mahal kita, Chyjin. Pero kay Jin ka lang naman palagi nakatingin. Nakaka tangina lang diba?" Napalunok ako at feeling ko, lalabas na yung puso ko.

Think, Chy, Think! Gusto ko umalis dito. May hindi talagang magandang mangyayari sakin dito!

Dahil malapit ako sa headrest, kinapa ko sa likod ng bulsa ng patalon ko ang phone ko.

Nice Chy!

Tinignan ko si kuyang nakataklob ang mukha. "Ganun talaga. We feel the same, nakakatangina talaga. Pero kuyang itim nataklob ang mukha, pwede mo ba kong kuhanan ng tubig? Nauuhaw ako. Kapag nakainom nako, sasagutin ko ang lahat nang katanungan mo." Nag puppy eyes ako. Please work! Litsi.

Napabuntong hininga siya. "Sigesige pero mag ready ready ka na, Chyjin. Aangkinin na talaga kita ng buo." Pagkasabi niya nun lumabas na siya nang kwarto.

Pinakinggan ko ang footsteps niya at nakalayo na siya. Kinuha ko ang phone ko sa bulsa ko at tinignan ko ang contacts ko. Si Yoongi ang tinawagan ko.

Niloudspeaker ko. "Quingina. Please sagutin mo....." Tinitignan ko ang pintuan.

"Hello?"

"Thank God! Yoongi! Pleasee help me!! Na kidnap ako!" Kinakabahan kong sabi.

"Ano?! Nasaan ka?!"

"H-hindi ko alam! N-nasa kwarto kasi ako... hindi ko alam! Nakaopen GPS ko, sundan niyo! Pleaseee! Natatakot ako...." Naiiyak kong sabi.

"S-sige! Wait for me. Just----" Pinatay ko kaagad ang phone ko at malakas kung hinagis sa may ilalim ng sofa nang marinig ko ang yapak niya patungo dito sa kwarto.

Hindi ko na napigilan ang maiyak. Jusko lord, bakit ka ganito sakin? Nagsisi naman ako sa nangyari kay Jin.

Hindi man sinasadya ako napatingin sa side table. Nanlaki mata ko.

"B-bakit?" bulong ko sa sarili ko. Napatingin ako ng marinig kong bumukas ang pinto.

"Ito na yung tubig mo." Abot niya sakin. Naparolyo ako nang mata. "Tanga ka ba? Naka posas ako oh!"

"Tsaka pwede ba? Wag ka nang magtaklob ng mukha. Alam ko naman kung sino ka." Nagkaroon ako nang lakas na loob. Dahil isa pala sa kaibigan ko yung dumukot sakin. Kilala ko siya, lalambot din yan kapag nagmakaawa ako.

He laughed like a devil. Bumalik nanaman yung kaba ko. Mali ako. Ibang iba siya sa nakilala ko.

Natanggal na niya ang taklob sa mukha niya. "Chyjin... ano? Ready ka na ba, babe?" Mapangakit nasabi niya. Napahawak ako ng mahigpit sa kumot. All i see in his eyes, lust. Tangina.

"Please... wag mong gagawin kung ano man nasa isip mo." Naiiyak kong sabi. "K-kaibigan kita.... p-paano mo toh nagawa sakin?"

Nilapit niya ang mukha niya at iiwas sana ako ng hawakan niya ang panga ko paharap sakaniya. Napapikit ako. Ayaw ko siya makita.... nasasaktan ako! How can he do this to me?!

"Kaya ko toh nagawa, kasi mahal kita." Nilunok ko ang paghikbi ko. "Hindi pagmamahal toh.... lalo mo lang pinapakita sakin na kamuhian ka." Yoongi... please.... nasaan ka na?

"I love you, Chyjin." Magsasalita sana ako nang halikan niya ko. Nagpupumiglas ako pero quingina! Nakaposas nga pala ako!

"Hmmppphhh!!!" Umiiyak na pagpipiglas ko sa halik.

He's a traitor! He's a Monster!

Ang lakas na nang iyak ko at pagkabog ng dibdib ko. Yoongi! Tangina! Nasaan ka na ba?! Pati ba naman ikaw?! Yoongi... alam kong dadating ka.

Bumaba ang halik niya sa jawline ko pababa sa collarbone ko. "A-ano ba! T-tama na! Please!" Wala akong ibang ginawa kung hindi umiyak.

Lalong lumakas ang iyak ko ng unting unti niyang inuunbutton ang blouse ko. "Tama na! Parang awa mo na!" Parang hindi niya ko naririnig. Tuloy parin siya sa pagbababoy sakin!

"T-tulong!" Ang tanging naririnig lang sa kwarto, ingay ng posas, iyak ko, at hiyaw ko.

Bumaba ang kamay niya sa pantalon ko ng lalo ako nagpumiglas. "Maawa ka sakin! Tangina! Please!" Tuloy parin siya sa ginagawa niya.

Dahil sa halong halo kong emosyon at lalong pag-iisip ko. Pakiramdam ko bumigay na utak ko. Humina na ang pag-iyak ko, huminto nako sa pagpupumiglas.

Parang natakasan ako ng sarili kong kaluluwa. Iyak na lamang ako ng iyak.

Alam ko naman kung saan aabot toh. "H-hayop ka..." bulong na lamang. Hindi ko na kinaya sumigaw pa.

Lalo ako napaiyak at napahigpit ako sa kumot. Puro sakit na lamang ang nararamdaman ko ngayon.

Narinig ko ang pag ungol niya. Hayop talaga siya.

Sarili kong kaibigan, pinatay ako. Patay na ang Chyjin nakilala nila.

Pinikit ko na lamang ang mata ko at sobrang higpit ang pagkakahawak ko sa kumot.

Yoongi's POV

Pagkapasok namin sa loob ng bahay niya. Hinanap namin si Chy sa buong bahay niya pero wala! Tangina!

"Suga hyung, sigurado ka ba nandito si Chy? Hindi naman niya magagawang saktan si Chy." Sabi ni Taehyung.

"Hindi! Nandito nga siya! Tsaka hindi niyo ba napapansin na iba ang kinikilos niya?!" Natataranta nako. Shit!

Kasama ko ngayon si Taehyung at Jungkook.

Kanina pa ako kinakabahan. Nagdududa na talaga ako sakaniya.

"Suga hyung!" Napalingon kami sa hingal na hingal na si Jungkook.

"H-hyung, m-may narinig ako dun sa likuran!" Hinihingal niyang sabi.

Nagkatinginan kami ni Taehyung at patakbo kami tumungo sa likuran.

Binuksan namin ang pinto at nanlaki ang mata namin. "H-hyung?" Sabay nasabi ng dalawa at ako naman, sinugod siya para suntukin.

"Putangina mo! Bakit mong ginawa sakaniya yan ha?! Tangina mo! Traydor kang kaibigan!" Pinagsusuntok-suntok ko siya.

Sinapak niya din ako ng malakas kaya napaupo ako. "Nagmahal lang naman ako!"

"Tangina! Hindi pagmamahal yan! Kalibugan yan! Putangina mo talaga! Pinagkatiwalaan ka niya, namin! Pero ganito?! Nirape mo siya?! Tangina mo!" Sinugod ko ulit siya ng suntok.

"Suga hyung tama na." Inawat ako ni Taehyung. Malamig ang tingin ni Taehyung sakaniya. "Tangina mo. Napaka sama mong kaibigan." Madiin na sabi ni Taehyung na may galit.

Sinamaan ko siya nang tingin at tumungo ako kay Chyjin.

Hindi ko maiwasan na maiyak sa nakita ko. Emotionless siya. Umiiyak siya pero naka blanko ang ekspresyon.

Umiiyak din si Jungkook sa tabi niya. Kinumutan kaagad siya ni Jungkook kanina ng makita siya.

"C-Chy... s-sorry kung nahuli kami." Napatingin siya sakin, walang ka emo-emosyon.

Wala na yung Chyjin na nakilala namin.

Third Person POV

Apat na buwan na naka confine sa Mental Hospital si Chyjin dahil sa nangyari.

Palagi siya binibisita madalas ng mga kaibigan niya at miyembro niya. Hindi na siya kasali sa Aljelic dahil sa nangyari. Pina expired kaagad ng CEO ang kontrata niya at pinagpatuloy na lamang ang anim na miyembro.

Iba ang sinabi ng CEO sa media kung bakit bigla nawala si Chyjin. Kahit papaano, binibista parin siya ng miyembro niya at managers nila.

Tuwing bibisita sila kay Chy, kahit magjoke sila, wala parin. Naka blanko lang ang tingin sakanila pero hindi sila susuko, gagawin nila ang lahat.

Sinabi na din ni Jin sakaniya na hindi talaga siya nabaliw kaya nagulat na lamang si Jin nang yakapin siya ni Chyjin.

"N-natatakot C-Chyjin sakaniya, Jin. I-ilayo mo C-Chyjin sakaniya ha? W-wag C-Chyjin i-iwan." Napapikit at niyakap na lamang ni Jin si Chyjin. Umiiyak nanaman siya dahil sa dinanas ng taong mahal niya.

"M-mahal ka C-Chyjin."

Don't trust anyone so much. It might kill you not physically but emotionally.

She didn't continue her revenge but itself, she harm by her friend.

The End.

________________

Chyjin:Revenge signing off 2016

AHEEE~~ LAME NG ENDING~~ HINDI LAHAT NG STORYA, HAPPY ENDING~ AWW~~

FEEL FREE KAYONG MURAHIN AKO~ HUEHUE~~

MIANHE~~

All Rights Reserved 2016

16/8/10