*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*

*Two Months Later*

Sa loob ng dalawang buwan, madaming nangyari. Madaming pagsubok, madaming dumating.

Kakadebut lang namin kahapon pero bakit feeling ko hindi ako masaya? Dahil ba sa ginawa ko sakaniya? Nag-guilty ba ako? Nagsisi ba ako? Pero tama lang naman sakaniya yun diba? Sinaktan niya ko noon!

Naramdaman ko ang pagtulo ng luha ko at naalala ko nanaman ang nangyari 1 in a half year ago.

*Flashback*

*1 in a half year ago*

"Jin yeobo~" paglalambing ko sakaniya habang nakacling sa braso niya. Napatawa siya sa ginawa ko. "Ano nanaman ba yun, Chyjin? May kailangan ka ba?" Umiling ako.

"Promise mo na ako lang, Jin. Ako lang." Seryosong sabi ko. Napatitig siya saakin ng saglit at tumango. "Oo, ikaw lang Chyjin. Pangako." Nginitian niya ko at hinalikan niya ko sa noo.

Pangako? Quinginang pangako yan. Pinahawakan ko yun! Naniwala ako sa kasinungalingan!

Pumunta ako sa bahay ni Jin dahil pinapunta niya ko. Tangina lang yung nadatnan ko.

"J-Jin? G-Gyzelle?" Napahiwalay silang dalawa sa kakalaplapan nila at nagulat sa pagdating ko.

Putangina niyo. Ang bababoy niyo. Tumingin ako kay Jin. "A-ano toh, Jin? B-bakit ganito ha?!" Pumiyok ako at tumulo na ang mga luha ko. Lumapit ako sakaniya at nanginginig kong sinampal siya ng malakas. Pinagsusuntok ko ang dibdib niya.

"Walanghiya ka! Sabi mo ako lang! Pero putangina! Pinagmukha mo kong tanga! Ano bang ginawa ko sayong mali ha?! Wala naman! Palagi ako nasa tabi mo nung iniwan ka ng putang Gyzelle na toh! Tapos ngayon makikita ko kayong naglalaplapan?! Aba tangina lang! Sabihin mo nga sakin, bakit?! Masarap ba yang humalik sakin o kaya naikama mo na yang putang yan at nagkakaganyan ka?!" Galit na galit na sabi ko.

Sa hinding inaasahan, sinampal niya ko. Sinampal ako ni Jin. Putangina. Putangina. Putangina talaga!

Sa sakit ng tinamo ko, ngumisi lang ako sakaniya. "Guilty much, huh?"

Ang sama nang tingin sakin ni Jin. "Wala kang karapatan bastusin si Gyzelle! Wala kang kwenta!"

Naikuom ko ang kamao ko at nagtais ang panga ko. Ako pa yung walang kwenta, huh?! Gusto niya ng gulo, pwes, i will give it to him!

Lumapit ako sakaniya. "Ako?" Tinuro ko ang sarili ko. "Ako yung tumulong sayo nung hiniwalayan ka ni Gyzelle! Ako yung naging sandalan mo, lahat-lahat! Tapos ngayon, wala akong kwenta?!" I laughed. "You will regret what you did, Jin. I will make you crazy! I will get my revenge to you, soon. You
jerk!" Binigyan ko ulit siya ng malutong na sampal.

Tumingin ako kay Gyzelle. "Oh, look who's here. Akala mo kung sinong inosente, masahol pa sa demonyo ang ugali."

"Chyjin, stop will you?!" I smirked. "I won't. You stupid man. If i know, pinaglalaruan ka lang ulit ni Gyzelle your demonyita first love." Malditang sambit ko.

I look at him, straight into his eyes. "Tell me, minahal mo ba ako?" Pilit ko pinipigilan ang luha ko pero wala eh, traydor.

Emotionless that all i see. Ang sakit, ang sakit-sakit ng dibdib ko.

Sana bingi na lang ako para hindi ko narinig ang sagot niya. Tangina niya.

"Hindi. Hindi kita minahal, Chyjin. I just used you and thanks to you dahil bumalik sakin si Gyzelle." Walang kaemo-emosyon niyang sabi.

"Pakyu ka. Pakyu kayong dalawa. Pero mas pakyu ka Jin! Tangina mo! Sana pala natuluyan ka na lang bading!" Tumalikod na sana pero may sinabi pa ako sakanila bago lumabas.

"Kakarmahin kayo sa mga ginawa niyo. Tandaan niyo yan."

-------------

Bwisit! Bwisit!!! Ginawa ko naman lahat! Pinasaya ko siya pero sa huli ako pa yung nasaktan? Bakit ganun? Hindi siya marunong mag appreciate! Masaya siya, ako nasaktan. Bullshit my life!

Bakit ang unfair ng buhay?! O sadyang unfair lang yung mga tao? Life is not cruel, the people are. Quote ko yan so credits to me mga bhe~ I have my beautiful face, soul, and mind but i'm fools inlove.

I hate you, Jin. I hate you. Pero bading ka parin. Kingina mo.

Isang bading at isang mukhang pirana equals perfect fcking couple! Aww~ so sweet. Insert my sarcastic tone and rolled eyes.

Dapat kay Gyzelle the pirana higad gungong, pinapatay! Pinapatay ang isang malanding, makating babae katulad niya! In short, fukgirl or should i say fukpirana?

"Excuse me, ms? Can i talk to you for a second?" Napahinto ako sa paglalakad dahil may humarang saaking isang babae.

Napatingin ako sakaniya ng blank face. "I don't have time. So, excuse me. I need to go." Halata naman sa mukha ko na ayaw ko siya kausap diba? I don't want to talk to anybody or somebody! Baka makasapak pa ako ng wala sa oras.

Maglalakad na sana ulit ako ng harangin niya ko. She gave me a smile pero halatang natatakot siya saakin. Because of my blank face. "Ms, kahit saglit lang. Hehe. A-ah kung ayaw niyo po akong kausapin, ito pong card. If you interested, you can call that number. Isa po yang agency na sikat sa Korea pero hindi siya kasali sa Top 3 na kilala talaga." Sabi ng babae.

Tinignan ko ang calling card. Nakalagay, Woolim Entertainment. Nanlaki mata ko. Shet, totoo ba toh?! I-ito yung agency ng Infinite at Lovelyz! D-dito dati artist si Tablo pero lumapit siya ng YG eh. Pero shet, totoo ba talaga toh?! Makikita ko ang Sungyeol babe, baby, jagiya, yeobo, bhe, beb, ko na mukhang tikbalang?! Waaahhh~~ emegesshh~ pero wait, kailangan mo na nating makasiguro kung truelaley ba iteh.

"Ms, totoo po ba ito? Hindi toh jongdae or scam ganurn?" Paninigurado ko. Tumawa siya.

Napakunot noo ko. Gageu din si ateng, tinanong ko, tinawanan ako. Takas ba toh sa mental? Lyke really? Jusq. U need JiSoO~

"Hindi, Ms. Totoo yan. At isa akong staff sa Woolim." Sabay pakita niya ng ID na patnubay hindi siya scammer.

Tumango tango lang ako kay ate. "Sige Ms, una na po ko." Paalam ko at ngumiti sakaniya. Tumango siya at nagpaalam na din.

Habang naglalakad ako pauwi saamin, tinitigan ko ang calling card. Matagal ko nang pangarap maging isang idol. Kahit ganito ako, may talent ako mga bruh. W-wala na din naman kami ni bading, kaya pwedeng pwede na.

Hindi man sobrang sikat gaya ng YG, SM, at JYP ang Woolim, isa paring maganda na agency sa Korea. Mga talented ang mga hawak niya. I searched all about Woolim before because of Infinite and i found out that Woolim is a good agency though.

Malapit nako sa bahay namin ng may naaninag akong nakatayo sa harapan ng gate namin.

Napakunot noo ko at patakbo nako tumungo doon. Napahinga ako nang maluwag. "Akala ko sino." bulong ko.

Nang makita niya ko, ngumiti siya na pa boxsmile. "Hi bhe!" Imbes na sagutin ko siya, yinakap ko siya at hindi ko nanaman napigilan ang luha ko.

"T-Taehyung... s-sana katulad mo na lang ako. Parang walang problema." Hikbi ko.

Naguguluhan man, hinagod niya ang likod ko at hiniwalay ako sakaniya. Bumuntong hininga siya. "S-si... J-Jin hyung ba?" Tumango ako.

Napasinghap siya. "Tarantado yun ah..." matigas na sabi niya at napansin kong kumuom ang kamao niya.

"T-taehyung... wag na... n-nangyari na eh. Sadyang gageu lang yung bakla na yun. Quingina niya. Bahala na ang karma sakaniya, sakanila ng puta niya." Pinunasan ko ang pisngi ko at mata ko.

Ngumiti ako ng pilit at hinila siya papasok ng bahay. "Inang reyna! Sa kwarto lang po kami ni Taehyung!"

"Sige, nak!" Hinila ko na si Taehyung paakyat.

"H-hala... anong gagawin mo sakin? Gagahasin mo ko?! Wah~ wag, bhe! Bata pa ko! Madami pa kong pangarap sa buhay! Huhu!" Umarte pa siya naiiyak habang nakapulupot ang braso niya sa tiyan niya.

Binatukan ko nga. "Ulul! Kadiri ka! Baka nga ikaw pa ang manggahasa sakin eh!" Napangiwi siya. "Like, eww, bhe. Ikaw?! Coca cola ang trip ko hindi tingting!" Sinamaan ko siya nang tingin at napa peace sign siya.

Kita na nga brokenhearted ako, aasarin pa ko. Kingina. Walang kwenta pero slight lang. Mga 0.001% chance na pagain ang loob ko at 99.999% naman na pipikunin lang ako nito.

Pumasok na kami sa kwarto ko at napahiga na lamang ako sa kama ko. In my peripheral view, nagulat siya sa nakita niya. Ngayon na lang kasi siha ulit nakapasok ng kwarto ko.

"P-puro... picture niyo ni Jin hyung ah." Nilibot pa niya ang mga mata niya sa isang pader.

Napangiti na lamang ako ng mapait at umupo sa pagkakahiga. Tinignan ko ang puno ng pictures namin ni bakla sa pader.

Makikita mo sa mga litrato, masaya, asaran, lambingan, gageuhan, nag babatukan, at kung ano-ano pa. May napansin ako sa isang litrato, ito yung naka selfie kami pero naka lips to lips kami.

Quingina. Bading parin siya.

"Taehyung, tatanggalin natin yan lahat at susunugin." Malamig na sabi ko. Nanlaki ang mata niya. "L-lahat toh bhe?!" Tumango ako.

Kinuha ko ang isang malaking plastik sa ilalim ng kama ko at lumapit sa pader. Marahas ko kinuha ang mga litrato. Siya naman, wala nagawa kung hindi sumunod sa inutos ko.

I will burn these all. These pictures are useless.

"Sigurado ka ba, Chyjin? Kahit papaano, memories din toh... sayang." Nanghihinayang sabi niya.

"Memories na puro kasinungalingan? No thanks, bhe."

"Nga pala, don't ever call me Chyjin, it's so disgusting. Ya know. Chy na lang, mas prefer ko at maikli pa." I chuckled.

Kahit sa loob-loob ko, sobra akong nasasaktan. Nanghihinayang naman ako sa mga pictures na ito at memories din naman ito pero nang malaman ko na puro kasinungalingan lang ang pina kita niya? Wag na lang. Susunugin ko na lang ang mga ito.

Pagkatapos namin ilagay lahat ng mga litrato sa malaking plastik, inutusan ko na lang si bhe na siya na lang magsunog sa likuran ng bahay namin.

Tinatamad kasi akong bumaba. Gusto ko muna magpahinga. Masyadong madaming nangyari ngayon. Bad at Good, pero nangingibaw yung sama. Wala na kami ni Jin, so i need to move on na.

Salitang move on, madaling sabihin, mahirap gawin. Kingina.

Nagulat ako nang biglang may tumugtog. Kanta ni Adele na Set fire to the Rain. Hindi ko na hinanap kung saan ba iyon tumutunog at pinakinggan na lamang ang kanta.

Nuks nemen yung lyrics! Sarap bigwasan eh. Hindi ko nanaman tuloy napigilan ang pag-agos ng luha ko.

"Bhe--- oh? Bakit umiiyak ka nanaman? Ay teka lang, may tumatawag pala sakin." Kinuha niya ang phone niya sa sahig malapit sa cabinet ko. Doon pala nanggagaling ang tunog na yun.

Nanlaki ang mata niya ng makita niya siguro yung caller. "O-oh? Bakit hindi mo sagutin?" Napasimangot siya at tinago na lamang ang phone sa bulsa niya.

"Hindi importante, bhe." ngumiti siya nang pilit at tumabi sakin. Sinandal niya ang ulo ko sa balikat niya. "Sige lang, Chy, iiyak mo lang yan. Akong bahala sayo." Hinaplos niya ang buhok ko at napaiyak na lamang ulit ako. Letse. Hindi ka pa rin ba nauubos?! Like, really, my bitch tears?

Ito ang kagandahan kapag may kaibigan kang lalake. Naiintindihan ka, hindi ka huhusgahan, pinapakinggan ang side mo, at higit sa lahat hindi ka sasaktan. Palagi sila nandiyan para protektahan ka sa mga gageu.

Weeks passed, i decided na sasali nako sa Woolim. Mag a-audition ako at pumayag na din si inang reyna.

Sa hinding inaasahan na pangyayari, natanggap ako! Nakapasok ako! Magiging idol nako soon!!!!

Papalabas na sana ako ng building ng may nakasalubong akong pirana. OMG! Hindi ako informed na may walking pirana na pala sa mundo na ito.

Tinaasan niya ko ng kilay. "What the hell are you doing here? FYI, hindi ka nababagay dito. You look like a trashbin." She smirked.

Trashtalkan pala ah. Sige. I will give it to you, pirana! "If i'm look like a trashbin, ano ka pa? Mas masahol pa sa trashbin, PIRANA!"

Sumama ang tingin niya. "The fck what you are saying?! Pirana?! Me?!" Inis na tanong niya.

Napa rolyo ako ng mata. "Ay hindi, si manong guard yung sinasabihan ko. Gaga! Oo ikaw! Mukha kang pirana! Tanga lang eh, may tenga ka nga hindi mo man lang magamit! Palibhasa, palaging kalandian ang inuuna!" Bigla niya kong sinampal.

Syempre hindi ako magpapatalo at sinampal siya ng malakas. As in yung buong lakas ko, naibigay ko sakaniya.

Napahawak siya ng pisngi niya. Papalabs na sana ako ng may pahabol pa ako. "Walang forever, maghihiwalay din kayo pirana! Ciao!" Nakangisi akong lumabas ng building.

*End of Flashback*

"Leader, tulala ka nanaman?" Hindi ko namalayan, nasa tabi ko na pala si Cereal. Napatingin ako sakaniya. "May sinasabi ka?" Napatawa na lamang ito.

"May problema ka ba, Chy? Pwede mo naman kami sabihan." Napangiti na lamang ako. "Ayos lang ako, Cereal. Ako na susunod na aayusan?" Tumango lamang ito.

Tumayo ako at umupo sa harap ng salamin. Inaayusan kami ngayon ng hairstylists at make-up artists. Debut stage namin ngayon sa Inkigayo. Ito ang pangalawa naming beses mag peperform.

Ang mga ka members ko, mababait sila at masunurin kaya wala akong problema sakanila. Kahit mahilig sa kalokohan, nilulugar naman nila.

Speaking of kalokohan, kamusta na kaya sila? Kamusta na si.... Jin?

Napapikit ako. Pinipigilan ang luha na tumulo. I shouldn't done this to him! I shouldn't! I learned my mistake, you don't need to revenge mas lalo ka lang mapapahamak.

Jin, mianhe... sorry... i'm very sorry. Kim Seokjin, sorry....

________________________

Halaaa~ bakit kaya nag sosorry si Chy kay Jin? Anong nangyari?! Huhuhu~

Bangag na bangag nako~ inaantok nako~

BlackPink~ ❤ JENNIE, LISA, JISOO, AND ROSE~ ❤

Pampagising ko~

Goodnighttttt~~~ 😂😍🔥

16/7/11