Chapter 24
Chapter 24: Awakening
Para kaming kinapos ng hininga pagdating namin sa garahe. Pinarke ko naman ang aking motor sa puwesto nito.
"What happened? Saan ang iba?" bungad ni Mang Simon.
"We can't contact them during the mission chief. Kami lang ang nandun." sabi ni Gerald na kababa lng ng sasakyan.
He eyed on each of us making sure na okay lang kami at walang nasugatan. Tinignan naman niya ang dalawang kambal na maingat pa rin sa pag mamasid sa paligid.
"Pumasok muna tayo sa lounge at nang makapagpahinga kayo. Naghihintay na rin ang mga healers para sa mga sugat na natamo niyo."
Hawak-hawak ko pa rin ang katana ko na hindi pa nalilinisan simula nung labanan. Tahimik kaming nakasunod kay Tatay Manong at pumasok sa isa pang kwarto. Ang lounge area ng underground headquarters na to. Kung tatanungin niyo ko kung gaano ba kalaki ito ay hindi pwede dahil classified. Pero ikinatitiyak kong kulang ang isang araw para libutin ito at posibleng maligaw ka kung hindi mo kinabisado.
Malaki-laki rin naman ang lounge area na ito. Napapalibutang ng mga sofa at iba't ibang bean bag. May malaki ring tv sa gitna ng pader na ito. Sa gitna ay ang katamtaman na mababa na lamesa. Nadatnan naman namin ang mga katulong na naglalapag ng mga meryenda sa mesa at lumabas rin pagkatapos.
"Make yourself comfortable. Hihintayin muna natin ang iba. I'll sent back-up kung wala pa ring balita sa kanila. Magpahinga muna kayo." sabi ni Tatay Manong.
Umupo naman ako sa pinakudulong sulok na couch. Kinausap naman ni Tatay Manong ang magkapatid na kambal. May dumating naman na mga mangangamot na agad iniasikaso ang mga kasamahan ko. Hindi naman malalim ang natamo nilang sugat pero dahil walang hinto ang pag gamit ng ability nila ay para silang lantang gulay na nawalan ng enerhiya. They need time to restore or worst their abilities will consume them.
I saw how Glenn's hand have remaining burns and wounds, Gabriel have several deep cuts from his ability, Gerald looks paler than most of us. Who wouldn't? he's been shielding us all the time while fighting the cataracts at the same time. Double damage sa kanya yun. Si Harry naman ay nangingitim ang mga kamay. Pati si Vince ay mukhang na trauma sa nangyari.
I couldn't help but look at them with worried face. Hindi lang nila sinasabi pero alam kong pagod at sakit ang nararamdaman nila ngayon. The healers are doing their job naman kaya I'm just hoping na gumaling rin sila ka agad. Each of them has one healer, they put their palm together at umilaw ito sa kulay berde at para bang nasa isang malaking bubble sila. I also saw a glimpse how their wounds immediately heal.
Inaantok naman ako at ngayon ko lang naramdaman ang pagod ng buo kong katawan. Hindi ko na pinansin ang mga natamo kong sugat kanina at nakatulog na.
"Molly, wake up. Andito na sila." nagising ako sa mahinang pagtapik ni Harry.
"How long did I fall asleep?" tanong ko habang inaayos ang sarili ko sa upuan.
"15 minutes you sleepy head." pag ngiti nito sabaygulo ng buhok ko.
"Guys! Thank God! Asan ba kayo? Kung hindi pa namin nakita mga tauhan nila Morgana ay di pa kami aalis kakahanap sa inyo." bungad ni Rey Ann habang nakahalukipkip sa gitna.
Nagsidatingan naman ang iba at sumalampak sa mga upuan. Kagaya namin ay madungis, mga pasa at sugat rin ang natamo nila.
"We've been trying to contact but no luck. Jammed ang signal." Gerald replied looking better than his state earlier.
"Asan ba kayo?" tanong ni Harry.
"Sa kabilang kanto. We were mob! Pagdating namin ka agad dun ay inaatake ng mga cataracts ang mga civilian." sabi ni Maynard na halong pag inis.
"How is that possible? Magka-panic kung ganun." sabi ko.
"Mortals can't see cataracts. They eat souls remember? Mahihimatay lang ang tao at walang maalala. The effects will make you insane. It's like you're losing yourself." sabi ni Ken.
"Imagine seeing a mortal with no clue at all? Those thing are evil! They're more than thieves and murderer!" galit na pagkasuklam na sabi ni Ate Rey Ann.
"Who released the time barrier?" tanong ni Harry.
"Kami. I saw them getting away kaya no choice." sagot ni Florence.
"Asan ang mga tao? pagpasok namin parang zombie town yung lugar." Gerald ask.
"Simula nung nalaman namin mula sa team nila Florence na nagkalat pala ang mga cataracts ay pinatulog ni Ken gamit ang kanyang ability." sagot ni Maynard.
"That's a risk. Paano kung umatake ang mga cataracts sa kanila na walang malay? They could devoured them." Gabriel said.
"Madaming tao sa lugar. Ininspect naman namin yung nasunugan, they said electrical brake lang pero base sa pag observe namin ay may foul play." Kim replied.
"Foul play? How?" Harry ask.
"We saw residue of ater atra atrum." Kim replied. The atmosphere turns tight at naging seryoso ang mga kasamahan ko.
"What do you mean?" I asked breaking the ice.
"Traces of dark magic. Only diverling or any person with ability can see traces of magic." Harry explained. "I don't know if it's coincidence but some cloaked man appeared before us looking for the twins. Gladly, the Book of Views saved them from being captured." dagdag pa nito na ikinagulat ng ilan.
"What? How did that happened?" sabi ni Ken.
"Sino naman sila?" sabay na tanong ni Florence.
"No idea. Hindi naman namukhaan ng magkapatid dahil timing rin na nakatago sila ka agad." Harry replied.
"Mautak rin pala ang mga yun." Earl said. Ngayon ko palang siya nakita na ganito ka seryoso kumpara sa usual na dating nito.
"How come you guys didn't heard the commotion sa amin?" Akirra asked looking puzzled.
"Kami dapat ang mag tanong niyan. Lahat kayo nasa kabila when in fact nasa dapit namin ang ere-rescue. Anim lang kami." sagot ni Harry.
"Anim? Sino?" tanong ni Lorenz.
"Chaperone ni Morgana si Vince." lumapit si Gerald kay Vince na nasa kabilang sulok na nakatayo lng at mahinang itinulak sa harap. "Si Vince pala guys." sabi ni Gerald at iniisa-isa pa niya ang pag banggit ang mga pangalan ng mga kasamahan ko.
"Shy type pala." sabi ni Florence habang kinikilig na ikinatawa ng ilan sa amin.
"Maiba nga, do you guys think they're the ones who jammed the signal? It's coincidence rin how come di natin nadidinig ang paglaban natin. It's like each team has separate place but in the same place at the same time. Ang weird." Rey Ann said.
"Must be, someone on their ally has the ability on that matter." Ken replied.
"We'll talk about that later with the council. Ang mahalaga ay ligtas tayong lahat at walang napuruhan. Asan ba ang magkapatid?" tanong ni Maynard.
Speaking of, kakapasok lang rin ni Tatay Manong at nasa likod naman niya ang dalawang magkapatid na magkahawak ang mga kamay.
"Glad you all here safe. They insisted not to leave Morgana's side kaya nagpumilit sumama." tinignan ko naman ang magkapatid at pilit na ngumiti sa kanila. "I'll let you handle the kids for now." sabi nito na ikinasimangit ko.
Hindi ako magaling sa pag alaga besides hindi naman mga bata yan eh magka edad lang namin.
"Ate! Kuya insisted to be with you palibhasa may crush pala sa'yo yan." sabi ni Adva na yumakap sa akin.
"Ad! Shut up!" nakasimangot na sagot ni Alon habang distansyang umupo.
"Okay lang ba kayo?" pag-aalalang tanong ko.
"Okay lang kami ate. It will take a lot to take in but we'll be fine." nakangiting sabi ni Adva.
"Yeah, we'll figure it out."
Just like them, hanggang ngayon ay marami pa ring tanong sa aking kaisipan tungkol sa bagong mundong aking tinatapakan. At sana sa panahon na maliwanagan ako ay handa na ako.
Tahimik lang kami nag mamasid sa mga kasamahan kong nag ba-bangayan, yung iba naman pilit na nag papahinga.
"Ate, okay lang kaya sila mama at papa? Do you think those things we'll come after them too?"
"I won't let that happen, Adva. Not until I'm still breathing. I will protect them at kayo rin."
"Nag aalala lang ako ate. We haven't heard from them since we got here."
"My people will do everything to save and get your parents. Pangako yan Adva. It is my responsibility after all." paghawak ko ng kamay niya. Anyways, ipakilala ko muna kayo sa mga kaklase ko."
Timing naman na lumapit si Kim at Florence.
"Hello, Florence pala pangalan ko at eto naman si Kim." masayang pag bati niya. "Ano bang pangalan niyo?"
Right, I forgot we didn't actually know them personally or even know them beforehand. They just gave us information but with discreet. What if we picked the wrong siblings? Well, they will not give their locations or bantayan sila ng mga tauhan namin if di inutusan nila papa at ng council.
"Adva po pala, ang kakambal ko naman na masungit ay si Alon."
"Sino nauna sa inyo?" tanong ni Florence.
"Si kuya, mga 1 minute lang naman." pag ismid nito.
"Ilang taon na ba kayo?" tanong naman ni Kim.
"16 na po. Kayo po ba?"
Nagkatinginan naman sina Kim at Florence at nag aalangan na sumagot.
"Long story short, a diverling age is far different from mortal age. They have immortal age right when they were born. Kung edad namin as diverling ay nasa 100+ na, sa normal na mundo naman ay 18 years." sagot ni Florence na halatang ayaw niyang binabanggit ang edad niya sa ibang mundo.
"Wow! Ang cool naman. Ano ba yung diverling ate?" tanong ni Adva habang si Alon ay tahimik lang at nagmamasid.
"A diverling is a full blooded immortal being, they have abilities like what you see in the movies. It's more like inborn powers within you. There are different types of diverlings in our world called Hirawei." sabi ni Florence.
"Hirawei? Saan yun?"
"Another dimension. A parallel universe were non-mortal beings live side by side. Were most unknown are accepted and live with harmony." Kim replied.
"Parang fantasy lang. I bet Alon is excited for this. Right my dear brother?" sinisiko at binibiro ni Adva ang kanyang kapatid.
"Whatever." walang pakealam na sagot ni Alon.
"Ang kj mo naman kuya. Anyways mga ate, I have a question." tanong ni Adva na nag aalinlangan. "Is it possible that we're one like you? What you called a diverling? It's still hard to believe."
"It is possible, if we do the awakening." sagot naman ni Florence.
"Ano yun? Kagaya rin ba nung nangyari sa amin dahil sa libro?"
"The Book of Views simply wake your inner blood. Parang electric shock sa makakahawak nito. After all it finds our kind and travels. Normal human can't touch it. While the awakening is kind of like an initiation to know what kind of dormant abilities you have."
"I see, then somehow we are connected with water. Am I right mga ate?" tanong nito.
"Yes, but don't worry. Gerald will be with you guys with your initiation. We can't go through your initiation unless we hold the same ability."
"Why?"
"It will fire back at us. One element to another element will just bounce back while doing initiation. It's under a bubble mist that could awaken what's inside you. So example, a fire in a water mist will just slow down the process that could lead to a possible suffocation in your blood." seryosong sabi ni Kim na ipinagtaka ko.
Maybe awakening and fighting against other element is different from what I expected. Akala ko, like fighting, water can put out fire. Pero since pag gising ito ng nalalatay sa dugo mo ay may point naman talaga. It's like sorting in a simple way. The Book of Views is also a huge help before that kind of process, because it awakes what ability you have within you.
Lumapit naman si Gerald at tinignan ang magkapatid. "We're ready. Ready na ba kayo? Don't worry hindi rin naman ito magtatagal."
"Let's go ng matapos na to." sabi ni Alon habang nag paunang lumakad.
"You guys can watch outside if you want. Sabi ni Chief we can do the initiation in the virtual room. Katulad nung napasukan mo nung iniligtas ka namin." sabi ni Gerald nung nakita niyang nagtataka ako. Naalala ko rin yun.
Nagpaalam naman kami sa mga kasamahan namin naiwan sa lounge. Nakasunod naman kami nila Kim at Florence habang sabay lumakad ang magkapatid na pinangunahan ni Gerald. Kahit kabisado ko ang lugar na to ay ayokong mag bida-bida, alam ko naman na alam ni Gerald ang pupuntahan niya dahil nasabi niyang inihahanda niya ang silid nung tinawag siya ni Tatay Manong kanina.
Pumasok kami sa isang kwarto na may kalakihan, katulad rin ito nung piniringan ako nila nung una kong pag punta dito. Normal lang naman ang kwarto at puti lang ang kulay ang nakaiba lang ay ang malaking glass wall na nahati sa gitna at para bang may kwarto rin sa loob nito. This glass is a bulletproof mirror, the other side can't see of outside but we can see them from here.
Pumasok na sina Adva at Alon kasama ni Gerald at pinaupo sila paharap sa amin. Naiwan kaming nakatayong tatlo kahit may mga upuan naman. Tahimik kaming nagmamasid. Unti-unting umilaw ang kamay ni Gerald na kulay asul at bumuo ito ng tubig at pinalibutan ang magkapatid na para bang nasa bubble sila.
"E relax niyo lang ang katawan nito at palayain ang inyong isipan." dinig naming sabi ni Gerald at pinikit na nila ang kanilang mga mata.
May bumubuo at pinalibutan naman ng ilaw sina Adva at Alon na para bang lumalatay sa kanilang katawan. Napakamanghang tanawin pero kailangan maingat. Napansin naman namin na para bang nanginginig si Gerald at balisa.
"Is everything alright?" I asked them while still fixed looking at Gerald with concerned.
"I don't know. We can't interfere but there's definitely wrong with the initiation at mukhang nahihirapan na si Gerald." sabi ni Florence na katulad ko ay ganun din ang ekspresyon.
"It should be done by now. What's taking him so long? The mist should color according to what element they have pero hanggang ngayon ay normal lang ito." sabi naman ni Kim.
Nagulat naman kami nang pumutok ang bubble mist at nagdulot ito ng malaking sinag na ilaw na pati kami sa labas ay nasisilawan nito. Sa gitna ng ilaw ay bahagyang nakapikit ang dalawang magkapatid na walang kamalay-malay at pinalilibutan ng dalawang kulay na ilaw na nahahati. Ang isa ay kulay asul at ang kabila naman ay berde.
"N-no w-way." pagbigkas ni Florence na para bang di makapaniwala sa kanyang nakikita na ikina-nuot ko ng noo.
"Hey, is everything fine? What's happening?" pagtataka kong tanong.
"It shouldn't be." Kim replied while still fixed on the glass wall. What's happening?
Humupa naman ang ilaw at para bang walang nangyari. Nakapikit pa rin ang magkapatid at hindi gumising na ikinabahala ko. Lumabas naman si Gerald na pinalilibutan sa sariling mist. Nawala naman ito bigla nang makalapit siya sa amin.
"It's not what I expected but it's definitely beyond." hindi rin makapaniwala na sabi nito na namamangha.
"Ano ba ang nangyayari?" tanong kong ulit at desperadong malaman kung ano ang itinutukoy nila.
"They're both Tri-ling." manghang sagot pa rin nito.
Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top