Chapter 13: Heroine and Her Chaos

Nagulat ang lahat sa nangyari at natigil ang paglaban. Inaabangan nilang humupa ang usok na nababalot sa direksyon sa kabilang dapit ng arena.

Dinambahan naman ng mga manggagamot sina Gerald at Harry at dinala malapit sa amin. Narinig ko kina Kim na mga healers ito at kaya nilang gamutin sila ng mabilisan. Pinag pasalamatan ko naman yun dahil akala ko na mapuruhan sila ng lubha.

Ngunit ikinabago ng ekspresyon ng mga nasa paligid ko na makita ang mga pigura ng nakatayo. May bente ka-tao na naka hood na may dala-dalang mga iba't-ibang armas. Medyo nagulat naman ako dahil paano nakapasok ang mga ito? akala ko malalim ang seguridad ng paaralan na to? Bakit may nakalusot?

Agad naman nakatingin sakin na makabuluhan sa hindi ko malamang dahilan. Minsan di ko mabasa ang iniisip nito.

Nakakabinging tahimik ang namamagitan. Tila ba parang minamanmanan ang presensya ng bawat isa. Halos lahat sa mga kaklase ko ay nakatayo at ako lang ang naka-upo. Mga matatalim na titig ng salitan na makikita kong ekspresyon nila.

Bigla nalang may umabante sa mga naka-hood na ikinanuot ng noo ko, parang maliit na bata ang katangkaran. Akala ko nung una namamalikmata ako pero hindi. Ibinibaba nito ang suot niyang itim na hood at naka uniporme pa ito na pang estudyante na galing sa eskwelahang ito.

"Asan si Nyx! Ibigay niyo sa amin!!" Galit na sigaw nito.

"Nahihibang na ba siya? Anong napasok sa kukote nito at may pagsugod pang nalalaman?!" Inis na pagsagot ni Florence na ikinabigla ko. Kilala niya ba ito?

Anong kailangan niya?

"Ilabas niyo si Nyx! Alam naming nandito si Nyx!" Pagsabi niya pang muli. Wala akong naiintindihan. Walang sapat na bagay para kilalanin ko ito.

"Paumanhin iho, pero walang estudyanteng nangangalang Nyx. Alam mo bang labag sa batas ng paaralan nito ang ginagawa mo ngayon? at may matindi itong parusa sa kung sino man ang lumabag nito." Mahinahong sabi ni Sir Nikko.

"Wala akong pake alam!" At inilabas naman nito ang isang balisong at dinuduro pa nito ang gawi namin, gamit nito. "Nabalitaan kong kaka transfer pa lang ni Nyx! Ibigay niyo siya sa akin!"

Ang ingay! Kanina pa ito sumisigaw! Ano bang problema nito?

Nilingon naman ako ng iba dito na nakakunot na ang mga noo. Alam kong ano ang tumatakbo sa isip nila dahil ako lang naman ang nag transfer dito. Inirapan ko na lang ang mga titig nito at tumingin ng diin kay abuelo.

Wala akong alam sa nangyayari. At isa pang pinaka hindi kong gusto ay may makilala sa kung sino man ako. Pilit ko lang pinakalma ang sarili ko pero naiinis na ako.

"Besty? I-ikaw ba ay ang tinatawag niyang N-nyx?" Pagka-utal pa na lingon sakin ni Florence.

Hindi ako sumagot. Hindi pwede at lalo na na wala namang say-say ang dahilan nito. Malalim ang iniisip ko at maraming tanong ang gusto kong may sagot at ikina-sa sakit ko lang ito ng ulo.

May narinig na naman kaming mga putok kaya natuon ang atensyon naming lahat sa harap. Pinag-babaril nga lang naman ng armadong lalaki ang glass mist wall pero hindi ito lumulusot sa gawi namin sa kadahilanan may protective barrier raw ito.

"Magsalita kayo? O tatapusin namin kayo?!" Sigaw nito pagkatapos. Naka hood pa rin eto na may katamtamang katangkaran na parang nasa mid-30s.

"Apo." Ma awtoridad na pagtawag sakin ni Lolo na ikinabahala ko. Hindi ako tumayo at dahil nasa likod at nakaupo ako ay hindi ako nakikita ng iba at sa likod nitong ni Kim na simpleng pagtago niya sa akin na hindi ko na ikinagulat.

"Alam mo nang gagawin." Maikling sabi nito na hudyat ng pag ngisi ko. "But, don't let them die yet." Bigla kong pag-ismid.

Oras na ba? Hindi tayo sigurado pero matagal nang nagsisimula.

May inabot namang maskara sakin si Kim na agad ko namang ikinangisi dahil alam ko at alam niya kung ano ang halaga nito. Isang pagkatao na kapag nakasuot to ay ibang-iba sa totoo kong personalidad. Why Kim have it? Simple. It's because she's my right hand woman. Minsan kailangan niyang mag panggap bilang ako dahil puntirya ang buhay ko lalong-lalo na sa Underground Government.

Napansin ko din sa peripheral view ko na nakamasid lng sa galaw ko yung iba at curious sa ginagawa ko. The mask has this all black color in shape of a crescent moon designed with gold and gems linen. Parang half lng din ang natatakpan sa mukha ko na eksklusibong pinagawa para lang sa akin.

[the image below is for imaginary guide purposes only]

A sudden thought struck me. If they know Nyx as the one who recently transferred so is it possible they know my real identity? Why would I bother to put this on?

Hindi ko rin mawari ang desisyon ng aking Lolo. Bakit parang ang dali lang niya ilantad kung sino ako? na alam naman niya na mahigpit ipinagbabawal ito?

Mamaya ko na lang isipin yun at para matapos na to. Inaantok ako kahit tirik ang araw sa labas. Sinuot kong ito at bumaba na. May binuksan naman si Mang Simon na alam ko kung anong laman ng briefcase na yun. Mga personalized na gamit ko.

I picked my personalized Kimber Rapide (Black Ice) 1911 pistol. A truly unique 1911 with stepped cocking serrations, striking two-tone Kimpro finish and DLC coated barrel for extreme durability & accuracy. It has 9mm caliber with 8 magazine capacity kaya kumuha pa ako ng iba na sapat lang din. Nilagay ko ito sa holster ko at ibinalik ang revolver na ginamit ko kanina. Mabuti ng maingat kaysa walang dala.

[the image below is for imaginary guide purposes only]

Shocked has been plastered on some faces as I glance on their direction. Sino ba naman mag aakala sa edad kong ito ay marunong ng humawak ng baril? Pero may license ito at sa ibang bansa ako naka register. Hindi ko alam kung bawal dito sa mundo nila at isa pa wala naman raw kami sa Pilipinas kaya okay lng siguro?

"Why are you bringing a gun?" Seryosong banggit na ang pangngalan ay Ken, na binigyan ko lang na walang emosyon tingin. Pasalamat kayo dahil may ability kayo eh ako? natural lang siguro ang gagawin kong pang depensa.

"Students, no matter what happens don't interfere. This is outside of school-affiliated. Labas na tayo sa gulong ito, unless you see if one of those goons out there using their ability then do what you think you can help." Ma-awtoridad na sagot ni Lolo.

Nakita ko pang ibibigay sana ni Tatay Manong ang aking katana pero tumalikod na lng ako hudyat na hindi ko na ito kailangan.

"No, Molly. Ako na ang haharap." Sinubukan pa akong pigilan ni Harry kahit pagod pa rin ito at namimilipit sa sakit na natama sa pagsabog. Inirapan ko lang ito. Ayaw magpa-awat wala rin naman akong choice.

"Hindi. Magpahinga ka lng." Ma-awtoridad ko ding pagpigil sa kanya na sinuklian niya lng ng tipid na ngiti. Alam niya naman na hindi na ako mapipigilan.

Tumalikod na ako at pumasok sa platform. Mga mga biyak-biyak at basa ng tubig pa ito na dulot ng labanan nina Harry at Gerald.

"Ikaw ba si Nyx?" Tanong nung lalaki na parang mas bata pa ang edad kaysa sa akin.

"Anong kailangan mo?" Direkta kong tanong sa paraang nagpapahiwatig ko sa kaharap ko ngayon na hindi basta-basta ang kanyang binangga.

"A-ang s-sabi ko ikaw ba si N-nyx?!" Sigaw nito kahit na uutal. Inikutan ko naman ito ng mata.

"May alam ka ba kung sino ang tinutukoy mo?" Walang buhay kong tanong. Nababagot na ako.

"Oo! At andito ako parang mag higa-" naputol ang sana sasabihin nung batang lalaki ng sumingit yung isa pang kasama nito na yun ang nagpaputok kanina.

"Well, well, well. Nagpakita ka rin sa wakas! Alam mo bang ang hirap mong hanapin?" Ngisi niya.

"So?"

"Matagal na namin hinintay ang pagkakataon ito para patumbahin ang lamang ang Rank 1 ng Underground Society at para mapa-sa amin ang trono mo!" Halakhak pa nito na nahihibang na.

"Ganun? There are other ranks out there. Why would you pick them first to prove your worth to fight with me." Ngisi kong sagot na agad ikina-galit ng mukha niya.

"Wag kang magsalita ng tapos! Dahil tatapusin na kita ngayon!" Sigaw pa nito at ikinatawa ko ng payak. Pikon pala.

"Sa pagkakaalam ko isa sa mga batas ng organisasyon ang bigyan ng paratang parusa kapag ang isang miyembro ay nag aakusa ng walang sapat na dahilan?"

"Wala kaming pakealam sa batas! Matagal ng buwag ag grupo namin na underdog niyo lamang!" Hindi ba ito napapaos kakasigaw?

"Alam mo naman pala, ni hindi ko nga kayo kilala." Walang kwentang kausap. Siguro nga baguhan lang ito.

"Kami lang naman ang Bulldogs ng District 1 na nasa Rank 3 at under ni Rank 5 ng Underground Society." Pagmamayabang pa niyang sabi.

Bakit palaboy-laboy tong mga tauhan ni Fifth? Nagiging ulyanin na ba to at di na niya na pangalagaan ang nasasakupan?

Kibit balikat ko na lang sagot na mas lalo pang ikinagalit ng butsi nito. Hindi ako palasalita pero talak ng talak itong kausap ko. Susuntok na sana siya pero na iligan ko lang.

"Aba't gag-." Gaganti pa ulit ito pero inunahan ko na siyang binatukan at maingat na pinalo ang vital points. Matulog ka muna.

"Ang ingay." Tipid kong sabi. Hinarap ko naman yung iba.

1 down nineteen to go.

Matagal na din akong naglaro ah. Susugod na sana yung lima na may mga hawak na baseball bat, balisong, bakal at iba pang mga armas ng may musika ang biglang umalingawngaw sa speakers ng buong stadium.

Now playing: Down by Jay Sean ft. Lil Wayne
(AN: You can play the track for more vibey feels in Morgana's style of fighting.)

A suddenly sly smirk plastered on my face. I knew who was behind who played the track. I look up at the LCD screen and there is a time limit ticking. Three minutes to play. I tilted my head and looked them dead in the eyes.

"Saan galing yan?!" Sigaw ng isa na may dalang baseball bat.

"Loosen up folks!" He turned his head towards my direction but had no luck because he welcomed my roundhouse kick and shoved it with both hands. Surprised, he stumbled to the ground- asleep.

I picked up his baseball bat and met the other two. I gave them kicks and punches that also led them like the first guy. As much as possible, I don't want to use violence. Pero sinasagad talaga ang pasensya ko dahil gumamit ng

balisong ang tatlong natitira.

Muntikan na akong magalusan sa mukha kung hindi ko nabantayan ang isa na may katabaan ang laki. Nakalimutan kong open ako tskk! Tatlo nila akong sabay-sabay na sinugod at puro sipa at suntok ang mga natamo nila. Pinalupot ko ang dalawang kamay nito na napakahigpit at humiyaw naman ito sa sakit. For sure, may nabali yata akong buto dun. Pinatulog ko muna ito at sinundan ng sipa sa mukha ang isa pa at umikot naman para sabay tumumba ang dalawa.

Nagawa ko naman ng matiwasay habang habol-habol ang aking hininga. God, there's still fifteen of them! I'm only one!

"You guys better have reasonable shit because I'm getting impatient." I yawned sneakily while facing them. I and my body clock are of different breeds, like seriously!

"Tapusin na natin to! Puro ka lang angas ah!" Pagsugod nung mukhang bakulaw na lalaki sakin habang itinaas ang kanyang dalang baril pero naiwasan ko ito at dinambahan siya ng suntok na hindi niya na sundan dahil sa bilis kong paglipat mula sa pwesto ko tungo sa likod niya.

I did not waste any time and reached for my gun. I aimed each person on their thighs because I don't have any intention to kill them. Just making them disabled temporarily. I hit five of them in the distance while running in my direction. They scream with excruciating pain filling the arena. They got on the ground and just lay there when in fact they could still walk. I know because I've been there once.

Nine left and that kid is just watching in the back. I'm not sure but he looks like someone at the age of thirteen. I was about to move forward when a scream of a familiar voice halted me to move. The music stopped.

"Mistress!" A voice came from a mist just appeared on the right-wing of the arena. A woman in her 30s wearing her usual uniform in an all-black suit. She came together with five other men— my reapers. Shocked at the same time, I calm as I look at them. What the heck are they doing here?

Lumapit ito sakin at biglang lumuhod sa harapan ko kasabay rin ang mga reapers ko na nag bow sa likod niya. "F-forgive me for such impudent way of barging in my lady but I'm the m-mother of the kid who started this that makes your safety at risk. P-patawad po dahil naging pabaya ako." She stuttering her words and I could sense fear and sadness of it.

Behind my mask, there are many questions roaming around me. I did not know she had a kid. How ironic I called fifth– rank 5 for not handling his people properly but this time naging pabaya din ako. Did I lack something in looking out for my companions?

"Mama!" Sigaw nung bata sa likod. "Bakit kayo nakaluhod!" May bahid na galit ang tinig nito.

"Dapat lng to. Hindi ito sapat na kabayaran dahil sa ginawa mo ngayon. Hindi mo kilala ang iyong binangga." Mahinahon paring sagot niya.

I look at her. There's no time for doing it that way. If you want your course of life to change then start moving. If it goes the other way then reroute and fix what's the problem.

"Rise. As far as I'm concerned, I did not give you the permission to kneel." I said with authority. She looked at me with hopeful eyes. I bet she didn't expect me to be merciful. I'm not a monster and I'm just a kid. She's way older than me and I get to be respected this much and I hate it! She did nothing wrong anyway.

She hesitated to stand up but did it anyway. "M-mistress. T-thank you and please let me handle this."

"Go on." Tumalikod ako at umupong naka-pandekwatro sa damuhan dahil pagod ako. Pinalibutan naman ako ng mga reapers ko na ikinaikot ng mata ko pero hinayaan ko na lng. Nakakahingal lumaban dahil may mask sa mukha ko. Nakatingin lang ako sa damuhan habang nakikinig sa gagawin niya. Gusto ko magbunot ng damo pero ang pangit ko tignan pag ganun.

"Ma! Kilala mo ba siya?!" Sagot nung bata.

"Oo anak. Malaki ang naitulong niya sa pamilya natin." Malumanay na sagot ng aking assistant.

"No!" payak niyang pag-tawa. "Kamuhian mo ba siya ngayon kung sasabihin ko sa'yo ang katotohanan?"

"Ano?" Naguguluhan na sagot ng kanyang ina.

"Ma! Siya ang pumatay kay papa! Hindi ko lang sinabi sayo pero nakita ko na siya ang humawak ng katana na nakabaon sa dibdib ni papa dalawang taon na ang nakalipas!" Galit na sigaw mung lalaki sabay tingin sakin. Kumunot naman ang noo ko at tumayo.

"Wala akong matandaan." diin kong sagot na ikinatawa niya ng payak.

"Gusto mo ipa-alala ko sa'yo?" Lumapit siya sa direksyon ko pero pumagitna ang kanyang ina. "Two years ago. I followed my father whereabouts. I know he's cheating on my father. I clearly saw him with another girl being sweet. After their great day he didn't know a tragedy will come upon him. Between the city alleyway. I saw you wearing that same mask. Tinignan mo lang naman ang papa ko na nakahandusay na may nakabaon na katana at binunot ito. Hindi ka man lang sumigaw ng tulong at wala kang awa. Now, tell me. Do you remember the face of my father?"

I'm confused. Two years ago, I do not remember anything that happened. Two years ago, I'm in the hospital lying unconscious. I keep trying to remember what happened that year but all I get is a pain in my head. Napahawak ako sa ulo ko sa matinding sakit na naidulot nito.

"Nyx! Tama na!" Sigaw ng pagdating ni Harry at inalayan ako. "Baby, don't force yourself. Calm down" he caressed my hair and rest my head on his chest.

"Masakit ba? Masakit bang ma-alala na may pinatay kang tao? Dapat lng! Dahil sa'yo nawatak lng naman ang pamilya namin! Dahil sa'yo kaya namatay ang papa ko!" Gigil na sigaw nito.

Stop. I can't remember anything. It's so noisy.

I said those words in my head and tried to calm my throbbing head.

"Anak. May sasabihin ako sa'yo." Seryosong nitong sabi. "Ito na yata ang tamang panahon para malaman mo ang katotohanan. Your father is not what you think he is. Your father is a selfish bastard that he only thinks of himself and I regret that I let him in our lives. I was scared of raising you alone kaya kinaya ko ang pag-tiis sa kamay ng iyong ama."

"A-anong i-ibig niyong sabihin?" Naguguluhan na boses nung bata.

"Your father do not provide us since you were on my tummy. He's a reckless asshole. Nawawalan na ako ng pag-asa pero dumating si Mistress. Nalaman niyang lamang na buntis ako. Mula dun siya ang gumastos ng lahat mula sa sinapupunan ka pa hanggang ngayon. Siya ang dahilan bakit hindi tayo nagugutom. Pagka-anak ko araw-araw kong tiniis ang pambabae, pagsusugal, paggamit ng droga at paghihirap satin anak. Tiniis kong yun dahil ayokong wala kang Tatay." Nanginginig na tinig nito.

"Ngunit, may isang babae na nabilog ang ulo ng iyong ama. Napagka-alam ko na isa itong spy at ginamit lang siya para makakuha ng impormasyon sa akin at sa mafia. Oo, anak isa akong naglilingkod sa mabuting mafia. Kaya nagpakalayo ako nung nalaman kong pinagbubuntis kita para ipanganak kang matiwasay. Lumihis ako sa pinagkakatiwalaan ng mga tao para bigyan ka lng ng mabuting buhay pero nag bago ang lahat ng iyon." Her heavy cries filled the tension.

"Nung nalaman kong pinatay ang iyong ama nung spy at ginamit ang identity ni mistress ay nakapag-desisyon 'kong bumalik na sa mafia. A-anak p-patawad dahil hindi ko alam na sinundan mo pala ang papa mo. Sa edad mong labing dalawa pa nun nakita mo na ang pilit kong itinatago sa'yo." Hagulgol nito sa malumanay paring tinig.

I'm such a bad kid and I'm still failing. I don't think I deserve to be the heiress of the Mafia Proteus-Simmons clan that my parents left in my care. As the only grandchild of my family, being a Proteus is a hard task and lots of responsibilities. I don't think I deserve to be the rank one of Underground Society either.

Mom? Dad? I'm lonely down here. Can't you hear me?

I whisper those words inside my head. When in fact I can't remember anything that happened two years ago and who I am as it was.

I tried to stand up on my own but I felt something hit me in the back. I didn't scream and just embraced the pain. I only heard echoes of voices behind my mask as I closed my eyes and collapsed in Harry's arms.