Weszłam na górę. Zobaczyłam wiele ludzi,samochodów, i sklepów.
- Ludzie lubią myślec że mają wszystko pod kontrolą- mruknęłam. Poczułam zimny powiew wiosennego wiatru, który jakby zabrał wszystkie moje obawy. Spojrzałam w niebo i chmury. Jak puchate kształty latające po błękitnej toni morza. "Ludzi...są zbyt ślepi by to zauważyć" pomyślałam. Odetchnęłam głęboko wpatrując się w zieleń trawy. Nagle usłyszałam szczekanie. Był to pies jakiejś pani. No tak, muszę z tąd iść. Co jeśli ktoś by mnie zauważył? Samą, dziwną i tak zupełnie nieważną mnie. Nie potrzebne są mi słowa tych ludzi. Wystarczy że widzę twarz.

Rozdziały będą takie krótkie jak co. Pamiętajcie że komy zawsze mile widziane.