Chapter 2 - Starry Sky Academy

Ari

Since we are back at our old town, we also have to transfer back to another school. Today, ang unang araw nang pasok namin ni kuya sa Starry Sky Academy as a junior high school. 

It was also Angel's first day ngayon sa Starry Sky as a sixth-grader in middle school but she refuses to go to school in civilian clothes, that's why she's not going with us today, let's just say my little sister is kinda a perfectionist.

Nasa kwarto ako ngayon at nag handa para sa school, wearing a freestyle today bukas pa daw makuha yung uniform namin. It's just a plain white t-shirt tucked into a coffee brown skirt above the knee with an oversize light beige rib-knit cardigan jacket partner it with white socks and shoes.

Pagkatapos ayusin ang gamit ko sa bag, sinara ko na ito. Hindi pa ako lumabas, tinanaw ko muna ang sarili ko sa whole-body-mirror ko dito sa kwarto at ngumiti sabay sabing,"I'm ready!"

Pero napansin ko sa reflection ng salamin ang bintana sa kabilang bahay na naka-bukas. Tiningnan ko yun ng maigi sa salamin, may dumaan na naman na isang pigura na puti doon. Nanigas ako sa tinayuan ko, hinarap ko ang bintana ko at dali-daling sinara ang kurtina. 

Ano ba ito! Bakit lagi nalang sumusulput yung multo na yun'! Ayaw niya ba sa akin dito? Baka haunted yung house nilang Tita Elle. Huhu... baka meron silang tinatago pero hindi naman ata? Mabait naman sila ha. Ughhhh. Ayaw ko nah!

Wait, why am I forgetting something? It felts like I remembered something that I forgot again. Anyway, this is the second time I've seen that white figure pero ano bayon? Please hindi lang multo! Pero kung hindi multo? Ano? 

Dalidali kong kinuha yung bag ko at nagmadaling lumabas. Naka sabay ko naman si kuya bumaba. 

He's wearing black pants and a plain white T-shirt that he tucked it in and as well as a light brown beige cardigan jacket partner it with designer shoes. He's effortlessly handsome in a casual outfit, I say. 

Kung hindi ko lang kapatid ito, ma fa-fangirl na siguro ako, eh para kasi siyang koreano especially his hair. We have naturally brown hair.

"Anong nangyari sayo?" Tanong niya na nagtataka sa itsura ko, "You look pale, ah? Seen another cockroach?" He teased sabay giggle pa. Tiningnan ko lang siya ng masama. I'll take it back, sinong mag fa-fangirl nito na ang sungit nga eh. Nauna na ako sa dinning room.

Pagkatapos namin kumain ng breakfast, lumabas na kami sa bahay, nag paalam na kami nila Dad at Mom. Maglalakad lang kami patungo sa school, malapit lang naman kasi dito sa neighborhood namin.

Pagkalabas namin ni kuya ng bahay, nakasalubong namin si Lucine na naglalakad patungo sa amin. She's wearing the school uniform. Her black hair is worn into a ponytail. Junior high school na kami.

"Good morning!" Bati ni Lucine na naka ngisi at inakbayan ako, "Oh, nasaan si Angel?"

"Morning," Walang gana kung bati pabalik sakanya.

"Bukas pa daw papasok si Angel," Sagot naman ni kuya kay Lucine, "Eh si Lia?"

"She already left for school," Sagot ni Lucine at bigla niya naman inalis ang kamay niya sa pagkaakbay saakin at nag back walk patungo kay kuya. "Anong meron?" Bulong niyang tanong kay kuya pero rinig na rinig ko.

One foot away lang kasi sila saakin eh. Napansin niya siguro ang matamlay kung mukha at walang ganang magsalita. "Ewan ko. Nakakita naman siguro yan ng ipis," natawang sagot pa ni kuya, natawa na din si Lucine. I sighed.

"Hindi naman big deal yun eh," Nagsalita ako, "Oo, hindi big deal. Kasalanan ko ba matatakutin ako!" Sigaw ko na hindi sila tiningnan.

"Tsk. To Noisy," huminto kami sa paglalakad at napalingon sa nagsalita. That familiar jet black hair and that dark grey eyes of his. On his neck, a headphone was hanging and his holding his bag at the back of his shoulder.

Si Zen! OMG! What should I do? Does he remember us? Should I say Hi?

Nasa likod siya namin, mukhang patungo din sa school. Napansin ko din na pareho pala ng style ng uniforme sinusuot niya ni Lucine, ang pin palang. Pero wait, sa Starry Sky Academy din pala siya nag aaral?

Binalewala niya kami at nag suot ng headphones, nauna na siyang lumakad.

Ah, I guess he doesn't remember me and kuya. After all, it was 4 years ago.

Lumakad na din kaming tatlo. Ngayon, nasa harap na namin siya.

Akala ko home-schooled siya. Dati kasi home-schooled siya, lumalabas lang siya kapag wala na siyang klasi o tumatakas para makigpaglaro sa amin.

Hindi na pala ngayon, "Himala ha," Biglang nagsalita si Lucine. Anong himala doon?

"Bakit?" Kuryosong tanong ni kuya.

"Eh kasi bihira lang yan pumunta ng school," Sagot ni Lucine referring to Zen na walang pake-alam sa paligid habang naglalakad.

"Sino ba yan?" Turo ni kuya kay Zen.

Eh he doesn't remember Zen? They were best buds noon ah.

"Si Zephyrus Zen Channing. Anak nila Tita Elle at Tito Zack. And your childhood best bud, Dan," Sagot ni Lucy.

Napakunot naman ang noo ni kuya, "What? Since when–oh wait, you mean si Z?"

Tumango naman si Lucine bilang sagot, "Yes si Z."

"The fuck?" Binatukan ko naman si kuya pagkasabi niya nun. Ang pangit talaga mag salita nito.

"You mean that guy is freaking Z?" Hindi makapaniwalang tanong niya habang tinuturo si Zen. "Eh hindi nga niya kami pinansin eh."

"Probably because he doesn't remember you guys," Ani ni Lucine, "It was a long time since you guys came back at maraming nagbago sa inyo, especially the features."

"Anyway as I was saying, this past months hindi pumasok sa school si Zen, akala nga namin tumigil sa pag-aaral at nag home-schooled nalang ulit pero hindi pala."

"What could be the reason he come back to school after a few months?" Dagdag niya. That's also my thought.

"Is he some kind of a prince that can do anything he want?" Iritang tanong ni kuya. Bakit parang iritado siya kay Zen ha? Maybe because hindi siya pinansin nito.

"Actually—" pinutol ko muna si Lucine kasi yung topic namin napa hinto sa paglalakad at masama kaming tiningnan especially sa akin.

Napalunok naman ako. Anong ginawa kong masama? Nagpatuloy na siya sa paglalakad ulit. Anong nasa utok nito?

Naririnig niya ba kami na pinagusapan siya? Naka-headphones naman siya ah? Impossible naman.

"Anong problema nun?" Bulong ni kuya, "Hindi nga maranung pagkilala ng dating kaibigan eh magsusungit pa. Tsk."

"Anong sa tingin mo bakit?" Pag balik ko sa topic, completely ignoring kuya. Hindi ko na napigilan magtanong.

"Ang alin?"

"You know going back to school,"

Napa-isip muna si Lucine tsyaka sumagot, "Ah, Yun! Hmm... Maybe he change his mind of being called a vampire?" Sagot niya while shrugging her shoulder.

"What kind of reason is that?" Tanong ni kuya, "Wait? Anong vampire sinasabi niyo?"

Tumawa lang kami sa kanya.  

》♡《

Pagdating namin sa school, nabigla ako sa laki nito from the school gate to its glorious buildings. 

Well, Starry Sky Academy is known as the prestigious school of Starryhaven. It's popular of its beautiful scenery of the ivy green surrounding the huge buildings and beautiful gardens. Ito ay isa sa pinakamagandang paaralan sa buong bansa. The teachers here are devoted with their teaching and the students are popular for their intelligence.

Habang naglalakad sa campus patungo sa main building. Biglang nagtakbuhan ang mga babae't bakla sa direction namin. At sa kuya kung pilingero ay kala pa niya na siya ang tinakbuhan ng mga ito. Pero sad to say kang Zen sila nag siksikan.

Wait! Kang Zen?! Sikat siya dito?

"Forgot to say Zen is well known in our school as the genius mysterious, he got this title mula noong nanalo ito sa international test of knowledge last year," Simula ni Lucy, "Genius I say plus because of his good looks, he was acknowledge as one of the prince in this academy."

 "Prince?" Tanong ko. Hindi ko alam na may ganito pala sa SSA.

"Yes, it was around last year nagsimula magbago ang setting nang school na ito, the girls in the academy has this fan clubs tungkol sa mga princes ng academy," Simula niya, "Hindi ko nga alam sino nagsimula eh basta isang araw naganap nalang bigla ang mga princes."

"So may iba pa palang princes sa academy?" Tanong ko naman. 

"Yup and Zen got the title as Prince Mysterious," Sagot ni Lucine, "Prince of Mystery," Sabi nito sabay tingin kay Zen na napapalibutan nang mga babae't bakla, kita sa kanyang muka na iritado siya dito.

Hindi ko akalain na isang prinsepe si Zen sa school na ito. Pwede din naman eh. Gwapo siya, matalino din at bagay ang title niya sakanya—Prince Mysterious. He's kinda mysterious to some but for me he's just a cold distant guy, I've known him ever since childhood. After all he's my childhood love.

"Ewan ko bah anong meron kay Z at bakit hindi sa akin nagsisikan ang mga babae't bakla nayan, Tsk." Reklamo ni kuya. Is he still not over about the fact that Zen didn't recognize us? 

Tinapik naman ni Lucine ang balikat ni kuya, "Don't worry, Danny, I'm still your fan" Sabi nito sabay thumbs up. Tsh. Marunong din itong mam-bola noh.

Tiningnan ko si Zen na hindi pinapansin ang mga estudyante sa paligid niya at dumeritso lang sa paglalakad. Bigla siyang hinarangan ng isang magandang babae na bitbit ang isang envelope kaya napatigil ang ilan.

Ibibigay na sana niya yung love letter siguro nito pero he gave her a death glare instead, nagmadali naman umalis yung babae sa daanan niya at naglakad na si Zen papunta sa main building.

Ang sungit naman. Dapat ma appreciate niya na bibigyan siya ng letter. Tsh. Pero bakit parang na irita ako sa babae? I'm kinda feeling a sense of relief that he didn't accept the letter. ha.

Pero anong ginawa ng babae? Ayon! Tumatalon sa sobrang kilig.

Ewan ko ba sa kanya porket nag eye to eye lang, kilig na siya. Binigyan nga ng death glare, hindi rin tinangap yung letter pero kilig na kilig parin si ate.

Kung ako ang naroon, naiiyak na ako sa kahiyaan, sino ba ang hindi maiiyak na yung crush mo, na hindi na nga tinanggap yung letter mo, bigyan kapa ng nakakamatay na tingin niya. Eh nakakatakot naman din yun.

Matapos ang komosyon na nangyayari kanina. Lumakad na kami patungo sa main building, na agaw pansin naman ng ilang estudyante ang aming pananamit. Well, we are the only ones who's wearing civilian clothes in here.

Tumungo na kami sa headmaster's office para sa kumpirmasyon ng transfer form namin at sa mga ilang tagubilin sa school. As well as our class schedules and identification card. 

Same section lang kami ni kuya at Lucine. Class 1-A. First section sa junior high school. Buti nga kaklase namin si Lucine para hindi kami mahirapang sumabay sa kanila. Pagdating namin sa classroom nagsimula na ang klase. Na late tuloy si Lucine sa pagsasama sa amin.

Nag-excuse muna si Lucine bago pumasok sa loob nang silid at sinabihan ni Lucine ang adviser namin na kasama niya ang mga bagong estudyante, tumango naman yung guro at tumungo na si Lucine sa upuan nito.

"Class, we have two new students," Announce ng teacher sa loob at bumaling ang tingin sa aming magkapatid, na nasa labas ng silid "Come in!" Pumasok kaming dalawa ni kuya sa loob.

Ang tahimik na classroom kanina napuno nang bulong-bulangan ng ilang kaklasi namin, may sumigaw sa kilig, ang iba naman ay walang imik at may ibang walang pake.

"Are they twins?" Bulong nung isang babae.

"Oo nga noh," Sagot naman nung isa.

"They looked like it," Sabi naman nung isa, "Ang gwapo ng boy. Wait! Parang kilala ko siya ah!"

"Diba siya yung nasa Instagram na varsity player na sobrang gwapo."

Oh. Sikat din pala si kuya dito, "I've heard he used to live here in Starryhaven and move to the big city and now, came back."

"Oo nga. Ang gwapo niya sa personal," dugtong nung isa, "Cute din yung girl diba?"

Binalewala ko nalang ang ilang bulungan kasi ang iba walang silbi na.

"Quite, Class!" Sigaw ni ma'am. Bigla naman silang umayos at natahimik ang ilan. Nakita ko si Lucine na nakaupo sa pinakaunahan malapit sa window. Ngitian ko siya, ngumisi naman siya pabalik.

"Please introduced yourself," Sabi ng guro. Tumango kami.

Nauna si kuya sa pag kilala, "Hello everyone, I'm Andrew Danny Adair, you can call me either Andrew or Danny, nice to meet you!" Sabay wink pa. Napa-facepalm naman ako sa isip ko. Pasikat talaga kahit kailan.

Nagtilian naman yung mga babae't bakla dito sa classroom. May nag bulung-bulungan ulit.

"Ang gwapo niya talaga!"

"Varsity siya diba?"

"Oo. Mukhang may bagong prince tayo."

Prince? There's that princes again.

"Quite, everyone!" Sigaw ni ma'am ulit na tumahimik naman sila. 

Ako naman ang sumunod. I don't want a bad impression about me so let's just make it simpler. I gave them a warm smile. When I was about to say a word, biglang bumukas yung pinto, napalingon kaming lahat doon.

Lumuha si Zen doon. Tumahimik naman sila pagkaalam na si Zen ang nasa pinto. Wait Zen?! Napalaki naman ang mga mata ko, magkaklasi kami ni Zen?

Nabigla ako nang tumingin siya sa akin, napa taas naman ako sa kilay ko, ilang segundong dumaan tumingin na siya kay ma'am na nasa gilid ko lang at sinara ang pintuan sa likuran niya.

"So Prince Channing decided to attend school today," Sabi ng adviser namin. Emphasizing the word Prince.

My classmates started murmuring about something like, "Porket matalino at face of the school siya, kaya na niyang gawin ang anumang gusto niya."

"Well it's not right but what can we do?" Sagot naman nung isa, "He's the great grandson of the headmaster."

"Kung hindi lang talaga siya ganyan kagwapo baka nag protesta na ako." 

Napakunot naman ang noo ko sa mga babaeng nagbulong-bulongan. Rinig na rinig ko eh. Tumingin naman ako ulit kay Zen.

He didn't answer instead tumango lang siya at naglakad patungo sa kanyang upuan sa last chair nang line ni Lucine, na beside sa window.

I just stared at him sa hindi makapaniwalang tingin. Pina-plug niya ang earphone sa tenga niya at tumingin lang sa labas. Hindi umiimik.

Narinig ko namang bumuntong hininga si ma'am at ngumiti sa akin, "Okay Ms. Adair, please continue your introduction," at tumango na lamang ako at tumingin ulit sa mga kaklasi ko.

"Good morning, I'm Aricia Farsiris Adair, I go by the name Ari, It's a pleasure to meet everyone!" I smiled, "Please be good to me."

Pumalakpak naman yung Iba. Ang mga lalaki naman ay sumigaw, may tumalon pa at nag whistle. Ang iba walang pakialam.

"She's pretty and cute," bulong ng isa.

"A perfect combination of beautiful, I say" Sagot nung isang lalaki.

Tumingin ako kay kuya at ngitian lang siya. Ngitian niya ako pabalik. 

"Are you two twins?" Tanong nang babaeng brunette. Naghinatay naman ang ibang kaklasi sa sagot namin.

Ngumiti naman ako at umiling bilang sagot. Nabigo naman sila, akala nila makakaraon na sila ng kaklaseng kambal. 

"Then who's the oldest?" Tanong naman nung lalaki na nasa likod na mukhang palakaibigan.

"That would be me," Sagot naman ni kuya sa gilid ko sabay taas kamay nito at ngumisi sa lalaki.

Tumungo naman yung lalaki at nag thumbs up. 

"Okay, class. Enough for that now, you can do it later when class is over," Sabi ni ma'am at bumaling sa amin, "Mr. and Ms. Adair, I am Ms. Sophie Cussia, your homeroom teacher for the whole year."

Ngumiti naman kaming dalawa kay Ms. Sophie at tumango, "Now that we're done introduction, you guys can sit at those empty chairs," Turo niya sa dalawang bakanting upuan dito. 

Sa first row na katabi yung bintana sa labas, na kita yung buong field ng school, sa row ni Lucine. May bakanting upuan sa likod niya, sa pangalawang upuan at sa second to the last na upuan na kaharap si prince mysterious nila a.k.a. Zen.

Tumango kami. Plano ko sanang umupo sa likuran ni Lucy kaso inunahan na ako sa magaling kong kuya. Wala akong magawa kundi sa second to the last na upuan umupo kasi yun nalang ang empty, sa likod naman ni kuya, may umupo na din.

At sa harap pa talaga ni Zen. Ang awkward kaya nung last encounter namin huhu. It's been years too since we properly talk to each other and it seems like he doesn't remember me though. Ah! Speaking of it, hindi ko pa nagawang mag thank you sakanya sa pagsalo sa katangahan ko yesterday. Next time nalang siguro.

After I sat down, nagsimula na mag discuss si Ms. Sophie.

Starry Sky Academy is a great school when you want to have fun and games but also focus on your studies as the teachers here are well known for their teaching skills. I think I'm going to have fun here back here in Starryhaven

》♡《

to be continued...