Νροπιασμενη εδω και ποση ωρα προσπαθω να ανεβασω το σεντονι ωστε να καλυψω το στηθος μου αλλα ο Αλεξ εχει αλλα σχεδια.Το τραβαει συνεχεια και πλεον εχω παραιτηθει απο τις προσπαθειες να καλυφθω.Το δαχτυλο του κανει κυκλους στην κοιλια μου και μια σιγη εχει εξαπλωθει στο δωματιο.

"Πως νιωθεις;"ρωταει ενω στηρίζει το κεφαλι του στον αγκωνα του.

Η ωρα ειναι 5:00 το ξημερωμα και ελαχιστο εως και μηδαμινο φως υπαρχει στο δωματιο.

"Εε δεν ξερω.Ειναι περίπλοκο"απαντω και κοιταζω το ταβανι.

"Δηλαδη;"τα δαχτυλα του ανεβαινουν επικινδυνα πανω αλλα με μια κοφτη μου ανασα τα ξανακατεβαζει στην κοιλιά μου.

"Δηλαδη τρομαγμενη,εκστασιασμενη,
μπερδεμενη και δεν ξερω και γω τι αλλο"εξομολογουμαι.

"Μπερδεμενη γιατι;"ρωταει αυτο που τον παραξενεψε περισσοτερο.

"Σου αρεσε;"ρωταω με την σειρά μου και απορω και η ιδια με το ξαφνικο θαρρος που απέκτησα.

Ο Αλεξ ξεφυσάει και ξάπλωνει μπρούμυτα κοιτάζοντας και αυτός το ταβάνι.

"Δεν μπορώ να απαντήσω ξεκάθαρα σε αυτή την εερώτηση"λεει και το μυαλό μου κολλάει προς στιγμην.

Το ηξερα.Ήμουν σχεδόν σίγουρη ότι δεν θα έκανα κάτι καλά.Θελω να βάλω τα κλάματα.Δεν του άρεσε,είμαι άχρηστη.

"Τι εννοείς με αυτό;"ρωτάω όσο πιο ψύχραιμα μπορώ.

"Έχει διαφορά το τι ένιωσα με το πως ήταν γενικά σαν πραξη"εξηγει μπερδευεόντας με ακόμα περισσότερο.

Απορημενη σμιγω τα φρύδια μου και ευτυχώς καταλαβαίνει ότι θέλω να εξηγήσει καλύτερα.Αφήνει μια ανάσα πριν ξεκινήσει να μιλάει.

"Επειδή είσαι..ησουν"διορθωνει τον εαυτό του.

"Παρθένα σαν πράξη δεν ήταν και το καλύτερο που έχω κανει.Αλλα κάποιες φορές δεν μετράει μόνο αυτό αλλά και το γεγονός με ποιον άνθρωπο το κάνεις.Εγω δηλαδή δεν άντλησα την τέλεια ηδονή από όταν έμπαινα μέσα σου αλλά με το γεγονός ότι ήσουν εσύ αυτή που το έκανα.Δεν ξέρω αν με καταλαβαίνεις αλλά σε μένα βγάζει νόημα"εξηγει και είμαι πιο μπερδεμένη από ποτέ.

"Δηλαδή έχεις κάνει και καλύτερο σεξ;"ρωτάω χωρίς να είμαι σίγουρη αν θέλω να ξέρω την απάντηση.

Αφήνει μια βρισιά να βγει από το στόμα του μέχρι να μιλήσει ξανα.

"Θα στο εξηγήσω με ένα παράδειγμα.Οι πουτανες είναι καλές στο σεξ αλλα όχι στο να μεταφέρουν συναισθήματα.Εε σου λέω ότι δεν είσαι τόσο καλή στο σεξ καθώς ήσουν άπειρη αλλά ήσουν τέλεια στο να μεταφέρεις συναισθηματα"λεει και πιάνω το κεφάλι μου.

Γιατί πολύ απλά κάνει τοσο μπερδεμένα τα πράγματα;

"Χρειάζομαι ένα μπανιο"μουρμουριζω και σηκώνομαι με το σεντόνι να με καλύπτει.

"Τι τώρα νευρίασες;"ρωτάει και κάθεται στο κρεββάτι.

Χωρίς να απαντήσω μπαίνω στο μπάνιο.Αφήνω το σεντόνι πάνω στην λεκάνη της τουαλέτας και μπαίνω στο ντουζ.Τραβώ την κουρτίνα και ανοίγω το νερό.Καλη ήταν όσο κρατησε η ηρεμία μας.Αλλά πολύ καλή για να κρατήσει και άλλο.Το πόμολο της πόρτας κάνει έναν θορυβο απόδειξη ότι κάποιος ανοίγει την πόρτα.

"Νεφελη"ακουγεται η φωνή του πίσω από το ντουζ.

"Τι θες;"ρωτάω και κλείνω το νερό.

"Θέλω να μιλησουμε"απανταει και χαμογελάω θλιμμένα.

"Γιατί Αλεξ;Για να μου πεις ότι δεν ήταν αυτό που εννοούσες;Ή για να με κάνεις να ντρέπομαι περισσοτερ-;"σταματώ την πρόταση μου με μια τσιρίδα.

"ΒΓΕΣ ΤΩΡΑ ΕΞΩ"απαιτω αφού έχει μπει στο ντουζ για τα καλά.

"Όχι θα τα πω πρώτα γιατί μετά μπορεί να μετανιώσω"λεει έντονα και με την κουρτίνα καλύπτω το σώμα μου.

"Καμιά φορά στο σεξ δεν μετράει μόνο πόσο καλό ήταν αλλά και η σύνδεση που γίνεται μεταξύ μας.Γιατι πολύ απλά δεν μπορείς να δεχτείς την γνώμη μου;Φοβασαι μήπως εγώ απογοητεύτηκα και πάω πάλι σε κάποιο μπουρδελο να πηδήξω σωστά;"

Δεν απαντάω.

"Σωστα;"επαναλαμβάνει την ερώτηση του.

"Ναι.Και ξέρεις τι φοβάμαι περισσότερο;"τον ρωτάω αλλά δεν περιμένω να απαντήσει καθώς συνεχιζω το παραλήρημα μου.

"Ότι θα φύγεις από κοντά μου,ότι θα έρθει μια μέρα που θα βαρεθείς και θα με παρατήσεις και εγώ μετά θα 'μαι χαμένη,μια ψυχή κατεστραμμένη και θα σκέφτομαι με τις ώρες τι έκανα λάθος και θα προσπαθώ να το διορθώσω μα δεν θα 'σαι εκει πλέον και εγώ θα κατηγορώ τον εαυτό μου που δεν σε κράτησε κοντά του"απαντω ειλικρινά.

Ξεφυσαει και ανοίγει τα χέρια του προσφέροντας μου μια αγκαλιά. Χωρίς να το σκεφτω παραπάνω τυλίγω τα χέρια μου γυρω από το λαιμό του.

"Τα συναισθηματα δεν αλλάζουν ξέρεις επειδή έγινε αυτό που έγινε"εξηγει ενώ έχει τυλίξει τα χέρια του γύρω μου.

"Και δεν θα σε άλλαζα για ότι και αν γινόταν"προσθετει και ένα χαμόγελο εμφανίζεται στα χείλη μου.

[•••]

Τα Χριστούγεννα τα αγαπούσα.Θες γιατί μαζευόμασταν οικογενειακά θες επειδή δεν είχαμε σχολείο εγώ τα λάτρευα.Ο Δεκέμβρης έχει μπει για τα καλά και σήμερα είναι Σάββατο.Οι μέρες περνάνε με τον Αλεξ στην δουλειά-οπως σημερα-και μένα να διαβάζω.Όλο το πρωί επληττα μέχρι που μου ήρθε μια απίθανη ιδέα.Πήγα στο εμπορικό και αγόρασα ένα χριστουγεννιάτικο δέντρο και στολίδια.Ασφαλώς και πλήρωσα με τα λεφτά που μου δίνουν τα αδέρφια μου.Δεν θέλω να επιβαρύνω τον Αλεξ.Ήδη πληρώνει πολλά και κυρίως για μένα.Με λίγη δυσκολία μετακίνησα το μικρό δέντρο στο σπίτι.

Έβγαλα το μπουφάν μου και το έβαλα σε μια καρέκλα.Άρχιζα να φτιάχνω την βάση και μετά από λίγο το δέντρο ήταν έτοιμο να στολιστει.Έβγαζα τις μπάλες προσεκτικά και τις τοποθετουσα στο δέντρο.Ξέρω ότι ίσως δεν είναι η κατάλληλη φάση να στολίσω δέντρο ενώ η μαμά του Αλεξ έχει πεθάνει αλλά θέλω να ξεχαστεί και πιστεύω ότι αν μπει στο πνεύμα θα γίνει αυτό.

"Τι γίνεται εδώ;"ρωτάει ο Αλεξ μπαίνοντας μέσα.

Στα χέρια του κρατάει τον Άγιο Βασίλη που είχα βάλει στην πόρτα.

"Στολίζω"απαντω το αυτονόητο και χαμογελαω.

"Συγνώμη αλλά ποτέ είπαμε ότι θα στολίσουμε;"ρωτάει και σμιγω τα φρύδια μου.

"Δεν το είπαμε αλλά ήταν αυτονοητο"λεω και κλείνει την πόρτα.

"Δεν θα στολίσουμε"απανταει αποτομα και κατεβάζει τα στολίδια από το δέντρο.

"Γιατι;"ρωτάει και του παίρνω από τα χέρια τις μπάλες.

Βρίζει μέσα από τα δόντια του πριν ρίξει όλο το δέντρο κάτω.Κάνω δυο βήματα πίσω τρομαγμένη.

"Δεν πιστεύω σε Θεό,γιορτές σε τιποτα"εξηγει και έχω μείνει κόκαλο.

"Για αυτό δεν θα κάνουμε τίποτα απ-"

"Δεν πιστεύεις στον Θεό;"τον διακόπτω κάτι που δεν συνηθίζω να κάνω αλλά τώρα έχω..ξαφνιαστεί.

"Όχι Νεφέλη δεν πιστεύω.Αυτο είναι δημιούργημα των ανθρώπων και κυρίως γίνεται για επικερδης σκοπους"εξηγει και πλέον τα αυτιά μου βουίζουν.

"Δηλαδή είσαι άθεος;"ρωτάω και προσμονω την αρνητική του απάντηση.

"Μπορείς να το πεις και ετσι"λεει και τον κοιτώ σαστισμένη.

"Αυτο-αυτο είναι απίστευτο.Αλλαζει τελείως τα πράγματα με-μεταξυ μας"εξηγω και κάθομαι σε μια καρέκλα.

"Δεν αλλάζει τίποτα.Εξαλλου ούτε εσύ πιστεύεις αληθινά.Αν πίστευες δεν θα το έκανες μαζί μου πριν λίγες μέρες.Νομιζω ότι το προγαμιαίο σεξ θεωρείται αμαρτια"χλευαζει και με εκνευρίζει απίστευτα.

Σηκώνομαι φανερά θυμωμένη από τη καρέκλα.Περπατάω μέχρι που στέκομαι απέναντί του.Με κοιτάζει και χαμογελάει νευρικά ίσως και αυτάρεσκα.

"Σου αξιζε"λεω ενώ το χέρι μου προσγειώνεται στο μάγουλο του.

Το κεφάλι του γυρίζει προς τα δεξιά ενώ με την παλάμη του τρίβει το μάγουλο του.

"Φύγε.Παρε τα πράγματα σου και φυγε"λεει χωρίς να με κοιτάει.

"Τι;"ρωτάω άναυδη.

"ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΑΚΟΥΣΕΣ"φωναζει και κατευθύνεται προς την ντουλάπα.

Βγάζει με μεγάλη ορμή τα ρούχα μου και τα πετάει σε βαλίτσες.Ώστε με διώχνει.Τόσο απλά.

"Αλεξ τι κανεις;"ρωτάω αποτρέποντας τον εαυτό μου από το να κλάψει.

Πάντα το φοβομουν αυτό γαμωτο.Δεν μιλάει παρά μόνο πετάει τα ρούχα μου μέσα στις βαλίτσες.Τις κλείνει βιαστικά και μου τις δίνει στα χέρια.

"Σε διώχνω αυτό κάνω"χαμογελαει και μου δείχνει την πόρτα.

Χωρίς να πω τίποτα κατευθύνομαι στην πόρτα με δάκρυα στα μάτια πλέον.

Περιμένω να μου πει κάτι,να το αποτρέψει αυτό αλλά δεν κάνει τίποτα.Γύρναω να τον δω και με κοιτάει ηδη.Τα δάκρυα φανερά στα μάτια μου αλλά δεν κάνω κάτι για να μην τα δει.Αντιθέτως θέλω να τα δει.Να δει τι έκανε. Ανοίγω την πόρτα και βγαίνω κλείνοντας την.Χωρίς να ξέρω που πηγαίνω,χωρις μια δεύτερη στέγη κάτι που ξερει πολύ καλά. Που είναι η αγάπη του;

__________________

Σε αυτό το κεφάλαιο ήθελα να θίξω κυρίως τα εμπόδια που βιώνουν διάφοροι συνάνθρωποι μας προκειμένου να ζήσουν μαζί.Ξερετε,εγω πιστεύω αλλά θεωρώ ότι τέτοια θέματα μπροστά στο μεγαλείο του έρωτα καλό θα ήταν να μην διαλύουν σχέσεις.

Περιμένω τα σχολια και τις ψήφους σας.

Yours♡