Νεφελη

"Τι θες εσυ εδω;Σε μισή ώρα δεν είπαμε;"ρωταω απορημενη.

"Βαριομουν και δεν ειχα τι να κανω οποτε ηρθα πιο νωρις"εξηγει και μπαινει μεσα στο σπιτι ανενόχλητος.

"Αλεξ έχω να ετοιμαστώ οπότε αν είναι να ενοχλείς φυγε"ξεκαθαριζω από τωρα τις προθέσεις μου και σηκώνει τα χέρια του σαν άμυνα.

"Ηρέμησε τίγρη δεν θα κάνουμε τιποτα"λεει με μια ψεύτικη έκφραση φόβου.

Γκρ.Ρολλαρω τα μάτια μου και κοιτάζομαι στον καθρέφτη.Ανοίγω μηχανικά τα συρτάρια βγάζοντας τα απαραίτητα ενώ δεν χάνω την οπτική επαφή που έχω με τον Αλεξ.

"Μπορείς να μην με κοιτάζεις;"λέω με τσιριχτή φωνή και γελάει.

"Αν δεν με κοίταζες δεν θα ήξερες πώς σε κοιτάω οπότε μην με κοιτάς και συ"απανταει και γυρνώ με ένα μπερδεμένο βλέμμα.

"Τα νεύρα μου"γρυλιζω και χτενίζω τα μαλλιά μου.

Ρυθμίζω την θερμοκρασία της ισσιωτικης στους 160.

"Θα τα ισιώσεις;"ρωτάει ο Αλεξ και του νευώ θετικα χωρίς να τον κοιτάξω.

"Καν'τα μπούκλες"προτεινει και φέρνει το πιστολάκι προς το μέρος μου.

Την αφήνει στην καρέκλα και τυλίγει τα χέρια του στην μέση μου.

"Σε κάνουν πιο αγρια"εξηγει και φιλάει τον λαιμό μου.

"Αφού το λες εσυ"απαντω όλο χαρά και αρπάζω την συσκευή.

Αφού θερμανθει τοποθετω τούφες από τα μαλλιά μου ανάμεσα στις πλάκες.

"Μπορείς να μην με φιλάς;"ρωτάω αποσυντονισμενη από αυτό που έχω να κάνω.

"Μμ"μουγκρίζει και ρουφάει ένα σημειο κοντά στην κλειδα μου.

"Αλεξ όχι τωρα"τον απομακρύνω και φεύγει ξεφυσωντας νευριασμένα.

Συνεχίζω και φτιάχνω τα μαλλιά μου ενώ ο Αλεξ με παρατηρεί προσηλωμένα.

"Έτοιμη;"ρωτάει αφου αφήνω την συσκευή πάνω στο ξύλινο πάγκο.

"Όχι μου μένει να βαφτω"απαντω και αρπάζει τα κλειδιά νευριασμένος.

"Δεν θα παντρευτείς για να κάνεις όλα αυτά.Πάμε τώρα την γαμημενη βόλτα μην το μετανιωσω"γρυλιζει και με πιάνει από τον αγκώνα.

Άκουσε να σου πω-"σταματώ την πρόταση μου με ένα οργισμένο βλέμμα του.

Με τραβάει έξω βγαίνοντας από το διαμέρισμα.

Κατεβαίνουμε τις σκάλες και βγαίνουμε έξω.

"Δεν θα πάμε με την μηχανή θα περπατήσουμε λιγο"με ενημερώνει και γω απαξιώ να του απαντήσω.

Αυτή η βόλτα δεν θα ήταν έτσι όπως ήθελα. Ήθελα να είμαι όμορφη και αυτός τα κατέστρεψε όλα. Μετά από δέκα λεπτά περπατηματος ο Αλεξ κατευθύνεται σε μια καφετέρια.

Αλήθεια;Καφετέρια;Τι περίμενες ηλίθια;Κανενα ακριβό εστιατόριο;Για τον Αλεξ μιλάμε.Ανοίγει την γυάλινη πορτα και μπαίνει μέσα.Εγώ ακολουθώ από πίσω. Εκνευρίζομαι αφάνταστα από την αγένεια του.Που είναι το Οι γυναίκες προηγούνται;Εξετάζει το μέρος και καταλήγει να βηματιζει προς ένα γωνιακό τραπέζι.Κάθεται στην καρέκλα και γω απέναντι του.

Ξεβορηχει αμήχανα για να προκαλέσει την προσοχή μου.Επαναλαμβάνει το ίδιο αλλά εμένα η προσοχή μου είναι στον κατάλογο.

"Είσαι πολύ όμορφη σήμερα"βηχει και βάζει μπροστά το χέρι του.

"Οχι πως στις άλλες μέρες δεν είσαι αλλά σήμερα είσαι πιο πολυ"προσθετει και με κοιτάζει.

"Ευχαριστω"απαντω και αποφεύγω την ματιά του.

"Έλα τώρα έτσι θα είμαστε;Ειναι η πρώτη μας βόλτα που να παρει"γρυλιζει και κοπανάει το τραπέζι του στο πόδι της καρέκλας.

"Εντάξει.Θα κάνω πως δεν συμβαίνει τίποτα μέχρι να πάμε στο σπίτι"απαντω και αγγίζω το χέρι του με το δικό μου.

Ο Αλεξ το απομακρύνει ενώ έρχεται ο σερβιτόρος να μας πάρει παραγγελία.Απογοητεύομαι λίγο αλλά δεν λέω τίποτα.

"Καλησπέρα τι θα θελ-"

"Φέρε δυο ζέστες σοκολάτες"τον διακόπτει και ο σερβιτόρος φεύγει τρομοκρατημένος.

"Μπορείς να είσαι πιο ευγενικός;"

"Οχι"ειναι το μόνο που λέει.

Είμαι τόσο τσαντισμένη μαζί του.Σκέφτομαι σοβαρά να σηκωθώ να φύγω από αυτό το-ο θεός να το κανει-ραντεβου και να τον αφήσω μόνο του αλλα φοβάμαι την μετέπειτα συμπεριφορά του.

"Ναι οκευ σορρυ για αυτό,πάει σκατα μέχρι τώρα αλλά ειμαι λίγο αγχωμένος και δεν βοηθάς με το να κρατάς μουτρα"βαζει το χέρι του μέσα στα μαλλιά του.

"Τώρα μπορούμε να συζητήσουμε κάτι άλλο σαν ανθρωποι;"ρωτάει και αναρωτιέμαι από μέσα μου αν είναι ηλίθιος.

"Υποθέτω πως ναι"απανταω και τότε μια κοπέλα φέρνει τις σοκολάτες μας.

Την ευχαριστώ σιωπηλά.

"Εε σχετικά με αυτό που έγινε χθες το βραδυ"λεει και σταματάω να πίνω το ρόφημα μου.

"Εε ναι σε σχέση με αυτό ήθελα και γω να συζητησουμε"μπλεκω τα δάκτυλα μου νευρικά.

"Συγνώμη που σε πονέσα δεν είχα τέτοιο σκοπό απλά τελευταία συμβαίνουν πολλά και έχω πολλές αμφιβολίες για αυτό που έχουμε χτίσει μέχρι τωρα και ήθελα καπως να-"

"Σε συγχωρω"τον διακόπτω από τον μονόλογο του.

"Αλήθεια;"ρωτάει και πολεμαει να κρύψει το χαμόγελο του.

"Ναι"αγγιζω τρυφερά το χέρι του.

"Χαιρομαι".

"Και σε αγαπώ"συνεχιζει σιγανά και γελάω.

Είναι τόσο καλος.

[•••]

"Βρέχει τόσο πολυ"μουρμουριζω ενώ με φιλάει ενάντια στην πόρτα.

"Μμ ναι"ο Αλεξ μουγκριζει ενώ βάζει τα πόδια μου στην μέση του.

"Τουλάχιστον να ανοίξουμε λίγο τα φωτα"προτεινω ενώ πίσωπατάει με μένα στην αγκαλιά του.

"Μπα με σκοτάδι είναι καλυτερα"απανταει και πέφτει στην πολυθρόνα με μένα πάνω του.

Βγάζω την φούστα μου με γρήγορες κινήσεις και ο Αλεξ κατεβάζει το εσώρουχο μου μέχρι το γόνατο.

"Πιο πάνω μωρό μου"με καθοδηγεί και προσπαθώ να βρω την σωστή θέση.

"Είναι άβολο"γκρινιαζω και με μια απότομη κίνηση μας έχει βάλει στο κρεββάτι.

Αρπάζει τους γοφους μου και και τους φέρνει κατά μήκος του λαιμού του.Βογγαω στο αίσθημα και πιάνω σφικτά τα κάγκελα.Σφίγγω στα χέρια μου τα μαλλιά του και μετανικουμαι άβολα.

"Πολύ γρηγορα"γελαει και βάζει τα χέρια του πίσω από το κεφάλι του κοιτάζοντας τα υγρά μου.

Πέφτω εξαντλημένη στο στρώμα δίπλα του και προσπαθώ να ηρεμήσω τον εαυτό μου από την ηδονή που πριν λίγο είχα. Όμως η έξαψη είναι τόσο δυνατή που δεν βοηθάει καθόλου.

"Αλεξ θέλω και αλλο"λεω ξαφνικά και 'σκαρφαλώνω' πάνω του.

"Θέλω να το κανουμε"συνεχιζω και γουρλώνει τα μάτια του στα λόγια μου.

"Τι;Οχι Νεφέλη όχι τωρα"εναντιωνεται και προσπαθεί να απομακρύνει τα χέρια μου από το πουλόβερ του.

"Γιατί είσαι τόσο αρνητικόςΔεν με θες;"ρωτάω και σουφρώνω τα χείλη μου από απογοήτευση.

"Φυσικά και όχι απλά είσαι μικρή και δεν θα ήταν σωστο"λεει και γελάω σε αυτό που είπε.

"Αφού με αγαπάς και θες να το κανουμε"λεω και ξεκουμπώνω το τζιν του.

"Φυσικά και..θελω"παιρνει κοφτες ανασες.

"Είσαι σίγουρη;"ενδίδει τελικα ενώ μου αφαιρεί το πουλόβερ.

Γελάω σε αυτή του κίνηση και στην αντίφαση μεταξύ των πράξεων και λέξεων.

"Ναι"απαντω ενώ τραβάω το μποξεράκι του κάτω.

Με σπρώχνει από πάνω του και έρχεται αυτός στην θέση που ήμουν πριν.

"Βγάλε το σουτιέν σου"λεει ενώ ανοίγει το κομοδίνο δίπλα του.

"Όχι ρε πουστη δεν έχω προφυλακτικά"βριζει και στηριζω τι βάρος στους αγκώνες μου.

"Δηλαδή δεν μπορούμε να το κανουμε;"ρωταω και γυρίζει να με κοιτάξει.

"Μπορούμε απλά..αστο"με φιλάει διεκδικητικα στο στόμα.

"Ξάπλωσε καλυτερα"προτεινει μέσα από το φιλί μας.

Παίρνει τους γόφους μου στα χέρια του και τους μετακινεί προς το μέρος του. Νιώθω την κορυφή του πεους του να με αγγίζει ίσα ίσα και καταλαβαίνω ότι ο Αλεξ μου λέει με αυτό να προετοιμαστώ.Απομακρύνει το στόμα του από το δικό μου και με κοιτάει στα μάτια. Νιώθω τον κόλπο μου να γεμίζει και βγάζω μια κραυγή πόνου. Αυτό μόνο τσίμπημα δεν είναι.Κρατιέμαι από τα μπράτσα του Αλεξ ενώ φιλάει την καμπύλη του λαιμού μου.

"Είναι η πρώτη σου φορά για αυτο"με καθησυχάζει και τρίβει την πλάτη μου όσο μπορεί.

Τα μάτια μου κλειστά αλλά ακόμα εθισμένη στα φιλιά του προσπαθώ να βρω το στόμα του.Φιλιόμαστε παθιασμένα και παίρνει αρκετή ώρα για να φύγει ο πόνος και να μετατραπει στην λεγόμενη ηδονή.

Και όταν γίνεται τον παρακαλώ με κομμένη την ανάσα να πάει πιο γρήγορα.Και το μόνο που ακούγεται είναι οι κοφτες μας ανάσες και το τριξιμο του κρεβατιού.Τελειώνω και ψιθυρίζω το όνομα του.

"Ωω Νεφ σε αγαπω"λεει και χυνει το σπέρμα του στα μπούτια μου.

Αφηνει το κεφάλι του να πεσει στο στήθος μου και νιώθω τον ιδρώτα του στους μαστούς μου.Δεν ξέρω πότε μας πηρε ο ύπνος αλλά ξέρω ότι σίγουρα ήταν ο πιο γλυκός.

________________

Ψηφίστε,σχολιάστε.

Yours♡