Νεφέλη

Ακούω κλειδιά στην πόρτα να ηχουν.Ήρθε.Η ώρα ειναι 3:15.Λείπει 6 ώρες από το σπίτι χωρίς να με πάρει ούτε ένα τηλέφωνο.Το αγκάθι της ζήλειας έχει εισχωρήσει βαθιά μέσα μου.Έξι ώρες με την Μαριλενα τι έκαναν;

Ο Αλεξ μπαίνει μέσα και κλείνει απότομα την πόρτα. Κλείνω τα μάτια μου και προσποιούμαι πως κοιμάμαι.Δεν θέλω να του μιλήσω σήμερα γιατί ένα είναι σίγουρο:Θα τσακωθουμε.Τα βηματα από τα παπούτσια του ακούγονται και μετά από λίγο τον νιώθω απέναντι μου.
Ανοίγω ελάχιστα τα μάτια μου και τον βλέπω να ξεντυνεται καθώς με κοιτάει. Βάζει μια φόρμα αφήνοντας το πάνω μέρος ακάλυπτο.Κάνει τον γύρο του κρεβατιού και ξαπλώνει δίπλα μου. Φέρνει τα χέρια του στην μέση μου και με τραβάει στο κέντρο του κρεβατιού. Αηδιάζω στο άγγιγμα του.Υποτίθεται ότι κοιμάμαι και είμαι νευριασμένη.Αυτά δεν επιτρέπονται.

"Συγγνώμη που αργησα"ψιθυριζει και δαγκώνει τον λόγο του αυτιού μου στέλνοντας κύματα ρίγης σε όλο μου το κορμί.

Θυμήσου Νεφέλη.Εξι ώρες.

"Ξέρω ότι είσαι ξυπνια"προσθετει και απομακρύνει το χέρι του από την μέση μου.

Το φέρνει κάτω από τα παπλώματα στους μηρούς μου.Έξι ώρες. Απτόητη συνεχιζω να προσποιούμαι. Τους χαϊδεύει αργά και βασανιστικά κάνοντας με να αρχίζω να υγραινομαι.

"Αχ Αλεξ"καταληγω να βογγάω και φέρνω το κεφάλι μου πίσω.

"Ξέρεις ότι σε αγαπάω έτσι;"ρωτάει και μένω παγωμένη στην θέση μου.

Δεν το έχω συνηθίσει αυτό. Συνήθως εγώ ρώταγα τετοια πράγματα και με έβριζε.Το χέρι του μετακινείται στο εσώρουχο μου και το κατεβάζει μέχρι τους μηρούς μου.

"Το ξέρεις μωρό μου έτσι;"ρωτάει και τρίβει την περιοχή μου.

Τα δάχτυλα του ενωμένα χαϊδεύουν κατά μήκος της. Τα υγρά μου στάζουν στα χέρια του και είμαι ανήμπορη να πω κάτι. Το συναίσθημα οικείο αλλά κάτι έχει αλλάξει. Σαν να θέλει να κάνει και κάτι άλλο.

"Το ξερω"απαντω μετά από λίγο ενώ έχει αυξήσει την δύναμη που με τρίβει.

"Και ότι δεν θέλω να σε πληγώνω;"ρωτάει και το δάκτυλο του εισχωρεί μέσα μου.

"Αα"βγαζω ένα επιφώνημα πόνου.

Έπρεπε να με είχε προετοιμάσει γαμωτο.

"Πονάω"κλαψουριζω και δακρυα βγαίνουν από τα μάτια μου.

"Συγγνώμη έπρεπε να σε είχα προετοιμάσει"λεει μετανιωμένος και σταματάει τις εισχωρήσεις του με το δάχτυλο του.

"Όταν σταματήσεις να πονάς πες το μου εντάξει;"ρωτάει και μου δίνει ένα φιλί στον κρόταφο.

Νευω θετικά και σφίγγω το ελεύθερο χέρι του στην μέση μου. Την χαϊδεύει απαλα και ο πόνος σιγα-σιγα αποχωρεί.

"Μπορεις"του δίνω την έγκριση μου και το βάζει σιγά αυτή την φορά.

"Δεν μου απάντησες σε αυτό που ειπα"λεει ενώ σκορπίζει διάσπαρτα φιλιά στο σβέρκο μου.

"Και αυτό το ξερω"απαντω με δυσκολία ενώ το δάκτυλο του βαθαίνει.

"Συγγνώμη για όλα Νεφ"ψελλιζει ενώ βάζει και δεύτερο με δυσκολία.

"Σε αγαπώ Αλεξ"μουρμουριζω επηρεασμένη από την ηδονή που μου προσφέρει.

Κουναει τα δάχτυλα του ρυθμικά κανοντας με να τρέμω. Τελειώνω στα χέρια του και ξαπλώνω κουρασμένη.

"Και εγώ σε αγαπω"λεει και ακουμπάει το κεφάλι του στην γυμνή κοιλιά μου.

Δίνει ένα φιλί εκεί.

"Πολύ γλυκός είσαι σημερα"χαμογελαω και χαϊδεύω τα ιδρωμένα του μαλλιά.

"Έχουμε καιρό να το κάνουμε αυτό."

"Το θες;"

"Ναι".

"Μίλησε μου τοτε".

"Θέλω να σε ρωτήσω κατι"λεει και νιώθω την γλώσσα του να γλύφει την επιφάνεια της κοιλιάς μου.

Χαμογελάω στην κίνηση αυτή.

"Πες μου"του δινω το κίνητρο να συνεχίσει.

"Πιστεύεις στην αγάπη χωρίς όρια;"ρωτάει και σηκώνεται.

Κάθεται στο κρεββάτι και με κοιτάζει.

"Ναι πιστεύω αλλά αυτό τι σχέση έχει;"απορώ μπερδεμένη.

"Με αγαπάς τόσο πολυ;"συνεχίζει να ρωτάει.

"Τι έχει γίνει Αλεξ;Γιατι μου κάνεις αυτές τις ερωτήσεις;"λέω και κάθομαι στα γόνατα μου.

Δεν έχω συνηθίσει αυτό τον Αλεξ. Δεν ξερω πως να τον χειριστώ.Τι να πω για να ηρεμήσω την ψυχή του.

"Δεν έχει γίνει κάτι.Απλα θέλω να ξέρω αν θα με συγχωρέσεις ποτέ αν κάνω καποιο λαθος"μουρμουριζει και χαμογελάω.Είναι τόσο γλυκός.

"Άνθρωποι είμαστε και κάνουμε λάθη.Ελα να κοιμηθούμε τώρα και μην τα σκέφτεσαι αυτα"τον τραβάω κάτω από τα παπλώματα.

"Μόνο που έγω δεν το εννοούσα έτσι"τον ακούω να ψιθυρίζει ενώ με έχει αγκαλιά.

[•••]

Ο ήχος του κινητού μου χτυπάει.Ξέχασα ότι είχα βάλει ξυπνητήρι.Το πιανω και το απενεργοποιω.

"Αλεξ ξύπνα"τον σκουντάω ενώ σηκώνομαι όρθια.

"Μμ σε λιγο"μουγκριζει.

Γελάω και πάω στο μπάνιο.Ρίχνω κρύο νερό στο πρόσωπο μου για να ξυπνήσω. Ευτυχώς δούλεψε.Βγάζω την οδοντόβουρτσα μου και βάζω οδοντόκρεμα πάνω της. Αφού πλύνω τα δόντια μου,χτενίζω τα μαλλιά μου και βγαίνω έξω από το μπάνιο. Ο Αλεξ έχει σηκωθεί και έχει ντυθεί ήδη.

Παίρνω τα πρώτα ρούχα που βρίσκω στην βαλίτσα μου και τα αφήνω στο κρεββάτι. Ο Αλεξ μπαίνει στο μπάνιο και βρίσκω την ευκαιρία να ξεντυθω. Μπορεί να έχουμε κάνει ότι κάνει άλλα ακόμα ντρέπομαι. Φοράω γρήγορα το κολάν μου με το φούτερ μου και βάζω τα παπούτσια μου.

"Θα φάμε κάτι από το κυλικείο"λεει ενώ βγαίνει από το μπανιο.

"Εντάξει"συμφωνω και παίρνω την τσάντα μου από την ντουλάπα.

Ο Αλεξ έχει μείνει ακίνητος και με κοιτάει.

"Τι έγινε;"ρωτάω ενώ δεν έχει κάνει ένα βήμα.

"Βγάλε το κολάν"απαιτει.

Ο παλιός καλος Αλεξ επέστρεψε.

"Όχι δεν το βγαζω"αρνουμαι αυτό που μου είπε.

"Φένεται ο κωλος σου βγαλ'το"συνεχιζει το παραλήρημα του.

"Κάτι λέγαμε χθες"λεω και ξεφυσάει.

Ανοίγει την πόρτα και την χτυπάει. Χαμογελάω ικανοποιητικά και τον ακολουθώ.Φτάνουμε στο σχολείο χωρίς να έχει μιλήσει κανείς.Θα του περάσει σκέφτομαι και μπαίνω μέσα στο προαύλιο. Διάφορες παρέες έχουν διαχωριστεί στο προαύλιο και συζητάνε.

"Τι έγινε;"ρωτάω τον Αλεξ ο οποίος κοιτάει τριγύρω και τραβάει τα μαλλιά του.

"Δεν ξέρω Νεφέλη.Παω να βρω την παρέα μου"γρυλιζει και φεύγει από δίπλα μου.

"Δεν θα πιστέψεις τι εγινε"ακουω τα κορίτσια να λένε από πίσω μου.

"Τι έγινε;"ρωτάω και με βάζουν να κάτσω σε ένα παγκάκι.

"Μην πανικοβληθεις εντάξει;"ρωτάει η Ελεαννα και άγχος έχει αρχίσει να με κατακλύζει.

"Κορίτσια τι έγινε;"ρωτάω απότομα και παίρνουν μια τρομαγμένη έκφραση.

Κάτι δεν πάει καλά.

"Η Κατια.Την βιασαν"ξεστομιζει η Κατερίνα και την κοιτάω έκπληκτη.

"ΤΙ;"είναι το μόνο που λέω.Τα μάτια μου κοντεύουν να βγουν από την θέση τους.

"Πως-πως έγινε αυτο;"ρωτάω και νιώθω μια ζαλάδα.

Μπορει να μου έχει κάνει πολλά άλλα αυτό που έπαθε είναι θλιβερό.

"Ήταν στην θάλασσα και δεν ξέρουμε πολλά.Μονο αυτό.Πολλοι καθηγητές θα πάνε στο νοσοκομείο όποτε όπως καταλαβαίνεις δεν θα γίνει μάθημα"εξηγει η Κατερίνα και κοιτάει έντονα την Ελεαννα.

"Εσυ"λεει η Ελεαννα.

"Κορίτσια τι έχει γινει;"

"Είναι και κάτι άλλο που πρέπει να ξερεις"ψελλιζει μετά από ώρα η Ελεαννα.

"Τι;"

"Μαζί με την Κάτια ήταν και κάποιος αλλος"λεει και κατεβάζει το κεφάλι της.

Αρχίζω και λυπάμαι για το άτομο που πρόκειται να μου πουν. Πολύ πιθανό  να έπαθε και αυτός κάτι.

"Ο Δημήτρης"λενε ταυτόχρονα.

"ΝΕΦΕΛΗ.ΝΕΦΕΛΗ ΞΥΠΝΑ"ακουω τα κορίτσια να λένε.

Όμως δεν τις βλέπω. Δεν τις βλέπω πουθενα.Γιατί ο Δημήτρης;Γιατί;

_______________

Ψηφίστε,σχολιάστε.

Yours♡