47)Είναι πολύ
Αλεξ
"Πες οτι εχεις να πεις.Δεν εχω χρονο"γρυλιζω και καθομαι νευρικος στον καναπε.
"Ειναι σημαντικο.Πρεπει να βρω λιγο θαρρος για να το ξεστομισω"δικαιοκογειται και καθεται λιγο απομακρυσμένη από μένα.
Τι γίνεται εδώ;Η Μαριλενα δεν εχανε ευκαιρια να μου κολλαει.Για να απομακρυνεται κατι σοβαρο συμβαινει.
"Εχουμε μπλεξει"ξεστομιζει και παιρνει μια κοφτη ανασα.
Ανακαθομαι καλυτερα στον καναπε και την κοιτω συνοφρυωμενος.Για ποιον πουστη λογο δεν μπαινει στο ψητο;
"Θα μιλησεις ή θα χρειαστει να σε χτυπησω;"ρωταω και με κοιταει εκπληκτη.
"Δεν το εννοουσα"προσθετω και κατεβαζω το κεφαλι μου.
Γιατι απλα δεν σκεφτομαι τι λεω;Δεν θα την χτυπαγα ποτε.Εχει σταθει σαν αδερφη και δεν υπηρχε λογος να το εκανα.Αλλα η Νεφ..γιατι την Νεφελη πουστη εαυτε μου;
"Το μαχαιρι δεν το βρηκα"λεει χαμηλόφωνα και την κοιτω μπερδεμενος.
"Ποιο μαχαιρι;"ρωταω ανησυχα.
Εχε γουστο να εμπλεξε κάπου.Οχι Μαριλενα εχω πολλα να σκεφτω τωρα μην τα κάνεις χειρότερα.
"Το μαχαιρι που μαχαιρωσες τον τυπο στο στενο"εξηγει και ξεσπαει σε κλαματα.
"Τι..τι με νοιαζει αυτο τωρα;"ρωταω νευριασμενα.
Δεν μπορω να καταλαβω την λογικη της.
"Ο τυπος πεθανε και η αστυνομια ψαχνει τον θητη.Εγω δεν το πηρα απο κει ουτε εσυ ουτε η Νεφελη.Καποιος το πηρε Αλεξ.Κινδυνευεις να μπεις φυλακη"λεει μεσα απο τα αναφιλητα της.
Δεν ειναι δυνατον.
"Οχι.Δεν-δεν γινεται αυτο.Δεν γίνεται πουστη διαολε"φωναζω και σηκωνομαι ορθιος.
"Συγγνωμη εγω φταιω"απολογειται και απομακρυνεται ακομα περισσοτερο.
"Δεν το πιστευω.Πως δεν το σκεφτηκα;Επρεπε να το παρω.Επρεπε που να παρει,επρεπε"σφιγγω το σεντονι του καναπε.
Δεν θα σπασω πραγματα.Οχι τωρα.Πρεπει να το ελέγξω,να γινομαι καλυτερος.Θυμισου Αλεξ.Νεφελη.
"Μαριλενα πρεπει να το βρουμε γαμωτο"τα δάχτυλα μου πιέζουν το μπράτσο του καναπέ.
"Αλεξ ελαβα ενα μήνυμα σημερα το πρωι.Ελεγε οτι για να παρω το μαχαιρι θα πρεπει να παω σε ενα μερος στις 21:00 η ωρα.Δηλαδη σε ενα τεταρτο"μουρμουριζει και σηκωνεται απο το πατωμα που καθεται.
"Και μου το λες τωρα;Πας καλα;Γιατι δεν το ελεγες πιο νωρις;"
Δεν το ζω αυτο.Οχι ειναι ενα ονειρο και θα φυγει.
"Θελουν μονο εμενα.Ειπαν να μην εισαι εκει"φοραει νευρικα τα παπουτσια της.
"Τι θελουν ως ανταλλαγμα;"ρωταω και βαριανασαινω.
"Θα μου πουν εκει"απανταει και βαζει τα κλειδια στην τσεπη του μπουφαν της.
"Ερχομαι και γω"γρυλιζω ενω βγαζω το κινητο μου.
"Αλεξ οχι-οχι δεν-"
"Σκασε"την διακοπτω ενω καλω τον Μαριο.
"Σε πεντε λεπτα ολη η παρεα εξω απο το σπιτι της Μαριλενας"τον εμημερωνω και του το κλεινω.
"Τι θα κανεις;"με ρωταει εντρομη.
"Οο μην σε νοιαζει μωρο μου.Εχω τους τροπους μου"της απαντω και την προσπερνω.
[•••]
"Καταλαβατε;"ρωταω για να επιβεβαιωσω οτι το σχεδιο εχει κατανοηθεί απο ολους.
"Ναι"απανταει ολη η παρεα ομοφωνα εκτος απο την Μαριλενα.
Ξερω οτι δεν συμφωνει με το σχεδιο αλλα δεν μππρω να κανω κατι για αυτο.Δεν θα εμπιστευθω το μελλον μου σε αυτην.
"Ηρθαν"ψιθυριζει η Μαριλενα και μας κρυβει καλυτερα πισω απο τους βραχους.
Τα φωτα ενος αυτοκινητου μας τυφλωνουν και βριζω απο μεσα μου τον οδηγο.Ειναι τοσο μαλακας που ερχεται με αυτοκινητο;
"Πηγαινε"την σπρωχνει ο Γιαννης και αυτη αποκαλυπτεται στους εκβιαστες μας.
"Βρε βρε βρε η Μαριλενα"λεει ολο ειρωνια η Κατια;
Γιατι στο διαολο ειναι αυτη εδω;Κοιταζομαι με τα παιδια και με κοιτουν και οι υπολοιποι το ιδιο εκπληκτοι.
"Κατια;"λεει φωναχτα η Μαριλενα.
Λογικο.Αυτη η σκυλα δεν εχει καμια δουλεια εδω.
"Λοιπον τα πολλα λογια ειναι φτωχια γλυκα.Παιρνεις το μαχαιρι υπο εναν ορο"λεει ο Δημήτρης.
Δεν το πιστευω οτι πρεπει να αντιμετωπισω τα δυο πιο μισητα προσωπα.Ιδιαιτερα τον μαλακα τον Δημητρη.
"Να τον ακουσω"απανταει σοβαρα η Μαριλενα.
"Αν ερθει ο Αλεξ πισω σε μενα και το ακωλο στον Δημητρη"εξηγει η σκυλα και τα νευρα μου εχουν φτασει στο κόκκινο.
Χαμογελαω στα παιδια ειρωνικα και οντας ετοιμοι ολοι κανουμε την εμφανιση μας.
"Κοιτα ποιους συναντησαμε"λεω ολο ψευτικη χαρα και κοιταω τις εκπληκτες εκφρασεις των προσώπων του
"Κατια παμε να φυγουμε"μουρμουριζει ολο φοβο ο Δημήτρης.
Οχι μπασταρδε εδω θα μεινεις.Στις χρωσταω απο εκεινο το βραδυ που μου εκανες τον Σωτηρα.
"Μα γιατι;Δεν σας αρεσει η παρεα μας;"ρωταω δηθεν λυπημενος.
Τα παιδια τους πλησιαζουν.Η Μαριλενα απομακρυνεται και ερχεται απο πισω μου.
"ΚΑΤΙΑ ΔΩΣΕ ΤΟ ΜΑΧΑΙΡΙ ΚΑΙ ΠΑΜΕ ΝΑ ΦΥΓΟΥΜΕ"φωναζει αλλα πλεον ειναι πολυ αργα.
Ο Γιαννης με τον Μαριο εχουν πιασει στα χερια τους τον μαλακα και προσπαθουν να του το βουλωσουν ενω ο Αχιλλέας με τον Γιωργο κρατανε την κάποτε κοπέλα μου.
"Ειμαι σε τεραστιο δίλημμα.Με ποιον να αρχισω παιδια;"τους ρωταω.
"Αλεξ σταματα.Ασ'τους"ψιθυριζει η Μαριλενα αλλα την αγνοω.
Δεν θα ξεφυγουν τοσο ευκολα.
"Οι κυριες προηγουνται"λεει ο Γιαννης αφου εχει δεσει τον Δημητρη.
"Μα φυσικα.Τι αγενης που ειμαι"γελαω και πλησιαζουμε και οι πεντε την Κατια.
"Την φιμωσατε καλα;"ρωταω και την ριχνω στην αμμο.
"Οσο πιο καλα μπορείς μέσα σε 2 λεπτα"απανταει ο Γιωργος και βγαζει ενα πακετο τσιγαρα.
"Ας μην της καψουμε το δερμα.Ας το ευχαριστηθουμε λιγο"απαντω και χαμογελαω πονηρα.
"Αλεξ δεν θα το κανεις"φωναζει απελπισμενα η Μαριλενα.
"Φυγε"την προειδοποιώ και τα παιδια γελανε.
"Να αρχισω εγω;"ρωταει ο Γιαννης και η Κατια αρχιζει και βγαζει αναρθρες κραυγες.
"Φυσικα"του δινω την σειρα μου και καθομαστε ενα μετρο πιο περα με τα παιδια.
"Μην το κανετε αυτο.Οχι"παρακαλαει η Μαριλενα κλαιγοντας.
Καημενη φιλη μου και δεν εχεις δει τιποτα ακομα.
"Μαριλενα φυγε και ασε μας ησυχους"γρυλιζω και αποτρεπω τον Γιωργο απο το να την χτυπησει.
"Γιωργο παρ'την"λεω νευριασμενος εφόσον δεν ακουει τις απειλες μου.
"Θα σε μισησει Αλεξ"την ακουω να λεει πριν εξαφανιστει απο το οπτικο μας παιδιο.
"ΣΚΑΣΕ"της φωναζω ακομα και αν ξερω οτι δεν ακουει.
Διαολε δεν επρεπε να το πει αυτο.Δεν επρεπε να μου θυμισει την υπαρξη της.Οχι με μαλακωνει και μονο η σκεψη της.
"Ξεκινα"προσταζω τον φιλο μου και αυτος αρχιζει και την ξεντυνει γρηγορα.
"Τουλαχιστον θα γαμησουμε χωρις κοπο"λεει και της κατεβαζει το τζιν με το εσωρουχο.
Η Κατια κλαιει και με κοιταζει με ελεος.Απομακρυνω το βλεμμα μου απο αυτην και προσταζω τον Γιαννη να κανει πιο γρηγορα.
"Γιατι σε νοιαζει τοσο πολυ;"ρωταει και της βγάζει το σουτιεν.
"Εξαλλου το εχεις ξαναδει το θεαμα"χαμογελαει και σφιγγει στα χερια του τις θηλες της πρωην μου.
Η Κατια κλεινει τα ματια της απο πονο και νευριαζω ακομα περισοτερο.
"Κανε γρηγορα μπασταρδε,θελουν και οι αλλοι"λεω μια τυχαια δικαιολογια και κοιταω τα ξελιγωμενα προσωπα των φιλων μου.
Πως αντεχουν να κανουν κατι τετοιο,ειναι απανθρωπο.Ποιον κοροιδευω;Και εγω το εκανα.Και γω τους λεω να το κανουν.Μπορω να το σταματησω.Γιατι δεν το κανω;Γιατι αποθω τις σκεψεις που περιεχουν αυτη;
Ο Γιαννης κατεβαζει το τζιν του με το εσωρουχο και ξεκινάει να κάνει αυτό που του είπαμε.Μια κραυγη βγαινει απο το στομα της αλλα δεν κανει κανεις τον κοπο να ενδιαφερθει για αυτο.Τελειωνε διαολε δεν κρατιεμαι απο το να σε σκοτωσω πανω της.
Η Νεφελη θα σε μισησει.Δεν θα το κανει,δεν θα το μαθει ποτε.Θα παλεψω με Θεους και δαιμονες για να μην το μαθει.Συνεχιζει να μπαινοβγαίνει αγρια μεσα της μεχρι που διαπιστωνουμε ενα κοκκινο υγρο να ρεει στην αμμο.
"Αιμοραγει"συμπεραινει και ντυνεται γρηγορα.
"ΟΧΙΙ"ουρλιαζει μια φωνη.
Ο Δημήτρης.Πως τον ξεχασα;
"Παω εγω"ενημερωνω ενω ο Μαριος την πλησιαζει για να δει πως ειναι.
"Τι της κανατε;"φωναζει και προσπαθω να του βαλω το φίμωτρο.
Πως το εβγαλε ο ηλιθιος;
"Αιμορραγεί τέρας"φωναζει και μου δινει μια μπουνια.
Γαμιολη Μαριε εσυ φταις.Πως τον εδεσες ετσι;
"Δεν το εκανες"λεω και τον πλησιαζω απειλητικα.
"ΚΑΤΙΑ"φωναζει κλαίγοντας και ακουμπαω το κεφαλι του στο καπο του αυτοκινητου.
"Εσυ θα τα πληρωσεις ολα"λεω και χτυπαω δυνατα το κεφαλι του στο παραθυρο.
Ο Δημητρης κείτεται αιμόφυρτος στο εδαφος ενω το παραθυρο ειναι ραγισμενο.
"Η Κατια πρεπει να παει επιγοντως σε νοσοκομειο"ψιθυριζει ο Μαριος και κοιταει το κρανιο του λιποθυμου -ας ελπισω-αγοριου.
"Τοσο ασχημα;"ρωταω και παιρνω μια κοφτη ανασα.
Θεε μου πως δεν το ειχα παρατηρησει αυτο;Βρισκεται στο μερος που περναγα ωρες με την Νεφ.
"Οι σφυγμοι της μειωνονται"λεει θλιμμένα.
Πριν το καταλαβω ο κολλητος μου εχει καταληξει να κλαιει στην αγκαλια μου.
"Τι κάναμε Αλεξ;"απορεί συντετριμμένος.
"Δεν θα μας το συγχωρησει ποτε"ψιθυριζει και νιωθω υγρασια στις ακρες των ματιων μου.
"Ουτε εμενα".
Εχει αντεξει πολλα.Αυτο ειναι πολυ.
__________________
Ψηφίστε,σχολιάστε.
Ο Αλεξ για την Νεφέλη λέει στο τέλος αν δεν το καταλάβατε.
Yours♡
Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top