34)Στο απέδειξα

"Κατσε"απανταει εξίσου σοβαρα και μου δειχνει τα ποδια της.

Πως θα της το πω αυτο;Θελω τοσο πολυ να απολαυσω την τελευταια συζητηση που θα κανουμε.Το αρωμα της,τις συμβουλες της τα ενθαρρυντικα λογια της,τα παντα.Παω και ξαπλωνω στα ποδια της και κοιταω τον ουρανο.Τοσο σκοτεινος οσο η γαμημενη ψυχη μου.

"Μιλησε μου μωρο μου"ξεστομιζει αυτες τις λεξεις και νιωθω για λιγο ηρεμος.

Γαληνη διαπερναει την φθαρμενη ψυχη μου και νιωθω λυτρωμενος.Σαν να βρηκα τον Θεο τον ιδιο.Ειχα καποιον να με ακουει και τα γαμησα ολα.Μου χαιδευει τα μαλλια οπως κανει παντα και ειναι μια απο τις λιγες φορες που θελω να κλαψω.

Να κλαψω ρε γαμωτο χωρις να με νοιαζει που ειναι εδω και θα με βλεπει.Τοσο δυνατα να με ακουν ολοι.Να ακουν τις κραυγες και τους λυγμους ενος "παιδιου"που το γαμησε αυτη η κοινωνια.

"Νεφελη συγγνωμη"λέω ξαφνικα και μου χαιδευει πιο απαλα τα μαλλια.

"Γιατι μου ζητας συγγνώμη;Αφου δεν εκανες τιποτα"αναρωτιεται και μου φιλαει το μετωπο.

Μην το κανεις αυτο.Ουτε η ιδια μου η μαμα δεν το κανε.Μην με κανεις να νιωθω στοργη για το πρόσωπο σου.

Σε εχω γαμησει ψυχολογικα και θα συνεχισω να το κανω και εσυ το μονο που κανεις ειναι να με αγαπας.Αυτο κανεις.Πως μπορω να βρω μια αλλη σαν εσενα;

"Ασε με να πω καποια πραγματα πρωτα και μην με διακοψεις."λεω και γνεφει.

"Αρχικα θελω να σου ζητησω συγγνωμη για ολα οσα σου εχω κανει.Ειναι η πρωτη φορα που ξεστομιζω αυτην την λεξη.Που θελω καποιος να με συγχωρησει.Ξερω οτι η ζωη σου απο τοτε που τα φτιαξαμε τωρα ειναι διαφορετικη.Καθεσαι και ακους εναν μαλακα να σου λεει οτι του καπνίσει και παρολο που σε μειωνει και σε πιεζει συνεχιζεις και εισαι μαζι του.Ποτε δεν θα καταλαβω γιατι το κανεις αυτο στον εαυτο σου αλλα παντα θα θυμαμαι αυτα τα λιγα που περασαμε.Ηξερα απο την αρχη οτι δεν σου αξιζα και οχι επειδη ειμαι κατωτερος σου αλλα δεν αξιζεις τετοια μεταχειρηση.Ομως γαμωτο ειχα αυτην την αθλια ψευδαισθηση οτι θα μπορουσα οταν σε σκεφτομαι να γινομαι λιγοτερο μαλακας απο οσο ειμαι.Ομως δεν εγινε αυτο.Τα σκατωσα ολα.Νεφελη σημερα πηγα σε στούντιο"εξηγώ και σταματαει οτι κανει.

Εχει παγωσει και μενει αναυδη στα λογια μου.

"Εβαλα στοιχημα με ενα φιλο μου οτι μπορω να πηδηξω καποια αλλη.Ετσι θα εδειχνα οτι δεν νιωθω τιποτα για σενα.Την στιγμη που με πηρες τηλεφωνο ημουν μεσ-"

"Σταματα"φωναζει και σηκωνεται πανω.Το ξερα.

"Δεν θέλω να ακούσω αλλο.Σταματα,σταματα"κλαιει με λυγμους.

"Οσο σου μιλούσα πηδούσες καποια αλλη;Πως ηταν;Σου αρεσε;Θες να το ξανακανουμε;"φωναζει ενω γελαει.

"Οχι γαμωτο οχι.Δεν-δεν καναμε σεξ.Δεν καναμε τιποτα.Δεν μπορουσα να κανω τιποτα.Σηκωθηκα και εφυγα.Αληθεια πιστεψε με δεν εκανα κατι που θα σε πληγωνε"εξηγω και την πλησιαζω.

"Το σκεφτηκες ομως"λεει και γονατιζει.

Καθεται στην αμμο και κοιταει κατω.

"Νεφελη,κοιτα με μωρο μου.Κοιτα με"την αναγκαζω να με κοιταξει.

"Στο ορκιζομαι δεν την αγγιξα.Μονο αυτη λιγο ομως.μεφυγα"εξηγω ενω σκουπιζω με τα χερια μου τα δακρυα της.

"Συγχωρεσε με σε παρακαλω"νομιζω οτι ειμαι ετοιμος να κλαψω.

"Θα το κανεις;"ρωταω πιο απελπισμενος απο ποτε.

Σιωπη επικρατει.

"Ειδες ότι δεν μπορεις να μου τα συγχωρησεις ολα;Γιατι υποσχεσαι πραγματα που δεν μπορεις να κρατήσεις;Ειχα μια γαμημενη ελπιδα οτι θα μου εδινες αυτη την ευκαιρία.Γαμωτο.Γαμωτο"φωναζω βουρκωμενος.

"Αλεξ σταματα.Σε εχω συγχωρησει ακομα και αν το ειχες κανει "λεει ηρεμα και κοκαλωνω.

"Τ-τι εννοεις;"ρωταω και την πλησιαζω.

"Στο ειπα οτι μπορω να σου τα συγχωρεσω ολα.Το εκανα"εξηγει και σηκωνει το κεφαλι της.

"Δεν αξιζω να με συγχωρεσεις"λεω σχεδον κλαιγοντας.

"Το εκανα.Θα ειμαστε μια χαρα και απλα θα το προσπερασουμε κ-"ενας λυγμος της ξεφευγει καθως προσπαθει να συνεχισει την προταση της.

Μην σου ξεφευγουν δακρυα Νεφ.Ασε με να πιστεψω λιγο οτι ειναι αληθινο.Το εχω αναγκη.

"Μωρο μου εισαι τοσο καλη.Τοσο γαμημενα καλη που εγω σε εκμεταλλευομαι.Δεν αξιζω να με συγχωρεις δεν αξιζω τιποτα απο ολα οσα μου εχεις δωσει"ψελλίζω ενω κλαιω στην αγκαλια της.

"Σταματα.Αξιζεις.Αξιζεις και στο αποδεικνυω,απλως θες να δεις ποσο αντεχω,αυτο θες"λεει αναμεσα απο τα αναφιλητα της.

Πιστεψε αυτο.Ας πιστεψει ο καθενας μας οτι θελει προκειμενου να ειμαστε μαζι.Και ας ζουμε σε αυτον τον ψευτικο κοσμο που θα φτιαξουμε μαζι.Να μην πιστευεις οτι θα σε καταστρεφω.Ας πιστεψεις οτι το κανω για να δω αν αντεχεις.Το εχεις αναγκη οπως εγω εχω αναγκη εσενα.Τοσο πολυ.

"Συγγνωμη"της φιλαω τα μαλλια.

"Καταλαβαινω.Εισαι σχεδον 18 και ειναι λογικο να εχεις τετοιες απαιτησεις.Μπορουμε αν θες να το καν-"

"ΟΧΙ.Οχι δεν θα το κανεις μαζι μου.Δεν θα 'μαι γω ο πρωτος σου"εξηγω και αγγιζω με τον αντιχειρα μου τα χειλη της.

Ειλικρινα δεν θελω να 'μαι ο πρωτος της.Μπορει να θυμωνω υπερβολικα πολυ σε αυτην την σκεψη αλλα δεν ειμαι τοσο μαλακας για να το κανω μαζι της ενω ξερω οτι αυτο που εχουμε δεν θα κρατησει.

"Τρεμεις.Ελα να σε παω σπιτι".

Την πιανω απο το χερι και αυτη με ακοκουθει σιωπηλα.Περπατησαμε με αργα βηματα για το σπιτι της.Νομιζω οτι απο τις τοσες πολλες τυψεις που εχουν μαζευτει δεν θα κοιμαμαι τα βράδυα.Οχι πως κοιμαμαι δηλαδη αφου αυτοι οι γαμωεφιαλτες συνεχιζουν και υπαρχουν.

"Φτασαμε"λεει και κοιταει το σπιτι της.

Τα ματια της ειναι τοσο ωραια πρισμενα αλλα οταν θυμαμαι τον λογο που εχουν γινει ετσι βριζω αυτην την σκεψη μου.

"Καληνυχτα υποθετω"απαντω και ξινω νευρικα τον αυχενα μου.

Χα.Ειναι τοσο ειρωνικο να της ευχομαι καλο υπνο ενω ξερω οτι δεν προκειται να κοιμηθει.

"Καληνυχτα"λεει και με αγκαλιαζει.

Μην κλαψεις τωρα.

Αφου τραβιεται μετα απο λιγο απο την αγκαλια μου σκαρφαλωνει και φτανει στο οροφο που ειναι το σπιτι της.
Μπαινει μεσα και κλεινει το παραθυρο.Με ενα νευμα του χεριου της με χαιρεταει και εξαφανιζεται απο το παραθυρο.

Απο μικρος δεν μου αρεσε να κλαιω.Μα θελω τωρα να ξεσπασω σε κατι.Θελω καποιος να ερθει και να μου πει οτι δεν φταιω.Εξαλλου δεν εκανα κατι.Δεν το καναμε αρα δεν εκανα κατι κακο.

"Το σκεφτηκες ομως"ερχεται η φωνη της στο μυαλο μου.

"Δεν φταιω εγω.Δεν φταιω"φωναζω και κλοτσαω τον καδο απορριματων που βρισκεται μπροστα μου.

Μια γυναικα με κοιταει τρομαγμενη.Ωω καλη μου,πιστεψε με.Τωρα δεν με νοιαζει τι αποψη εχεις για μενα.Χεστηκα να στο πω αλλιως.

Εχω γαμησει ολη την ζωη μου και το να συμπεριφερομαι ετσι ειναι η τελευταια αποδειξη οτι ειμαι ψυχικα διαταραγμενος.Και ετσι θα μεινει.Δεν θα το αλλαξει κανεις.

Ουτε η Νεφελη.Παντα θα μαι ενας ψυχακιας.Μπορει να την αγαπησω καποια μερα αλλα αυτο δεν αλλαζει την συμπεριφορα μου.

Ήμουνειμαι και θα ειμαι ο ιδιος.Και το χειροτερο ξερεις ποιο ειναι;Ξερω οτι την καταστρεφω αλλα πρεπει να γινει ετσι.Πρεπει να σωθω και γω.Πρεπει να με σωσεις καποιος.Το υποσχομαι οταν με σωσει θα κανω το ιδιο.

Μακαρι να μην ειναι αργα ομως.

________________

Ψηφίστε,σχολιάστε.

Yours♡

Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top