"Γιατι δεν ερχεσαι ρε;"ρωταει η Ελεαννα καπως απογοητευμενη απο την αρνηση μου.

Τι να πω;Ο Αλεξ μου εχει απαγορεψει να μιλαω με αγορια;Οχι,ακουγεται πολυ ταπεινωτικο.

"Δεν με αφηνουν οι γονεις μου ρε κοριτσια.Γιατι δεν ερχεστε να κανουμε στο σπιτι μου την εργασια;"προτεινω και τις κοιταω.

"Πες μου οτι δεν ερχεσαι γιατι στο απαγορεψε αυτός;"γρυλιζει η Κατερινα.

Κατεβαζω το κεφαλι μου μην ξεροντας τι να πω.Δυστυχως αυτη ειναι η αληθεια.

"Θα τον θαψω"λεει και κανει τα χερια της μπουνιες.

"Παιδια απλα δεν μπορω.Πηγαιντε στον σπιτι του Κώστα και καντε ο καθενας αυτο που πρεπει.Μετα δωστε σε μενα το κολαζ να γραψω οτι χρειαζεται"λεω και τις κοιταω.

"Νεφελη ελεος.Ειλικρινα δεν μπορω να σε καταλαβω.Ειναι απλα ενας συμμαθητης μας που παμε να κανουμε μια εργασια.Τι το πονηρο εχει;Γιατι δεν αρνηθηκες αυτο που ειπε;Γιατι δεν πατησες ποδι;Νομιζεις οτι επειδη ειπε οτι εισαστε μαζι στα ατομα που τον περιτριγυρίζουν του χρωστας;Μα αυτο ηταν αυτονοητο να το κανει αγάπη μου"μου χαιδευει τα μαλλια η φιλη μου.

"Απλα θελω να κερδισω την χαμενη εμπιστοσυνη του"εξηγω και μπερδευω τα δακτυλα μου.

"Παιδια παραιτουμαι.Εισαι αξια της μοιρας σου"σηκωνει ψηλα τα χερια της η Κατερινα.

"Ξερεις κατι;"λεω και σηκωνομαι στο υψος της.

"Αν δεν ειχες ανεβάσει την γαμημενη φωτογραφία δεν θα ειχε συμβεί τιποτα"φωναζω και βαζω το δακτυλο μου στο στηθος της κατηγορωντας την.

"ΑΗ ΓΑΜΗΣΟΥ ΝΕΦΕΛΗ"φωναζει και φευγει απο το παγκακι που συνηθίζουμε να καθομαστε.

"Νεφ-"παει να πει η Ελεαννα αλλα την διακοπτω.

"Απλα πηγαινε να την ηρεμήσεις.Ειμαι καλα εγω"της λεω σιγανα και καθομαι στο παγκακι.

"Σιγουρα;"ρωταει η φιλη μου.

"Ναι πηγαινε"την παροτρυνω και φευγει απο εκει αφηνοντας με μόνη.

Καθομαι ξανα στο παγκακι και τριβω τα μπρατσα μου απο το κρυο.

Τι σκατα παει λαθος μαζι μου;Ειναι τοσο χαλια η σχεση μας;Μου συμπεριφερεται τοσο ασχημα οσο ισχυριζεται η φιλη μου;

Δεν μπορω να απαντησω.Δεν ξερω πως ειναι μια σχεση και δεν εχω εμπειρια για να λυσω τις αποριες μου.Κοιταω το προαυλιο και βλεπω τον Αλεξ να περπαταει προς το μερος μου.Ενα τσιγαρο υπαρχει στα καλοσχηματισμενα χειλη του.Καθως ερχεται σε μενα καποια κοριτσια τον κοιταζουν αλλα ειμαι τοσο εξαντλημενη ψυχικα που δεν μπορω καν να τις αγριοκοιταξω.

"Επ"λεει και καθεται διπλα μου.

Μου συμπεριφερεται φιλικα ή είναι η ιδέα μου;

Ισως δεν θελει να δειξει την σχεση του ακομα.Εστω και αν το ειπε δεν ειναι ετοιμος να με φιλησει εδω,μπροστα σε ολους.

"Γεια"απαντω καπως..μονοτονα.

"Τι εχεις;"ρωταει κατευθειαν.

"Τιποτα"λεω με την σειρα μου και κοιταζω εξω τον δρομο.

"Βασικα πριν φωναζες"λεει καθως ξυνει τον αυχενα του.

"Ακουσα"προσθετει.

"Ωραια.Τωρα τι θες να μου πεις;"ρωταω εκνευρισμενη.

Γαμωτο.Το ξερω οτι ειναι αδικο να ξεσπαω τον θυμο μου πανω του αλλα φταιει και εκεινος εν μέρει.

"Θα πας;"

"Οχι".

Σιωπη επικρατει.Μετα απο λιγο ξεφυσαει και γυριζει προς εμενα.

"Κοιτα Νεφ.Νομιζω-οτι-ξερω γω δεν-θα"μασαει τις λεξεις.

Τον κοιταω κανοντας του νοημα με τα ματια μου να συνεχισει.

"Δηλαδη δεν εχω προβλημα να πας.Αυτο"λεει και με κοιταει.

"Εε;"ρωταω χωρις να καταλαβω τι εννοει.

Μου εδωσε την αδεια να μιλησω με αγορι ενω πριν δυο μερες μου το απαγορευε;Δεν μπορει.

"Αυτο που ακουσες δεν το λεω δευτερη φορα"φερνει τα μαλλια του πισω.

"Δεν θα παω Αλεξ.Αν ειναι ολη την μερα να αγνωνεσαι και να φοβασαι μην γινει τιποτα χεσ'το"εξηγω και ξεφυσαω.

"Ειπα θα πας.Εγω σε αφησα τωρα μετα αν δεν πας δεν θα φταιω εγω"λεει και σηκωνεται απο το παγκακι.

Κανει ενα βημα να φυγει αλλα σταματαει.Γυριζει προς το μερος μου και μου δινει ενα γρηγορο φιλι.

"Υποθετω οτι επρεπε"λεει και χαμογελαει στραβα δειχνοντας μου με τα ματια τα παιδιά που μας κοιτάνε.

"Υποθετω ναι"απαντω και χαζογελαω και γω.

Μου τσιμπαει την μυτη και αμεσως μετα εξαφανιζεται απο το οπτικο μου πεδιο.Χωρις να χασω χρονο σηκωνομαι απο το παγκακι και κατευθυνομαι στις τουαλετες.Δεν πεφτω εξω.Εκει τα κοριτσια καθονται και η Κατερινα βαζει νερο στο πρόσωπο της.Τοσο πολυ θυμωσε;

"Μαντεψτε τι;Μπορω να έρθω το απογευμα τελικα"λεω και τριβω το ενα παπουτσι πανω στο αλλο.

Η Κατερινα ανοιγει το στομα της να πει κατι-κακο μαλλον-και με ενα σκουντηγμα της Ελεαννας το κλεινει ξανα.

"Ωραια τοτε.Τα λεμε εξω απο το σπιτι του Κώστα στις 17:00"λεει και με προσπερναει.

Εχω χασει επισοδια;Τι τρεχει και μου μιλαει τοσο ψυχρα;

"Θα της περασει"λεει η Ελεαννα και με αγκαλιαζει.

"Το ελπιζω"απαντω και υποκυπτω στην αγκαλια της.

[•••]

Αλεξ

"Μπορεις να σκασεις;"ρωταω τον Μαριο και αραζω καλυτερα στον φθαρμενο καναπε νευριασμενος.

"Εγω λεω την αληθεια.Πρεπει απλα να την αποδεχτεις"απανταει και ρουφαει το τσιγαρο του.

"Μαλακες γιατι νομιζετε ολοι οτι την εχω καψουρευτει;Ειναι απλα κατι προσωρινο"εξηγω και ρουφαω το τσιγαρο που του αρπαξα απο τα χερια δυνατα.Ειναι ολοι τοσο ηλίθιοι.

"Ναι καλα.Ποσο καιρος εχεις να πηδηξεις ρε;"ρωταει και αναβει ενα καινουργιο τσιγαρο.

"Αναφορα θα σου δωσω;"λέω αποτομα και φυσαω τον καπνο.

"Απο το παρτυ εε;"ρωταει αλλα δεν απαντω.Ξερει ηδη την απαντηση.

"Αποδειξη αυτο.Αν ηταν οπως τις αλλες αυτο που νιωθεις θα την ειχες πηδηξει ηδη.Ή θα γαμουσες αλλες"εξηγει και καθεται στον διπλα καναπε.

"Λεω οτι δεν την εχω καψουρευτει.Τι στο διαολο θες να κανω για να στο αποδείξω;"τον προκαλώ ενώ  σηκωνομαι πανω.

"Θες να το αποδειξεις;"ρωταει και αφηνει το τσιγαρο στο τασακι.

Γνεφω θετικα θυμωμενος.Θελω τοσο πολυ να του το αποδειξω να περισσοτερο θελω να το αποδειξω και σε μενα.Δεν την εχω αγαπησει.Οχι δεν το χω κανει.

Οσο σκεφτομαι οτι πριν βρισκοταν με τον Κώστα θελω να του σπασω τα μουτρα.

"Θα παμε σε στουντιο"λεει και γουρλωνω τα ματια μου.

"Γιατι;Μπορω να πηδηξω και αλλου δωρεαν"εξηγω και σηκωνεται απο τον καναπε.

"Πως θα ξερω ομως εγω φιλε αν το εκανες οντως;Ενω αν παμε στο μπουρδελο θα ειμαι σιγουρος.Μην ανησυχεις θα σου δωσω εγω τα λεφτα"λεει και μου κλεινει το ματι.

"Τωρα θα παμε;"

"Ναι γιατι ποτε θα ηθελες;"λεει γελωντας και βαζει τα παπουτσια του.

"Η ωρα ειναι 23:00.Εχω κανονισει με την Νεφελη"τον πληροφορω.

"Παλι αυτη.Αα καλα γαματο Αλεξ,πηγαινε στην κοπελα μην ανησυχει"με ειρωνευεται.

"Μην με κοροιδευεις εμενα.Οποτε γουσταρω θα παω.Ας παμε εκει τωρα να τελειωνουμε"λεω και βγαινουμε απο το σπιτι.

Παιρνει ο καθενας την μηχανη του και ξεκιναμε για το γνωστο στουντιο που καποτε πηγαιναμε.

Ειναι απλα ενα πηδημα.Δεν θα το μαθει ποτε.Ειναι χωρις παθος,δεν αξιζει.Απλα ενα πηδημα.

Φτανουμε εκει και παρκαρουμε τις μηχανες μας.Μπαινουμε μεσα και ο χαμηλος φωτισμος κυριαρχει στην ατμόσφαιρα.Μια κοπελα καθεται στο γραφειο και φτιαχνει τα εσωρουχα της.Η Νατασσα.Δεν εχει καταλαβει την παρουσια μας και ο Μαριος ξεροβηχει ψευτικα.Γυρναει και αφου μας κοιταξει χαμογελαει.

"Βρε βρε τα παιδια.Χρονια και ζαμανια Αλεξουκο"λεει και μου τσιμπαει το μαγουλο.

Γιατι ερχομουν εδω ειπαμε;

"Ναι Νατασσα τελειωνε τωρα και πες μας που να παμε"λεει ο Μαριος και η Νατασσα σμιγει τα φρυδια της.

"Τι;Θελετε παρτουζα;"ρωταει και χαζογελαει.

"Οχι ρε,ο Αλεξ θα γαμησει σημερα μονο"εξηγει ο φιλος μου και αυτη στρεφεται στο μερος μου.

"Αλεξουκο δεν χρειαζεται να δωσεις χρηματα.Ειναι πολλες που θελουν να στον παρουν και δωρεαν"λεει και μου κλεινει το βαμμένο ματι της.

"Ναι ωραια πες μου τωρα που να παω να τελειωνω"λεω και στριφογυριζω τα ματια μου.

Εντεκαμισυ η ωρα και θα ναι εκει.Μονη της.

"Στο δωματιο 13 πηγαινε"με βγαζει απο τις σκεψεις μου η τσιριχτη φωνη της και ο Μαριος μου τριβει τους ωμους.

"Θελω να ακουγεται μεχρι εξω η σκυλα"λεει και με οδηγει εκει περα.

Ανοιγει την πορτα και αφου μπω μεσα την κλεινει.Ενα συνηθισμενο κρεββατι βρισκεται και πολλα "αντικειμενα ευχαριστησης".

Μια κοπελα καθεται και γυρναει να με κοιταξει.

"Ο Αλεξ;"ρωταει και σηκωνεται απο το κρεββατι.

Το σωμα της καλυπτεται απο τις καποτε προτιμησεις μου.Ενα διχτυωτο μαυρο καλσον με ψιλοτακουνες μαυρες γοβες και κοκκινα δαντελωτα εσωρουχα.Κανενας ερεθισμος πλεον.

"Ο ιδιος"απανταω ψυχρα και την κοιταω.

"Νομιζω οτι θα τελειωσω ηδη και μονο που σε βλεπω"λεει ναζιαρικα στο αυτι μου.

"Κανε οτι ειναι να κανεις να τελειωνουμε"απαντω και σκυβει.

Φενεται μουτρωμενη αλλα χεστηκα.Αρχιζει και μου ξεκουμπωνει το τζιν και το κατεβαζει.

Τι να κανει η Νεφελη αραγε;Αα ρε Νεφελη μου χεις παρει τα μυαλα.Βαζει τα δαχτυλα της στο μποξερακι μου αλλα τοτε χτυπαει το κινητο μου.

"Βγαλε το σκασμο τωρα γιατι αλλιως θα σε πνιξω"την προειδοποιω και κραταω δυνατα τα μαλλια της.

Αφου γνεψει καταφατικα απανταω σε αυτον που με καλεσε.

"Ποιος;"

"Αλεξ η Νεφελη ειμαι"λεει απο την αλλη γραμμη και ενα συναισθημα που ονομαζεται τυψεις αρχισε να γεμιζει τα σωθικα μου για πρωτη φορα.

Τωρα θα μου ναι πιο δυσκολο.

"Ναι σε καταλαβα Νεφελη τι θες;"ρωταω και η ηλιθια σηκωνει το κεφαλι της και με κοιταει.

Κατεβαζει το εσωρουχο μου νευριασμενη και τον παιρνει στα χερια της.Γαμωτο πρεπει να την σταματησω.

"Ειναι δωδεκα παρα τεταρτο και ειμαι στην παραλια.Σε περιμενω αλλα δεν εισαι εδω και νομιζα οτι το ξεχασες.Για αυτο σε πηρα.Θα ερθεις;Αν δεν ερθεις δεν πειραζει απλα να μου το π-"λεει αλλα την διακοπτω.

Γιατι;Γιατι ειναι τοσο γλυκια;

"Ναι θα ερθω σε κανα μισαωρο.Εχω να κανονισω κατι"απαντω και οι τυψεις με γεμιζουν ολο και πιο πολυ.

"Ωραια θα περιμενω.Απλα να ξερεις οτι κανει λιγο κρυο σημερα να φορεσεις κατι ζεστο.Φιλακια"λεει και τερματιζει την κληση.

"Παντως πρεπει να σε συγχαρω.Σου τον γλυφω τοση ωρα και μιλουσες αταραχος στην κοπελα σου"λεει ενω σηκωνεται πανω.

"Σκασε πουτανα"την βριζω και χαμογελαει.

Τοσο μαζοχα ειναι;Αρχιζει και βγαζει ενα-ενα τα εσωρουχα της και μου κανει νοημα να ερθω στο κρεββατι.

Νεφελη δεν πρεπει να σου το κανω αυτο.

[•••]

"Ξεκουμπισου απο πανω μου τωρα"φωναζω και σηκωνομαι απο το κρεββατι.

"Μωρο μου ησουν τελειος"λεει και χαζογελαει.

"Σκασε που να σε παρει"φωναζω και πεταω κατω οτι υπηρχε σε ενα μικρο κομοδινο.

Προσπαθει να κρυψει το χαμογελο της ενω εγω φοραω γρηγορα τα παπουτσια μου.Ανοιγω την πορτα να φυγω αλλα με σταματαει η σπαστικια φωνη της.

"Αα και να σου πω.Πες τα στην Νεφελη θα χαρει πολυ"λεει και την βριζω.

"Ρε φιλε τι εγινε;Τοσο γρηγορα;"ρωταει ο Μαριος με ενα χαμογελο.

"Αη γαμησου και συ"του λεω και βγαινω απο αυτο το μπουρδελο.

Καβαλαω την μηχανη μου και κατευθυνομαι στην παραλια.

Πως θα την κοιταζω χωρις τυψεις;

Πως θα της μιλαω χωρις τυψεις;

Πως τα εκανα ετσι γαμω;

Οταν εχω φτασει αφήνω την μηχανη μου στην γνωστή θέση και κατευθυνομαι εκει.Αφου εχω πλησιασει αρκετα καταλαβαινει την παρουσια μου.

"Αλεξ"λεει και σηκωνεται απο την αμμο που καθεται.

Τι εκανα γαμω το κεφαλι μου;

"Μου αρεσει που σου ειπα να φορεσεις κατι ζεστο.Εσυ ηρθες με την λεπτη μπλουζα.Επιτηδες το εκανες;"με μαλωνει και κοιταει την μπλουζα μου.

"Θα παρεις την ζακετα του αδερφου μου.Κανει κρυο"μιλαει μονη της ενω την κοιταζω.

Ειναι τοσο ομορφη οταν νευριαζει.Βγαζει την ζακετα απο πανω της και μου την δινει.

"Οριστε"μου λεει και με φιλαει στο μαγουλο.

Δεν εχω μιλησει τοση ωρα,απλα την κοιταω.Αυτη σαν να το καταλαβαινει αρχιζει να με ρωταει.

"Τι εχεις;Εγινε κατι;Νευριασες που ηρθες εδω;Δεν χρειαζ-"παει να εξηγησει αλλα την διακοπτω με ενα φιλι.

Το τελευταιο μαλλον.

"Ειμαι μαλακας"λεω μεσα απο το φιλι μας.

Δεν επρεπε να το ξεκινησω αυτο το στοιχημα.Διαολε τι σκεφτομουν;

"Δεν εισαι.Τουλαχιστον οχι για μενα.Οτι και να κανεις θα σου το συγχωρω για να δεις οτι ολοι αξιζουν δευτερες ευκαιριες"λεει και περναει τα λεπτα χερια της γυρω απο τον λαιμο μου.

Επιτηδες τα λεει;

"Δεν θα μου τα συγχωρεις ολα μωρο μου.Ειμαι πολυ μαλακας για να το κανεις συνεχεια.Καποια στιγμη θα το βαρεθεις ολο αυτο"λεω και την αγκαλιαζω.

Η τελευταια μας αγκαλια μαζι υποθετω.Αξιζει να την απολαυσω.Αξιζει αυτη η γαμημενη αγκαλια που να παρει.Πρεπει να της το πω.Πρεπει να ξερει με ποιον εχει μπλεξει.Καλυτερα να φυγει πριν την καταστρεψω ολη.

"Ξερω τον εαυτο μου και ξερω οτι ειμαι ικανη να σου τα συγχωρεσω ολα.Καλα γιατι ανοιξαμε αυτην την κουβεντα;"ρωταει και χαμογελαει.

"Παμε να κατσουμε"προσθετει και με τραβαει απο το χερι.

"Εφερα και μπυρες σημερα εγω"μονολογει χαρουμενα και ανοιγει ενα κουτακι.

Γιατι ειναι τοσο χαρουμενη και γιατι πρεπει να τα γαμαω ολα;

"Νεφελη θελω να μιλησουμε"λεω σοβαρα.

Θα με συγχωρεσει.Το ειπε πριν.Θα το κανει.

______________

Ψηφίστε,σχολιάστε.

Yours♡