Kobi Drake Ferrer.

Tahimik lang ako naglakad papunta sa harap ng bahay namin, I was playing basketball sa hindi sinasadyang paraan ay lumipad 'yung basketball ko sa kapitbahay namin kaya pinakuha ko kay Jack.

"Hi." A little girl was talking to me but I just ignore her, I don't even know her so bakit ko siya kakausapin.

"Jack, let's go."

Jack is older than me but I'm the one who always acting like a boss.

"Sungit mo roon sa bata." He said, I just ignore what he said. Hindi ko kilala yung babae at mukha siyang elementary.

"I don't know her," I said before I left him, I heard him laugh but I just ignore him.

Day and Months passed and the little mushroom is everywhere, Margaret Del Veron the little girl.

"What?!" Inis kong tanong sa kaniya. She's here again! Nakakainis na para siyang mushroom na lumalabas kung saan-saan.

"Ay galit ka na naman, 'wag kana nga mag-english sumasakit ang ilong ko sa 'yo nakakainis." Reklamo niya, well kahit ang family ko want nila mag-tagalog ako lagi but, hindi ako sanay. I try my best naman kaso masyado pa matagal bago ako masana'y.

"What are you doing here, again?" I asked her, kahit naiinis ako sa kan'ya hindi ko maiwasan ang sarili matawa sa kan'ya, ang liit niya tapos makulit.

"Wala lang, ayaw mo ba mapanood ako maglaro? Gusto ko pa namam nando'n ka." She said before she smile to me, I just ignore her smile, I don't know pero 'yung ngiti niya kakaiba ang dadating sa 'kin.

A months passed at napagpasyahan ko sumunod sa Kuya ko sa italy, sa totoo lang ay pupuntahan ko roon si Fritz because I know she needs me, ako lang nakakaalam ng secrets niya kahit masakit para sa 'kin na Kuya ko ang gusto niya wala akong magawa, I just accepted the fact. Tsaka mas matanda siya sa akin like 2 years gap kami.

She sick, at alam ko 'yun and her Mother, tinutulungan ko siya magpanggap na wala na siyang gusto kay Kuya kaya nagpanggap kami mag-girlfriend and boyfriend and a years past, that time summer vacation kakatapos lang ng school year ko for Grade nine ng maging sila ni kuya. I'm so happy for her, for my brother and I know I'm totally moving on, like I'm move-on na talaga, sa pagmamahal ko sa kan'ya maybe she still has a part in my life.

Nagalit ako sa kanila kasi hindi nila sinabi sa 'kin na sila na pala tinago sa 'kin ni Fritz ang totoo so nag-decide akong umuwi na sa Philippines.

May 21 nang dumating ako sa philippines, ang alam ng family ko ay dahil sa break-up na naganap sa 'min ni Fritz pero ang totoo ay wala naman talagang break-up nangyari. We just pretend na we are in relationships.

I was surprise nang kakarating ko pa lang sa kwarto ko nang makita ko si Margaret sa balcony ng kwarto niya, yes I know that room is belong to her. Lagi niyang ginagawa 'yun lagi siya nakasilip sa balcony ng kwarto niya para tignan akong kumanta.

Busy siya sa pag-paint, I know she really loves arts and sports, she is the captain ball of volleyball girls sa school namin, Arnold told me.

Si Arnold lang ang nakakaalam ng totoo, about sa 'min ni fritz and sa mga nangyari talaga sa italy.

The first day of school again, I'm on grade ten na.

"Good morning, Kobi!"

"What the fuck, and who are you?!" Mabilis ako napamura ng may sumigaw sa likod ko. I'm drinking my coffee tapos inayos ko lang ang necktie ko.

"Oh baby did you forget about me?" She said, hindi ko akalain hanggang ngayon makulit pa rin siya. And baby? did she call me baby?

"Who are you little mushroom and please, stop calling me baby." I asked, of course I know her, nagkunwari lang akong hindi ko siya kilala baka mag-assume siya na hindi ko siya kinalimutan kahit totoo naman. She is the one who inspired me para magsalita ng tagalog, nag-aral talaga ako and I don't know kung bakit ko ginawa 'yun.

She's nothing for me, hindi ko siya kaano-ano. Another week past, at walang araw na hindi siya nawala sa tabi ko.

And I think I'm having a little crush on her. Just a crush nothing more than that.

I'm still thinking bakit niya ako binili ng sapatos pero, I liked it. Suot kona nga 'yung sapatos na binili niya hanggang sa maka-uwi ako I just throw the box with my old shoes.

Naglakad ako papunta sa balcony ng kwarto ko at agad nangunot ang noo ko ng makita ko si Margaret nakaupo siya and I think she was crying.

Ano'ng iniiyak niya? Nagustohan ko nga 'yung binigay niyang sapatos tapos naiyak siya?

Umiling nalang ako bago bumalik sa kwarto.

A months passed and I know, my feels for her are getting deeper. I'm just standing here sa gilid ng building ng mga senior high, and I saw marga walking with a Lance the captain ball of volleyball boys.

I'm not jealous kasi alam kong wala siyang pag-asa kay Margaret. Inilipat ko ang tingin sa katapat na building ng senior high and I saw our SSG President, si Cole. She is one of my friends before, she smiles bitterly habang pinapanood si Margaret at Lance na masayang naguusap habang naglalakad.

I know, she's in love with Lance, pero nagtataka ako kung bakit ayaw niya umamin. Since elementary pa kami alam ko na iyon.

Another month passed, I'm just talking to the police and I have connections because of my family name kaya mabilis napakulong si iIarra, the animal.

"Fuck you." Sabi ko sa kaniya bago tuluyan umalis sa prisinto, si Ate ang kasama ni Margaret ngayon sa condo and pauwi pa lang ako. Naiinis ako kasi napabayaan ko siya. Nasasaktan ako sa iyak niya kanina ayoko ng nakikita ko.

Everytime na nakikita ko siyang umiiyak hindi ako makampanti and now buhat-buhat ko siya papunta sa sasakyan. I'm 18th kaya may sasakyan na ako and also turning 19th.

"Bro..." Sabi ko kay Arnold ng sagutin niya ang tawag ko, I call him because I want to ask him.

"Yow?"

"I'm in love with her na yata."

"Really? Bro in love kana? legit?! Alam ko naman na matagal kana talaga move on kay fritz bago ka pa umuwi rito pero, sure kaba talaga? Magmahal ka ulit? Actually si Margaret mabait yan at mahal ka niya tala-"

"Daldal ng gago!"

"Ay putangina, nagtatagalog."

Pinatay ko nalang ang tawag, he going to annoy me lang naman.

***

Being in a relationship with her it's fun and makes me happy not until she broke up with me. That time Hindi ko alam ang gagawin ko. Alam ko ang pagkakamali ko because my friend needs me I don't want to be selfish because I'm in relationships with her pero, nawalan ako ng oras sa kan'ya iyon ang pagkakamali ko. She is my girlfriend.

Gusto kong umiyak ng gabing 'yun pero kailangan ko gumawa ng paraan para bumalik siya sa 'kin.

I love her so much, this time ayoko mawala ang taong mahal ko.

***

"Saan ba tayo pupunta?" Tanong niya sa 'kin, I don't know kung maiinis ba ako sa kan'ya she really ulyanin, nakalimutan din ata niya na 9th Anniversary na namin being in relationships, pero two years pa lang kaming kasal.

Maaga kami kinasal. That time she's 24 meanwhile, I'm around 26.

"Somewhere." Sagot ko bago namin pinagpatuloy ang paglalakad. She was so lazy too, nagpabuhat pa talaga siya sa 'kin.

"Baby... Nagugutom na po ako, huhuhu." Reklamo niya, takaw talaga. Buti nalang talaga nakapag-quit ako sa work.

Habang siya naman ay iniwan sa kapatid ang music and arts materials store na tinayo niya, may school din siyang pinatayo. Maliit pa lang, of course.

"Malapit na." Sabi ko, papunta kami sa resort na pag-aari ng mga Valdez, my cousin's Alessia sa side ng mother ko she give me permission para magamit ko ang resort.

"Wow..." Gulat na sabi niya.

"You like it?" I asked her with a smile.

"Sobra, I love you!" Sabay yakap sa 'kin napangiti naman ako.

"I love you more."

"Happy 9th Anniversary Baby ko..." I'm surprised... I thought, she forgets...

"Aww my baby is crying how cute..." Pang-aasar niya agad ko naman pinahidaan ang luha sa mata ko.

"You think nalimutan ko? No way kaya gano'n kita kamahal 'no."

"Happy 9th Anniversary Baby, I love you too so much."

"'Wag na iyak magagalit baby natin." Sabi niya hindi ko naman agad nagets ang sinabi niya pero, mabilis napaawng ang bibig ko saka siya pinagtitigan.

"I'm six weeks pregnant, Daddy kana."

***

A/N:

Baka may nagtataka bakit 'yung title karamihan sa stories ko dito sa chasing series is my crush because, sa crush naman nagsisimula 'yan, hindi naman pwede unang kita mo sa kanya mahal an agad diba pwedeng crush saka lilipat sa like hanggang sa love nasa sayo nalang kung paano tatagal ang time limit mo. Like meron kasi tao mabilis ma attached