Mabilis lumipas ang araw at dapit hapon na, ngayon ay nasa harap muli ng Cervantes Empire company si Zaylie habang nakatingala sa dulo nito.

"Ano pa bang hinintay mo?! Pasok na.." Bibong sambit ni Angel na parang tinataboy ang kaibigan.

Napalunok ng sariling laway si Zayle.

"Hindi ko kaya pagsisihan 'to?" Tanong nya sa kaibigan.

"Nangangain lang ng kipay yun, hindi ng tao." Pinandilatan nya ang kaibigan dahil sa sinabi nito.

Laking simbahan sya kaya naturuan sya ng mga Madre ng tama, iwan lang sa kaibigan nya'ng ito.

Humakbang na sya  papasok ng malaking building, pinagbuksan sya ng guard ng pinto dahil sa mga dala nito. Lahat ng kakailanganin nya sa paggawa ng kape ay dala nya.

Wala ng mga  empleyado sa gusali dahil alas singko na rin naman ng hapon malaman nagsiuwian na ang lahat maliban sa security guard.

"Ako na ho Ma'am." Magalang na sambit ng security guard.

Tinulungan sya nito sa kanyang dala at tahimik lamang syang sumunod rito.

Pumasok sila sa elevator at pinindot nito ang numerong 14, kung saan makikita ang office ni Damon. Habang paakyat ang elevator ay lalong bumibilis ang tibok ng puso nya, parang magkahalong emosyon. hindi nya alam kung kaba ba, takot o nerbyos ba itong nararamdaman nya.

Tumigil ang elevator at kasabay nito ang pagbukas ng pinto, huminga sya ng malalim bago lumabas sa elevator. Sumusunod parin sya sa security guard at huminto sila sa parehong pinto na minsan na nyang pinasukan.

Parang sasabog ang puso nga sa hindi mapaliwanag na nararamdaman nya.

Bumukas ang pinto at naunang pumasok ang security guard parang uurong  yung paa nya nang makita ang makintab na sahig ng opisina ni Damon.

" Enter...." Nagpalamig sa buo nyang katawan ang boses nito.

"Me?" Wala sa sarili nyang tanong.

"Sino pa ba ang iniisip mo?" May halong inis ang boses nito.

Pumasok sya at tamang tama naman ang nagkasalubong sila ng security guard, tumingin ito sa kanya na para bang nangamgamba.

Ngumiti sya rito "salamat." Sambit nya at tumango naman ang guwardya sa kanya.

Hinanap nya ko saang mesa nilagay ng security guard at napasinghap sya ng makita itong nasa harap mismo ni Damon, tinitingnan ni Damon ang bawat gamit na parang pinag oobserbahan ang mga ito.

"Maingay ba ang mga ito sa tuwing gamit mo?" Tanong ng baritonong boses ni Damon sa kanya.

Umiwas sya ng tingin at tumango.

"My coffee, prepared espresso." He said and walk towards her.

Parang hinigop nya ang lahat ng hangin sa buong silid dahil sa lapit ni Damon sa kanya, para ayaw nya'ng bitawan ang hininga nya.

"Hindi ako na nangangain ng tao..." Bulong nito.

"So don't be scared my coffee," his breath warming up her skin. "Wag kang matakot sa akin, sa mga gagawin ko. Pwedi pa." Sambit nya at ngumiti.

Her eyes sparkled when she saw Damon smiling in front of her, wala pang lalaking makalapit sa kanya ng ganito kaya nakakapanibago sa kanya. And behind those smiles, a rare sweetness of Damon Austin Cervantes.

Mas lalong nilapit ni Damon ang kanyang mukha.

'anong ginagawa nya? Parang sasabog na ang puso ko!'

Humakbang sya paatras nga huluhin nito ang bewang nya at nilapit sa katawan nya, ramdam nya ang malakas na pagtibok ng puso nya at ang kainit na paghinga na dumadampi sa leeg nya.

Gusto nyang itulak ang lalaki papalayo sa kanya pero ang bawat hawak nito at hininga nya ay nagpapahina sa sistema nya, parang tumatakas lahat ng lakas nya sa katawan.

He looked to her pink lips, tempted to taste it so he move closer to her. At mas lalong nasiyahan ang puso nya ng walang makitang aksyon ng pagtutol sa bawat gagawin nya sa babae.

Halos isang pulgada na lamang ang layo ng labi ni Damon sa labi nya, nang may kumatok sa pinto.

"Sir?" Boses ng isang babae.

Napabitaw sya Kay Zaylie at kinuha naman ni Zaylie ang pagkakataong na iyon para lumayo sa kanya.

Para nakahinga sya ng maluwag dahil nakalayo na sya rito.

"what do you fucking need?" his tone was erritated.

"Here's the paper na hindi mo pa napepermahan." sambit nito at nilahad sa kanya ang mga dukomento ng kompanya.

tinanggap nya ito at hindi na nagpasalamat pa, napangiwi na lamang ang empleyado dahil sa ginawa nito.

Nang makitang naghihitay ang kanyang empleyado ay naiirita nya itong muling hinarap.

"May kaylangan kapa?" TAnong nya rito.

umiling ito at napahiyang umalis sa pintuan, nainis si Zayas sa nakita nya. He don't know how to treat womans right.

Nilingon sya ni Damon na may malalamig na mga mata.

"A cup of espresso"  he coldly said.

'sarap mong buhusan ng kumukulong purong kape' sambit ng kanyang isipan, kung wala lang syang atraso sa lalaking ito kanina nya pa ito nahampas ng baso.

"yun lang?" tanong nito kaya naman inis na naman itong humarap sa kanya.

"Isang balde ng kape." inis nitong sabi at agad na dimeritso sa kanyang desk sabay harap sa mga papelis ng kompanya na kaylangan basahin at permahan.

"Mag uutos lang isang balde talaga." inis na sambit ni Zayas habang hinahanda ang mga kinakailangan nya sa paggawa ng kape.

Pinili nya ag pinakamalaking tasa na dala nya at hinanda ang mga sangkap a
para sa  espresso na gagawin nya.

NAPAHILOT SI DAMON SA KANYANG SINTIDO ng makaramdam ng pagod habang bakaharap sa kanyang mga binabasa.

napapikit sya nga malanghap ang halimuyak ng kapeng hinahanda ni Zayas, the scent of espresso cover his nose nostril it bring piece to his mind.

"here's your coffee.p sambit nito at agad na nilapag sa kanyang desk ang tasa ng kape. palihim syang napangiti ngunit hindi nya ito pinakita sa dalaga.

Kunwaring hindi nya ito narinig at nagpatuloy lang sa kanyang pagbabasa, tinapunan nya ito ng tinginat nakangiti ito na para bang naghihintay na pasalamatan sya sa kanyampng ginawa. but word 'thank you ' is not on his vocabulary.

napahiya itong umalis sa harap nya at dahan  dahang umalis na parang ayaw nitong madistorbo sa kanyang ginagawa.

mrahan itong lumapit sa glass ng gusali at pinagmasdan ang madilim na kalangitan sa labas.

Napabuntong hininga ito habang pinagmamasdan ang malalim na kulay ng kalangitan.

"Hindi ba sya naturuan ng magandang asal ng kanyang mga magulang?" Parang hibang nyang tanong sa kanyang sarili at nilingon ang kina uupuan ng lalaki.

Muli syang bumntong hininga at umalis sa kanyang kanatatayuan, naglibot libot sya sa buong opisina nito at inusisa ang mga bagay sa paligid nito.

Ordinaryo lang ang nga gamit rito walang makikitang mga semintal na bagay na pweding manakaw esti makitaan lang mga tungkol sa buhay ng lalaking ito.

inis syang napaupo sa sofa dahil kahit isang pagkukonan ng impormasyon tungkol sa lalaki ay wala, mas lalo syang nainis ng makakaramdam ng pagkulo ng kanyang sikmura.

Napatulala sya sa mga gamit nya sa paggawa ng kape.

"Hindi pweding kape lang ang iinomin ko ngayong gabi, magkaka ulcer ako nito." bulong nya sa kanyang sarili.

lumingon sya kay Damon na abala parin sa kanyang ginagawa. dahan dahannp nyang dinukot ang wallet nya sa loob ng bag at walang ingay na umalis sa kanyang kinauupuan. lumabas sya sa opisina nito nang hindi nagpapaalam bukod sa ayaw nya itong maistorbo. gutom na talaga sya

walang makakapigil sa babaeng gutom.

tumakbo sya papuntang elevator at agad na nyang pinindot ang numero uno.

"Kay saya ng buhay kapag busog.
oh! oh!

Ramdam nya ang pagbaba na galaw ngunit nakaramdam sya ng kaba ng kumurap ang ilaw sa loob ng elevator.

"Santa maria!"Sigaw  nya dahil sa gulat ng biglang umalog ang elevator.

Nagkarirahan ang mga daga sa dibdib nya ng hindi mabuksan ang pinto ng elevator.

hindi pweding mastock sya sa loob ng elevator, bukod sa ayaw nyang mamatay sa gutom ayaw nya rin sa dilim.

dali dali nyang kinapa sa bulsa nya ang kanyang telepono ngunit napapikit na lamang sa inis nga maalalang tanging ang wallet nya lang kanyang nadukot nng umalis sya sa opisina ni Damon at nasa loob ng kanyang bag ang telepono nya.

Nag uumpisa na syang kabahan, nakakabinging kabog ng kanyang dibdib ang tangi nyang naririnig. kasabay nito ang panginginig ng kanyang kamay nat ang patak ng malalamig na pawis sa kanyang noo.

"Tulong!" sigaw nya parang nauubusan ng sariling hangin.

dilim, tanging dilim lang ang nakikita nya sa loob ng elevator.

"tulong!" sigaw nyang ulit at sa pagkakatong ito ay pumiyok ang kanyang boses dahilan sa kakapusan ng hangin.

unti unti nyang naramdaman ang pagkahilo at paninikip ng kanyang dibdib.

"tulong......" tanging bulong na lamng ang kanyang nagawa dahil sa panghihina ng buo nyang sistema.

"Kasalanan mo'to Damon eh" inis nyang bulong habang lumuluha sa takot.

nanginginig at nanlalamig ang dalawa nyang kamay, napaupo sya ng hindi na makayanan ang panghihina at niyakap ang sarili sa malamig na sahig.

she gasp as she fell that her vision is about to black.

"Fuck you just open this fucking door or i cut off your fucking useless head." someone shouted.

ngumiti sya kahit sa isip nya naririnig nya parin ag sigaw at mura ng lalaking iyon.

"Damon....." bulong nya sa hangin.

makita nya ang umawang na liwanag sa harap nya at dumukwang ang isang bulto ng matipunong lalaki sa harap nya.

sa sobrang panghihina ay napapikit na sya sa kanyang mga mata.

ramdam nyang may gumalaw sa palagid nya at ang pagbuhat ng matitigas na bisig sa kanyang katawan.

"You are now safe my coffee. im sorry." he whispered and her vision went black.

"Shit! why am i saying this to her?" inis nyang tanong sa sarili pero nawala ang lahat ng inis na nararamdaman nya ng makita ang pawis na maanong mukha ng babaeng nahimatay mismo sa bisig nya.

"Sir dapat natin syang dalhin sa ospital." sambit ng security guard sa kanya.

nilingon nya ito na para bang ito na ang pinaka nakakairitang tao sa mundo.

"Alam ko, hindi ako kasing bobo mo" sambit nya at agad na lumakad palabas ng elevator.

habang papalabas sya sa lobby ng kanyang opisina ay naramdaman nya na para bang sya ang may kasalanan sa nangyare sa babae, kung bakit ito nahimatay sa elevator ng kanyang kompanya. na para bang minaltrato nya ito.

"Im sorry....." he whispered for the second time.

Maereinstylus