Κεφάλαιο 4ο

Έχει περάσει μια εβδομάδα, με τον Νίκο δεν έχουμε πει τίποτα. Πλέον στην παρέα είναι άλλη μια κοπέλα από την πρώτη. Της έχω πει ποιος μου αρέσει και τα λοιπά. Όχι πολλά. Απλά για να ξέρει τι συζητάμε στην παρέα. Την προειδοποιησα ότι αν κάνει κάτι με αυτόν θα την ξεμαλιασω. Να ήμαστε εξηγημενες. Είμαστε κάτω με τα κορίτσια αλλά η κοπέλα που σας έλεγα λείπει

"Σονια πάω λίγο στην τουαλέτα επιστρέφω " λέω στην Σονια γνεφει και φεύγω. Καθώς αννεβενα τα σκαλιά άκουσα φωνές πήγα πιο γρήγορα και το θέαμα που αντικρισα ήταν φρικτο.

Η κοπέλα που σας έλεγα να φιλιετε με τον Νίκο. Δεν το πιστεύω. Να πω πως δεν ήξερε πως είναι αυτός; Το ήξερε. Να πω ότι δεν την προειδοποιησα; το έκανα. Και αυτή? Τι έκανε? Με πρόδωσε. Εκείνη την ώρα ανέβαινε και η Σονια με τα παιδιά και μόλις είδαν το συμβάν και εμένα έμειναν.

"ηρέμησε Μαρία μου " Μου λέει η Σονια τότε βλέπω τον Νίκο να με κοιτάει και να χαμογελάει στραβά ενώ εγώ τον κοιτάω έτοιμη να Κλαψω. Αλλά μου φαίνεται πως η κοπέλα αντιστέκεται όσο μπορεί. Τελικά τον σπρώχνει από πάνω της και του φωνάζει

" πας καλά? Πόσο Μαλακας είσαι αγόρι μου? Σου έδωσα εγώ το δικαίωμα να το κάνεις αυτό? Ηλίθιε" λέει και τον χαστουκιζει από την μία χαίρομαι που δεν το ήθελε αυτή αλλά από την άλλη η καρδιά μου σπάει σε μικρά κομματάκια. Γιατί το ήθελε αυτός. Μα φυσικά και θα το ήθελε η κοπέλα είναι θεαρα. Τότε αυτός την έπιασε από τον λαιμό και την κόλλησε στον τοίχο.

"τι έκανες εκεί μωρή πουτανα" τηε φωνάζει

"Α... Αασ.. Άσε... Με" λέει με δυσκολία

Κανεις δεν κάνει τίποτα. Κάτι πρέπει να κάνω. Πάω αποφασισμένη κοντά. Κανείς δεν πειράζει τους φίλους μου. ΚΑΝΕΙΣ!!! Πάω εκεί και τον σπρώχνω με όλη μου την δύναμη. Πάλι καλά που είμαι δυνατη και μετακίνηθηκε 2 βήματα και αναγκαστικά την άφησε.

"άφησε την ήσυχη" γρυλιζω μέσα στην μούρη του.

"και ποια είσαι εσύ να μου πεις και τι θα κάνω? Πρέπει να το πληρώσει αυτό που έκανε η πουτανα" λέει φανερά εκνευρισμενος.

"πάνω από εμένα " του λέω αποφασισμένη και γελάει

" Οοο αυτό θα είναι ευκολο" λέει και πλησιάζει τότε του ρίχνω μια δυνατή μπουνιά στην μούρη του. Νευριαζει και ανταποδίδει την μπουνιά. Έπεσα στο έδαφος από την δύναμη που έβαλε και το χείλος μου σκιστηκε.

Η Σονια τρέχει σε εμένα αλλά της κάνω νόημα να σταματήσει Σηκώνομαι όρθια. Είμαι δυνατή. Κάνω πως πάω να του ρίξω μπουνιά αλλά πιάνει το χέρι μου. Κάνω και με το άλλο χέρι αλλά το σταματάει και αυτό με τον ίδιο τρόπο. Βρίσκω ευκαιρία και του ρίχνω γονατια στα πλευρά με αφήνει. Πιάνει τα πλευρά του από τον πόνο και σκυβει ελαφρώς τότε του ρίχνω μια πάρα πολύ δυνατή μπουνιά στην μούρη με αποτέλεσμα να πέσει κάτω.

"είπα θα την αφήσεις ήσυχη. Δεν θα ξανά πειράξεις καμία από της φίλες μου πότε ξανά. Και καμιά άλλη Μαλακα" του λέω και του ρίχνω κλωτσιά στην κοιλιά καθώς είναι πεσμένος κάτω
"το κατάλαβες ή θες να φας κι άλλες? " ρωτάω και του ρίχνω ακόμα δύο κλωτσιές στην κοιλιά.

Τότε καθηγητές κατέβηκαν κάτω.Να πάρει τους ειδοποίησε κάποιο από τα σπασικλακια. Τα καρφια. 2 καθηγήτριες που δεν γνωρίζω γιατί δεν τις έχω εγώ με πήγαν στον διευθυντή ενώ οι υπόλοιποι πήγαν να δουν τον πλέον χτυπημενο για τα καλά Νίκο.

(..)

"μα σας εξήγησα κύριε δημητρακοπουλε" είπα στον διευθυντή. Τον λένε Δημητρακοπουλο

"αυτό που είδα ήταν αρκετό για να αντίδρασω. Την είχε πιάσει από τον λαιμό. Εγώ του επιτέθηκα για να την αφήσει και με χτύπησε και εγώ ανταπεδωσα. Υπάρχουν και μάρτυρες " του λέω σαν προσπάθεια να μην μου αλλάξουν σχολείο γιατί αυτο θα γίνει. Μαλακια μου τον σαπισα στο ξύλο.

" τι απλά ανταποδωσες? Καταλαβαίνεις ότι το παιδί πήγε στο νοσοκομείο?" είπε εκνευρισμενος από την συμπεριφορά μου.

Τι είπε? Νοσοκομείο? Οχι ρε γαμωτο!

"ΤΙΙΙΙ??? " Είπα φωνάζοντας και βγήκα από το γραφείο τρέχοντας αγνοώντας της φωνες τους. Τα παιδιά άρχισαν να ρωτάνε αλλά εγώ τους αγνοούσα και έτρεξα έξω. Βγηκα και άρχισα να τρέχω προς το νοσοκομείο. Έφτασα μετά από 10 λεπτά και είδα τον καθηγητή της γυμναστικής εκεί.

" που είναι? Πως είναι? Συγνώμη δεν ήθελα, εγω παρασύρθηκα" είπα στα γρήγορα ενώ έκλεγα

"στο δωμάτιο είναι καλά είναι ευτυχώς απλά λυποθημησε. Αν θες να τον δεις πήγενε" Μου είπε εγνεψα και μπήκα μέσα. Είναι καλός αυτός ο καθηγητής. Α ρε Νίκο πως τα κάναμε έτσι.

Μπαίνω στο δωμάτιο και είναι ξυπνιος

"τι κάνεις εδώ? " με ρωτάει απαλά.

Χμμμ τα ηρεμηστικα έναν δουλειά βλέπω.

" Εμμ Εε... Εγώ.. Συγνώμη. Δεν ήθελα να φτάσουμε σε αυτό το σημείο"Λέω αδυναμα

"βαρας καλά πάντως για γκομενα" λέει και από την μία χαίρομαι και από την άλλη θέλω να του σπάσω κιαλο την μουρη. Άκουσε εκεί για γκομενα.

"εγώ φταίω που ήρθα να δω αν είσαι καλά" λέω και πάω να φύγω

"όχι δεν είμαι καλά, βλέπεις? " λέει πάει να σηκωθεί αλλά πέφτει κάτω.

" Τι ξερωκεφαλος θεε μου " λέω αγανακτησμενη και πάω κοντά του να τον βοηθήσω.

" είμαι και ξερωκεφαλος και Θεός ευχαριστώ" λέει με ψωνιστικο ύφος.

"και ψωναρα" συμπληρώνω εγώ

"βοηθαμε να σηκωθω τώρα όμως γιατί τα ηρεμηστικα με έκαναν αδύναμο. Α και οι κλωτσιές στα πλευρά που παραλίγο να μου τα σπάσεις πάλι καλά δεν με Χτυπησες πουθενά αλλού" λέει και γελάω.

"εκεί είχα σκοπό, αλλά έχε χάρη" του λέω

"Μμ επειδή θες να δεις και εσύ την γλυκα Ε? " λέει πονηρά και τον αφήνω να σωριαστει κάτω

" αου ο πανέμορφος και σεξι Κωλος μου " παράπονεθηκε ενώ ετριβε την περιοχή εκείνη.

" όταν λέω είσαι Ψώνιο "του λέω και γελάω.

Αφού τον βοήθησα να κάτσει στο κρεβάτι με τράβηξε κοντά του.

" άνετα Ανεβενα και μόνος μου αλλά ήθελα να το κάνεις εσύ. " Λέει αισθησιακα στο αυτί μου και μου γλυφει τον λοβο

"Γιατί? " λέω με τρεμαμενη ανάσα

" επειδή με έστειλες εδώ. Ξέρεις ότι απλά ήσουν τυχερή. Οπότε αν δεν θες να σε σπάσω στο ξύλο και αντί για εδω να βρεθείς 2 μέτρα κάτω από το χώμα θα κάνεις ότι σου ζητήσω. Χμμμ μέχρι το τέλος της χρονιάς" Μου λέει και μου κλείνει το μάτι.

Την γαμησα

'στην κυριολεξία κούκλα'

'Σκάσεεε'

"Εμμ "

" μην μιλάς" με διέκοψε

"λοιπόν θα μου κάνεις όλες τις εργασίες. Είναι η πρώτη σου δουλειά. Στα διαγωνισματα θα καθόμαστε μαζί για να αντιγράφω μιας και είσαι φυτό" είπε και έδειχνε να σκέφτεται.

"επίσης βλέπω ότι Άλλαξες τρόπο που συμπεριφερεσε και τα ρούχα σου. Έχεις γίνει φυτό, τούρμπο. Οπότε η δεύτερη δουλειά σου είναι να με ικανοποιείς σεξουαλικα. Για κάνε Α να δω κατι!"

Είπε και ασυναισθητα από αυτά που άκουσα το στόμα μου άνοιξε διαπλατα. Όντως το είπε αυτό?

"Χμμμ έχεις πολύ καλά ανοίγματα μπράβο φυτό"

Μου λέει και που κλείνει το στόμα. Αλλά ξανά ανοίγει μόνο του

"τστστσ πολύ βιάζεσαι και είναι νοσοκομείο εδώ άσε που είναι και ο Πουστης ο γυμναστής απέξω" λέει και γελάει πονηρά

Κλείνω απότομα το στόμα μου και τον κοιτάω με μίσος και αηδια πως μπόρεσε να το πει αυτό?

"Αντε φύγε τώρα θέλω να ξεκουραστω. Θα σε πάρω τηλέφωνο αν σε χρειαστώ" Μου είπε και μου έκλεισε το μάτι βγήκα έξω όσο πιο γρήγορα μπορούσα και άρχισα να τρέχω προς το σπίτι με δάκρυα.

Πως μπορεί να μου αρέσει ένα άτομο σαν αυτόν? Πως?

1192 λέξεις

Αίσχος αυτό το κεφάλαιο αλλά υγεία

Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top