Μια μαύρη lamborghini σταματάει έξω από το σπίτι μου. Και είμαι σίγουρη πως μάλλον έκαναν λάθος διεύθυνση. Αλλά όταν βλέπω τον Θανάση να κατεβαίνει από την θέση του οδηγού μπορώ να πω πως αν έπινα κάτι τωρα θα το είχα φτυσει.

ΠΌΣΑ ΛΕΦΤΆ ΠΑΊΖΕΙ ΝΑ ΈΧΕΙ ΑΥΤΌ ΤΟ ΠΑΙΔΊ ΓΙΑ ΝΑ ΈΧΕΙ ΤΈΤΟΙΟ ΑΜΆΞΙ???

Έπαθα εγκεφαλικό. Αυτό ήταν με χάνετε.

Έρχεται μπροστά μου αλλά εγώ τον κάνω στην άκρη για να απολαύσω το θέαμα. Την υπέροχη lamborghini. Αχ έλιωσα.

"Εμμ θα χαζεύεις για πολύ? Θα μου την ματιασεις" λέει και γελάει ρολαρω τα μάτια μου και τον κοιτάω

Φοράει ένα μαύρο τζιν συνδυασμενο από μια μαύρη κοντομανικη η οποία κολλάει πάνω του και κάνει εμφανές τους μυς και τους κοιλιακούς του.

Καλέεε με κοντομαμανικο Νοεμβριο μήνα? Θα κρυώσειιιιι

Αυτό λέω και εγώ Μάρω μουυ θα κρυώσειιι. Ξαφνικά κάνει πολύ ζέστη ή εγώ ζεστενομαι;

"Οκευ θα σε πάρω σηκωτη από εδώ. Σταμάτα τα θαυμάζεις τώρα θα ματιασεις εμένα" γέλασε ξανά

Ξεκολλησα το βλέμμα μου από πάνω του και προχώρησα προς το αμάξι. Ήρθε από πίσω μου και μου άνοιξε την πόρτα

"τι τζεντλεμαν" ειρωνευτικα

"πάντα" είπε και μου  έκλεισε το μάτι μπαίνοντας στο αμάξι.

"λοιπόν έχεις σκεφτεί να πάμε κάπου; γιατί έχω ένα ωραίο μέρος εγώ κατα νου" λέει και του χαμογελαω

"πάμε εκεί τότε. Εγώ δεν έχω θέμα" του απάντησα.

"ωραία" απάντησε και ξεκίνησε

Περιττό να πω πως δεν ήθελα να δω το κοντέρ. Μαλακες αυτός έτρεχε!!!

Και ήμαστε στον κεντρικό. Μας πάει εκτός πόλης?

Ιιιιιιιι Παναγία μου. Με πάει κάπου ερημικα για να με βιασει!!! Αααααα Σώστε με!!!!

Παρόλο τον εσωτερικό μου πανικό δείχνω αταραχη και ενθουσιασμενη

Πάντα καλή στο να κρύβεις πως αισθάνεσαι την δεδομένη στιγμή ή τι θα ήθελες.

Ναι Μάρω πάντα. Γιατί πάντα χρειάζεται.

Φτάσαμε σε ένα πάρκο. Και σταμάτησε το αυτοκίνητο.

"τι κάνουμε εδώ;" τον ρώτησα και μου χαμογελασε με Οοολα του τα δόντακια.

Κολγκειτ εσύ?

Σκάσε Μάρω

"αραζουμε για αρχή. Δεν θα μείνουμε μόνο εδώ. Απλά ξέρεις είναι νωρίς ακόμα τα μπαρ δεν έχουν ανοίξει και θα για να γνωριστούμε καλύτερα οπότε είναι ευκαιρία να καθησουμε να πιούμε τις μπύρες μας και να μιλήσουμε. Τι λες; και για μετά έχει στα 500 μέτρα ένα πολύ ωραίο μπαράκι. Έρχομαι συχνά θα σου αρέσει" μου λέει

"Αχα. Εντάξει. Ωραία μου ακούγεται η ιδέα" του λέω

Κατεβαίνει από το αμάξι το ίδιο κάνω και εγώ. Βγάζει τις μπύρες από το πορπαγκαζ και προχωράμε προς το πάρκο. Αφού κλειδώσει το αμάξι.

Αφήνουμε τις μπύρες και καθόμαστε στο χορτάρι. Πάει θα λερωθωωω Σκατουλες.

"λοιπόον. Εμ τι να πούμε? " λέω εγώ θέλοντας να ανοίξω συζήτηση

" σσς άκου " μου λέει αλλά το μόνο που ακούω είναι κάτι τριζονια

*τζιτζικια στο μπαγκραουντ που λέμε*

ΜΑΡΩ!!!

Καλα ντε σκάσω

" έχει ησυχία. Η ησυχία της φύσης είναι τόσο όμορφη" είπε έχοντας κλείσει τα μάτια του και χαμόγελουσε.

Ήταν κάπως γλυκούλης.

"ναι" είπα μαγεμενη από τα προηγούμενα λόγια του.

Άνοιξε τις 2 μπύρες και αρχίσαμε να πίνουμε

Λέγαμε για διάφορα θέματα. Όπως για τους αστερισμους, την φύση, το πως δημιουργήθηκε η μπύρα. Και πολλά άλλα.

(..)

Η ώρα είναι 11 σε λίγο θα ανοίξουν τα μπαράκια. Θα καθησουμε καμία ώρα ακόμα. Εχουμε πιει. Εμμμ δεν θυμάμαι *νευρικό γέλιο* πόσες μπύρες. Παιιιζει να έχω ήδη μεθυσει.

"πάω να φέρω και αλλες μπύρες από το αμάξι" είπε ο Θανάσης και σηκώθηκε "μείνε εδώ έρχομαι" είπε και έφυγε

Έμεινα να ακούω τον ήχο που κάνει το απαλό αεράκι κουνοντας τα φύλλα

"είχα καιρό να σε δω. Μαρία" άκουσα μια γνωστή δυστυχώς για εμένα φωνή και το αίμα μου πάγωσε

Τ...τι...θελει αυτός εδώ???

Άνοιξα απότομα τα μάτια μου και τον είδα να στέκεται μπροστά μου με αυτό το χαμόγελο ψυχακια που είχε πάντα.

"Γιω... Γιώργο? " είπα με τρεμαμενη ανάσα.

" με θυμάσαι? " λέει και γελάει

Δεν έκανα τίποτα απλά τον κοιτούσα μέσα στα γαλάζια ματιά του που θέλω τόσο να ξεχάσω.

Τον μισώ. Τον μισώ!!!

" Τόσο πολύ σου έλειψα μαρακι? " λέει και πάλι γελάει.

Ο τύπος είναι ψυχακιας! Τώρα βρήκε να φύγει ο Θανάσης? Γιατί? Έλα γρήγορα πίσω σε παρακαλώ δεν θα αντέξω για πολύ ακόμα. Θα καταρρεύσω.

" τι λες να ολοκληρώσουμε εδώ αυτό που δεν έγινε τότε? Ε? Θυμάσαι? " Μου είπε με εκείνο το πονηρό χαμόγελο που είχε και τότε

" ούτε που να το σκέφτεσαι. Εξαφανισου από μπροστά μου!!! " Του είπα όσο πιο ήρεμη μπορούσα να είμαι.. Όχι κρίση πανικού τώρα Μαρία. Συνελθε! Δεν είσαι το μικρό κοριτσάκι που ήσουν τότε για να τον φοβάσαι.

" Οο βγάλαμε γλώσσα τώρα? Τσ τσ τσ οι συνέπειες θα είναι Πολύυ κακές μωρό μου" είπε γλυφοντας για να υγρανει τα χείλη του

"Μην. ΜΕ. Λες. Έτσι! " του είπα κοφτα μέσα από τα δόντια μου και γέλασε

" πρόσεχε πως μου μιλάς μικρή γιατί δεν θα σου άντρας καθόλου η συνέχεια" είπε αυστηρά και το πρόσωπο του αγριεψε

"θα μιλάω όπως γουστάρω. Δεν σε φοβάμαι πλέον Γιώργο" του είπα και το τελευταίο η φωνή μου χαμηλωνε όσο το έλεγα

Οχι Μαρία. Κρατήσου. Μπορείς να τα καταφέρεις.

"εμένα μου φαίνεται το αντίθετο. Οο έλα τώρα Μαρία. Θυμάσαι? Τις παλιές καλές μέρες? Τότε που έκανες ότι σου έλεγα? Ήταν ωραία. Με υπακούσες χωρίς να αντιστέκεσαι. Και θα το κάνεις και τώρα. Γιατί είσαι μια άχρηστη. Τόσο αδύναμη. Που μπορώ να σε κάνω ότι θέλω" είπε και ένα δάκρυ κύλησε από τα μάτια μου στη θύμηση εκείνης της μέρας

"Κλαις μαρακι? Κλαίς? Έλα Και εσύ το ήθελες" είπε ειρωνικά

"ΟΧΙ ΜΑΛΑΚΑ ΔΕΝ ΤΟ ΉΘΕΛΑ. ΤΟ ΌΤΙ ΣΥΜΦΩΝΙΣΑ ΓΙΑΤΊ ΣΕ ΦΟΒΌΜΟΥΝ ΔΕ ΤΟ ΣΚΈΦΤΗΚΕΣ Ε? ΤΟ ΌΤΙ ΘΈΛΩ ΝΑ ΠΕΘΆΝΩ ΕΞΑΙΤΊΑΣ ΣΟΥ ΔΕΝ ΣΟΥ ΠΕΡΝΆΕΙ ΑΠΌ ΤΟ ΜΥΑΛΟ ΈΤΣΙ? ΤΙ ΛΈΩ ΔΕΝ ΕΧΕΙΣ ΜΥΑΛΟ. ΕΊΣΑΙ ΕΝΑΣ ΠΟΥΣΤΗΣ... " άρχισα να φωνάζω αλλά δεν πρόλαβα να τελειώσω την πρόταση μου ένα χαστούκι προσγειώθηκε στο πρόσωπο μου και με έκανε να πέσω κάτω.

" Αν. Το. Ξανά. Πεις. Θα. Σε. Σκοτώσω" γρυλησε μέσα από τα δόντια του

Και άρχισα να Κλαίω περισσότερο.

"τσ τσ τσ δεν ήσουν καλό κορίτσι μαζί μου. Εγώ θα περάσω πολύ καλά για εσένα δεν το ξέρω. Και ξέρεις πολύ καλά μωρό μου ότι δεν είμαι Πουστης. Το έχεις ζήσει από πρώτο χέρι" μου είπε πονηρά και αηδίασα.

"ΣΕ ΜΙΣΏ! ΜΑΚΆΡΙ ΝΑ ΠΕΘΑΝΕΙΣ! " Του φώναξα και τα χαρακτηριστικά του άγριεψαν κατά πολύ.

" σκάσε παλιό πουτανα. Ήρθα να πάρω αυτό που θέλω. Αυτό που δεν τελείωσα τότε. Πάντα ήσουν πουτανα, ακόμα είσαι. Νομίζεις δεν είδα τον γκομενο σου; αλλά του έχω έκπληξη μην αγχώνεσαι. Γιατί να έχει αργήσει άραγε Ε;" είπε και άρχισε να γελάει σαν ψυχοπαθης που είναι.

Ωχ όχι. Ο Θανάσης κινδυνεύει. Τον έχω ικανό για όλα τον Γιώργο.

"Μην. Τον. Πειράξεις! " του είπα ενώ σηκώθηκα όρθια

" γιατί τι θα μου κάνεις? " μου είπε ειρωνικά

" θα σε σκοτώσω. Με τα ιδια μου τα χέρια" του είπα με όσο μίσος είχα

"Ουου φοβήθηκα τώρα" είπε ειρωνικά και άρχισε να γελάει πάλι

"Σε μισώ! Σε μισώ για όλα όσα τράβηξα εξαιτίας σου! Σε μισώ που έχω μισησει τον εαυτό μου για χάρη σου. Σε μισώ που με κατέστρεψες. ΣΕ ΜΙΣΏ! " του φώναξα κλαιγοντας και τότε ακούστηκε.

Αυτός ο εκοφαντικος ήχος που μου τρύπησε τα αυτιά και άρχισαν να βουηζουν. Έκλεισα αντανάκλαστηκα τα μάτια μου ενώ εσκυψα και έπεσα στο πάτωμα καθώς έβγαλα ένα ουρλιαχτο φόβου....

Pov Θανάση (Όπααα)

Σηκώθηκα να πάω να φέρω μπύρες. Φτάνω στο αμάξι και βλέπω κάτι τύπους να ακουμπουν πάνω στα δέντρα. Τους κοιτάω καχυποπτα και άγρια και προχωράω προς το αμάξι όταν κάνω κίνηση να το ανοίξω κάποιος με έπιασε Κεφαλοκλειδωμα από τον λαιμό.

Μαλακας. Και ηλίθιος. Ξεφυγα αμέσως από το κράτημα του.

"περισσότερη δύναμη δεν έχεις? " του είπα σαρκαστικα και γέλασα καθώς του πήγα τα χέρια πίσω από την πλάτη και άρχισαν να φανερονοντε και άλλοι

" ένας, δύο, τρεις, τέσσερις, πέντε, έξι, επτά, οχτο" αρχίζω να τους μετράω

"Είστε και άλλοι? Φανερωθειτε ρε κότες" του φωνάζω και βγαίνουν περίπου άλλοι δέκα.

"20 εναντίον ενός? Δεν είναι δίκαιο" λέω και γελάω

"αλλά στην περίπτωση μας δεν είναι δίκαιο για εσάς. Παιδιά θέλετε να παίξετε ξύλο με εμένα. Σοβαρευτητε. Θα σας σκοτώσω στο ξύλο όλους. Είστε λίγοι" τους λέω και κοιτιουνται

"με μουγκους έμπλεξα ελπίζω να βογκατε καλά όταν σας γαμαω στο ξύλο γιατί μαρεσει να ακούω τους αλλιώς να Πονάνε" βγάζω ένα παράπονο

Ρίχνω μια μπουνιά στο στομάχι του τυπά που ειχα στα χέρια μου και έπεσε κάτω. Ούπς ήταν λογικό παραπάνω πιο δυνατή από ότι έπρεπε? Βγάζει αίμα από το στόμα.

"αλήθεια? Με μια μπουνιά? " είπα και γέλασα.

" έλα ο επόμενος? " είπα και τους κοίταξα που με είχαν περικλωσει

Πόσο ηλίθοι.

Έρχεται κάποιος για να με χτυπήσει από πίσω αλλά γυρίζω και του ρίχνω μπουνιά στην μούρη. Ρε Πουστη όλοι με μια μπουνιά πέφτουν? Τόσο άχρηστοι είναι?

Ο Γιώργος σίγουρα δουλεύει με άχρηστους. Αφού και αυτός άχρηστος είναι.

Πρέπει να είναι κάπου εδώ.

Από τις σκέψεις μου με απόσπα μια μπουνιά.

Αουτς. Αυτός που με χτύπησε δεν έχει καλή μοίρα καθώς τον ρίχνω κάτω και του χτυπάω την μούρη αρκετές φορές. Μέχρι να λοιποθημησει.

Έρχονται δύο από διαφορετικές κατευθύνσεις κατά πάνω μου. Καθώς χτυπάω τον ένα με χτυπάει ο άλλος.

Αουτς αυτό ήταν πλευρά!!

"Την γαμησες πουστη" του λέω και τον χτυπάω μια στο στομάχι δύο στο πρόσωπο και για τέλος άλλες 2 στο στομάχι. Μέχρι που έπεσε αναισθητος κάτω.

Και για την υπόλοιπη ώρα συνεχίστηκε το ξύλο. Εγώ δεν έφαγα και τόσο ξύλο όσο αυτοί βέβαια.

Οσπου ένας με χτύπησε στο κεφάλι με ένα ξύλο.

Εννοείται πως δεν έχασα τις αισθήσεις μου και πως ακόμα και αν ματωσε και τα έβλεπα λίγο θωλα ο μπασταρδος το πλήρωσε. Τώρα δεν ξέρω αν είναι τυχερός ή όχι όσο εγώ. Το κεφάλι του πάντως άνοιξε. Καλά όχι άνοιξε. Καταλαβαινετε αιμορραγει.

Ευχαστηθηκα ξύλο έχω να το λέω. Τους τις έριξα για τα καλά. Πήγα στο αμάξι και πήρα το 45αρη όπλο μου.

Η Μαρία κινδυνεύει. Αν εδώ ήταν η μισή ομάδα του Γιώργου είναι και αυτός εδώ.

Πήρα το κινητό μου και Καλεσα τον Αλεξ

Στο τηλέφωνο

Αλεξ :"τι θες ρε? "

Θανάσης:" έχουμε πρόβλημα. Είμαι στο δυτικό πάρκο. Με την Μαρία"

Αλεξ:"τι της έκανες Πουστη? Αν το μάθει ο Νίκος"

Θανάσης:"ξεκολλα!! Ήταν εδώ η μισή ομάδα του Γιώργου την άφησα για λόφο μόνη να πάω να φέρω μπύρες και μου επιτέθηκαν. Προχωράω προς εκεί που ήμασταν. Αν την έχει πειράξει θα τον σκοτώσω "

Αλεξ:" τι λες ρε Μαλακα? Σοβαρολογεις? "

Νίκος:" ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΦΗΣΕΣ ΜΌΝΗ? " ακούστηκε ένας Θυμωμένος Νίκος από την άλλη γραμμή

Θανάσης:" σκάσε σκάσε τι ξέρω μαλακια πάω προς τα εκεί. Στείλτε άτομα να μαζέψετε τότε άχρηστους που έσπασα στο ξύλο. Και κάποιον να θάψει το πτώμα. Θα σκοτώσω τον Γιώργο" είπα και το έκλεισα καθώς έφτασα

Τέλος κλήσης

Κρυφτηκα πίσω από ένα δέντρο.
Άκουσα την συζήτηση τους καθώς προσπαθούσα να σημάδεψω σωστά για να σκοτώσω τον Γιώργο ακαριαια χωρίς να με δει.

" σκάσε παλιό πουτανα. Ήρθα να πάρω αυτό που θέλω. Αυτό που δεν τελείωσα τότε. Πάντα ήσουν πουτανα, ακόμα είσαι. Νομίζεις δεν είδα τον γκομενο σου; αλλά του έχω έκπληξη μην αγχώνεσαι. Γιατί να έχει αργήσει άραγε Ε;" τον ακούω να λέει.

Φίλος δεν είμαι ο γκομενος της αλλά από το δικό μου όπλο θα πας έτσι και την πειράξεις! Πουστη

"Μην. Τον. Πειράξεις! " εναντιωθηκε Αυτή και σηκώθηκε όρθια.

Οχι ρε Μαρία όχι!! Δεν έχω καλό στόχο. Πρέπει να προσέχω πολύ. Δεν θέλω να την πετύχω. Σκατα

" γιατί τι θα μου κάνεις? " της είπε αυτός ειρωνικά

" θα σε σκοτώσω. Με τα ιδια μου τα χέρια" του απάντησε αυτή με πολύ μίσος και αγριαδα στην φωνή της

Ατσα το μαρακι

"Ουου φοβήθηκα τώρα" είπε ειρωνικά αυτός και άρχισε να γελάει

"Σε μισώ! Σε μισώ για όλα όσα τράβηξα εξαιτίας σου! Σε μισώ που έχω μισησει τον εαυτό μου για χάρη σου. Σε μισώ που με κατέστρεψες. ΣΕ ΜΙΣΏ! " του φώναξε η Μαρία κλαιγοντας

Και τότε δεν άντεξα άλλο να βλέπω αυτό σημαδεψα σωστά και πάτησα την σκανδαλι.

Ακούστηκε ο πυροβολησμος και Ευτυχώς Ο Γιώργος έπεσε νεκρός κάτω. Κατευθείαν κεφάλι πέτυχα ο άτιμος.

Η Μαρία έπεσε στο πάτωμα από τον φόβο της αφού έβγαλε πρώτα ένα ουρλιαχτο φόβου.

Τότε γύρισε το κεφάλι και με κοίταξε με τα υγρά γαλάζια ματια της. Γαμωτο έκλαιγε.

Κοιτούσα με μίσος το αψυχο σώμα του Γιώργου.

Pov Μαρίας

Αυτό... Ήταν... Πυροβολησμος??

Παναγία μου!

Άνοιξα τα μάτια μου για να δω τον Γιώργο πεσμένο, νεκρό μάλλον, κάτω.

Δεν.. Δεν το πιστεύω. Ποιος?

Γύρισα πίσω ενώ έκλαιγα για να αντικρυσω τον Θανάση να κρατάει ένα όπλο στα χέρια του και να κοιτάει τελείως ψυχρά προς το μέρος του Γιώργου.

Με πλησίασε

"είσαι καλά? " με ρώτησε και εγνεψα θετικά φοβισμένη

Τον παρατήρησα και ήταν χτυπημενος. Έτρεχε αίμα από το κεφάλι του ενώ είχε μελανιες στο πρόσωπο ίσως και σε άλλα σημεία του σώματος του.

Τον πείραξε. Τον πείραξε γαμωτο. Δεν ήθελα να γίνει κάτι τέτοιο.

Τον μισώ τον Γιώργο. Αλλά είναι νεκρός πια, δεν έχει σημασία.

Από της σκέψεις μου με βγάζει η φωνή του Θανάση..

" Μην φοβάσαι δεν θα σου κάνω κακό. Πρέπει να φύγουμε από εδώ. Τώρα. Έχω φωνάξει άτομα για αυτόν. Έρχονται. Πάμε" είπε και με τράβηξε από το χέρι αρχίσαμε να τρέχουμε προς το αμάξι μπήκαμε μέσα και με ένα απότομο πάτημα στο Γκάζι ξεκίνησε.

Ήμαστε στον κεντρικό και τρέχει πολύ. Τρέχει να ξεφύγει? Μόλις έκανε έναν φόνο. Είμαι στο αμάξι ενός δολοφόνου...

Κάτι ήξερε ο Νίκος να μου λέει να μείνω μακριά. Αλλά και πάλι αυτός που σκότωσε, ήταν ο Γιώργος. Κανένας δεν ξέρει για το είχε γίνει τότε με τον Γιώργο. Ούτε θα άφηνα να μάθουν.

"ξέρω. Την ιστορία σου με αυτόν" μου είπε και έμεινα κάγκελο

"π.. Πως; " ήταν το μόνο που κατάφερα να ρωτήσω

" εκτός ότι άκουσα τώρα τι λέγατε. Ο τύπος υπερηφανευοταν για όλα του τα 'κατορθώματα' δεν είσαι το μόνο του θύμα. Τελείωσε Μαρία. Δεν πρέπει να το σκέφτεσαι. Δεν πρέπει να μιλήσεις σε κανέναν για αυτό όμως. Σε κανέναν! " είπε και τόνισε το σε κανέναν στο τέλος.

Είμαι μάρτυρας σε μια δολοφονία...

" Δεν είμαι κακός Μαρία. Δεν θέλω να σε πειράξω. Αλλά έπρεπε. Έπρεπε να τον σκοτώσω. Έπρεπε να τελειώσει εδώ ότι έκανε" είπε και γύρισα να τον κοιτάξω ενώ αυτός κοιτούσε προσεκτικά τον δρόμο.

Αν πριν δεν ήθελα να δω το κοντέρ τώρα τι? Δεν έχω ιδέα με πόσο τρέχει.

Σίγουρα πολύ παραπάνω από πριν!

"θα σε αφήσω σπίτι σου. Θα είσαι καλά έτσι? " μου είπε και του έκανα νόημα πως δεν ξέρω

Ξεφυσηξε και συνέχισε τον δρόμο

Μετά από λίγη ώρα φτάσαμε έξω από το σπίτι μου

" Μαρία. Πρέπει να σε εμπιστευτω. Πως δεν θα μιλήσεις. Δεν θα πεις τίποτα και σε κανέναν. Αλλά επίσης θέλω να ξέρω πως θα είσαι καλά. Μην το σκέφτεσαι. Μπες κάνε ένα ζεστό μπάνιο να χαλαρώσεις. Ξέχασε το και κοιμησου σε παρακαλώ" μου είπε γλυκά

Πήρα μια βαθιά ανάσα

"θ.. Θα.. Προσπαθήσω" είπα αδυναμα

"Καληνύχτα. Και... Ευχαριστώ " του είπα διστακτικά το ευχαριστώ και βγήκα από το αμάξι.

" Καληνύχτα" τον άκουσα να λέει πριν κλείσω την πόρτα. Έφυγε γρήγορα κάνοντας πολύ θόρυβο από το απότομο Γκάζι.

Προχώρησα μέχρι το σπίτι, άνοιξα την πόρτα με τα κλειδιά και πήγα στο δωμάτιο μου.

Η ζωή μου έχει πάρει άλλη τροπή. Αρχίζω να φοβάμαι για το τι θα γίνει στην συνέχεια.

Που έχω μπλέξει?

2478 λέξεις

Γουελ.... Δεν έχω κάτι να πω