This is dedicated to Bea, who just perfectly finished her successful Two Faced story. I'm so proud of you dsaeng. Hugs and kisses! :*
---------------------------------------------------------------------------------------------
Chapter 31: His Name

Chanyeol

Nasapo ni Baekhyun ang mukha nya at sunod sunod ng napahikbi. "Nagmumuka na akong desperado dito. Gusto ko lang naman bumalik tayo sa dati, Chanyeol. And it hurts like hell, knowing that you look at me like I'm a fcking prostitute!"

I stared at him...

"Pinagbigyan ko lang ang asawa mo. Hindi naman mangyayari yun kung di sya nagbibigay ng motibo. Hindi ko na kasalanan. Lalaki lang ako, napasubo na." Naalala ko agad yung sinabi ni hyung. Hindi ko na naman mapigilan ang galit ko.

Irritatingly, I opened the drawer, putting my wallet back. "Matulog na tayo, Baekhyun. Kung ayaw mo matulog edi wag." sabi ko pero hinampas hampas nya lang ang dibdib ko. Pinigilan ko sya, holding both of his arm firmly. "Fck! Stop it! Now!" I shouted with so much anger. He laid down as if all of his strength was all drained. I quickly stood up.

Tatalikod na sana ako pero hinawakan nya agad ang braso ko't pinaharap sa kanya. He slapped me hard on the face. "Gago ka! I want to get mad at you, hit you and slap you but I just can't bring myself to hate you that much." he paused and bit his lips. "Kasi mas mahal kita.. Kahit ang hirap hirap na, iniintindi kita. I'm still hoping that one day, mas mangibabaw na yung nararamdaman mo para sa akin kesa sa pride mo.. kesa sa galit mo.. Is that how weak your love for me?" Di ako sumagot.

I don't know..

Hindi ko alam kung mahal ko pa sya o dahil kay Kyungsoo o dahil natatakpan lang ito ng galit ko. All I know is that, I gave all my love to him and he fcking did that to me. Sobrang sinamba ko si Baekhyun and after seeing it, I don't know.... I just can't bare to look at him.

"Gago ka." he said with a sob.

"You made me." I murmured. That was all I told him before going out of the room with a loud bang. Hindi ko sya tinabihan nang gabi na yun. The next morning, hindi ko din sya naabutan sa hapagkainan. Si Jesper lang ang naabutan ko at ang makahulugang tingin sa akin ni Nanny Titey na hindi ko na pinansin.

"Appa, uuwi ka po maaga?"

I brushed his hair up, "I'll try."

I noticed he's looking at the door probably waiting for Baekhyun. "Appa, ginising mo po ba si Eomma? Hindi po sya kakain? Si Jesper po alala kay Eomma eh. Lagi po si Eomma iyak.. Huwag mo na po sya away please? Magchacha nalang po ulit kayo."

"Wag mo ng hanapin lagi si Eomma mo. Sanayin mo na ang sarili mo. Wag kang iiyak, lagi kong sinasabi sayo yan di ba?" Jesper pouted his lips with his eyes looking so confused. Ginulo ko ang buhok nya. "Oh kumain ka na," Napatingin ako kay Nanny Titey na nakatayo sa gilid. "Sumabay ka na sa amin, nay. 'Wag na kayong magalala."

"Ayusin nyo ang problema anak."

Napabuntong hininga nalang ako dahil sa sinabi nya. Pagkatapos nun, pumasok na agad ako sa hospital. Ang dami kong mga hinabol at inayos. Napasandal ako dun sa pinto. I don't really want to be the head of this hospital. Hindi ko pinangarap noon na magkaroon ng higit pa sa meron ako dahil nandyan si Baekhyun but now is different.

I stared at the papers stacked untouched on my desk with a heavy sigh, shifting my gaze to the door when two people came in to my office. Si Chairman Park at kasama si Nana. "Good you're back son. Nawawala ka ata ngayon buwan buwan? Paano ka pa nyan papanigan ng ibang board? Hindi porket ibibigay ko sayo lahat ng shares ko, wala ka ng balak magseryoso. Don't you dare disappoint me, Chanyeol!" I only nodded.

"Chanyeol is still doing good, Chairman. He's reliable in any operations. 'Wag po kayong magalala, Chanyeol is doing his best. Hindi ba, Chanyeol?" sabad ni Nana.

"Why are pushing me, Appa..? Ayaw nyo pong si Hyung ang humawak ng ospital? I'm sorry for asking this, it's just that he, is the older son." seryosong tanong ko pa.

"Wala ng maraming tanong. Aalis na ako. Nana, ikaw na ang bahala sa kanya. Kung ikaw nalang sana ang naging asawa nya. I don't need to worry about anything else." Nagkatinginan kami ni Nana dahil sa sinabi ni Appa bago ito umalis. Appa is against us; Baekhyun and I, because he wants a doctor who could be my wife, who'll guide me too, who also have the same interest in the field.

"Woah, the pressure." Nana murmured. I rested my back on the shivel chair as I keep on massaging my temples. "Sino ba kasing kinakabusy-han mo dun huh?" she leaned forward with her arm on my shoulder. "Ang alam ko... Namhyun is spending time with the other boards playing golf." pagbabalita nya pa pero.. hinawi ko lang ang kamay nya.

"Let him be." I said.

Nana sighed, trailing her slendered fingers from my neck down to my chest. "Hindi ko pa rin makalimutan yun, Chanyeol." she murmured. Her fingers stopped to my belt and she smirked naughtily. "How could I? When you're that good." Hinawi ko lang ang kamay nya at tumayo na ako. Kinuha ko yung bag ko tsaka tinapunan sya ng tingin.

"That will be the first and last, Nana. I thought, you're not that clingy?" I said before going out. Umuwi na ako sa bahay pagkatapos nun, naabutan ko si Jesper na nakatingalang nagaabang lang sa labas ng master bedroom. Nang makita nya ako ay nagmamadaling tumakbo na sya papalapit.

"Appa, Appa, si Eomma!"

"Anong nangyare?" tanong ko.

"Hindi pa po sya lumalabas ng kwarto! Appa, appa, baka gutom na po sya." he grumbled, pulling at my shirt. Kinatok ko ang pinto pero walang sumasagot sa loob. Pumasok ako sa mini office at kinuha ang spare key. Pagpasok ko, wala sya sa kama. Binuksan ko ang pinto at nakita ko syang nasa bathtub habang patuloy sa pagtulo yung tubig at puno pa ng alak ang banyo tsaka ilang bottle ng gamot na bukas na.

Balak nya ba magpaoverdose?

Inalis ko agad si Baekhyun na onti-onti ng lumulubog ang ulo sa bathtub. "Eomma," Jesper called, sobbing, holding his pillow.

"Jesper! Pumasok ka sa kwarto mo!" Sinarado ko ang gripo bago ko sinuri si Baekhyun. I checked his pulse and then airways. Kung ininom nya lahat ng alak, alcohol poisoning ang aabutin nya nun.

His breathing is so slow. Fck.
---------------------------------------------------------------------------------------------
Baekhyun

Nagising ako na puro puti ang nakikita ko. Napatingin ako sa gilid at nakaupo doon si Chanyeol habang sapo sapo ang muka nya. Naramdaman nya ang paggalaw ko at kaya napatayo sya. "Gising ka na pala." aniya.

"Ano nangyari?" tanong ko.

"Baliw ka ba?!! Hindi mo man lang ba naisip si Jesper? He saw you! Ano ang pumasok sa isip mo at gusto mo pang magsuicide?!" Hinayaan ko nalang sya magsalita. Wala naman akong planong magsuicide, hindi ko lang napigilan kasing uminom sa sobrang depression ko. Gustong gusto ko din laklakin yung mga nireseta sa aking gamot for my unbearable depression.

"Kapag ininom ko ba lahat ng reseta sa akin, mawawala ang depression ko?" I asked him but I just heard him groaned in angry or I don't know. "I want to go home. Inaantay ako ni Jesper." Wala sa sariling sabi ko at bumangon. Gusto ko tanggalin yung dextrose pero pinigilan nya lang ako. Hinawi ko ang kamay nya. "Uuwi na ako sabi eh!"

"Ano ba, Baekhyun?!" sigaw nya.

"Uuwi na ako! Uuwi na ako! Gusto ko ng umuwi!" sigaw ko at sinapo ang mukha ko. Narinig ko nalang ang buntong hininga nya at lumabas ng kwarto. May kinausap siguro sya at pagbalik nya ay pinagpalit nya na ako ng damit bago kami umalis pauwi sa bahay na wala pa rin kaming imikan sa loob ng kotse.

Humiga agad ako sa kama nang makarating sa bahay pero napalingon ako sa pinto nang may pumasok at marinig ko ang maliliit ding hikbi ni Jesper. Napabangon ako at sumampa sya sa kama. "Eomma.. okay lang po kayo? May masakit po ba sa inyo?" Umiling lang ako at pinunasan ko ang luha sa pisngi nya.

"I'm sorry, Jesper. I'm sorry. I'm so sorry son," Hindi ko na naman napigilan ang luha ko at niyakap sya. I hate myself for that, for being weak. Jesper needs me. Hindi dapat ako nagpapatalo sa depression ko kasi sya yung naapektuhan dahil kami laging magkasama kapag wala si Chanyeol dito sa bahay namin.

Napatingin ako sa pinto at nakatayo dun si Chanyeol. "Tabi ako sayo eomma, para po gagaling na kayo." sabi nya at humiga dun. Niyakap pa nya ako at tinapik tapik ko yung likod nya. Umalis din si Chanyeol sa pintuan. Sa sobrang pagod ko, nakatulog nalang ako.

Jesper is my only strength.

Losing him would be unbearable.

"Baekhyun," Nagising ako sa mahinang tawag na yun ni Chanyeol. "You need to eat." sabi nya at nilapag ang pagkain sa coffee table sa kwarto. Hindi ako sumagot. Wala na rin si Jesper sa tabi ko. "Nasan si Jesper?" tanong ko. Naiisip ko lang lately, ang possibility na mahiwalay sa akin si Jesper. Sa nangyayari sa amin ni Chanyeol ngayon, baka magfile sya ng annulment. No, I want this family to be whole.

"Nagmemeryenda sa baba."

Umupo sya sa kama, In his eyes, I could see he's worried. Yun nalang ang gusto kong paniwalaan. "Chan, can I hug you?" Hindi ko na sya inantay sumagot at niyakap ko na sya at isinandal ang ulo ko sa lap nya. "Totoo ba, Chan.. na may binabalik balikan ka sa Sixty Nine? Sino sya?" diretsong tanong ko.

I waited for him to answer but no. I felt his hand on my head... brushing my hair above my neck. "If only you weren't such a bitch, Baekhyun." he murmured against my ear.

"A bitch. A BITCH who's still madly and deeply inlove with you, Chanyeol. Kahit sobrang sakit na.. Hindi mo na ba ako mahal?" Lalayo sana sya pero hinigpitan ko ang yakap ko sa kanya. "No, huwag mo ng sagutin.. Just tell me who's that person?"

Matagal bago sya nakasagot..

"Do Kyungsoo." he muttered.

Naibalik ako sa realidad sa pagyuko ni Jongin at sinulyapan ulit ang litrato ni William, he's son who died in a car accident a few months ago. Inabot ko sa kanya yung plane ticket na binook ko. "Here, take this. I think what you need now is a long vacation." I told him with a hidden agenda. I found out he's Kyungsoo's ex-husband because of hyung, his psychiatrist.

Go there and get your wife; Kyungsoo back. Guluhin mo sila at pabalikin ang asawa ko, I mentally said. I clenched my fist. Dahil mas anak nya pa ang batang yun kesa sa anak ko!

Jesper is waiting for him.. crying and there he is, carrying that bitch son! How dare he! Lumabas ako sa kwarto ni Jongin at sinilip ang ilang papeles sa bag ko. Chanyeol wants me to sign this. Yes, our annulment papers.

Should I just sign it?
---------------------------------------------------------------------------------------------
Tadah~ present time na next chapter!:")