Chapter 28: Sixty Nine Town

"Aalis ka na?" Nana asked.

Hindi ako sumagot at nagpatuloy lang sa pagsusuot ng medyas ko. Naramdaman ko ang kamay nyang pumulupot sa akin pero tinanggal ko din agad. Tumayo na ako para kunin ang coat ko. I took a short glanced at her with only this white blanket covering her body. "I gotta go. Don't get me wrong. What we did means nothing." I told her.

Tumawa sya. "I know. Don't worry, hindi ako clingy na babae, Dr. Park. Wag kang magalala, this will remain between us. I will still help you. Just tell me what you want." sabi nya at inunan ang braso nya. I took a deep breath. Nana can be a big help and yet somehow, I don't trust her. Maybe, magagamit ko sya. Hindi ko lang sasabihin ang lahat sa kanya. I know, si Namhyun ang gusto ng board members. They're taking his side and yet Dad is always rooting for me. I sometimes wonder why, anak ako sa labas?

"See you in the hospital then." Pagkasabi ko nun, lumabas na agad ako. Inabot ako ng isang oras na byahe mula sa condo ni Nana. Magaalas-sais na ng umaga ng makarating ako sa bahay. Pagbukas ko ng pinto, nakita ko si Baekhyun na mahimbing na natutulog sa couch. Nagising sya nang isara ko ang pinto.

"Chan, bakit ngayon ka lang?"

"Hindi ka pa ba sanay?! Madalas umaga na ako umuuwi hindi ba? Anong trip mo nyan at dyan ka natulog?" tanong ko kaya agad syang lumapit sa akin. He grabbed my coat, pretending to be a good wife. "Pagod ako. Matutulog ako kaya wag na wag mo akong iistorbohin, Baekhyun." I told him.

"O..okay." Umakyat na ako sa kwarto at sumunod lang sya sa akin. "Chan, anong gusto mo kainin paggising mo? Ako na magluluto. Gusto mo ba yung paborito mo?" Tinignan ko muna sya sandali bago kumuha ng damit sa kabinet. Hindi pa rin ako sumasagot. "Chan, kausapin mo ako. Ayusin naman natin to. Wag ka namang ganito. Humihingi na ako ng tawad kahit wala naman akong kasalanan." he added.

"Pwede ba, Baekhyun?! Wag ka munang magsalita kasi nababadtrip ako!" Tumaas ang boses ko kaya napaatras sya. "Paliguin at patulugin mo muna ako, okay?! Pwede ba yun?!" Hindi na sya nagsalita. Bubuksan ko na sana ang pinto sa banyo nang marinig ko ang hikbi nya. Nilingon ko ulit sya and I saw him holding a condom he pulled out of my coat. Fck. Lumapit ako at binawi ko yun.

"Ba..bakit meron nyan sa coat mo? Saan ka ba talaga galing kagabi?" Binuksan ko ang drawer at pinasok dun ang natira kong condom kagabi. Lumapit sya sa akin at pilit binubuksan ang shirt ko. I tried to stop him but then, nasira ang butones. He examined my neck and punched my chest seeing all of those hickeys. "Sino kasama mo?! Si Nana ba? Chanyeol, sagutin mo ako!" he asked.

"Oo! Si Nana! I fcked her last night! Ano pang gusto mo marinig?" Lumapit ako at sinandal sya sa pader. "Gaano nagtagal?! How many times I made her cum?! How much I enjoyed it?" Lumakas pa lalo ang iyak nya sa mga sinabi ko. "Gusto mo ako sampalin? Nagagalit ka? Bakit?! Anong karapatan mong magalit? Ha?!" sabi ko.

"I did nothing wrong!"

"Nothing wrong my ass! Tigilan mo ako, Baekhyun!" Tinalikuran ko na sya at agad pumasok sa banyo. Hindi ko mapigilan ang galit ko. I loved him too much, too much na halos hindi ko magawang ibangon ang sarili ko after everything I witnessed. I saw it with my own. Why tryna make a fool out of me by making such stories? Wala akong alam? Fck! Tama ako, umpisa palang sa gamot na yun! I can't believe he did this to me. I gave him my all. I fcking gave him everything then, this?!

Bumigay sya sa kapatid ko?! Fck.

Paglabas ko ng banyo, wala na sya. Humiga ako sa kama at natulog. Nang magising ako, magaalas-dose na ng tanghali. Pagbaba ko'y naabutan ko si Jesper sa sala at napalingon ako sa kusina nang marinig ko ang sigaw ni Baekhyun. Sinilip ko sya dun at nakita kong sinusuri nya ang braso nyang napaso siguro sa kawali. "Chanyeol," Napatingin sya agad sa akin. Yung mata nya, namamaga. "Okay lang ako. Sumagi lang kasi ang braso ko dito sa kawali." sabi nya at hinipan pa ito.

"Hindi ko tinatanong kung okay ka. Alam kong katangahan mo lang yan." sagot ko at lumakad na papalapit sa ref para kumuha ng tubig. "Aalis nga pala ako ng ilang araw o linggo. Makalayo lang ako dito sandali at para di ko makita ang pagmumukha mo."

"Ha? Si..sino kasama mo?"

"Ako lang." tipid na sagot ko.

Hinawakan nya ang braso ko. "Ikaw nga lang ba talaga? O kasama mo si Nana?" Imbes na sagutin sya, hinawi ko lang ang kamay nya at muntik na syang maout of balance. "Please, don't do this! Hindi ko alam kung ano pang dapat kong gawin para ipasok dyan sa kukute mo na wala akong ginawang masama, Chan! I'm not cheating on you! He set me up! Hindi mo ba kilala ang kapatid mo?!!" he shouted.

"Stop with the excuses."

"Fck! Ang hirap magkipagusap sa taong sarado ang utak!" Pumamewang sya tsaka napasabunot sa buhok nya. "Mabuti pa nga siguro at umalis ka. Baka sakaling maisip mong maniwala sa akin." he said, calmly.

"Eomma? Appa?" Napahinto kami.

Napalingon kami at nakitang umiiyak na naman si Jesper. Nilapitan ko sya at agad binuhat. "Wag ka na umiyak anak. May pinaguusapan lang kami ni Eomma mo. Tigilan mo na yan, Baekhyun at kumain na tayo." sabi ko at lumabas na ng kusina.

"Bakit umiiyak si eomma, Appa?"

"Napaso lang sya." Nilingon ko si Baekhyun habang umiiyak at sapo sapo ang mukha nya.
----------------------------------------------------------------------------------------------
Sixty Nine Town

Napatingin ako sa singsing ko at hinubad ito. Puwesto ako sa labas at tinanaw ang dagat. I feel like the heaviness in my chest is already gone just by watching the sun rises. "Sweets can relieve stress." Napalingon ako sa taong nagsalita. His rounded eyes suddenly caught my attention. Napangiti ako at kinuha yung inabot nyang cupcakes na nakabalot naman sa plastic. Isang piraso pero malaki naman.

"Is that so? Then, I need a dozen." sabi ko at natawa sya. Napansin ko ang heart shaped nyang ngiti. "Maraming salamat." I added.

"Hihihi. Hindi yan libre, 35 pesos yan. Sa loob ka nalang magbayad." Umalis na sya ng sabihin yun. Napangiti tuloy ako sa sarili ko. Tatayo na sana ako nang magring phone ko. Si Baekhyun. Pinatay ko yun at pinasok ulit sa bulsa ko. Nagrent ako ng isang yacht at naglayag. Nagmountain trekking pa ako. And almost two weeks after, bumalik ako sa kinain ko at nakita ko yung nagbigay sa akin ng cupcakes at mukhang problema din sya?

"Sweets can relieve stress." Napatingala sya, "Mukhang ang lalim ng iniisip mo? Your boyfriend cheated on you, I guess?" Nanlaki ang mata nya, "I'm right? Hahah. Lumaki mata mo. Well, I know how you feel." Napatingin ako sa malawak na dagat. "I got cheated too. Hindi ko matanggap eh. Bakit ganun ano? Hindi ba makontento?"

"Ah, kaya ka ba nandito?"

"For vacation, yeah? Ikaw ba nagbebake nung cupcakes?" he nodded, "Masarap ah. Maybe you can help me tour this place if that's okay with you and -- in return, I'll help you with your deliveries?" Ngumiti ako ng malapad pero parang natatakot ata sya..? "You don't really have to worry." I pulled my wallet and show him my ID. "I'm Park Chanyeol. I save people's lives, not to harm them." I added and then he smiled.

"I-I'm Do Kyungsoo."

"Nice to meet you, Kyungsoo." Inilahad ko ang kamay ko na inabot nya din. "Btw, 35 pesos yan. Sa loob ka na magbayad." sabi ko at natawa sya tsaka tumayo. "Thank you nga pala sa cupcakes, nakalimutan ko ang problema ko sa sarap nun. It tastes good."

"Wala yun. Sigurado kang tutulungan mo ako sa deliveries? Nilagnat kasi ang anak ko kaya hindi ako makapagdeliver. Hindi ko naman pwedeng iaasa sa kaibigan ko." Napatitig ako sa kanya. He still looks young to have a kid? I know it, I'm older than him.

"Anak? Oh then, I'm willing to help you. I can drop by to your house." Tumango sya at napangiti ako. "Pauwi ka na ba? Let me drive you? Para alam ko kung paano ako pupunta bukas." Pansin ko ang hesitation pero inabot ko ang ID ko sa kanya. "Pwede mo ng sabihin sa pulis na kapag merong nangyari sayo, si Chanyeol hanapin nila"

"Sige na nga." sabi nya. Sya na ang nagturo ng daan hanggang sa nakarating na kami sa bahay nya. "Ito na, natandaan mo? Pasok ka muna." aya nya at pumasok na kami sa loob. Simple pero maayos ang bahay nya.

"Kyungsoo, you're back! Napadede ko na si Asher sa suso ko." Nabilaukan tuloy ako sa sinabi nya. "Ey, mey keseme ke? Beket de me senebe? Nakapaghanda sana ako. Hello koya, I'm Lu Han mula sa bayan ng Tinitian. Kyungsoo. Meleke. Magaling ka talaga pumili. Meleke." Napatakip ako sa ano ko. "Malaki ang tenga mo." he added.

"Haha? Onga. Malaki nga."

"Haha. Oo malaki talaga."

Sumulyap ulit sya sa ano ko. Taena.

"Magtigil ka nga, Luhan!"

"Ito ba tatay ng anak mo?" I asked.

"Oo, ako tatay! Manly ako!"

Sinabunutan sya ni Kyungsoo.

"Appa.. Appa.." Napalingon kami.

"Yes, bebe boy?" sabi ni Luhan pero sa akin lumapit ang anak ni Kyungsoo na sa tansya ko nasa isa't kalahati palang. "Ganun bebe boy? Pagkatapos kitang pasusuin kanina lang?" Binatukan sya ni Kyungsoo. Natawa tuloy ako sa kanilang dalawa at binuhat ang anak ni Kyungsoo. "Asher pangalan nya at nangangailangan sya ng tatay!" he added.

"Pwede ba, Luhan? Manahimik!"

"He's cute." Napatitig ako sa kanya.

Naalala ko si Jesper sa kanya.

"Dito ka na magtanghalian. Sandali at magluluto ako." sabi ni Kyungsoo tsaka pumasok sa kusina. Nilaro ko nalang din tuloy si Asher. Napalingon ako at ang laki kasi ng ngiti sa akin ni Luhan. Para iwasan sya, pumasok ako sa kusina. "Tinatakot ka ba ni Luhan sa derp face nya? Hahah. Ay nako, ganyan lang talaga yan." Kyungsoo said while preparing the ingredients. "Ano nga pala nangyari? You got cheated too?"

"Yeah? I saw him with my brother in his bed wearing nothing." sagot ko't sumandal sa counter. "I can't forget about it." aniya.

"You let him explained?"

"Yes, his excuses." I said.

"Excuses? Paano kung totoo ang sinasabi nya? Baka nadadala ka lang sa galit mo? I mean, pinangungunahan ka ng emosyon mo kesa sa intindihin ang sitwasyon. You love him too much to the point na baka nabubulagan ka lang sa sakit? Magkaiba ang sitwasyon natin. Ako kasi, hinayaan ko syang lokohin ako ng harap harapan. Nagparaya ako para sumaya sya." aniya.

"Still, we're both hurt."

Napangiti sya. "Sakit ano?"

"Sobra. Are you married?" I asked.

"No. Ikaw ba, Chanyeol?"
.
.
.
"No. I'm not married." I lied.