xxvi
Chapter 26: Beast
Hahabulin ko sana sya pero naalala kong wala pala akong damit. Halos nanghihina ang tuhod ko pabalik sa kwarto para kunin ang mga damit ko. Galit si Chanyeol. Ito na yung kinakatakot kong mangyari. Tangina. He's doubting me na nga tapos ganito pang nakita nya. Naabutan kong gising na din si Namhyun, messy ang buhok. Did we really actually do that?! Wala akong matandaan? Huling naaalala ko lang, napahiga lang ako and then everything went black. Ano ba?!!
Kung nasa ulirat ako, hindi ko to gagawin ano! "Namhyun, anong nangyari?! Bakit wala akong suot?" Isang ngisi ang nakita kong lumitaw sa mukha nya. He's wearing some boxers now but still shirtless. "Wala akong maalala!" Pinakiramdaman ko ang sarili ko but I don't feel like I just had sex?! He drugged me?!! "Namhyun please, tell me. Wala di ba?! Wala tayong ginawa?!" halos mangiyak ngiyak na sabi ko. The fck.
"I drugged you and then this," Anong this pitingini? Dinampot ko ang mga damit ko sa sahig habang mahigpit na nakahawak pa sa kumot na nakatakip sa akin. "Hindi mo sya maaalala because you are unconscious. I banged you while you're asleep. Akalain mong tulog ka pero umuungol ka?" aniya at tumawa. "Enjoy na enjoy ka kahit tulog ka. Don't worry, I used some protection. I don't want to have a kid with you. I want to screw you and my fcking brother. Kesa nakikipagusap ka sa akin, bakit hindi mo sya habulin? Sorry nalang kung hindi ka na nya papasukin sa bahay nyo." he said.
Pinaikot ko ang paningin ko. Wala akong nakitang gamit na condoms but may mga nagkalat dun sa bedside table. Tinapon nya na ba yung mga gamit na? Nanggigigil ako lalo. Mapapatay ko tong hayop na to. How dare he! Pinagsamantalahan ba nya ako?!
"Sinungaling! I don't feel like it!"
"Bakit berjen ka ba? Hahah! Paniwalaan mo kung anong gusto mong paniwalaan." sabi nya at lumapit sa akin. "If you want to try it, now that you're awake, pwede din? Wala ng foreplay. Nakabawi na ako dahil nakatulog ako ng konti." Nanggigil ako sa mga sinasabi nya. Putangina nitong gago na to. Akala ko pa naman mabait sya pero hindi pala, sinadya nya lang magbait baitan dahil may balak syang gawin! Sinirain ang family namin! "Mas enjoy siguro kasi gising ka? I bet my brother likes it because his wife is such a moaner." Naitikom ko ang kamao ko.
"Fck you! Gago ka!" sigaw ko.
He grinned, "I can't forget the look on your face with your lips parted. You seem to be enjoying it while I'm on top of you," aniya. Hindi ko na alam anong paniniwalan ko. Ang sinasabi nya ba o ang gusto kong paniwalaan because honestly, hindi ko na alam kung ano ang totoo sa lahat ng sinasabi nya. "So okay lang ba si Jesper? I'm sorry, hindi ko kasi alam na may severe allegry pala ang anak mo. I hope he's doing good. My bad." aniya.
Muntik ng mapahamak si Jesper!
"Hayop ka! Ano bang gusto mo?!
"Anong gusto ko? Paano pag sinabi kong gusto kong mamatay ka, anong gagawin mo?" Bigla akong kinakabahan. Triple ang tibok ng puso ko. "Chanyeol will probably be sad pero atleast, baka mapatawad ka na nya. Makitid ang utak ng kapatid ko."
"Pero mas masahol ka pa."
Ngumisi sya ng nakakaloko. "Hindi ba yun din ang iniisip mo? Dahil sa kidnapan na nangyari, lahat ng tao pare-pareho para sa kanya. They only want one thing from him. He met Aya but then, she only used him for their business because Aya really wants me. Bakit si Chanyeol? Because he is our father's favorite. Why? Dahil yung nanay ng ulol na yun, first love ni Appa. Appa is always rooting for him, molding him and expecting a lot from him when I already gave him 'everything' he wants."
"Pero naninira ka ng pamilya!" I said.
"Her mom ruined my family too!"
"Hindi yun sapat na rason!"
"I don't ask for your opinions, Baekhyun. Kukunin ko lahat, leaving him nothing." he said. "Sya na pala magtatapon lahat. I bet, you. Dadamputin kita not sure kung hanggang kelan kita mapagtyatyagaan." Alam mo yung pigil na pigil ka na sa galit?! Parang sasabog na ako sa galit! Lalapitan ko na sana sya at nang magamit ko naman ang nalalaman ko sa martial arts. Matagal ko ng hindi nagagamit to pero napahinto ako dahil narinig ko ang malalim na boses ni Chanyeol.
"Makikipagheart to heart talk ka pa ba sa kanya ha?! Byun Baekhyun?!" Lumapit sya sa akin bago nya muna pinaulanan ng suntok sa mukha si Namhyun. Sinuntok suntok nya ito habang nakahiga sa sahig. Kinabahan ako nang makita ang dugo sa labi nito pero isang ngisi lang ang sumilay sa mukha nito. Inawat ko si Chanyeol at baka kung ano pa mangyari eh. Kinuha nya ang bag ko at hinawakan ang braso ko. "Halika na!" galit na sigaw nya pa.
"Teka, Chanyeol. Wala akong suot. Kumot lang ito. Nakakahiya sa lobby." Naiiyak na sabi ko, "Chanyeol, please. Chanyeol!" But no matter what I say, di pa rin sya tumitigil sa paghila sa akin at sobrang higpit ng kapit nya sa wrist ko. Parang mababali na. Hindi ko rin alam kung paano itatago ang mukha ko. Gawin ba namang dress ang kumot eh?!
Pinindot nya ang elevator, "Ngayon ka pa nahiya?! May kahihiyaan ka pa dyan sa katawan mo? Akalain mo yun?" Bumukas ang elevator at hinila nya ako papasok. May ilang tao dun at naiiyak na ako. Hindi ko na alam kung dahil sa humiliation na natatamo ko o sa mga sinasabi ni Chanyeol. "Makapal ang mukha mo, yun yun eh. May asawa at anak ka na, lumalandi ka pa!" Patuloy na pagdadakdak nya kaya napapatingin nalang sa amin ang ilang tao sa elevator. "Tangina. Nagenjoy ka ba? Baka kulang pa?" aniya.
"Please, stop Chanyeol." I said, crying.
"My wife is a bitch." Naiyak ako lalo. Gusto ko ng makarating kami sa ground floor dahil hindi ko na kaya. Iyak lang ako nang iyak sa loob. Nang makarating kami, hinila nya ulit ang kamay ko at pinapasok sa kotse. Agad na pinaharurot nya ang sasakyan. Hindi na sya nagsasalita pero ramdam ko pa rin ang galit nya sa akin at hindi ko pa rin mapigilan ang pagiyak ko. Nang makarating na sa bahay ay hinila nya ako paakyat sa taas. Parang hindi tao ang hininila nya kundi luggage. Tangina.
"Chanyeol, nasasaktan ako."
"Shut up!!" he shouted.
"Appa? Eomma? Nagaawa po ba kayo?" I heard Jesper asked. Mukhang kagigising nya lang at hawak nya ang maliit nya paboritong unan. "Bakit po kayo umiiyak Eomma?" he added, crying. Nararamdaman nya sigurong may mali sa nakikita nya. "Huhuhu! Wag po kayo away please." Umiiyak na sabi nya. He hugged his pillow as if scared and confused.
"Pumasok ka sa kwarto mo!!"
"Chanyeol, wag mo naman sya sigawan." sita ko na parang dinudurog ang puso ko sa pagiyak ni Jesper because I know, from now on, everything will not be the same. Bakit ba nangyayari to? Our family, sa isang iglap ba, wala na? Ayokong mangyari yun. I just need to explain pero paano ko gagawin yun kung, hindi naman nakikinig sa akin si Chanyeol?!
"Wag po kayo away please."
"PUMASOK KA SA KWARTO MO, JESPER!!" Malakas na sigaw ni Chanyeol kaya nanlaki tuloy ang mata ni Jesper at tumakbo agad sa kwarto nya sa sobrang takot. Gusto ko syang takbuhin para aluin pero hinila agad ako ni Chanyeol papasok sa loob ng kwarto. Sinara nya ang pinto na akala ko magigiba na yun.
"Chanyeol, let me explain."
Hinawakan nya ang magkabilang braso ko at isinandal ako sa pader. Sa sobrang lakas nun, napaungol ako sa sakit. Mahigpit ang kapit ko sa kumot. Nakapagsuot ako ng t-shirt pero di ko kasi nadala yung pants ko. "Explain? Ano pa ang dapat mong i-explain?!!! Paano mo nagawa sa akin yun?! Kelan pa ha?! Kelan nyo pa ginagawa yun?! Fck!" Tinampal nya ng palad nya ang pader sa sobrang gigil nya sa galit. "Ano pa bang kulang, Baekhyun?! Binibigay ko naman lahat sayo! Tangina!"
"Maniwala ka naman sa akin, Chanyeol. I swear, wala akong alam. I passed out and he told me about his favor and... he made me drink a cup of tea tapos nun.. hindi ko na alam kung anong nangyari! Maniwala ka naman. He set me up. Please, listen to me. Believe me. Hindi ko magagawa yun. Channie please," Hinawakan ko ang braso nya pero.. hinawi nya lang yun ng malakas. Sinandal nya ulit ako sa pader.. Sinalubong ko ang mata nyang nagliliyab sa galit. Hindi ko na alam ang gagawin ko at napaiyak lang.
Napapikit ako dahil akala ko susuntukin nya ako pero hindi. Sinuntok nya yung pader sa gilid ng mukha ko, "Gusto kitang saktan." he said with gritted teeth, "Pinipigilan ko lang ang sarili ko. Maniwala?! How am I supposed to believe that?! You're such a fcking liar whore, Baekhyun! Nasarapan ka ba? Ha?" Hindi na ako makapagsalita at puro hikbi nalang ang lumalabas sa bibig ko. Hinila nya ako at hinagis sa kama. Hinablot nya ang kumot na nakatapis sa pangbaba ko at hinagis sa kung saan. "Did he fcked you too hard?" Napatingin ako sa kamay nyang nagdudugo na. "Too deep? Too fast? Ha?!"
"Chanyeol, hindi.. hindi."
"I can do better than that!"
Napamura sya at tinapunan ako ng isang sulyap bago ako nilayasan. Humagulgol nalang ako sa kwarto. Umaasa pa rin akong pakikinggaan nya ako kapag humupa na ang galit nya sa akin eh. Napasilip ako sa bintana nang marinig ko ang pagkabuhay ng makina ng kotse nya. Kinabahan ako para sa kanya kasi baka sa galit nya, paharurutin nya ang kotse at kung ano pang mangyari sa kanya. Pumasok nalang ako sa banyo tsaka naligo. Pakiramdam ko ang dumi ko kahit hindi ko naman alam kung may nangyari ba talaga sa amin ni Namhyun o wala. Tuwing maaalala ko yung mga sinabi nya, nadudungisan ako.
Pinuntahan ko agad si Jesper sa kwarto nya pagkatapos ko. Inayos ko muna ang sarili ko dahil ayokong makita nya ako ng ganun. It's that, I feel dirty. Naabutan ko syang nakaupo sa sulok habang yakap yakap ang unan nya at patuloy sa paghikbi. Nilapitan ko sya agad at binuhat. Ang higpit ng yakap nya sa akin at ramdam ko ang panginginig nya sa takot.
"It's okay. Wag ka na umiyak."
"Eomma, away ba kayo?"
Pinunasan ko ang luha nya at umiling lang kahit alam kung nagsisinungaling ako and seeing him crying, naiiyak tuloy ulit ako. I felt his tiny hand wiped my tears too. "No. Maaayos din agad anak. Nagkaroon lang kami ng konting di pagkakaintidihan ni Appa. Paguwi nya," I bit my lips to stop my tears from falling. "Kakausapin ko ulit sya ha? Wag ka na umiyak." Hinaplos ko lang ang buhok nya at tumango naman agad sya.
"Wag na din po kayo umiyak."
Pilit akong ngumiti at tumango. Gagawin ko ang lahat. Hindi ako papayag na masira ng ganun lang ang pamilya namin. Buong araw walang Chanyeol na nagparamdam. Sumapit ang dilim. Hindi pa rin sya bumabalik. Ilang oras akong nagantay hanggang bumalik sya pero hindi ko na namalayang nakatulog na pala ako dahil gabing gabi na din. Nagising nalang ako nang maramdaman akong may humablot sa kamay ko. Tinatali ni Chanyeol ang isang kamay ko sa awang sa headboard.
Naaamoy kong amoy alak sya.
"Teka, bakit mo ako tinatali?!" Hindi nya ako sinasagot at hinalikan lang ako ng may halong dahas. I stopped him with my free hand but he was too heavy on top of me. I protested with my feet pero nagawa nyang pigilan ng binti nya.. He continued kissing my neck and touching my skin. Ramdam ko lang ang galit nya sa bawat halik at haplos nya sa akin. "Stop please, Chan, lasing ka lang. Please," Tinutulak ko ang balikat nya pero hinawakan nya yun at nilagay sa gilid.
"You're a slut anyway. Gagawin ko ang gusto ko sayo. You want this right?!" he added, pulling down my shorts in one go then he distanced himself a bit, freeing his throbbing member.. Pinagdikit ko ang binti ko pero pilit nyang pinaghihiwalay until he succeed. He pushed himself harder into me. Wala akong maramdaman kundi galit nya.
Eventhough he's my husband...
I feel violated.
Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top