Chapter 21: Lost

"Appa, what is kepkep?"

"Ay, wala si Eomma mo nyan." Binatukan ko si Chanyeol. Ang tanong ng anak nya ay what? Hindi naman tinanong kung meron ba ako nun. "Ay nako kamag-anak yan ng mani anak." he answered.

"So gulay din po ang kepkep?"

"Ha?" Napatingin sa akin si Chanyeol. Sarreh naman di ba? Sinabi ko kasing gulay ang mani. Nako wala ng pagasa si Jesper. Hindi nga polluted ang utak, nalihis naman ng landas. Bwahahah!

"I WANT KEPKEP AND BAYAG AND ALL TYPES OF VEGGIES!" Excited pang sigaw nya habang pababa sya ng hagdan. HALA SYA. Baka mareport kami sa DSWD nito? I heard Chanyeol laughed so I hit his chest. Pinagtawanan pa talaga ang anak nya oh?

Tinulungan ako ni Nanny Titey sa rekados, pupunta kasi sila Hani mamaya. Si Nanny Titey lang ang katiwala namin. Comfortable na kami sa kanya at tiwala na kaming ipaalaga si Jesper sa kanya. Nung una nagdadalawang isip pa kami na kumuha ng kasambahay dahil nga sa nangyaring kidnapan nun pero kakilala ni Eomma si Nanny Titey kaya panatag kami. Speaking of my parents, they still they don't want to talk to me. Si Amang Hari ay sa Park Hospital pa rin nagwowork. Si Inang Reyna, pumirmi nalang sya sa bahay simula ng maoperahan sya dun sa kidney. Bumibisita kami ni Jesper sa bahay pero si Jesper lang ang pinagtutuonan nila ng pansin. Ni kamustahin ako, wala talaga.

"Baek, nandyan na ata sila?"

I furrowed my eyebrows. Bakit ang aga nila? Iniwan ko muna si Chanyeol at pinagbuksan ang taong nasa pinto. Sila Hani at Vernon at Jeonghan. Ganda pa rin ni Jeonghan. Parang nung high school lang. Mahaba pa rin hair.

"Mommy tutube again!" Seungkwan said. Nairolyo ko ang mata ko. Heto na naman si Seungkwan pero namiss ko to. Sarap kasing supalpalin ng mukha. "Musta na naman si preggy baeky? Kelan nyo ginawa yan ha? Nakailang litrong pawis kaya kayo dyan."

"Potaena mo, wag ka pumasok." sabi ko.

"Ito naman, sayang ang foods."

"Wagas ka pa rin sa eyeliner," sabad ni Jeonghan sabay hawi ng buhok nya tsaka pumasok. Hangtaray. Ang dyosa, masakit naman sa boobs masyado. Nginitian ko si Vernon. Gwapo pa rin. Nakakapanglaway pero syempre, mas gwapo pa rin si Bebe. Isasara ko na sana ang pinto kaso may isa pang humabol. Si Kim Taehyung. Jongina. Magkasama sila ni Jungkook ilong ranger.

"Hello senpai, kasali ako sa reunion."

"Yaan mo na yan, preggy baeky. Kasama yan ni ilong. Staff mo yan di ba?" sabi ni Hani at umupo sila sa couch. Napairap ako. Yung si Jimin kaya? Gumive up na dito kay Jungkook? Taray. May asim pa si ilong. Ang haba ng hair sa ilong ah, pinagaagawan sya ng salawang monggie. Is that a good thing?

"Sorry Baek, ang kulit eh." Jungkook said.

Magsasalita pa sana ako kaso....
.
.
.
.
"ILABAS ANG FOODEYE!" sigaw ni Jesper.

"Hahahah! Baek, itong anak mo sira ulo din. Mana sayo!" Tumawa silang lahat sa pagsigaw ni Jesper. Tinadyakan ko lang si Chanyeol kasi tumatawa lang din sya. Ang galing talaga ng anak ko sa kalokohan ano. Kung anu anong nasasagap nya sa labas eh.

"Alangan naman sayo, Seungkwan?"

"Tito Vernon, may talong din po ba kayo? Kayo po Tita Hani? Si Appa po kasi meron. Mahaba daw po yung kanya." Tinakpan ko agad ang bibig ni Jesper at sinenyasan si Chanyeol na kuhain. Lumapit agad sya at binuhat ito. I snapped my forehead. "Appa, sabihin nyo po. Di ba may talong kayo?" he added.

"Haha. May talong din ako kaso si Tita Hani mo, wala nun." sagot ni Vernon at natawa sila. "Si Hani may talong putangina haha!" Napairap ako. Ano bang usapan to?!

Binatukan sya ni Hani, "Gago to,"

"Ano po meron kay Tita Hani?"

"Kepkep." sagot ni Taehyung.

"Wow! Can I eat it po?" Potaena!

"CHANYEOL! YUNG ANAK MO! POTAENA MO!" sigaw ko at inakyat agad ni Chanyeol si Jesper sa kwarto. "Pasensya na kay bagets. Sira ulo kasi nagtuturo dun. Ayusin ko lang muna niluluto ko." sabi ko at tumakbo sa kusina. Ang aga naman kasi nila eh. Sabi ko lunch sila pumunta. Tinulungan ako ni Hani habang hindi pa rin bumababa ang magaling kong asawa. Inaaliw pa rin si Jesper sa taas.

Habang nagluluto, biglang may nagdoorbell. Lumabas ako at binuksan ang pinto. Teka si Namhyun? Bakit? May dala na naman syang dalawang box ng J.CO. "Para kay Jesper?" I turned my head and found Chanyeol staring at us. "Naiwan mo tong pouch mo kagabi. Ako nalang nahabol sa labas ng waitress." Nagulat ako nang lumapit sya at hinalikan ako sa pisngi. Napaatras ako at pinatuloy sya.

"Hello, Tito Namhyun. Penge po."

Natawa si Namhyun at inabot ang boxes kay Jesper na ngiting ngiti dahil sa donut na paboritong paborito nya. "Ah salamat sa paghatid dito?" takang sabi ko. Hindi ko na maalala kung nilabas ko ba tong pouch na to eh. "Pasok ka. Ah may mga bisita nga lang ako." I invited him. Nakakahiya naman kasi eh, bumyahe pa sya para lang dito sa pouch.

Paglingon ko ulit, paakyat na ng kwarto si Chanyeol. Mamaya na ako mageexplain sa kanya. Baka paginakyat ko sya, marinig pa nilang nagaaway kami. "I think it's a bad idea coming here..?" Namhyun said while standing near the refrigerator with both of his hands are on his pocket. "Pasensya na, nasira ko tuloy ang mood ng asawa mo."

"Ako na bahala." tipid na sagot ko.

"Magpapabook ka?" he asked.

Napalingon ako at nakasilip sya sa phone ko na nasa table. "Sana? Gusto ko kasi ayain si Chanyeol sa Santorini para sa anniversary namin few months from now." sagot ko. I'm planning for it though, hindi ako sure kung pwedeng magleave si Chanyeol ng two weeks at iiwan namin si Jesper kela Eomma.

"Really? May kakilala ako sa isang hotel dun. They can give you some discounts. I helped the owner's husband, inatake kasi." pagkukwento nya at napangiti ako. Atleast makakamura kami. "But if Chanyeol found out I recommended it. I'm pretty sure, he won't stay there." he added, scratching his nape, "He hates me that much for what I did to him. I was such a rebel. I hope we could still fix this." he uttered.

Sasagot pa sana ako kaso sumulpot agad si Chanyeol sa pinto. "Baekhyun, Jesper said he wants some ice cream." he said coldly. Tinignan ko sandali si Namhyun bago ako kumilos at kinuha ang 1.5 liter ice cream sa refrigerator. Inabot ko iyon kay Chanyeol whose setting his prying eyes on me. "Make him leave now." he said with gritted teeth.

"Chanyeol," I called, sounding tired.

"Now. Baekhyun. NOW!" he parotted.

"Tito Namhyun! May ipapakita po ako sa inyo!" sigaw ni Jesper at hinila si Namhyun paakyat sa kwarto nya. Nagkatinginan kami ni Chanyeol. He held my arm tightly enough para mapaungol ako sa sakit nito. I looked at him, nagliliyab ang mata nya sa galit.

"Hinatid nya lang yung pouch, Chanyeol. Hindi ko naman sya inimbitahan! Please, huwag ka ng magalit. May mga bisita tayo." sabi ko at binitawan nya ako. Nagbago ang expression sa mukha nya, realizing he hurt me with his tight grip. "Tatapusin ko lang ang niluluto ko." sabi ko at tinalikuran sya. Nang matapos akong magluto... pinahain ko agad yun kay Nanny Titey.. Pinatawag ko si Chanyeol sa taas pero—ayaw nya sumabay. Tinatanong ako nila Hani but... I kept quiet.

Chanyeol really hates his brother..

To the point na NASAKTAN nya ako.
----------------------------------------------------------------------------------------------
The next day, naglunch out akong magisa. I often eat in lunch boxes, gusto ko kasi luto ni Nanny Titey, homemades are the BEST. I went into this steak house nearby. Kalahati na nakakain ko nang dumating si Namhyun. Gusto ko syang iwasan pero paano kung lagi kaming pinaglalapit dalawa? Ayoko namang maging rude sa kanya when he seems nice?

"Baekhyun? Woah, I didn't expect I'll see you here. Pinaglalapit ba tayong dalawa? I was just worried. Nagaway ba kayo ni Chanyeol? I'm really sorry, Baekhyun. I shouldn't have dropped by." he apologized in an low voice. "Dinaan ko nalang sana sa office mo. Yeah, I should have done that."

"Okay lang, magbabati din kami. Ganun lang talaga kami. Lambing lang katapat. Wag kang magalala, Namhyun. Uhm, are you going to eat here?" Tumango sya, "Ito na libreng hinihingi mo, lunch nga lang tapos, let's avoid each other after this. Ayaw ko ng magaway kami ni Chanyeol. I'm so sorry." sabi ko at tinawag ang waiter. Hindi sya nakasagot sa sinabi ko.

Comportable naman akong kausap sya kaya lang dahil kay Chanyeol, kailangan ko syang iwasan. Selos na selos lang ata sya. Ganda ko kasi baka masnatch pa kahit magasawa na kami. Kinuha ko ang CP ko nang magring.

"Hello? Chanyeol?" I answered, "Nandito ako sa... office? Okay, sige, bye." I lied and ended the call. Huminga ako ng malalim. Di ko sinabing nasa steak house at baka biglang puntahan nya ako if ever he ask kung saang steak house ito. Magagalit sya if he finds out I'm eating lunch with Namhyun. Last na ito.

"Sorry, ako nagdadala ng stress sayo"

Ngumiti lang ako, "Hindi naman." Sumilip ako sa relo ko at magaala-una na, I need to go. I called for a meeting at around two. "I'm sorry, Namhyun. Una na ako ah? Eatwell, the best ang steak dito." sabi ko at umalis na. The whole day, sobrang busy sa trabaho. Nagout ako ng mga 6:30PM, tinatawagan ko si Chanyeol habang nagaayos ako ng gamit. Napahinto ako nang may kumatok sa pinto.

"Pauwi ka na?" Krystal asked.

Hindi, maaga lang para bukas.

"Ikaw na bahala sa shop. Baka magleave ako ng ilang araw." sabi ko sa kanya. Hindi na sya sumagot kaya lumabas na ako. Hindi ko pa rin tinitigilan ang kakadial sa number ni Chanyeol habang nasa elevator ako. Wala kasi akong natatanggap na tawag mula sa kanya?! Bumukas ang pinto ng elevator at lumabas ako... I walked towards my car, dialling his number again. Pero, napalingon ako nang marinig ang malakas na harurot ng kotse.
.
.
.
.
At binunggo ako nito. I felt my body hit the ground and then.... everything went black.