Chapter 15: Favor

"Ahh.. Chanyeol!"

Chanyeol kissed my shoulder, slowing down after reaching his climax. "Sexy," bulong nya, pulling his thing out. Binuksan nya ang shower and let our bodies soaked under it. I guess, gagabihin na talaga kami nito sa paggrogrocery. Sinapo nya ang mukha ko, "I love you-" he whispered, showering me kisses on my face. A kiss right after another. "So much, baby."

When Chanyeol is as sweet as a sugar.

"I know, Chanyeol and, I'm all yours." he smiled, giving me one last peck, "Tama na, nagaantay po yung bulilit mo kanina pa. Kikintab na sahig natin kakagulong nun eh." sabi ko. Natawa lang sya. Paano naman kasi ang simpleng maligo, nauwi na naman sa quickie. Quickie na naman. Kailangan ba kami matutuloy na hindi sya nagmamadali?

Pagkatapos, nagbihis na kami. Nakaready na si Jesper habang naglalaro sa ipad nya. "Saan punta nak? Bakit parang dala mo ata lahat ng laman ng kwarto mo?" Natatawang ani ni Chanyeol at binuhat ito, "You don't need to bring your toys baby. This ipad is okay. Bring it back to your room." dugtong nya.

"It's boring in the car, Appa." Jesper said, crossing his arms, "Bakit po ang tagal nyo ni Eomma? Nagchacha na naman po kayo? Ilang beses po ba kayo magchacha sa isang araw? Tapos nagzuzumba pa po kayo. Hindi pa po ba kayo pagod, Appa?"

"Bakit ang dami mong tanong buddy? Magchachacha kami hanggang may kapatid ka na kaso, wala pa. Hayaan mo, chachachahin ko si Eomma gabi gabi. Hindi ako mapapa—aray!" Sinipa ko tuloy ang binti nya. Kung anu-ano na naman kasi pinapasok sa isip ni Jesper.. I glared at him.

"Umalis na tayo!" sigaw ko.

As much as possible, every week kaming tatlo dapat ang maggrogrocery. Ito na rin ang tinatawag na family bonding namin. Hindi dapat kulang. Tatlo dapat kami lagi. Chanyeol always make time for it kahit na gaano pa sya kabusy. Pagdating namin sa supermarket, magkahawak ang kamay na kumuha si Chanyeol at Jesper ng cart as I was checking on my list eh kasi baka kasi may nakalimutan akong ilista na wala na.

"Appa, do you have a bird?"

Napalingon sa akin si Chanyeol at ngumisi. I glared at him as if transmitting these signals to answer Jesper's question right. "Oo anak. Bakit mo naman natanong? Kanina boobs pinapadrawing mo ngayon naman bird. Ikaw talaga, mana ka sa akin ano?" Natatawang sabi nya at napakamot sa batok.

"Do they fly po?"

"Hindi, sumisisid lang." he smiled silly.

Binangga ko ang cart sa kanya. Litsi talaga kahit kelan. "Wow! I know birds do fly po pero may bird po palang sumisisid! Can I see one? I wanna see! Ay, drawing nyo po dito, Appa!" Napalingon ulit si Chanyeol sa akin na parang sinasabi nyang help me. Sya may kasalanan dyan, bahala sya. Teka kaso baka i-drawing nya nga? Gago pa naman to.

"Nak, haha! Wag mo ng pansinin sinasabi ng tatay mo. Kabastusan nya lang yan. Walang ibon na ganun." Tinapunan ko ulit ng sulyap si Chanyeol, he's just smiling like an idiot. Feels like I'm babysitting two KIDS. Mabuti nalang at walang sumpong si Jesper kundi, ipipilit nya talagang i-drawing yun. I will really hit Chanyeol's head with a can.

Habang nagiikot kami, turo naman nang turo si Jesper ng kung anu-ano. Lagay lang din nang lagay si Chanyeol ng kanya. Pagtingin ko sa cart, puno na. Ni hindi ko pa nga nabibili lahat ng nasa listahan. "Sya naglagay nyan. Hindi ako." segway ni Chanyeol at tinuro si Jesper na umiiling lang na tinuturo din sya.

"Eomma, hindi po ako!" Jesper said.

"Kayong dalawa ah, wag makulit! Ibalik nyo yan! Malilintikan kayo sa akin!" ani ko. Pinagdaop nilang dalawa ang palad nila, begging for me to include it on the list. Lagi nalang ganun. Naglistahan pa ako eh no?

"Sge na love, masarap to. Pampatibay daw to ng tuhod." Siniko ko sya sa sikmura pero inakbayan nya lang ako. Beer in can? Kelan pa naging pampatibay ng tuhod yun? "Bilhin mo lahat yan," sabi nya at bumulong, "Kundi yari ka sa akin sa bahay. Yuyugyugin kita buong gabi." he wiggled his eyebrows naughtily.

"No and no," sabi ko sa kanila, "Ibalik nyo lahat yan at ng matapos na tayo!" sabi ko. Akala nya madadaan nya ako sa ganun? Nice try. Naibagsak nila ang balikat nila at sinundan lang ako. Yung free taste nalang tuloy pinatos nila. Pabalik balik sila dun. Hindi ko na mabilang ilang beses. Dahil busy sila sa free taste, hinanap ko na muna yung cereals. Pinuntahan ko sa area ng cereals kaso hindi ko abot ang gusto ko.

"Lemme help you, Baekhyun."

Napaangat ako ng tingin, "Na..namhyun?" utal utal na banggit ko at napalinga. Paano na kung makita kami ni Chanyeol? "Sorry. Baka makita ka ni Chanyeol. Ah, kasama ko kasi sila ngayon." Nakayukong sabi ko. Aalis na sana ako pero hinarangan nya ako.

He thrusted his hand to his pocket, "Yung totoo, ano bang problema ng kapatid ko?" Napaangat ako ng tingin dahil doon. Yan din ang hindi ko maintindihan. "Iniisip pa rin siguro nya galit ako sa kanya dahil sa nanay nya o dahil sa," he looked at me with this sad smile, "pagkamatay ni Aya?" Nangunot ang noo ko. Pagkamatay ni Aya?

"Sino si Aya?" tanong ko.

Hindi nabanggit ni Chanyeol yun? 

"Just an old special friend. Can you help me, Baekhyun?" he moved forward, "Can you make him come to the party? I have been trying to reach my brother but he's always avoiding me. I don't hate him. It's just him thinking that way." He explained.

Napakapit ako sa laylayan ng damit ko. Not sure kung ano ang isasagot ko. "I'm sorry. I want to do something pero kilala ko ang asawa ko, kapag ayaw nya, ayaw nya." ani ko, "Pero, susubukan ko at pasensya na rin pala kanina." Napalinga ako. Naguguilty kasi ako. "If they still want, papuntahin mo nalang sila sa office. Alam mo na, si Chanyeol kasi eh. Ang lakas makamarcos eh." Natawa kami.

"Sure but bumawi ka sa akin."

"Ha? Anong gagawin ko?"

"Buy me a dinner?" he said, "Pacongrats mo na rin sa akin dahil nagawa ko ang gustong ipagawa ni Appa. Well, he asked me to persuade someone to work with us because Chanyeol failed to convince him. So?" Napayuko lang ako. How can I buy him a dinner if it's the mission Chanyeol failed to do? "Silence means yes so, it's dinner date then?" Napaangat tuloy ako ng tingin. Ano? Bakit date?

"Ha? Hindi-" Jesper's voice cut me off.

"Eomma! Nasaan ka?" Jesper shouted.

Napamura ako. Hindi sya pwede makita ni Chanyeol. "Sge na, bahala na. Mauuna na ako, dun ka sa kabila dumaan. Don't let him see you." sabi ko at nilakaran na sya.

"Sounds like we're having an affair."

Napahinto ako at napatingin sa kanya but then, he only smiled at lumakad na in the opposite way. "Appa, nandito po sya oh!" Jesper said, pointing at me. Lumingon ako pero wala na si Namhyun dun. Chanyeol showed up, drinking a small cup of some free taste. "Ang sarap nito! Bili na tayo!" Hinila agad ni Jesper laylayan ng damit ko.

"Tikman mo love kaso nasa bibig ko na. Oh," Ngumuso sya. Tingini! Ipapasa nya sa akin yun? Kadiri talaga. Hinampas ko lang ang balikat nya pero sinapo nya ang mukha ko. Pilit na iniiwas ko ang mukha ko. Tawa lang nang tawa si Jesper dun sa gilid. "Ipapasa ko lang sayo, arte nito. Nilulunok mo naman tong laway ko. Hahah! Sarap na sarap ka nga eh." aniya.

"Ulol! Wag mo ako kausapin!"

"Ito naman, nagjojoke lang." Malambing pang sabi nya at kinurot ang pisngi ko, "Bat ang sungit mo ha? Pasukin kita dyan eh." Piningot ko ang tenga nya. Linya nya na yan simula nung high school pa. Dinikit nya ang mukha nya sa leeg ko, taking a few sniff. Ay jeske. Some people are throwing us glances for PDA. "Ang bango mo, nakakagigil." he added. Marahas na hinawi ko kamay nya.

"Tongue-inuh, Chan, umayos ka."

"What? Asawa naman kita. Let them see how much I love my wife." he said, pulling me by the waist and my cheeks heated right at the moment. "Stay close to me. Ikaw din nak," baling nya kay Jesper. Hinawakan nya ang kamay nito. "Watch out for your belongings daw. Nako. Mahirap na, maraming magnanakaw." Ano raw? Park Chanyeol is just so spontaneous and have such a sweet tongue, making me fall for him every single day. Kaso ang korni. Ano kami luggage?

"Mais ka ba? Korni ah." sabi ko.

"Ayaw lang kita 'manakaw' ng iba kasi ikaw, Park Baekhyun ay akin lang." he said, dancing his eyebrows with this silly grin on his face.

"Yuck, ang korni mo!" sigaw ko at hinila agad si Jesper palayo sa kanya, "Itulak mo yang cart! Manyak ka na nga, ang korni korni korni korni korni mo pa!" sabi ko pero pitingini, kinikilig po ako. Kinikilig ang pempem ko. Charot. Mauuna na sana kami maglakad ni Jesper kaso napalingon ulit kami kay Chanyeol kasi may tinulungan syang matandang babaeng uugod ugod na na may tungkod na hawak.

"Lola, pocky nyo po nahulog."

"Ano?! Puke ko nahulog?! Bastos kang bata ka! Bastos ka! Wala kang galang!" Pinaghahampas sya nung matanda nung tungkod na sinasangga nya ng braso nya kaso, imbes na maawa ako. Natawa ako!

Kakornihan nya, yan inabot nya.