x
Chapter 10: Forgotten
Hindi ko pa rin kinikibo si Chanyeol sa tabi ko. Silence rose between us. Alam mo yung awkward? Ito yung moment na yun. Never pa akong may nakatabi na ibang tao kasi sa pagtulog. Hindi rin ako nakakatulog ng wala akong tandayan and I'm shaking too. It's just that small and, closed areas like this tent is really scaring the sh!t out of me. Di ko alam bakit eh. I just feel scared all of the sudden.
Nagulat ako nang paslakan nya ako ng isa nyang earphone piece. A ballad song that could help someone to relax. I stared at him for what he did. Chanyeol is not looking at my direction, diretso lang ang tingin nya.
"Alam ko gwapo ako."
Napangiwi ako, "Yabang mo talaga."
"Scared?" Chanyeol asked without even looking at me. I hummed as an answer. To my suprise, he offered me his hand. "Sige na, hawakan mo na kamay ko." sabi nya. Hearing that from him, I hesitated. From all of those jokes he throws me? I don't know?
"Sigurado ka?" I asked.
"Oo na. Sige na, dami tanong eh."
"Sigurado ka nga?" I repeated.
"Aish," he hissed and grabbed my hand to fill the empty spaces of his. "Oh, okay na? You better sleep now. Bubuhatin mo pa ako paakyat sa falls bukas." Nanlaki ang mata ko like seriously? "What? Master mo ako di ba? 'Di mo dapat ako pinapagod. I want you to carry me like a king, okay?"
King my ass. King ng mga gagu xxx.
"As if, bahala ka sa buhay mo!" I said as I quickly let go of his hand in irritation. Nung tatalikod na sana ako, hinila nya ako pabalik at hinawakan ulit ang kamay ko. Because of our short distance, his perfume invaded my nose. He smell so damn good. "Alam mo di kita magets eh. Pinagprapraktisan mo ba ako ng expansion ng flirting skills mo?" I said, rolling my eyes. I heard him chuckled.
"Tinatablan ka ba?" Humarap sya sa akin para magtama ang mata namin. Bigla tuloy akong nawalan ng sasabihin. Bigla namang naging tambol ang dibdib ko. I don't know why Chanyeol can make me feel this way in just a short time. "From your reaction just now, tinatablan ka talaga." he said with a playful smirk on his face. He groaned softly when I squeezed his hand in my annoyance.
"Over my gorgeous buhdy!" sigaw ko.
"Why it sounded like a lie?"
"Lul! Matutulog na ako!" sigaw ko.
"Goodnight then," he murmured kissing the back of my hand. I gave him a 'what the hell are you doing' look. "Heheh, relax ok? Para mapanaginip mo lang ako." he wiggled his eyebrows, "Dream of me then, Baekhyun." I can't believe how flirtatious this guy can be.
Baekhyun, kapit lang. Di pwede, gagu yan.
"Kung ikaw lang mapapanaginipan ko eh huwag nalang. Baka yun pa ikamatay ko. Bata pa ako, ayoko pa mamatay." sabi ko bago ipinikit ang mata ko. Hindi ko nalang iniisip na may katabi akong boset ngayon pero litsi, hindi ako makatulog. Nangangati ang legs ko, naghahanap ng tandayan. Litsi.
"Atleast, you'll feel like you're in heaven baby while — dreaming about me." aniya sa tonong nangaakit. Fishtea. "Sabihin mo kung R 21 ha?" Sinipa ko ang paa nya pero pinulupot nya ang binti nya sa akin. Ginawa nya akong tandayan! "Ah maybe this could help? So, sleep now or, you'll never know what I'm going to do." Pucha. Paano naman ako makakatulog nun? Baka reypin nya ako.
Silence rose again. Tanging kanta lang na nagpliplay sa ipod nya naririnig ko. "Tulog ka na, Chantot?" he hummed. Hawak nya pa rin ang kamay ko at nakapulupot pa rin sya sa akin and it's making my heart beats faster. Hindi ko alam pero, kusang tumaas ang kamay ko at hinawakan ang ilong nya. His pointed nose, I took a glimpse of his lips that seems to be tempting me to touch it too.
Idinilat nya ang mata nya saka kinagat ang daliri ko. Not really with his teeth but with his soft lips, naramdaman ko pa yung dila nya sa tip ng finger ko. "Uhmm? Mukhang ako dapat ang magingat sayo ah? Anong nasa isip mo, Byunnie?" he said, teasingly while dancing his eyebrows. Tongue in-ah.
"Haba ng hair mo sa ilong," segway ko.
Iniwas ko mukha ko sa kanya. Bedtrep. Nagconcentrate nalang ako sa pagtulog. Dahil sa tulong ng kanta, hindi ko nalang namalayan nakatulog na pala ako doon.
"Lagi kang nandito. Snatcher ka ba?"
"Sabi, tears are a blood without plasma component. It's bad for your health but it'll make you better," The boy thrust his fist in front of the face of the boy he's facing with. "Kung ayaw mong umiyak, kumain ka ng kendi. Oh," Pero hindi yun inabot ng batang lalaki at umalis. "Hmf, ayaw mo edi wag."
"Nandito ka na naman, Channie!? Gabi na oh? Alam mo.. when people bask up in the morning sunlight, a hormone called serotonin is secreted to the brain, kaya pakiramdam mo masaya ka. 'Wag kang magmukmok dito tuwing gabi ha? Kasi malulungkot ka lang lalo. Oh kendi oh."
"Bat ba lapit ka nang lapit sa akin? Ang weird mo, kakainis." The blurry boy asked.
"Ang gwapo mo eh. Kruth qta."
"Tss," the boy hissed and left.
"Chanyeol! Gawa tayo baby!"
"Ikaw na naman?! Tigilan mo nga ako! Ayoko sayo parang pato yang bibig mo. Ang ingay mo, naiirita ako. Leave now!" galit na sabi nung isang matangkad na lalaki.
"Sge, babalik ako after one second. Tada nandito na ako, bakit ba kasi nandito ka lagi? Hindi ka pumapasok sa school eh wala naman nagtuturo dito kaya halika na, maglaro nalang tayo! Gumawa ako ng bahay kubo! Ikaw tatay, ako nanay!" The boy shoved his hand away in annoyance.
"Channie happy monthsary!"
"Putangina, kelan mo ba ako titigilan?"
"Pag pinaputukan mo na ako."
.
.
.
"Baekhyun! Baekhyun!" I looked at the boy whose face I couldn't see. I could feel his sobs and screams. He tried to move but his hands are tied up on the chair. Pinadyak nya pa ang paa nya, nagbabasakaling makawala. I felt something hard hit me again and, again then a hard punch in my stomach. I couldn't see their faces. It was such a blurry sight. "Wag! Tigilan nyo na sya! My dad will send the money! Just leave him alone!" sigaw nito.
His crying face.. Tinitigan ko sya..
But I woke up, crying. "Okay ka lang?"
"Ha?" Hinihingal ako nang magising ako. I wiped my tears. "Binabangungot lang?" I glanced at him, "Sabi ko na nga ba kapag ikaw napanaginipan ko, bangungot eh!" Naramdaman ko naman ang panginginig ng katawan ko, "Bakit gising ka pa?" I asked.
"Paano ako makakatulog kung ganito ka makapulupot sa akin?" Sinuri ko ang sarili ko. Nakayakap at — nakatanday ako sa kanya like a fcking leech. Bumitaw agad ako. "Ano ginawa natin sa 'panaginip' mo? Rated M ba?" he asked with a devilish smirk. I hit his forehead with my palm. Kamanyakan talaga nito kahit kelan eh. Hinilot nya lang noo nya.
"Lapit raw ako nang lapit sayo tapos—" I paused, trying to recall it. "Nagiba nalang? Binubugbog raw ako? Hinahampas? Then may batang lalaki na umiiyak. Nakatali-" Hindi ko na naituloy ang sasabihin ko dahil bigla nya akong niyakap. Sobrang higpit ng yakap nya. I don't get it when he's like this, acting as if I'm special to him in some ways?
"Why can't you just dream sweet things about me, Baekhyun?" he whispered and pulled me to his chest. Hindi ako nagsalita. Ipinikit ko nalang ang mata ko, feeling his arms wrapped tightly around me. "Forget about it. It's just a dream." he added in a low voice. Natahimik sya ng ilang segundo bago muling nagsalita. "I'll take you home tomorrow." I lifted my head and, our eyes met.. Paano yung falls na aakyatin namin?
"Ha? Paano yung falls?"
"Forget about it."
Kahit na gusto ko makita, wala ako nagawa.
----------------------------------------------------------------------------------------------
"Kamusta naman ang project?" tanong sa akin ni Inang Reyna habang kumakain kami sa sala. Paghatid sa akin ni Chanyeol nun ng umaga, hindi na sya nagparamdam. I texted him but still no reply. Nagsend ako sa kanya ng naisip kong lyrics for the chorus. He said he'll work with the instruments as long as it is already completed. "Baekhyun? Narinig mo ba ang sinabi ko?" Tumango agad ako.
"Half way na po kami."
"Sino pala kagrupo mo?" Appa asked.
"Si Park Chanyeol po." sagot ko.
"Park Chanyeol?" they both parroted and glanced at each other, "Layuan mo sya ah. Wag kang masyado maattached sa kanya. Are you having bad dreams lately?" Agad na tumango ako. Naguguluhan ako kung bat nasabi nya yun. Tumayo sya at, may kinuha na gamot. "Drink this pagkatapos kumain. This will help you with those bad dreams."
"Why must I stay away from him?"
"Ibabalik ko mga eyeliner mo!"
"Kelan?" Umiling ako, "Bakit nga po?"
"Wala ng maraming tanong," Inang Reyna took a deep breath, "Wala na akong gana." Tumayo si Eomma at umakyat sa kuwarto. Dad excused himself at naiwan kong magisa sa dining. Dahil may naiwan akong gamit sa taas, umakyat ako. "How DARE he showed up to our son? He didn't even visit him in the hospital before. Kaya nga naalog ang utak ng anak natin dahil sa kanila." Mom said with so much anger. Appa calmed her.
"Calm down. We all know na mangyayari to dahil parehong school sila nagaaral eh. Baekhyun's brain is refusing to remember that day dahil sa trauma nya. We just need to make him drink that DRUG to help him forget those worries." Nangunot ang noo ko dahil sa narinig ko. Napatingin ako sa hawak kong gamot. Fck. Ito ba yung tinutukoy nila? Ano ba nangyari? That dream, alaala ba yun?
"Bakit ba kasi di natin sya ilipat?"
"You know we still need to show the Park family that they could still trust us." sabi ni Appa, "Just make him drink the drug."
Napatakbo na ako. Si Chanyeol, naisip ko sya. Sya ang makakasagot ng tanong sa isip ko. Hinanap ko sya sa classroom nila pero wala sya. Nilibot ko na ang school pero wala rin. Bigla kong naisip yung park. Naalala ko yung park na malapit sa school. Tumakbo agad ako palabas kahit pinituhan ako ng guard namin. Nagmadali ako at dun, nakita ko sya. Sa mismong parte kung saan nakaupo yung bata sa panaginip ko. Ito yun.
Is that really a memory?
Sya ba yun? O, namix lang?
Mapait na ngumiti sya, thrusting his hands into his pocket. "When people bask up in the morning sunlight, a happy hormone called serotonin is secreted to the brain but I don't need that fcking sunlight," he took a step forward, "Kasi masaya na ako, makita lang kita, Byunnie," he confessed.
Naiyak ako. Pakiramdam ko ang lungkot lungkot ko sa hindi ko alam na dahilan habang tinitignan ko ang malungkot na mukha ni Chanyeol. "Sino, ano ka ba talaga sa buhay ko, Park Chanyeol?"
----------------------------------------------------------------------------------------------
I made this too obvious para 'di na mahaba ang flashback dito. Sana nagustuhan nyo.:")
Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top