Kabanata 8
Kabanata 8
H'wag magmadali
"Okay. That's good!" pumalakpak ang baklang trainer ng makita ang sabay-sabay naming pagyuko.
Hingal kong sinulyapan si Xander na nakangiti din sa akin. He winked at me kaya naman mas lalo akong napangiti.
Xander Lirio one of the hottest boys here in Bernardo Highschool. He has this boyish and a boy-next-door look. Napalingon ako sa malayong gilid at nakita si Jewel na kinakausap ang kaniyang partner. I sighed and faced the instructor.
"Let's continue tomorrow. And girls don't forget to bring pumps or heels, dismissed," sigaw nito at pumalakpak bago talikuran kami.
Others yelled at ang iba naman, katulad ko, ay bumaba na ng stage bago kuhanin ang isang towel.
"Xander..." I called him out habang pinupunasan ang pawis. He looked at me mischievously while drinking his energy drink. "Paano na 'yong performance na'ten?"
"Pwede ka ba ngayon? Let's have a coffee while talking about it, what do you think?" ngumuso ako sa tanong niya bago tumingin sa cellphone.
Awasan na nila Franz kaya naman kung sasama ako kay Xander ay baka hindi ako makasabay sa kanila. I shrugged and type a message for her.
Ako:
Franz, inform others na hindi ako makakasabay. May pag-uusapan kami ni Xander tungkol sa gagawin naming performance eh, bye! Explain it thoroughly ha? U know the apes would be surely mad. Haha.
Ngumiti ako at itinaas ang tingin kay Xander na naghihintay sa sagot ko. "Sure! Saan ba?"
I'll just wait for Kuya, tutal ay five ang tapos ng klase niya tuwing huwebes. At kung hindi naman ay magpapahatid na lang ako kay Xander.
"Nice! So, let's go?" tumango ako sa kaniya at nagtungo na kami sa parking. Hindi ko na sinubukang ilikot ang mga mata dahil baka may makita pa akong hindi kaaya-aya.
"Bro!" tumango si Xander sa kumpol ng estudyante at namula sa tukso ng mga ito.
Hindi pa nakakalapit sa parking ay hinarang na agad ako nila Hycinth. "Uy! Ano yan date ba?"
Umirap ako sa kaniya at natatawang umiling. "Doon ka na nga! Mrs. Lorenzo." asar ko sa kaniya. Kinikilig siyang tumawa bago sumama sa kaniyang mga kaibigan.
Tumingin ako kay Xander na nakataas ang kilay sa akin habang nagpipigil ng ngiti. "Social butterfly eh?"
"Actually no... yung iba ay kilala ko lang dahil sa mga pinsan ko," tumango siya at pinagbuksan ako ng pinto ng kaniyang Montero sport.
"That's why..." an unfamiliar scent attacked me. Okay, I hate to compare his scent on that man's scent. Ngumiti ako sa kaniya at nagsimula nang umandar ang sasakyan. There was a nearby coffee shop in the campus at doon na lang kami tumuloy.
Tumungo kami sa counter at umorder. He nodded and paid for our food. Nakangiti pa nga siya ng ilayo niya sa kaniya ang aking wallet at nasabing it's part of being a gentleman.
"So... what's your idea for our performance?" tanong niya habang magkasiklop ang kamay na nakapatong sa table.
Huminga ako ng malalim at sinabi sa kaniya ang ideya. "Do you know how to play guitar?"
"A bit. I'm just learning,"
"How about dance?" tumaas ang kilay niya at tila naging interesado, not that he's not really interested a while ago.
"Oh, you don't know how I love that,"
"Great! So dance na lang aten?" tumango siya at in-elaborate pa ang
topic.
"How about pop? I mean that's in, nowadays." ngumisi ako at umiling.
"Should we prepare an interpretative dance? Like some sort of short story shown in dance steps?" mas lumawak ang ngiti niya sa aking suhestyon. Tumango-tango siya at di napigilan ang pagtawa.
Napalingon naman sa gawi namin ang iba kaya naman ay uminom na lang ako sa cookies and cream frappe ko.
"Amazing. So, ano ang song na'ten?" pumangalumbaba siya habang sumisipsip ng kaniyang coffee.
I took out my phone and signalled his. "Let's browse, shall we?" he boyishly nods his head and starts rummaging on his phone.
I just scrolled on my phone and an immediate excitement spread inside. "Oh my God! I think I found the perfect one,"
I hysterically showed him my phone and his eyes widened. "W-what? You want us to..."
Sunod-sunod akong tumango sa kaniya na siyang nagpasabog ng pula sa kaniyang mukha.
"Oh God Hanes!" he said as he glances at me and covered his eyes. I chuckled at his cute reaction and sipped on my frappe.
"So... are you in?" I asked with a menacing smile.
He looked at me in disbelief before answering. "Do I have a choice?"
I squealed in excitement and anticipation. God! I'm so excited.
We just continue to talk about dancing. He told me stories about his fond for music and how he was brought into dancing world.
"Yep, and what's hilarious was that... I literally sleep the whole two days after that!" tumawa ako at tumango dahil gano'n kadalasan ang nangyayari kapag natapos ang performance at pakiramdam mo ay worth it lahat ng araw na nagpractice kayo.
Nang pumatak ang alas-singko ay nakaramdam ako ng vibration and my shoulders fell down.
Kuya:
I'm sorry baby. Didn't know na ma-extend ang klase ko. Ask Nikolas or Aiden to take you home. I'm really sorry. Babawi ako promise that! I love you baby. Take care. :*
Kahit na malungkot ay napangiti ako dahil naririnig ko ang sincerity kahit sa text niya lang.
Ako:
It's alright, Kuya. Basta babawi ka ah? Bye! Love you too, mwah.
Nakanguso akong nag-angat nang tingin sa kay Xander. "Can you drop me sa college department?"
Kumunot ang noo niya at agad ding tumango. Tumayo na kame at sumakay sa kaniyang Montero.
"Hey, I'll just text you, ha?" he nodded and gave me his boyish smile bago ako bumaba. I inhaled and waved at him before he proceeds on driving.
Ang Bernaro Highschool ay katabi lang ng Bernardo Community College. Ang malawak na parking sa likod nang dalawang malaking campus ang siyang nagdudugtong sa mga ito.
Kumaway ako sa guard at pumasok na sa malaking gate. Mayroon doong mga estudyante na siguro ay maagang natapos ang klase.
A group of boys waved at me at binigyan ko na lang sila ng tipid na ngiti. God! I didn't even know them. I took my phone out at iti-next sila Aiden at Nikolas na sa parking na lamang ako mag-iintay.
Aiden:
Wait for me on the kiosk. Baka makabugbog ako ng mga unggoy na titingin sayo. Please?
Ako:
Sa parking ko na lang kayo intaying dalawa ni Nikolas.
Umirap ako at tiningnan ang text ni Nikolas.
Nikolas:
Sure thing! But you should just wait on the kiosks. Maraming lalake sa parking eh. Better safe than sorry.
Ako:
Weh? Okay.
Saktong pagsend ko ng message kay Nikolas ay siya namang pagdating ng text message mula kay Aiden.
Aiden:
SA KIOSKS KA NA SERAPHINA HANES FRONTALIO. Wait for us in thirty.
Ako:
OPO BAKIT KAILANGAN NAKA CAPSLOCK???!
Ngumuso ako at binaybay ang pathway na maraming pebbles. I plugged in my earphones and listened to the music as the gentle blow of wind hit my face.
Napapikit ako at pagmulat ay dumiretso na sa nakahilerang tables and chairs sa ilalim ng mga puno.
I smiled and quickly le myself sit. Mayroong mga college students na nakatambay dito at hindi na bago sa kanila ang makita ako ditong nag-iintay. That monkeys tend to always make me wait here.
Ngumuso ako at nilaro ang labi habang nakatingin sa malawak nilang field. Bigger than ours. I'm still confused kung bakit mas pinili ng mga pinsan ko at ni kuya na dito mag-aral. Yun naman pala ay ayaw nilang mapahiwalay at mahal nila ang bayang pinagsisilbihan ng pamilya.
Ako lang yata ang gustong-gustong pumunta sa Manila at doon na ituloy ang pagkokolehiyo. But knowing my parents, without any company ay hindi nila ako papayagan.
I snapped out of my thoughts nang may naglaro sa aking buhok. "Tara na?"
I nodded at Aiden and Nikolas. Nakipagbatian sila sa mga naroon at tumulak na kami sa parking area.
"Kanino ka sasakay?" tanong ni Nikolas. I shrugged and pointed at Aiden.
"Sa kaniya na lang muna. Last time ay sa iyo ako sumabay. Nakakaumay na ang mukha mo," he chuckled and placed his hand on his chest at umarteng nasasaktan.
"Alright. Daan muna tayo sa drive thru, tumawag ang maarteng si Azalea at nagpapabili ng sandamakmak na fries," Aiden tend to call her sister on her first name. Aniya'y mas maganda daw kasi ang pangalan na iyon kaysa sa Ryza.
"Libre niyo ako?" nagnining-ning na matang tanong ko, umiling sila sa akin.
"Kkb tayo! Nakakailang libre na ako sa'yo ah?" umirap ako at sumimangot.
"Forever kuripot!"
Nang makarating sa harap ng kaniyang Fortuner ay nanliit ang mata ko sa katabi nitong puting Aston Martin.
Bago pa ako makarecover ay may tumawag na kay Aiden at Nikolas.
"Nikolas!" I almost rolled my eyes nang madinig ang maarteng tawag ni Jewel sa mga pinsan ko. I turned my back and faced them.
My lips quivered nang makita si Orsovius. Halos batukan ko ang sarili. Malamang ay kasama ni Jewel ang lalaking iyan! Duh, they weren't boyfriend and girlfriend for that.
"Hey, what's up?" tanong ni Nikolas.
Tumango naman si Aiden sa dalawa habang kinausap ni Nikolas ang mga ito ay mali, si Jewel lang. Dahil abala si Orsovius sa pagkilatis sa aking mga galaw. Iginilid ko ang mata at iniwas ang bulto sa kanila. Hinigit ko ang laylayan ng damit ni Aiden at hinila na siya para mabuksan ang passenger seat.
Kinurot niya ang ilong ko bago ako pagbuksan ng pinto. I sighed in relief nang makapasok sa loob.
Phew! Buti na lamang at heavily tinted ito. Pero nang umayos ako ng upo at tumingin sa harapan ay halos mabuwal ako sa kinauupuan nang makita ang madilim na mga mata ni Orsovius na direktang nakatingin sa akin na para bang nakikita niya talaga ako!
I gulped and straightly looked at his eyes. Atleast dito ay makakanakaw ako ng tingin sa kaniya dahil nga sa tinted at hindi kita ang nasa loob nito.
Kinausap si Orsovius ni Nikolas but his gazed never left mine. I bit my lips and smiled habang pinipisil ang mga daliri. His lips are moving ngunit ang kaniyang mga mata ay malikot at tila pabalik-balik ang tingin sa akin at sa kausap.
Their converse ended at nagpaalam na ang magkasintahan bago pumunta sa tabihan ng sasakyan na kilalagyan ko. He opened the car door for Jewel and I pouted at his actions.
I glanced at my cousins na nasa labas at tila may pinapag-usapan pang mahalaga. Napatalon ako nang biglang may kumatok sa salamin ng passenger side. I composed myself and opened the glass.
His Greek God face welcomed me and the gentle scent almost made me want to sniffed it from his neck. Umubo ako at tumingin sa kaniya na ngayon ay nag-iigting ang panga.
May kinuha siyang kung ano sa kaniyang bulsa at halos mahimatay ako sa pula ng ilabas niya ang aking pink na panyo.
"You left this... inside my car," I blushed and with shaking hands, I get the handkerchief from him.
"T-thank you!" gusto kong sampalin ang sarili sa pagka-utal. Hindi na din mapigil ang pagwawala ng aking puso.
"H'wag ka kaseng magmamadali," malamig niyang saad at tumalikod na sa akin. Pumasok siya sa sasakyan at pinaharurot ito samantalang ako ay laglag ang panga.
I badly want to scream! Paanong hindi ako magmamadali? Naroon na iyong girlfriend mong parang tuko kung makakapit! Gigil kong isinara ang bintana at kasabay noon ang pagpasok ni Aiden.
My breathing was fast and I am really sure na namumula ang pisngi ko sa iritasyon. Seriously?!
Ano ba ang gusto niyang gawin ko? Gusto kong manampal sa gigil. Argh!
Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top