„Wygrana i przegrana nie są zależne od intelektu, ale od ducha walki. Mówiąc innymi słowy - od zwierzęcego instynktu. Sprawdza się to szczególnie w przypadku hazardu. Naomi atakowała mnie od samego początku z hartem ducha i determinacją tak, że od razu byłem na klęczkach i nie miałem żadnych szans się podnieść [...] Domyślam się, że Antoniusz stopniowo tracił swoją siłę oporu, zanim został całkowicie usidlony przez Kleopatrę. Dobrze jest dodawać pewności siebie kobiecie, którą się kocha, ale przy tym traci się swoją. A kiedy tak się stanie, nie da się już łatwo wygrać z jej poczuciem wyższości. Stąd rodzą się różne, nieprzewidywalne klęski."