9
Mabilis kung pinahid ang luha ko noong makitang may sapatos na nasa harap ko. Inabutan niya ako ng panyo.
“Why are you crying, did someone ditch or figth with you? Halika sasamahan kitang resbakan siya.” Mas lalo akong naiyak noong marinig ko ang boses niya nakilala ko kaagad kung sino ang nasa harap ko.
“All of people around me, all of them just hurting me. Takot akong sabihin sa sarili ko na walang nagmamahal sa'kin. Walang makikinig..” Mahina kong sagot sa pagitan ng paghikbi ko. “I don't know what I do, I didn't deserve this.“
“So I'm hurting you, because I'm here?”mahinahon niyang tanong. Alam ko na pinipigilan niya na mag salita ng mas ikakasama ng pakiramdam ko. Halata ko naman sa boses niya.
“Stop playing Dylan.. Stop playing, nakakapagod na rin paglaruan. Hindi na naman kita kailangan nasasaktan rin naman ako,”dagdag ko habang yakap ang mga tuhod ko. Nakatitigtig sa lupa prangkahan na kung mag salita.
Ngayon mas mahirap magtiwala.
“You know what.. Ganoon na lang ba ang tingin mo sa'kin pinaglalaruan ka? Hangang doon na lang ba talaga 'yon. Hindi na ba ako pwedeng gumawa ng tama dahil minsan na akong naging mali. Wala na ba talaga akong karapatan na magpaka-totoo dahil nagkamali na ako noon.”Halata sa boses niya ang inis.
“Hindi ko na kailangan na i-explain 'yon sayo. Ano nga ba kita bakit doon ka na lang sa iba. Bakit ano 'yong ginugulo mo? Bakit di sa iba mo ibigay ang atensyon mo?” I asked in loud voice.
Bakas sa mukha niya ang galit I didn't cross the line. Tumawa siya ng sakastiko bago nagpakawala ng malalim na bungtong-hininga. Napahawak siya baba niya at napaigting ang mga panga.
“Fine.. Kung iyan ang gusto mo..”sagot niya. “Oo na lalayo na ako sayo, sana maging masaya ka. Ang hirap pala ipilit ang sarili mo sa ibang taong palagi naman tayong tinutulak palayo," pinagdiinan pa niya ang salitang masaya.
Tawagin ko sana siya pero napipi ako. Babawiin ko sana ang sinabi ko, pero ang taas ng pride ko. Hindi ko naman kasalanan iyon. Galit lang talaga ako kaya nasabi ko iyon.
“Class dissmised..” Napatingin ako sa dalawang taong agad tumayo ng sabihin iyon ni Mrs. Andaya lumapit sa kanya iyong isa sa block mates ko. Nilingkis pa ang kamay sa braso niya. Sinusundan ko 'yon ng mga matalim na tingin.
Nang magtama ang aming mga mata ay agaran din akong nag-iwas ng tingin. Na una sila dalawa na umalis. Parang may tumutusok sa puso ko nakaramdam ako pagbigat ng dibdib ko at matinding inis.
“Hindi ka pa tatayo?” Napalingon ako kay Andrei sa tabi ko. Nakatingin ito sa pinto kung saan kalalabas pa lang nila Dylan at bago niyang fling.
“Andrei, masama ba ako na tao?” tanong ko. His browsed furrowed.
He looked hesitant to answer. “Why are you asking?“
“Because I think I was wrong this time. But other of me saying, I just did the right thing.” well I'm not sure.
“Well your not a bad person, I think you're stopping to love that person more. Kapag may pinili mo na lumayo mas lalo mo na hahanapin ang tao na 'yon lalo na kung nasanay kana. Pero minsan ang pag layo ay mas maganda.” Sinarado niya ang bag niya bago tumango. “Go home! Uuwi na rin ako. Isipin mong mabuti and desisyon mo,” huling sinabi niya bago iwan ako.
Hindi ko siya mahal... Hindi ko nga siya gusto.. It's just my konsensya okay nga siya balik siya sa dati paglaruan ang damdamin ng mga babae. Andrei is right but this time it's not about love.
Malay ko baka mag kainan pa iyon mamaya. Never mind. Kailangan ko na palang umalis naiwan na kong mag-isa.
“Dad!” I called. Kinakabahan ako habang palapit kay daddy. I think good mood naman siya ngayon.
“Can I go to Khate house?”paalam ko. I was very careful with my words.
“Sure! Just don't go home late or tell us if your staying there.” My face lit up.
“Thanks, Daddy!” masayang sabi ko. My heart melted when he smiled at me. Ilang buwan na rin noong huling nakita ko ang ngiti niya.
Sa school lang naman siya strick kapag pagod yata. Kailangan ko ng maghanda, pinayagan niya akong lumabas ng gabi kasama friend ko.
“Hi, I'm here!” Napalingon ang girls sa'kin at nag unahan sila sa pag lapit para yakapin ako.
“Buti naka punta ka.. Sabi ko na eh, buti naman.” tuwang-tuwang sabi ni Khate.
“May dala akong mga tsitsirya dumaan kami sa grocery bago ako pumupunta dito may mga in can din,” sabi ko sabay taas noong dala ko na plastic bag.
Agad naman nila pinag-unahan iyon at tumakbo kaya sumunod na lang ako. Mga patay gutom talaga. Slight lang.
Naabutan namin sa loob yung mga lalaking naglalaro ng uno. Seryoso si Chion at Knigth kasama rin kapatid ni Khate. Si Kuya Karven nasa isang circle table sila.
“Bakit may mga naka tupi na papel sa gitna?” tanong ko. Lumingon sila sa'min bago dumapo ang tingin sa mga papel.
“Tanong yan pag natalo ka, kung ilan ang pinakamababa na number sa card mo kapag talo ka ganoon din ang kukunin mo na tanong,” paliwanag ni Kuya Karven.
“Eh, paano kung madami,” I asked again.
“Gusto nyo na sumali?” Nabatukan ni kuya si Knight.
“Sali kami... mamaya na tayo mag movie..” Umusog sila para mag kasya kami sa round table. Tama lang naman laki noon parang coffee table na din. Sumalampak na lang kami sa lapag.
Hangang sa mag simula kami kaming dalawa na lang ni Chion ang naiwan.
“Chion, patalo ka na dali, diba mabait ka naman, ” sabi ko para distract siya.
“Alexis, kung talo ka ede mas masaya tatanungin ka lang naman.” Napabusangot ako.
“Ikaw nalang kasi four pa sa'kin na baraha sayo 3 na lang ede talo na ako niyan.” Mangiyak-iyak kong ani.
“Ayos lang yan. ” Aniya.
“Pili ka ng apat, Alexis, you need to answer it. Don't lie bawal ang kj.” Tiningnan ko ng masama si Chion.
Wala akong nagawa kundi kumuha ng apat na papel at nilapag iyon sa lamesa. Hinayaan ko sila na kunin para sila na mismo 'yong mag tanong sa'kin.
First question pain can help us, to grow. If you love someone but he love other person are you willing to let go for his happiness?
- Chion
Second question.. This is about family.. If you're family abandoned you. What will you do, it's hard right. But what if when they realize na mali sila. are you gonna forgive them. Binasa ko lang 'yong tanong..
- Venaira
When you fall inlove, gagawin mo ba lahat para sa kaniya. Are you willing to sacrifice and are willing to let go?
- Khate
Last question do you really want what you're doing? Or some of you're decision, is that what you want?
I smile at them I think super bright naman gumawa ng mga tanong. O ginawa lang nila yan. Really family, love sapol lahat. And don't want to lie in front of them. Gusto kong magpaka-totoo.
”First question for me if I love someone. Im willing to let go of him, kasi kahit kami na dalawa. Pero hindi naman kami masaya, para sa isa't isa para saan pa. 'yong nasa isang relasyon na 'yon, sa huli maghihiwalay din kami. Mahal ko siya kaya I'm willing to let go kahit masakit para sa'kin. Kahit subrang sakit.. ”
Tahimik sila na nakikinig sa'kin, binigay talaga nila itong oras na ito para sagutin ko ang mga tanong.
”Second question if they abandoned me because of why? I don't know what's the reason because there are my family. Sila 'yong ka tulong ko dapat. Mahirap mag patawad, kasi mas pinili nila na ewan ako. Paano na lang kung kailangan kailangan ko sila sa oras na iyon. I don't know if I willing to accept them again. ” Tiningnan ko silang naka abang sa iba pang sagot ko.
”If I fall inlove hindi naman sa hindi ko kayang gawin. But I will do anything basta kaya ko. I will show him how much I love him. Kahit di sa material na bagay kundi sa pagmamahal ko I will show him how much i love him sa gawa.”
Huminga ako ng malalim bago sagutin ang huling tanong. "Last question alam nyo naman na alam nyo na ang ka sagutan dyan. Doing everything just to please my family. Doing the things para mahalin at mapansin nila ako. Kasi iyon 'yong kaya kung gawin para manatili sila. You know kahit hindi ko na," I explained.
Natawa ako pag katapos natakita umiiyak na si Khate. Nag punas siya ng luha bago lumapit sa'kin at yinakap ako.
“Ang lalim nyo gumawa ng mga tanong. Pwede na kayo itumba,” pagbibiro ko.
Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top