15

Our tour guide lead us on three destination for today tour.

“Travel to Ilocos Norte and explore Laoag City. Find out what makes it a unique travel destination by visiting its must-see tourist spots. Laoag, the jewel of Ilocos Norte, is a city that deserves to be on everyone's travel bucket list in the Philippines. It offers majestic sand dunes along the Ilocos coastline, awe-inspiring natural rock formations, and centuries-old stone churches.“ Paliwanag ng tour guide.

Mangahang-mangha ako sa paligid at sa mga istraktura dito. Para bang hindi man lang ako nakakakita ng ganito. Pero napaka saya na pagsamasdan.

Nag dasal kami sa simbahan bago pumunta sa last destination namin. Kung saan napaka ganda ng sunset. Excited na excited na ako.  “Hindi ka pa ba naka punta dito?” tanong ni Dylan.

Umiling ako. Paano ako makakapunta kung palagi lang ako sa bahay.

“Laoag is also aptly nicknamed 'The Sunshine City,' not only because its charms will make even the sourest of moods make a 180-degree turn, but also because the city gets more than the usual amount of clear, sunny days. “

I stopped when he suddenly hug my waist kaya tiningala ko siya.  “Galit ka pa?”paglalambing niya sa'kin. Hindi ata niya alintana na may ibang tao rin dito. PDA pero halata naman na wala siyang pakialam.

“I'm not, hindi naman ako galit masama lang ang loob ko kanina. Pero ayos na ako hindi ako nagagalit ng napakatagal. Pero pag punong puno ako ay wala kang naririnig sa'kin.” Niyakap niya ako mula sa likod

Lahat kami excited sa pag lubog ng araw. Napaka ganda noong pagmasdan.

“Stand there, I take a picture of you.” Tinuro niya ang spot kung saan maganda talaga ang view. Lumawak ang ngiti ko dahil sa sinabi niya. Excited akong humanap ng magandang pwesto para maganda ang kuha ng litrato na 'yon.

“One! Two! Three! Smile!” I make a pose just like a model. Nang tumigil siya ay tumakbo agad ako para makita 'yon.

“You looked so beautiful, Ali,” he compliment. Inayos niya ang strands ng buhok na napunta sa mukha at linagay 'yon sa likod ng tainga ko.

Subrang saya ko noon nag picture pa kaming dalawa. I post it on my IG also in Facebook direct. I will show them that I'm happy and I'm so proud that I am Dylan girlfriend.

Puro gala marami kaming pinuntahan na tourist spot. Sinabihan din kami na gumawa ng mga idea and also to complete our business plan.

Last day na namin ngayon, ibibigay na ito sa'min para makagala kami. Kahit saan kami punta basta bumalik lang. At syempre kasama ko ulit si Dylan.

Naka suot ako ng white tube at maong jacket at naka riped jeans at white na snikkers. Habang si Dylan naman ay naka white shirt pants at white na sapatos din. Couple na kami yun daw gusto niya.

“Look at this ang cute ng keychain.” Tinaas ko sa kaniya yung windmills na kulay white may naka lagay ng illocos. Yung isa simbahan naman yung pinuntahan namin noong first day.

“Bili na po kayo ma'am pwede rin po na lagyan natin ang name nyo sa keychain,” sabi noong tendoro na halatang bata pa siya.

Medyo naawa ako dahil ako ma swerte pa rin nakukuha ko ang ibang gusto ko. Hindi lang nga atensyon ng pamilya ko.

“How much?” Dylan asked habang pumipili rin ng para sa kaniya.

“Mura lang po sir 35 pesos po bawat isa.” Mura lang nga pero mas mura yung 20 pesos ayaw kong umangal pinaghirapan naman nila yan.

“Dito nyo po ilagay ang isusulat ko.” May inabot siya sa'ming papel. Excited ko yung kinuha at sinulat ang mga pangalan na ipapalagay ko.

Venaira

Chion

Sheena

Khate

Knight

Alexis love Dylan

and last A D

Nag simula na si Dylan sa pag sulat sa mga pangalan doon. Napanganga ako ng humarap kay Dylan. Akala ko pipili lang siya ng isa pero nagkamali ako. Balak niya ata na ubosin sa dami ng nasakamay niya.

“Babalikan na lang namin to para rin matapos mo yan,” sabi ni Dylan doon sa lalaking nag titinda.

Napakunot ang noo ko ng naglalakad kami sa park. Kinalabit ko siya at tinuro ang mga babae sa isang gilid namin.

“Hindi niya alam ang nararamdaman ko kaya ganoon. Wala siyang pakialam. Silang lahat puro nararamdaman ng iba ang iniisip nila.” Umiyak ako habang naka yuko. Nag away kasi kaming dalawa ni Dylan.

“Masama ang umiyak miss papangit ka. Hindi nila deserve ang luha mo dahil sinaksaktan ka nila.” Napa-angat ng tingin ko sa lalaki na naglahad ng panyo sa'kin.

“Lucas?” Tumawa si Lucas.

“Bakit ka umiiyak, miss?” tanong niya.

“Dahil sa'kin ako yung problema ang hirap makisabay. Yung ayos sa kanya hindi sa'kin. Naiinis ako.” Tinulungan niya akong tumayo sa pagkaka upo sa sulok na 'yon.

“Wala naman na mali normal lang na may nag aaway sa isang relasyon. Ilang buwan na kayo ngayon ka pa mag doubt sa pagmamahal niya sayo?” mahinahong tanong niya.

Pa ulit ulit akong umiling.   ”Siguro natatakot lang talaga akong maiwan. ”

Napatingin ako sa kaniya ng napasapo siya sa ulo niya.

“Sasabihin mo na hindi dapat ako dumepende sa kaniya?” Inunahan ko na siya ilang beses ko ng narinig yan mula sa kaibigan ko.

“Bakit mo alam?” inosenteng tanong niya.

Naglakad lakad na ako ayokong sa sulok na 'yon hindi na naman ako mahahanap ni Dylan ang lawak ng illocos.

“Palaging sinasabi yan sa'kin ng kaibigan ko, masisi ko ba ang puso ko ganoon ang nararamdaman ko. Dapat ay kahit kami matuto akong mag isa dahil minsan umaalis sila hindi rin mananatili. “

Hindi ko alam ang gagawin ko kung mawala siya sa'kin. Mahihirapan ako hindi ko alam kung ano ang mangyari sa'kin.

“Red flag para sayo.” Umiling siya na para bang naawa sa'kin.

Nang umuwi ako dinaanan ko yung keychain pero kinuha na raw. Siguro ay kinuha na niya, hindi niya talaga ako hinahap.

Tsss kainis!!!

Na abutan ko siyang hinihitay ako sa tapat ng room namin. Naka sandal siya sa may pader naka tingin sa harap niya halatang meron siyang malalim na iniisip. May kung ano sa'king naging excited at masaya pero tinangal ko 'yon. Deretso ako na naglakad, balak kung hindi siya pansinin.

“Alexis!”

“Pumunta kana sa room mo. Pagod ako Dylan please h'wag ngayon.” Seryoso kong sabi, binuksan ang pinto balak ko siya na lampasan lang.

“Alexis, I'm sorry!”

Malamig akong tumingin sa kanya.  “Not now, please!”

Binuksan ko ng tuluyan ang pintuan. Kita kung nakayuko siya ng isara ko ang pinto. Napasandal na lang ako roon at humugot ng malalim na hininga. Kung hahayaan ko siya masasanay siya sa ginagawa niya. Tama lang ang ginawa ko.. Iyon ang sa tingin kung tama.

“Nag away ba kayong dalawa?” Matipid lang akong ngumiti kay Ate Cass. Eto kasi ako nga'yon nag mumukmok, naiinis kasi ako.

“Hindi niya kasi maintindihan, ” tipid kung sagot.

“Nag paliwanag naman ba?” Umiling ako. “Nagalit ako, ang sama ng pakiramdam ko. Bakit ba kasi napaka hapiparot ng ibang mga babae  ngayon. Naiinis ako sa kanila, bat ba kasi nila na pag chismisan pa si Dylan. Bakit ba alam na nila na may kasama na yung tao mahirap ba ang pag respeto.“ Bakas ang inis sa mukha ko.

“Ate I saw him iniiwasan niya yung mga babae. Nagalit siya sa kanila kanina noong hindi ka ata mahanap. Tinanong niya ako kung nakita ba raw kita. Pero hindi naman kita nakita, kaya ayon hinintay ka niya sa labas. Kanina pa 'yan dyan ayaw naman pumasok.” Sumabat sa usapan namin si Venice.

Iniwasan ba niya 'yon kaya mabilis ang lakad niya. At hindi sila pinapansin, iniwasan niya pa rin. Huminga na lang ako ng malalim.

“Kausapin mo na bilis inutusan kitang puntahan siya,” Umapila kaagad ako.

“Ate masasanay siya, paano naman ako paano na lang yung inis ko?” tama naiinis ako. “Palibahasa napaka bad boy niya baka gusto niya rin yun.” I greeted my teeth.

“Kausapin mo bahala ka bitter pa naman ako ngayon. Pag kanarer ko 'yon” Tinawanan pa niya ang kanyang sinabi. Tuwang tuwa ata siya dahil sa pagiging bitter. “Walang maayos na ayaw kung palaging side nyo lang ang gusto nyong pakinggan. “

Wala akong nagawa kundi kinuha yung jacket ko bago padabog na lumabas. Nag elevator ako bago pumunta sa floor nila.

Nang kumatok ako sa Mark nag bukas ng pinto para sa'kin. Na mumula ang mukha niya habang parang sayang saya. Binigyan niya ako ng ngiti bago napakamot sa batok niya.

“Dylan, girlfriend mo nandito!” pagka sabi noon ni Mark ay agad namang lumitaw si Dylan sa harap ko. Umalis si Mark at bumalik sa ginagawa niya kanina kaya kami na lang na dalawa ang naiwan.

“Umiinom ka?” puna ko. Amoy na amoy ko ang alak mula sa kanya. Napakamot si Dylan sa kanyang ulo, walang takas dahil nahuli ko siya. Wala naman masama kung uminom siya hindi ko naman pagbabawalan.

“Uminom ka? Sinong kasama mo? ”

“Kaunti lang. ” Hindi mapigilang hampasin ang dibdib niya.

“Nakakainis ka, sorry kung nagalit ako. Hindi mo ako sinuyo. ” Paulit-ulit  ako sa pag hampas sa dibdib niya para malabas ang frustration ko.

“Syempre hindi. Binibigyan lang kita ng space. Ayaw ko na kapag kina usap kita mas lalo tayong mag away. At ayaw ko na mag bigay ng dahilan para maghiwalay tayo. ”

“Paano kung ayoko ng space?”

Ang sasabihin ko dapat ay na uwi sa singhap. Hinila niya ako palapit sa kaniya sa maingat na paraan na hindi ako masasaktan. Unti unti niya na inilapit ang labi niya sa labi ko—hinalikan niya ako.

“Kapag nag ingay ka pa hahalikan kita ulit,” pagbabanta niya pero ngumisi lang ako.

“Mag-iingay na lang ako para halikan mo ulit.” I teased, while starting deeply in his eyes.



Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top