"He's a friend naman, Phoenix." ani ko.

Hindi ko nga din alam kung bakit ako nagpapaliwanag sa kaniya ng walang dahilan.  Hindi ko naman kailangan na i-inform s'ya tungkol doon. Dahil sa iniisip ko mas lalo na dumilim ang awra nya. Wala sa sarili akong napalunok dahil sa kaba.

"That's why you're so excited to jog because you will be with him. Siya ba yung kausap mo sa ball? Yung lobo na 'yon?" may bahid ng hinakit at inis niyang tanong.

Umiling ako at hinuli ang kamay niya "Ha? Oo?"

Hindi ko alam mas lalo niya ata na hindi magustuhan ang sagot ko dahil sa pagkumpirma ko. Napatango sya at mapait na napangiti.

"Nag luto ako, kumain ka na. Baka gutom ka na dahil sa ginawa mo." binigayan niya ako ng maliit na ngiti bago tumalikod. Naalarma tuloy ako dahil sa pagtalikod niya tumakbo ako papalapit sa kanya at hinawakan ang pulsuhan niya.

"Do you want to eat with me?"

"H'wag na matutulog na ako."

Hinabol ko ulit siya noong nagsisimula na siya na tumalikod at humakbang paalis. "Oyy your so grumpy anong kinakagalit mo, Ibon?"

"I'm badly need sleep"

Bumitaw ako sa pagkakahawak sa kanya at malungkot na napangiti. "Okay! Ako na lang pala kakain. Sige na. I will call you na lang kapag may kailangan ako. Saka matutulog na din siguro ako para gising ako mamaya."

"Aalis nga yan mamaya ang sungit pa" mahina kung bulong.

Natulog ako maghapon ng magising ko ang taas na ng energy ng baby namin. Wala na siya umalis na hindi man lang nagpaalam sa'kin. May tampo ata sa'kin 'yon kaya ganoon siya.

"Lia aalis ka ba ngayon?" Mama suddenly approach me. "Dito lang po ako sa bahay ngayon. Bakit po?"

Nahihiyang napakamot ito sa may buhok nya. "Aalis kasi kami ngayon kasama si Rian hindi naman namin pwedeng isama si Phedix ayos lang ba kung bantayan mo sya?"

"Oo naman. Ayos lang, Ma! Maliit na bagay naman 'yon nahihiya pa kayong magsabi sa'kin." magiliw ko na sagot.

Busy talaga sila sa trabaho kaya kapag bintayan ko naman si Phedix mapanatag man lang ang isip nila na nasa maayos siya. Pang bawas sa iisipin na lang kumbaga.

"Maaga naman na uuwi si Phoenix kaya, siya na lang pabantayin mo sa kanya."

"Ayos lang talaga, Ma! Aalis na ba kayo ngayon? Baka ma late kayo sa pupuntahan nyo ako na ang bahala kay Phedix."

"Liana hindi uso ang salitang late dito sa'min. Hayaan mo sila na maghihitay tandaan mo 'yan." wala sa sarili akong napatango bilang pag agree sa sinabi niya.

"O siya aalis na kami. Baby behave ka lang kay Ate Lia. Don't bite anything and don't do bad things."

"Yes mommy. I love you mommy." he sweetly said with matching giggles. Ang sweet talaga ng bata na 'to.

"I love you daddy!" he kissed her mother and father chicks before gigling again.

Nang makalabas sila ay tumakbo pa siya palapit sa'kin at dinamanba ako. Mahina akong napatawa dahil sa ginawa nyang iyon. Hinuli ko siya ng mga bisig ko dahil baka ay mahulog siya.

"Let me cook you something," sabi ko sa kanya sa gitna ng pagkukulay niya sa papel nya.

Napalingon siya agad sa'kin halatang halata ang pag ningning ng mata niya dahil sa sinasabi ko. Pero agad din 'yon nawala kasabay ng pagbagsak ng balikat at pag lungkot ng mukha.

Lumapit tuloy ako sa kanya at hinawakan ang balikat niya, pinaharap ko siya sa'kin. "What's wrong? Magaling ako na mag luto ayaw mo ba?"

"May bawang?" malungkot na sabi niya.

Mahina ako na napahalakhak ng marealize ko kung ano ang nais nyang maipahiwatig. "No garlic for you. Syempre bawal ka noon, I will cook but no garlic."

"Halika doon tayo sa kitchen." madali ang paglapit niya sa'kin. Agad ko naman siya na binuhat bago namin tinungo ang kitchen. Nagluto ako ng carbonara na lang pero hindi ko nilagyan ng bawang kasi nga bawal siya noon. Baka kainin ako ng buhay ng buong ankan niya kapag pinakain ko sya noon.

Nagpakulo ako ng spaghetti tapos ni ready ko na din yung sauce para madali lang. Medyo dinamihan ko na para pag dating nila mama at ni Phoenix ay may kainin naman sila.Kumuha ako ng kutsara bago kumuha sa souce at binigay kay Phedix para matikman niya.

"Masarap na ba?" nakatuon ang aking mata sa kanya dahil hinihitay ko ang sagot niya.

Napa nguso ako at napakunot noong umiling siya. Bakit anong kulang? Ayos lang ba talaga ang bata na 'to. Ginawa ko naman lahat ng procedure, bakit hindi pa din masarap para sa kanya.

"I will eat this because, I'm hungryy"

"Oo nga batang makulit ha. Hindi mo ako Yaya h'wag mong kalimutan." paalala ko sa kanya pero bumungisngis lang siya.

"I'm hungry yaya!" mas lalo ako na bumusangot dahil sa sinabi niya.

"Akala ko ba hindi masarap pang apat mo na kaya 'to. Ikaw na bulilit ka." pagbibiro ko at mahinang tumawa.

"Umiling lang ako hindi ko sinabi na hindi masarap." binigayan ako ng nakakalokong ngiti.

"Ganoon na din 'yon."  binigay muli sa kanya ang pang apat na serve ng carbonara.

"Thank you!" nagsimula na ulit siya sa magana nyang pagkain. Nang matapos siya ay pinagpatuloy namin ang ginagawa namin kanina.

"The sun is collor yellor bakit black ang kulay na ginamit mo." puna ko.

Kumislap ang kanyang mata pero halata ang lungkot. "I never saw sun, So I prefer colloring it black. Kasi 'yon ang nakikita namin hindi ang liwanag ng araw kundi ang liwanag ng gabi."

"Do you want me to picture it for you?" I asked gently.

Tumigil siya sa pagkulay at tumingala sa'kin habang mapupungay ang mata."I saw one on tv"

"We are fine with darkness, Liana." N apaitlag ako sa pwesto ko noong may biglang humawak sa may balikat ko. Nag taasan ang balahibo ko dahil sa paglalaro niya sa buhok ko.

"N-Nandito ka na pala." mahina kung sabi ng hindi tumitingin sa kanya.

"Kanina pa."  Halos manigas ako sa pwesto ko, he rest his chin on my shoulder. Smelling my lips like it was a perfect perfume for him.

I shut my mouth... Mas lalo ako na distract sa kanyang ginagawa, hindi ko mahanap ang tamang salita para sabihin. "Wee? hindi nga hindi naman kita napansin."

"I have something for you!" bakas ang saya sa boses niya kaya nagtaka ako kung ano.

Nanlaki ang mata ko ng makita kung ano ang regalo niya sa'kin as in napa wow talaga ako. Agad ang pag ngiti ko habang naka tingin doon.  Nakalagay mula sa likod niya may karton doon. Isang set ng mga pang tanim na rosas na nasa maliit na anim na paso.

"Saan mo nakuha yan?" masaya kung tanong, hindi ko maiwasan na itago ang pagkinang ng aking mga mata dahil sa tuwa.

I always think na kung pwede ba ako na mag tanim nyan kasi maganda naman ang lupa nila. Kaso nga lang wala naman na pwedeng itanim sa garden nila. Hindi din sila mahilig sa tanim.

"I buy this for you." Dinamba ko siya at mahigpit na yinakap "Mind reader ka siguro pero, thank you!"

Naramdaman ko ang pagkatigil niya dahil sa pagyakap ko sa kanya. Maski din ako ay nagulat siguro dahil masaya ako. Nahihiya tuloy ako na lumayo sa kanya. I don't if I'm hallucinating pero nakita ko ang pamumula niya dahil sa sinabi ko at pagkagat niya ng ibabang labi niya.

"May bata dito." Mabilis ako na napalayo kay Phoenix kasabay ng pagtikhim. Noong narinig ko ang pag ungot ni Phedix ng lingonin ko siya ay na krus ang braso niya habang nakatingin sa'ming dalawa ng masama.

"Where's Mom?" he asked his young brother.

Nakibit balikat 'to, "Ewan."

"Masaya naman ako kasama si Ate Liana pwede mo na siya magging asawa. Para naman may magalaga sakin araw araw." nahiya ako lalo dahil sa sinabi niya.

Wala naman kami na something ng kuya niya saka hindi pa nga kami tapos asawa na agad. Wala pa akong plano doon sa pag aasawa.