"Sandali lang, Lia. May girlfriend pala ako hinahanap ako." Napakamot siya sa ulo niya.  "Gusto mo ba na sumama pabalik?"

"Hindi na sige na, puntahan mo na siya ayos lang naman." Tumango na lang ako sa kanya bago naghanap ng pwedeng maupuan. Pinili ko yung bench sa ilalalim ng isang puno.

"Wala dito ang party bakit nandito ka?" Napaitlad ako sa pwesto ko ng biglang may tumalon mula sa puno at bumagsak sa harap ko.

Naalarma pa ako dahil lobo ang nasa harap ko ngayon paano siya nagsasalita. Medyo nakahinga ako ng kaunti ng maging tao siya. Pero walang pang itaas na damit, pero na wierdohan pa din talaga ako sa kanya.

Pinagpagan niya ang sarili niya bago umupo sa tabi ko. "What's your name miss? At bakit nag iisa ang isang katulad mo rito?"

"Bakit gusto mo na malaman?" walang emosyon kung tanong.

Ngumisi siya "Bawal bang magtanong."

"Oo bawal."

"Naalala mo ba ako?" Nagsalubong ang kilay ko dahil sa sinabi niya.  Ngayon ko pa lang naman siya nakita tapos sasabihin niya na naalala ko ba siya.

"Sino ka para alalahanin may ambag ka na ba sa buhay ko?" pinanatili ko ang pagiging sarkastiko sa harap niya.

"Woah!" he said in amussed tone napayakap pa sya sa sarili nya parang nasaktan. "Your hurting my feelings big time."

"Favor?" tumango siya bilang sagot "Pake hanap ng pake ko."

"Mukhang bad trip ka anong meron?" masama ang tingin ko siya na tiningnan. Ang dami dami niyang tanong sa'kin. Napaka chismiso niya talaga sa buhay ng ibang tao.

"Andami mong tanong, tumahimik ka naman mo na. Kausapin mo kapag nasa mood na ako na h'wag ngayon." asik ko sa kanya.

Mabuti na lang at nakinig naman siya sa'kin tahimik lang siya. Nasa ganoon kami na pwesto ng dumating si Phoenix. Mabilis niya ako na hinila at dinala sa likod niya. Masama ang tingin niya, umiigting ang panga niya habang nagaapoy ang mata nakatingin sa kanya.

"Who are you?" he asked the guy I'm talking to.

"Bakit gusto mo na malaman?" napatanga ako dahil sa sinabi niya, ginagaya nya ba ako?

"I want to make sure you didn't hurt her Bawal ba magtanong."

"Oo bawal." tumawa pa siya dahil sa sinabi niya. Mas lalo na namuo ang inis sa kalooban  ko.

"Let's go, Phoenix, ano ba ang kinakagalit mo." Bumalik kami sa party kahit iritado pa sya sa lalaki na 'yon. Well and cool niya.

"So we have now the results for most outstanding couple this year." pumailalim ang boses ng emcee kasabay ng pagpalakpakan ng mga tao.

Lahat ng atensyon nila ay nasa kanya dahil nag aabang sa sasabihin nito. Susyal ganito pala kapag pumunta dito. Marahas ko na binaklas ang kamay niya mula sa kamay ko. Pinag kruss ko ang braso ko bago tumuon ang atensyon sa emcee na ngayon ay handa na i-announce ang couple of the year.

"Congratulations Mr. Phoenix Andres and Mercie Ty." nagbulong bulungan ang mga tao dahil sa narinig nila. Sumama ang buong itsura ko dahil doon... Siguro nga hindi kami ganoon... Hindi ako nababagay dito sa mundo nila.

Imbis na pumunta siya sa gitna para kunin ang award niya nauna pa nga doon si babaita. Hinawakan niya ang kamay ko bago tumakbo pa punta sa entrance ng hall.

"Phoenix ano ba!" pigil ko sa kanya.

Tumigil siya sa pagtakbo sa kalagitnaan bago ako hinarap. The crowd cheer when he cared me in newlywed style. Bago sinimulan ulit na tumakbo. Maingat niya ako na binaba sa front seat bago dumeresto sa driver at pinaandar paalis ang sasakyan niya.

"Really? We just run away, ano bang iniisip mo?"

"I don't want to receive that award. I have run away because its you. That award is useless because I know who is my queen." parang wala lang na sabi niya.

"Do we need to runaway?"

Lumamlam ang ekspresyon ng mukha niya habang nakatingin sa'kin. "Yes, That shows them that I'm willing to risk everything if it's you."

I can help but to smile sweetly. Hindi ko na rin  mapigilan ang luha ko dahil sa mga sinabi niya. Nakaka-touch naman na malaman na handa niya na sabihin sa lahat na ako ang pinili niya."Thank you!"

"Why are you crying stupid girl?" Tinigil niya ang sasakyan para siya na mismo ang magpunas ng mga luha ko.

"Wala." tangi ko.

"Silly stop crying you looked like cry baby."

Kinuha niya ang panyo sa bulsa niya at binigay sa'kin.  "Let me bring you somewhere." pinaandar ulit niya ang sasakyan.

Tumigil kami sa isang simpleng park may mga ilaw doon. Siya ang naunang bumaba pagkatapos ay pinagbuksan ako ng pinto.

"This is the first collorful places here." napakamot pa siya sa kanyang batok kaya napangiti ako.

"Halata naman." inilibot ko ang paningin ko sa paligid. Naka korte ang ang mga puno pabilog may nakapalibot dito na Christmass Lights. May mga bumbilya din na nakabitin sa taas. 

"I thought you love darkness bakit dito mo ako dinala." Lumingon ako sa kanya.

"I love collor when I'm with you" my heart feel flattered. "Tinamaan ka na talaga sa'kin. Crush na crush mo na talaga siguro ako." pang aasar ko sa kanya.

Tumawa lang siya dahil sa sinabi ko "Hindi ko alam ang definition ng crush na yan kung para sa sarili ko."

"Ikaw talaga Ibon, it's normal for people to have crush on someone." paliwanag ko sa kanya.

Pati din ako may crush din naman ako. Sa mga tao hindi natin masasabi na crush o gusto natin sila kung hindi tayo nila napapahanga.

"I'm not people." tipid niya na sagot. Napatango ako noong ma realize ko na hindi nga pala sya tao.

"But it's fine having crush on someone." dagdag ko.

"Gusto mo lang na maging crush kita." balik nyang pang aasar.

"Ede maganda wala naman kasi na may crush sa'kin." nangunot at nagsalubong ang kilay niya sa sinabi ko. "Are you sure?"

"Bahay at school palagi ang routine ko kaya paano naman ako makakakilala ng ibang tao. Hindi din ako mahilig mag gala dahil imbis na gawin ko 'yon ay maglilinis na lang ako. Wala akong pamilya kaya kailangan ko 'yon na gawin." mapait ako na napangiti habang inaalala ang mga pagtitiis ko.

"Minsan hindi na din ako kumakain kasi ipagluluto ko sila palagi nila akong nalilimutan." napaiyak na lang ako habang nag aalala sa buhay ko. "Ang dami ng tiniis ko kahit ganoon sila inisip ko na kapag nawala sila mas malulungkot din naman ako na mag isa."

Naramdaman ko ang pagyakap niya sa'kin at pag halik sa toktok ng ulo ko. "Hindi na kita ibabalik sa kanila, Lia.  Dito ka na, manatili ka dito. At hindi namin ipaparamdaman sayo kung ano ang naramdaman mo sa kanila." he said in full of comfort.

Ito na siguro yung pambawi sa'kin ni God para maging masaya ako at swerte sa kanila. Sa kalagitnaan ng pag uusap namin bigla niya ako hinila patago medyo nawalan pa ako ng balanse pero mabuti na lang nahawakan niya din ako agad.

Humawak siya sa baywang ko and my arms was on his neck. Bigla syang nag sway parang sumasaway kaya tiningnan ko siya ng may kaguluhan. "Let's dance," he murmured.

We dance without music, we just enjoy the view and the air. Sayaw na hindi na namin kailangan na may tugtog basta masaya kami ay ayos na.

Isa iyon sa pinaka masaya na araw ko kasama siya. Simple pero maganda, hindi kailangan ang pagkukunwari dapat ay magpakatotoo lang.

"Good morning, Ibon!" I happly greeted when he open the door. "Good morning?" hindi niya sigurado na sagot sabay kusot ny mga mata nya.

Magulo pa ang buhok niya at mukhang kakatulog lang niya pero ginising ko sya. Mag papaalam lang ulit ako sa kanya mag jogging ako.

"Mag papaalam lang ako gusto ko na mag jogging. Dito lang naman sa loob ng village hindi naman ako lalayo."

"Take care! H'wag kang lalayo masyado baka mawala ka," pagpayag niya. "I'm sorry, I can accompany you."

Ngumiti ng matamis sa kanya sabay iling "Ano ka ba ayos lang naman. Malaki na ako kaya ko na ang sarili ko."

"Aalis na ako para maaga din ako na maka uwi." Kumaway ako sa kanya bago tumakbo papalayo.

Nagulat ako ng may tumabi sa'kin habang nag jogging ako. "Hii!" he shly said.

Lumayo ako sa kanya ng kaunti "Anong ginagawa mo dito?"

"Im jogging to."

Umirap ako. Obviously nakita ko nga na nag jog din siya "Dito ka din ba nakatira."

He shrugged "No. I live in the forest."

Napakurap ako ng ilang ulit "Forest?"

Tumango siya sabay turo sa mga kakahuyan sa na tanaw dito. "Are you kidding me tapos dito ka nag jogging."

Nagkibit balikat lang siya "Gusto ko eh."

"Mabilis naman ako tumakbo kaya nakarating agad ako dito."

"Ede sana pina billboard mo." Umirap ako sa kanya bago na una.

Pero siya yata si baliw na may lahing aso sunod ng sunod. Sumabay sya sa'kin sa pagtakbo kahit bilisan ko ay nakaka sunod naman agad sya.

"Nakakabawas ng ganda kapag ganyan ang mukha mo at nag susungit ka." tumigil ako at nakapamaywang na tiningnan sya ng masama.

"Ayaw ko lang sa mga taong katulad mo."

"Sa pogi?" nang aasar na sabi nya "Hindi ka pala taong hayop ka."

"Halika ka na nga Miss ililibre na lang kita." nagulat ako ng bigla nya akong akbayan bago dinala sa isang convince store. 

"Let's cool down." Bumili sya ng sampung ice cream bago hinila ulit ako sa mga libreng table sa labas.

Nakabusangot ako dahil panay ang paghatak niya sa'kin. Kung hindi ko pa narinig ang boses niya pwede ko na siya na pagkamalang na baliw.

"As a sign of our meet up and friendship let's toose our ice cream." masayang sabi nya bago binigay sa'kin ang limang ice cream ang lima iba ay sa kanya.

"Kailan pa tayo naging friends?"

"Ngayon lang?" hindi pa siya sigurado.

Hindi nga namin kilala ang isat isa tapos friend na agad kami. Aba! Advance naman masyado ang kuya natin.

"Bahala ka na nga sa buhay mo."

Pagkapasok ko sa bahay agad ako na napahawak sa may dibdib ko ng bumungad sa'kin ang nakacross at madilim ang tingin ni Phoenix sa pinto na binuksan ko.

"Anong meron?" I curiously asked.

"Sinong kasama mo?" mas bahid pa ng inis na tanong nito.

"Ha?" I asked in puzzle.

"You smeel like men perfume." walang emosyon niya na sabi kasabay pa ng pag igting ng panga niya.

"I allow you to go out but don't be with another man. Don't do that again, baby"

Share your feedbacks and prediction para sa next part.