4
"Kapag magaling na ang sugat mo isasama kita sa school." nag ningning ang mga mata ko dahil sa sinabi niya.
Iyon ang unang beses na pumayag siya na lumabas ako. Hindi ko mapigilan ang mga ngiti ko at napapalakpak pa. Mabuti naman at pumayag na sya na makalabas ako. Kung sakali man...
"Bakit ka pumayag?" may ngiti na tanong pero kinunotan niya lang ako ng noo. "Bakit ako pumayag? Bakit ayaw mo ba?"
I snorted and shook my head "Hindi naman. Kasi noong isa ayaw mo ako na palabasin."
"You can go out but don't show the necklace I give to anyone." ang ganda kaya tapos itatago ang weird talaga.
"At bakit naman? Ang ganda noong kwintas tapos itatago ko lang. Mukhang mahal nga, anong use noon sinuot para itago?" asik ko.
I froze noong naramdaman ko ang kamay niya na marahan na hinahaplos ang buhok ko. Napatingin ako sa kanya pero ang mata niya ay nasa 'kin. "It's for your safety."
"H'wag kakausap ng kung sino sino lang. Kami lang na nandito sa bahay ang kakausapin mo kapag lumabas ka," he remind again. "Naiiba sila baka kainin ka nila ng buhay."
I frowned, makakalabas na nga bawal naman kumausap sa iba. "Ikaw ang gulo mo talaga, hindi mo naman ako bihag para ikulong. Wala ka karapatan na diktahan ang mga dapat kung gawin sa sarili ko."
Pumikit siya at huminga ng malalim. "Do you understand?"
Napaismid ako "Oo na. Nakakainis ka umalis ka na nga sa kwarto ko." I pushed him out and slammed the door shut.
"Ang gago mo, Phoenix!" inis na sabi ko sa hangin.
Kinabukasan ay lumabas ako sa bahay nila ng madaling araw. Wala man lang mga tao sa paligid maski isa. Pati 'yong mga maid nila at mga trabahante wala. Tumingin ako sa isang paso kung saan may isang ligaw na bulaklak. Ang iba ay laya na at pwede na itanim. Kusang gumalaw ang kamay ko at kinuha 'yon. Kumuha ako ng matalim na kahoy para mag bungkal ng mga lupa. Inayos ko ang mga paso at pinaglinya sila.
Next time na lang siguro ako mag jogging ngayon magtatanim mo na ako. Para naman kasing nakakatakot ang paligid dito wala man lang mga ka kulay kulay. Puro itim, puti at pula lang ang makikita. Tapos umaga na puro naman mga tulog pag gabi gising.
"Weird people..."
Gumawa ako ng plot at doon binudbod ang tuyong bulaklak. Para kapag tumubo na sila ay ililipat ko na sila sa pinaglinya ko na paso. Masyado nang mainit ng matapos ako napapunas na lang ako sa pawis ko gamit ang pulsuhan ko na walang putik.
"Ang tagal ko na pala dito malapit na mag Ten." bulong ko. If you're thinking I have magic well wala ako noon nakita ko lang sa cellphone ko na malapit na. Naghugas ako sa may maliit na poso bago pumasok sa loob.
Nang pumasok ako sa loob Ng bahay nagulat ako sa nadatnan ko. Nandoon silang lahat bakas ang pagaalala. Pati ako ay nagaalala na rin dahil baka may ngyari na masama.
"Anong ngyari?" nagtataka kung tanong pag pasok ko sa loob, nandoon sila sa sala, tiningnan ko sila isa isa.
They all took a deep breath when they saw me just entering. "Okay lang kayo?" I asked again.
"Where have you been, Liana. Kanina ka pa namin hinahanap."
"Nagtanim lang po ako. Hindi nyo ako nakita sa likod?" nasapo ang mag-asawa sa kanilang mga noo, habang si Phoenix ay napahinga ng malalim.
"Dapat nagpaalam ka hindi yung kung saan saan ka nagpupunta. Paano na lang kung may nangyaring masama sayo." sermon niya sa'kin.
Tinaas ko ang dalawang kamay ko "Oo na kasalan ko na. Paano ba naman kasi ako mag paalam tulog kayo. Tapos naka lock kaya kwarto mo." napanguso ako.
"Sana kumatok ka." he said in controlled voice and massage his nape.
"Well slept again, anak." Iniwan kami ni mama at papa. Sumama na din na umalis si Rian sa kanilang dalawa. Nagtinginan kami dalawa ng masama.
"Ano bang kinakagalit mo r'yan. Palagi na lang mainit yan ulo mo." tanong ko naiinis na rin ako sa kanya.
Pumadyak siya bago padabog na umakyat ulit pa punta sa kwarto niya. Napaka childish akala mo naman susuyuin kita. Hindi kita susuyuin kahit magtampo ka Phoenix. Nag tungo ako sa kusina para mag luto ng pagkain ko.
Nagluto ako ng corn beef tapos nagluto na din ako ng kanin. Ako lang mag isang kumain dito sa madilim nilang bahay. Well may mga ilaw naman pero madilim pa din para sa'kin.
Mga ilang araw pa gumaling na yung may kagat niya at ngayon nga ay pa punta kami sa school niya. Excited na excited ako nakasuot ako ng Black jacket with pants. Ito pinasuot niya sa'kin kahit naiinitan ako hindi na ako umangal dahil baka hindi ako isama.
"Stay by my side. Baka mawala ka, you always made me worried." Nauna s'yang bumaba sa sasakyan niya baba na din sana ako pero inunahan niya ako at pinag buksan ng pinto.
Palihim ako na napangiti dahil sa maliit na gesture niya na 'yon.
Manghang mangha ako pagkapasok pa lang namin sa loob. May kakaibang aura kasi ang school nila. Nagtitinginan sa'min ang mga schoolmates niya pagkapasok pa lang namin sa loob. Napayuko na lang ako at sumunod sa kanya. Lakad lang ako ng lakad pero ramdam na ramdam ko ang pag sunod nila ng tingin.
Sa'kin ba sila tumitingin talaga? Gusto na isipin na kay Phoenix dahil gwapo siya sa paningin nila hindi ako sigurado. Nanlaki ang mata ko at napasapo sa bibig ko ng mag angat ako ng tingin hindi ko makita si Phoenix. Nasa Isa ako ngayon na intersection at hindi ko alam kung saan sya dumaan sa mga 'yan.
Napasabunot na lang ako sa sarili ko dahil sa katangahan ko. Nasaan ka na ba Phoenix, bakit na kasi iba nakatingin mga estudyante dito ayan tuloy.
Bumalik ako sa kung saan ako nang galing kanina. Lumiko, deretoso huli ay narating ko ang gubat. Sa likod ng school may gubat.
Nanlaki ang mata ko at handa na sanang sumigaw ng biglang may humila sa'kin at tinakpan ang bibig ko. He gesture me to shut up and we both hide on the tree. May dumaan na tatlong lalaki na may mga dugo sa harap namin. Nanginig ang tuhod ko sa takot dahil sa takot. Mabuti na lang at nahahawakan nya nya ako. Mas lalo pa na nadagdagan ang kaba ko ng luminga linga sila para bang naramdaman nila ang presensya namin. Nagdasal ako ng taimtim sa maraming santo. Baka kami ang patayin nila.
Matagal pa 'to bago umalis kaya takot na takot ako. Unang beses ko na nakakita ng ganoon para silang mga gutom na hayop. Na kung sino man ang nagustuhan o makita ay kakainin na nila. Lumuwag ang yakap noong lalaki kasabay noon ang malakas na paghila sa'kin ng isang lalaki kaya nasubsub ako sa kanya.
"Anong ginagawa mo?" it's Phoenix.
Magkakilala sila?
"Pare?" mukhang gulat na sabi noong lalaki kanina. Lumayo agad siya sa'kin, itinaas niya ang kanyang kamay tanda ng kaniyang pagsuko.
"What are you trying to do with her Mythos?" he pulled me closer to him with so much gentle.
"Nothing. Pare naman mukha ba akong masamang tao?" may bahid ng hinanakit na tanong nito.
"Are you okay, Lia? Kanina pa kita hinahanap may ginawa ba siya na masama sayo?" marahan n'yang tanong habang hinahaplos ang buhok ko.
Maliit ako na ngumiti. "I'm okay!"
"What the f-ck pare kilala mo ba siya?" hindi makapaniwalang tanong noong lalaki na tumulong sa'kin kanina.
"Obvios ba?"
"Hindi mo dapat siya hinayaan na pumunta dito. Buti na lang nakita ko siya babae pa naman yan. Ayaw mo naman siguro na sa susunod ay bangkay na ang maabutan mo." na nindig ang balahibo ko dahil sa sinabi niya.
Nakaramdam ako subrang takot dahil sa mga narinig ko. Sa gitna ng takot ko naramdaman ko na mas madiin ako ngayon ni Phoenix sa dibdib niya. Ang weird hindi ko marinig ang heart beat niya. Kahit kaunti lang o maramdaman ko man lang.
"Hindi ako papayag na mangyari 'yon. Thank you, Bro!" aniya. "Let's go baka may masamang damo na naman na pumunta dito."
"Before I go. Ako na pala si Mythos I'm Phoenix one and only friend." pakilala niya.
"Liana!" tipid ko na pakilala sinabayan ko ng isang ngiti.
"Mauna na ako." Kumaway siya sa'min ng tipid bago naglakad papalayo.Natahimik kaming dalawa ng ilang sandali.
"Lia?"
"Ibon!"
"Saan ka nagpunta kanina pa kita hinanap bakit ka ba kasi humiwalay sa'kin."
Napakamot ako sa batok ko "Hindi kita makita kaya nag lakad lakad ako. Hinahanap kita tapos dito ako napunta sa gubat."
Pinaupo niya ako sa isang bench bago niya niluhod ang isa nyang tuhod sa harap ko. Naramdaman ko ang pagbilis ng tibok ng puso ko dahil sa mga kilos niya. "Can I tell you something?"
Kinalma ko ng kaunti ang nagwalala ko na puso bago sumagot sa kanya. "Sure! Ano 'yon?"
"When you know the truth promise don't be afraid? Do you promise, Lia?" I raised my rigth hand "I'm sure, Ibon."
Nagunot sandali ang noo niya dahil sa pagtawag ko sa kanya. "Ang cute ng ibon na pangalan inderment ko 'yon para sayo. At ako lang ang tatawag noon sayo. Ano ayos ba?" paliwanag ko.
Natawa ako sa huli dahil mukhang tutol pa siya sa tawag ko sa kanya. "Go on tell me already."
He pinned me on the side of table naka sandal ako doon habang nakaupo. Siya naman ay nasa harap ko ang kamay ay nasa may lamesa sa magkabilang gilid ko para I corner ako.
"We're not ordinary people like you. We are vampire." sabi niya kasabay ng pagpula ng mga mata nya at pagsilay ng pangil nya na subrang talim.
Mas nilapit pa nya ang mukha niya sa'kin kaya mas lalo akong napadikit sa may lamesa. Parang gusto nya akong kagatin na naman sa oras na 'to.
"N-nagbibiro ka lang ba? Ang g-galing naman ng mga acting mo m-mukhang totoo..."
He smell my neck and plot a kiss, I froze because of it. "I'm not kidding, Liana, I'm not a good actor. I'm saying the truth..."
_______
comments your prediction about the story
Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top