"Maayos na kayong dalawa? Mabuti naman, alam nyo kasi h'wag kayong puro away. Wala naman kayong mapapala kapag nag away kayo." hindi ko natuloy ang pagsubo ko ng toasted bread na ginawa ni Phoenix ng pumasok si Rian sa loob ng kusina.

Napatingin ako kay Phoenix nagkibit balikat lamang siya "Bat gising ka pa? You should sleep and don't bother us." pagtataray ng kaniyang kuya sa kaniya.

"Gusto mo ba nito?" alok ko sa kinakain ko. I

Nang tumingin siya sa hawak ko ay agad siyang napangiwi "Ayaw ko baka may lason pa 'yan may pupuntahan kami ni Kael mamaya."

"Yung kasama niyo noong una kung punta dito?" tanong ko. Pinakilala kasi iyon ni Mom diba noong nasa hapag kami noong hindi naman masarap luto ng katulong.

"Yes!" nakangiti sagot nito halata ang pag kinang ng kaniyang mga mata noong bangitin ko ang pangalan ng lalaki, napangisi ako.

"Did you tell Mom and Dad? Akala ko ba ay naintindihan mo na ang sinabi ko sayo." napayuko ito dahil sa sinabi ni Phoenix kaya naman hinawakan ko ang kaniyang braso para pakalmahin siya.

"Wala naman masama kung magkita sila na Kael, hindi ba? Hayaan mo na si Rian alam niya ang ginawa niya," sabi ko dito.

Lumambot ang kaniyang mukha ng tumingin sa'kin pero iba naman ang kaniyang ekpresyon sa t'wing babaling sa kaniyang kapatid na ngayon ay nakayuko pa din.

"Phoenix, tinatakot mo ang kapatid mo." yumakap ito sa'kin "Let her explore, hindi naman pwede na palagi mo siyang pinipigilan." dagdag ko pa.

Bumuntonghininga ito "Uuwi ka rito bago mag umaga. Sabihin mo din kay Kael na pumunta siya dito gusto ko siyang makausap."

"Pwede ba na 5am?" hirit pa ni Rian.

Mahina akong natawa, hinawakan ko pa ang kamay ni Phoenix para pigilan ito sa gagawin niya. "Listen to your brother, baka hindi ka na niya payagan sa susunod kung humirit ka pa. It's for your own good."

"Matulog ka na para mamaya ay maganda ka na haharap kay Kael." dagdag ko pa na may halong biro.

"Whatever!"

Nang mawala siya sa paningin naming dalawa agad ako na napatingala kay Phoenix. "Pupunta ako ngayon sa labas, yung mga tanim ko tapos may bisitahin ako." paalam ko sa kaniya.

Na miss ko na din pala ang existance ng gagong Wolf na 'yon. I wonder kung nasaan na siya o kung makikita ko ba siya pag labas ko.

Dahil sa sinabi ko ay mas lalong humigpit ang pagkayakap niya sa'kin. "Wala akong alam na kakilala mo bukod sa'kin at sa kaibigan ko na sigurado ako ngayon ay tulog din. Pero ang isang tao na kilala mo kung saan nakatira sa bundok."

"Pwede ko ba siya na makita?"

"Hindi." walang pagdadalawang isip n'yang sagot.

He shallowed hard and his jawline clench. Mukhang ayaw niya talaga ko na payagan na lumabas. Gusto ko din na mag mall dito tapos maghahanap ako ng trabaho para makabili ng phone.

Nanlalambing na yumakap ako  sa kaniya "Don't be jealuse magkaibigan lang naman kami."

Hindi niya ako kinibo "Sa kaibigan din naman tayo nagsimula."

"Hindi ko naman siya gusto, magkaibigan lang naman kami. Saka jogging buddy ko siya."

"I'm sorry if I can't be with you in daylight. Just wait a little a little kapag sumapit ang june ay pinapayagan kami na makalabas kahit umaga. May ritwal kami na isinasagawa kung nanaisin namin," he said in controlled voice.

"Hindi naman ako nag demand, kahit hindi kita kasama sa umaga. Sayo naman ako umuuwi hindi ba?" I tried to lit up his mood but of course I fail.

I never win when we're in argument, hindi siya nauubusan ng ibabato na salita sa mga sinabi ko. Hanggang sa hindi ko na alam kung ano ang sasabihin ko.

"I'm one hundred twenty one years old. I'm old enough to be free in daylight." napasamid ako ng sarili kung laway noong marinig ko kung ilang taon na siya.

Triple nang edad ko ang katumbas ng edad niya. Para akong nagkagusto ng isang matandang gurang. In my world his to old for me and in my case normal lang na magulat ako dahil mukha siyang nineteen sa mukha niya. Kung sa'min ay hindi na makalakad ang isang daang taong gulang.

"Come again?" kumurap pa ako ng ilang beses dahil hindi talaga ako makapaniwala. "Ganoon ka na ba ka tanda?"

Nagdugtong ang kilay niya ng pinag level niya ang mukha namin dalawa. "Why is there something wrong with my age?"

Umiling ako. "N-Nothing just. . ." I shuttered and I can find the right word to say.

"What it is?" he looked in my eyes.

My heart was crazy again because how closer we are to each other. I hope your aware of that, Phoenix.

"Your to old for me. . ."

"It's normal."

Umiling ako "It wasn't. It was unfair your one hundred twenty years old but you looked young. Tingnan mo nga ako mas mukhang mas matanda pa ako sayo." reklamo ko.

Hinawakan niya ang mukha ko "You look  beautiful and you look like my baby." he sweetly said and pincked my nose.

I bit my lower lip to stop my smile, baka ay lumaki ang ulo niya dahil napapakilig niya ako. Sigurado ako na namumula na naman ang pisngi ko mabuti na lang hindi niya na puna.

"Payagan mo na ba ako na lumabas?"

"Tomorrow?" hirit nito.

Napanguso ako "Gusto ko ngayon. Maganda yung araw ngayon para hindi na ako masyadong maputla hindi na ako naarawan."

He swallowed hard again "Tommorow I promise. I buy you phone, tawagan mo ako kapag kailangan mo ako."

I was thinking about buying my phone a while ago pero nag offer na agad siya na bilhan ako.

"Promise just wait, Liana. I will be with you in daylight and the night. I will protect you, and I will stay."

"Don't be afraid. Hindi naman ako mawawala kapag pinayagan mo ako na lumabas. Hindi naman nila alam, I will fight and I won't let them harm me." I assured.

Mahina man ako kung tingnan pero kakayanin ko para ipaglalaban ang sarili ko.

"You can't trust people around you, lalo na sa paligid ko. They betrayed for there own happiness and freedom."

"Ayaw ko na matulad ka sa mga babae mahal ng mga uncle ko. Virous is making a move again, hindi ko kakayanin kapag nawala ka." there's a sadness in his voice.

"Virous?"

"There are black vampire they get vampire to kill, drink there blod. And the worse is for there own pleasure papahirapan ka bago ka patayin. Naganap ang digmaan matagal ng panahon laban sa kanila. Pero nabalitaan namin na may mga nawawala na naman daw. Hindi ako sigurado pero 'yon ang naiisip ko."

"How about Wolf?" I sundenly asked.

His darkened immediately  when I mentioned wolf.

"Matagal na walang ugnayan ang mga wolf at Vampire simula noong umibig ang prinsesa nila sa sa Hari namin. Ipinagbabawal ang pagmamahalan nila dahil nakatakda na sila na makasal sa iba. Kaya noong tinangka ng mga lobo na patayin ang hari nagkagulo ang dalawang angkan."

"The king sacrifice his life for the queen of wolf. Lalo na at buntis ito, ngunit nabalitaan namin na hindi din nabuhay ang anak nila dahil binawian din ito ng buhay pagkapanganak. Ang anak nila ay may dala dala na sumpa, para hindi maulit ang dati ay mawawala lang ang sumpa kapag napatay ng prinsesa ang iniibig niya na vampire." Parang may kumirot sa puso ko dahil sa kwento niya.

"I don't want to be friends with wolf, hindi ako tutulad sa prinsepe na 'yon."

______
comment your prediction about the story.