"I'm sorry, babe. Forgive me, hmm?" pinakimdaman ko pa saglit ang puso ko. Subrang bilis para bang nasa isang karera at malapit na sa finish line kaya subrang bilis. Malala na yata ang puso ko grabe kung magwala.

Napapikit ako sandali. "Let me go!" Matigas ko na sabi sa kanya pero hindi man lang siya kumibo.

"Isa, Phoenix." ulit ko.

"Nag aaway po kayo?" inosenteng tanong ni Phedix. Malakas ko na siniko si Phoenix para kumalas siya pagkakayakap niya sa'kin.

"Don't ever try me, Phoenix." huli kung sinabi ng pagbabanta.

Lumipat ako ng upo at nakipaglaro na lang sa busong kapatid niya at tuluyan na syang inignora. Ibinaling ko na lang sa iba ang atensyon ko.

"Ate samahan mo 'ko may kukunin lang ako na orders doon sa paborito namin na restaurant para sa dinner." Pag aaya  sa'kin ni Rian sinamahan pa ng pag senyas.

"Malapit lang ba?"

"Doon lang naman sa kabilang kanto." sagot pa nito ng may ngiti.  Pinagpagan ko ang kamay ko bago lumapit sa kanya. Nagpainting kasi ako doon sa may terrace kaya medyo may mga paint na yung kamay ko.

"Nagmamadali ka ba? May mga paint na kasi ako maliligo lang ako ayoko naman na lumabas na ganito ang itsura ko. Gala din tayo medyo na miss ko na maggala ngayon." iyon ang paraan ko para libangin ang sarili ko sa mga iniisip ko at sa mga problema ko.

"Go ahead." tinulungan niya ako na ligpitin lahat ng gamit ko mabilis lang yun na natapos dahil mabilis nga talaga siya.

Binilisan ko din na maligo sa abot ng makakaya ko dahil andami ko pa kasing kung ano ano kapag naliligo ako para bang kulang pag hindi ko nagawa lahat ng mga 'yon.

"Malayo pa ba?" tanong ko ulit sa pang ilang beses dahil mukhang scam ata yung kabilang kanto mukhang kabilang brgy.

Nililibang lang yata niya ako sa pakikipag kwentohan sa sa'kin para hindi ko madama ang pagod ko at para hindi halata na subrang layo ng pupuntahan namin. Minsan ay napapatingin sa'kin ang mga tao nakakailang talaga lalo na kapag mapapatitig sila sa'kin.

May parte din sa'kin na kinakabahan at natatakot na baka malaman nila na tao ako at abangan nila kami at gawin akong pagkain. Buong buhay ko naman hindi ko pinangarap na maging pagkain lang ako ng mga bampirang 'to.

"I'm sorry, Ate. For me it just easy to go there mahirap pala saka malayo." napakamot siya sa kanyang batok. "Anong magagawa natin."

Ilang oras pa kami tumagal sa paglalakad bago namin narating ang restaurant na sinasabi nya. Dumeresto agad kami sa may crew at naghintay sa gilid ng restaurant dahil i-pack pa daw nila.

Nilibot ko ang aking mga mata sa buong restaurant madami ang kumakain medyo nakakadiri lang kasi yung iba ay fresh pa kinakain nila. Gusto kong masuka dahil doon kaya matinding pagpipigil ang ginawa ko.

Dumapo ang tingin ko sa may entrance pero pinagsisihan ko na tumingin ako doon.  Sakto ang pagpasok ng dalawang tao na kilalang kilala ko sa entrance ng restaurant. Pinagbuksan pa niya ang babae na walang iba kundi si Mercie. Napangisi na lang ako... Ang galing mo talagang maglaro Phoenix inaaya mo pa ako kanina pero ngayon heto iba naman ang kasama mo. Pakisabi nga kung saan ako lulugar para naman alam ko.

"Is that my brother?" I heard Pedrians said. "Bakit kasama niya si Ate Mercie? Magkasama yata sila ano yan date?" mas lalong sumama ang mukha ko.

I felt jealuse. Ano naman kung mag date silang dalawa ngayon? pero bakit kailangan pa nya akong isama kanina? kahit wala akong pake kahit ano pa ang gawin nila o kung mag ano sila d'yan.

"Tanong mo kaya sa kuya mo." Medyo inis ko na sabi ng humarap ako sa kanya ay nakatingin pala siya sa'kin ilang ulit ako na napakurap. "Galit ka?"

"Bakit naman ako nagagalit?"  tinawanan niya na lang ako. "Mukha ngang hindi ka galit."

Nang makuha namin ang order nya ay kinindatan nya ako, may pina-plano na naman siguro tong babae na 'to. Kung ano man yun ay sana matino na. Nauna syang maglakad sa'kin kaya medyo binilisan ko ang lakad ko para mapantayan siya. Nagulat pa ako ng bigla siya na lumiko sa isang mesa at tinahak ang upuan kung nasaan sila Phoenix.

Pumikit ako at sumunod din sa kanya hindi dapat ako nagpapa epekto sa kaniya. Kung gusto niya na paglaruan lang ako ay makikipaglaro din ako.  Seryoso na kung seryoso.

"Hi Kuya!" dinig kung bati nito sa kanila. Pero imbis na si Phoenix ang sumagot hindi dahil ang kaniyang empokretang kasama ang bumati pabalik.

"Hi Phedrians! Are you alone? What are you doing here?" bati nito sa malambing na boses.

Hindi bagay ang sakit sa pandinig nakaka irita namaywang na lang ako hindi kalayuan sa pwesto nila. Ayoko nang lumapit a makikipag plastikan lang naman ako sa kanila sayang sa effort.

"Did you buy something? Sana sinabi mo na lang sa'kin para ako na lang ang bumili." tanong naman ng kanyang Kuya.

Sumenyas siya na kalma sa kanilang dalawa "Ano ba naman kayo andami nyong tanong. First I'm not alone kasama mo si Ate Lia." tinuro niya ako kaya napalingon sa'kin silang dalawa.

Walang emosyon lang akong tumingin sa kanila pabalik hindi man lang ngumiti kahit kaunti habang naka kruss ang braso ko. Kitang kita ko ang pag irap sa'kin ng babae pero pinalampas ko na lang.

"Mukhang badtrip hehe." Napakamot pa siya sa batok niya. "Second question may binili lang kami dito ni Ate lia. At ikaw naman kuya bakit alam ko ba na pupunta ka dito. As if naman na inform kami ano?" mataray niya na sabi.

"Ang akala ko naman kasi sa Mydst Garden ang punta mo ba't naging restaurant?" dagdag pa niya.

Tumuon ang tingin ko kay Phoenix hinihitay ang sasabihin niya. "Nakita lang namin ang isa't isa kaya inaya na niya ako na kumain mo na. Hindi na ako pumunta sa Mydst Garden dahil hindi ko naman kasama si Lianna."

"Pwede din naman kita na samahan pumunta doon, Phoenix," alok ni Mercie sa maliit na boses.

Binalingan lang siya nito saglit bago tumingin sa'kin. "I want to be with, Lianna. Marami pang susunod na araw pwede pa kami na pumunta roon." 

Humakbang ako papalapit sa kanila at tumayo sa tabi ni Phedrians. "Don't ever wait until I finally realized the truth in my mind. You know we're different and I didn't belong here