c. TWENTY EIGHT

Trystan's Point of View

Lumabas na kami sa parking lot ng hotel. Tahimik naman syang nakaupo sa passenger set habang nakatingin sa labas ng sasakyan. Mukhang malalim ang iniisip ah.

"Nga pala, sorry kung ganun yung ayus natin kagabi. Tsaka para malaman mo, ako na lang din yung ang naghubad ng damit mo pero don't get me wrong ah?  Wala akong nakita, kasi nakapikit ako habang tinatanggal yung mga damit mo. Hindi nalang din ako nakapagbili agad ng pampalit na damit natin kasi tinatamaan na rin ako ng antok dun. So, sorry."

"Okay lang."

Sabi ulit nya. Bakit ba ang tahimik ng isang 'to?

"May problema ba?"

Sabi ko habang pasulyap sulyap ako ng tingin sa kanya.

"Wala. May naalala lang ako."

Ahh wala na akong masabi. Teka di ba boyfriend na nya ako? Tsk! So pwede ko ring malaman kung anong bumabagabag sa kanya? Tsk! Bakit ko nga pala naisip yun.

Teka, may naalala lang ako kagabi. Nung hinuhubaran ko sya na nakapikit , may nahawakan kasi ako. Dun sa bandang first hip nya yung natatabunan ng shorts nya sa kaliwang parte. May piklat kasi dun na pabilog. Saan nya kaya nakuha yun?

Tatanungin ko sana sya kaso baka maisip pa nyang nagsisinungaling ako sa kanya kasi nga di ba sabi ko pikit matang hinubaran ko sya. Which is yung part ng piklat nya lang naman ako nagsisinungaling. Kahit pa sabihin nating sanay na ako makakita ng ganung mga katawan pero iba pa rin naman pag ahhm-ano ba tawag nito? Basta yun. Something like di mo ka  mate? (A/n: i dunno wats da rayt tirm e.)

Aish! Bakit ba naman kasi lahat ng kinain nya ang sinuka nya? Ayan tuloy pati mga undergarments namin na basa. Tss!

Anasthasiah's Point of View

Ang tahimik sa loob ng sasakyan. Tss! Ayan tuloy naalala ko na naman yun. Magsalita na kasi ikaw Trystan.

*flashback

(3 weeks after the welcome party slash birthday party of the twins.)

Napansin kasi ni Anasthasiah na laging pumupunta sa bahay si Adrian.

Napansin rin nya isang araw dumating si Adrian but not the usual Adrian na magbabaklaan at hahapin kaagad si Anasthasiah pagdating.

"Where's your twin?"

Sabi ni Adrian na nasa malaking couch na prenteng nakaupo.

"Nah. She's not here. Ba't ka nga pala naparito?"

"I invited him twinnie dear."

Sabi ni Vanyce na kararating lang.

"Why? I thought you're not interested about that fiancee thingy ko?

Tanong naman ni Anasthasiah.

"Kasi I want to know kung anong klaseng tao ang mapapangasawa mo. At para narin makilala ko sya ng lubusan. It's not like interesado na ako ah. Para lang rin naman di sya malito sa ating dalawa di ba? Alam mo naman na itali lang ang buhok ko magiging magkaparehas na tayo. Mwahahaha!"

Pabirong sabi nito kay Anasthasiah.

"Tch. Dyan na nga kayo."

Umalis na sya at humakbang na papuntang kwarto nya sa taas.

Pero ang hindi alam ng dalawa ay hindi pala pumasok si Anasthasiah sa kwarto nya. Kunyari pa nyang binuksan at sinaradong muli ang pinto ng kwarto.

"I have a bad feeling about the two. Kaya kailangan kong alamin yun."

Sa isip ni Anasthasiah.

"So what's the plan?"

Rinig nyang boses ng fiancée nya.

"Let's not talk about the plan in here. Baka may makarinig."

Boses ni Vanyce.

"Okay, so maybe later?"

Si Adrian.

"Okay okay. I'll just tell mamu that I'll be going out later. So later, 6 pm at the nearest restu ng subdivision na 'to. Para papayag agad si mamu."

"Okay. So, I'll just go upstairs ha? Pupuntahan ko lang si Anasthasiah."

Dali dali namang pumasok si Anasthasiah sa loob ng kwarto nya at maingat na sinarado ang pinto.

Bigla nyang hinablot ang iPad na nakapatong sa may misa nya at tumalon sa kama at sinaksak yung earphone na nakalambitin lang sa iPad nya sa tenga nya.

Sakti namang bumukas ang pinto at pumasok si Adrian.

"Yah siiiissttaah! May ibabalita ako sa'yo."

Masiglang sabi ni Adrian sa tonong bakla baklaan.

"Tss, ano na naman yan?"

Walang ganang tanong ni Anasthasiah.

"Eeee kaaassiii!!! Aaaccckk!!"

Sabay talon sa kama ni Anasthasiah.

"May bago na ulit akong crush! Aayyyy kakilig talaga!"

Hindi pinansin ni Anasthasiah ang sinabi ni Adrian.

Bagkus tiningnan lang niya ang mga mata nito habang nakangisi ng malapad at animo'y nagniningning sa kilig.

"Try harder Adrian."

Sa isip ni Anasthasiah.

"Nah don't care. Buti pa mamanicure-ran ulit kita. Dali na siiisss!!"

Tumayo si Anasthasiah at nilapag yung iPad nya sabay hatak kay Adrian papuntang mini sala ng kwarto nito.

Sinimulan naman nito ang paglilinis ng koko ni Adrian habang busyng busy ito sa pagkukwento sa bagong crush 'kuno' nya

Yes, no, at maybe lang ang tanging sagot ni Anasthasiah sa kanya na nakasanayan na rin ata ni Adrian.

"Imposibling wala kang tinatago Anasthasiah. Ramdam ko yun sa bawat salita mo kahit ang iikli lang."

Sa isip ni Adrian.

30 minutes later . .

"Ayan! Sa wakas tapos na din! Wooh! Sakit sa likod."

Tiningnan naman ito ni Adrian.

"Waaa! Sis bakit black and white? So pure and masyadong tahimik tingnan. I mean, why so dull?"

"Tss! Arte nito! Ang cool nga tingnan oh. Parang chess board lang di ba?"

"Eeeh !! I want those light colors!"

"Tama nang arte. Pagod na ako at inaantok na din. Magsi-six na kasi at babawi pa ako ng tulog para mamaya. Magbabar pa ako."

Sabi ni Anasthashia habang niligpit ang kit.

"Tsk! Fiiinne. O sya gogora muna ako. Iistalken ko muna crush ko. Babush siss! Mwah!"

"Sus, alibi ka pa."

Sa isip ni Anasthasiah.

Nakaalis na si Adrian. Kaya ang sunod na ginawa ni Anasthasiah ay nag ayos. Dahil gusto nyang malaman ang kung anumang plano nila.

Nakarating na sya sa naturang lugar kung saan magkikita sina Adrian at Vanyce.

10 minutes had passed , ngunit di pa rin dumating si Vanyce.

"Hoo! Sorry I'm late. Si mamu kasi."

Sabi ni Vanyce na nasa likuran lang ni Anasthasiah ang table nila. Hindi sya makikilala nitong dalawa dahil naka sumbrero ito at naka pantalon na pang lalaki at naka T-shirt ng panlalaki din at hawak hawak ang isang dyaryo.

"It's okay. Tyaka mukhang over protective yang mamu mo sayo ah."

"Yeah. Kaya nga mas gusto kong maging si Anasthasiah na lang. May freedom yun e."

Pffft~ gusto kong matawa. So kinainggitan mo na pala ako ngayon? Sa isip ni Anasthasiah.

"Okay okay. So ano na?"

Tanong ni Adrian sabay alis nang isang waitress.

"Kunin mo ang loob nya. We'll as a fiancée kailangan mo talaga yun. Pero iba 'to dapat ipaalam mo sa akin lahat ng mga ikinikilos nya at ginagawa nya."

"For what?"

"We'll, like I said, mas gusto kong maging sya."

Dumating naman yung order nila.

Heck Vanyce! Sa isip ni Anasthasiah.

Sabagay, okay na rin yun para malaman ko yung sikreto nya. Sa isip ni Adrian.

Hmmm?? Mukhang kailangan ko munang sakyan sila sa laro nila. I'll show to them how it played. Sa isip ni Anasthasiah.

"Tsaka may plano din ako sa kambal ko. Mwahaha!"

"Ano naman yun?"

"Sa ngayon, secret muna. Malalaman mo rin."

Shit! Mukhang tutuhanin ko no ata ang pagsali sa mumunting laro nila ah. Knowing that she's Vanyce Antonette Alberca who's not afraid of doing stupid things pagdating sa akin. Sa isip naman ni Anasthasiah.

*end of flashback

*see you next chap

Nag loko ata wattpad ko. Bakit di ko makita sa notifs ko yung update ng story kong 'to? Nilagay ko pa naman 'to sa library ko. Tss! Kaantok.

~xoxo mhyme

Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top