Anasthasiah's Point of View

Kakarating lang namin sa cebu.

"Tsk! Sis, anyare??? Kanina ka pa dyan ah. Ano ba yang kinakalkal mo dyan??"

ee, kasi naman mukhang nawala ko ata yun.

"Ahh, wala, may hinanap lang."

"Ee kung ganun sis, kanina mo pa sana nakita yung hinanap mo. Ee, parang wala naman dyan ang hinahanap mo ee. Kulang nalang punitin mo na yang bag mo."

"Ee, bakit ba kasi di 'ko makita yun! Nakakainis na ha!"

"Alam mo, nahihilo na talaga ako dito kakatingin sa'yo. Ano ba kasi yung hinahanap mo. Para naman matulungan kita."

"Ano, ahm, okay lang. Tsk! Asan na ba kasi yun! Saan ko nga ba yun nailagay ha?! Dito lang yun ah!"

"E, sis, tayong dalawa lang dito sa kwarto mo, wag ka namang sigaw ng sigaw dyan, nabibingi ako ee. Baka naman kasi nawala na yun."

"Hindi! Hindi dapat mawala yun! Kailangan ko yun!"

"Ee, baka naman sis, di na yun masyadong importante, pwede naman nating pa----"

"IMPORTANTE SYA! IMPORTANTENG IMPORTANTE!"

"Ow, chill, sis, wag masyadong high-blood. 'to naman oh, ano ba kasi yun ha? Para matulongan kita."

"Alam mo, di talaga pwedeng mawala yun, kasi m----"

*knock* *knock* *knock*

"Honey, hijo, lumabas na kayo dyan, may pag-uusapan tayo sa baba."

"Opo, mamu."

si bakla na ang sumagot, dahil ako'y mangingiyak na nakasalampak sa sahig.

"Oy sis, tumayo ka nga dyan! Kababaeng mong tao, nahiya tuloy ako. Ano ba kasi yun ha?"

"Di talaga pwedeng mawala ko yun, mahalaga yun sa akin ee. Mahalaga sya, kaya ko nga yun iniingatan ee. Sana di ko nalang yun dinala para di mawala."

"Halleerr, sis,, uso magsabi ngayon. Ano ba kasi yun ha?"

"Isang bagay na importante sa akin. Isang----"

"Miss Alyssa, pinapata----"

"OO NA! LUMAYAS KA NGA DYAN SA HARAP NG PINTUAN! KUNDI TATADYAKAN KITA DYAN!"

tapos nakarinig nalang kami ng tumakbong mga yabag.

"Tsk! I never thought na ganyan ka pala kataray sis."

"Well, you dont know me pa. Kaya, wag kang aastang na kilala mo na ako ah."

"Thhaarraayyy!!! Ganyan ka ba pag naiinis???"

"Well, proud to say, ganito ako."

"Ee, proud? Bakit proud?"

"Malalaman mo rin."

"Alam mo sis, ngayon ko lang talaga, napagtantong masekreto ka pala."

"Ngayon alam mo na."

"Tara na nga sis, baka mapaghinalaan pa tayo ng kung ano-ano ng mamu mo."

"Subukan lang nya. Makikita nya talaga yan sa harapan nya."

"Anong ibig mong sabihin?"

"Nothing. Tara.."

at lumabas na kami ng kwarto ko. Pagkarating namin sa baba, ang sama ng tingin nila sa amin. Alam ko na yang mga tinging yan ee.

"To be clear to everyone, wala kaming ginawang kababalaghan. Tinulungan lang nya akong buhatin yung mga gamit ko."

"Ee darling, ba't ang tagal nyo?"

"Porket ba nagtagal ay dapat ng paghinalaan? Like I've said earlier, nothing happened. Okay. So, stop accussing us, okay?"

"No, honey, we're not accussing you, we're just wondering kung bakit ang tagal nyo. Alam mo namang nasa iisang kwarto kayo, tapos lalaki pa kasama mo. Di tayo ganyan honey, you know that."

"Oo naman po mamu, kaya gaya nga ng sinabi mo, di tayo ganyan. Wala naman po talaga kaming ginawang kung ano-ano."

"Natagalan lang po kaming lumabas ng kwarto kasim may hinahanap pa po kasi sya, tita, tito, mamu. Importante daw yun sa kanya."

"Shut up AJ! Ahh, mamu ano nga po pala yung pag-uusapan natin."

langyang baklita, pinapaalala pa talaga sa akin yung bagay na yun??.. Nainis tuloy ako.

"Ah, okay, since, magka-fiancee na kayo, sabay-sabay na kayong pumasok ng school and nasa same school lang naman kayo, kaya no worries. Tsaka, bukas ka na papasok sa school ni Antonette, Adrian. At a year from now, ikakasal na kayo."

"Kasal!?? Mamu?? Agad agad talaga?? Ang bilis naman ata nun."

ba't ba pinadali yang sakal sakal na yan ha?? Kainis si mamu, may lakad ata ang huklobang 'to.

"Wag ka ng mag-rereklamo honey. Di ba, next year you're turning 18 naman di ba?? So, no worries."

"Ee, mamu, may problema po."

"Hayy naku! Ano na naman yan ha??"

"Di pa po ako ready maging asawa."

"You will learn honey. Matuto ka rin, magha-hire ako ng mag-te-train sa'yo."

"Ee, mamu, di na kailangan, kaya ko na po ang sarili ko."

"Yes, we all know, and the world knows also na kaya mo na ang sarili mo. Pero ang pagiging asawa, di mo pa ata kaya yun, honey. Kaya no buts please."

"Aish! Why so mean mamu?"

syempre, binulong ko lang yun.

"I heard that. Sige, magpahinga na kayo, maaga pa pasok nyo bukas."

"Fine."

tapos umalis na si MH short for Matandang Hukloban.

ang tahimik ata nila. Anyare???

"Okay, darling. Sundin mo nalang ang mamu mo, maski kami, ay gusto ring tumutol, pero kilala mo naman ang mamu mo, wala yang sinasanto kaya sundin mo nalang, para walang gulo."

"Sige anak, wala na tayong magagawa ee. Kundi sundin mo nalang. Sige, matulog na kayo, maaga pa kayo bukas."

tapos, iniwan na kami nina daddy at mommy.

"Why are you looking at me like that sis??"

"Ikaw!!"

"Oo ako!! Bakit?"

"Alam mo ba ang lahat tungkol dito??"

yumuko lang sya. So, ibig sabihin, alam nya talaga. The heck! Lang!

"My God! Bakit di mo sinabi sa akin kaagad ha?? Langya kang bading ka!"

"Ee sorry naman. Sasabihin ko naman dapat kasi sayo kanina ee, kaso busy ka. Busyng busy sa paghahanap ng bagay na di mo naman nahanap. Ano ba kasi yun ha??"

"Tsk! Keychain."

ay, nasabi ko ba yun??

"Keychain??!!!"

ay nasabi ko nga.

"Ay ballpen sya bakla. Ballpen yung hinahanap ko. Rinig mo naman di ba?? Inuulit mo lang."

"Ahhhh ballpen pala yun."

haaaayyy!! Na-i-i-stress ako sa baklang 'to. May pagka-shungahin din pala 'to??

"Anu ba yan! Keychain nga. Shunga mo naman."

"Okay, keychain. Yun lang naman pala ee, marami naman dyan sa tindahan, makabili ka pa nun."

"No, di ko na yun papalitan at mas lalong di ko na yun mabibili pa."

"Bakit naman?"

"Dahil ako ang nagdesign at gumawa nun. Kaya, wala ng mabibilhan nun."

"Edi, gumawa ka nang bago?? Problema ba yun?"

"Di naman kasi porket, gawa mo ee, pareho lahat. Dahil kahit anong pilit mong gawing pareho ang ginawa mo, may pagkaiba rin ito. Kaya nga may tinawag na master piece ee di ba??? Di ko na talaga yun magagawan pa ng kapareho dahil yun lang ang nag-iisang master piece ko."

"Tapos ka na sis?? Kaso ako, inaantok na sa sinasabi mo, ang haba ee.."

"Ang labo mo talaga! Tinatanong mo kung ano tapos sasagutin ka, nagrereklamo ka naman. Pero, bakit tayo naiba ng pinag-usapan ha? Aberr??? Kala mo makakatakas ka sa akin?? Hindi noh. Pwes, bukas, wag mo kong kausapin o titigan man lang at mas lalaong wag kang lalapit sa akin. Dahil galit ako sa'yo."

"Grabe naman yan sis."

"And one more thing, magpaka-lalaki ka bukas. Kapag di mo ginawa yan, sasabihin ko sa wowa mo na bading ka. Sige ka."

"Sige na nga sis. Takot ko lang sayo. Hmmp! Ang daya mo! Sige, sa'yo muna ngayon, sa susunod sa'yo ulit. Tapos ako nalang sa panghuli, dahil nasa akin pa rin ang huling halakhak. Mwahahahahahaha"

"Harhar! Nakakatawa ka talaga. Matulog na nga lang tayo."

yung keychain ko. Importante talaga yun sa akin. Yung monokuro boo kong keychain, kailangan makita ko yun. Dahil may sentimental value yun sa akin.

Dahil yun lang ang tanging bagay na naipakita ko kay 'ImPrince' ko. Kaya nga master piece ko yun, dahil inspired akong gawin yun kasi, yun ang araw na naging kami, kahit di namin nakikita ang mukha namin.

------------------------------------------------------

pasensya na kung pangit ito. Dahil ako'y na-i-excite na sa abangan ng Ina Kapatid Anak sa lunes. Grabe na talaga yun, nakakatense...

Tapos, inaantok na rin ako, kaya yan nagkaganyan.

Xoxo~

monokuro boo :'))))