"I’ve heard a lot about your ex-boyfriend huh. I also heard that he will settle down for real. He’s a successful flight attendant, co-fa niya rin ata ang naging jowa niya na ngayon ay fiancé niya na. Hays, ganon pala talaga ang buhay no? ‘Yong taong akala mo ay makakasama mo habang buhay ay siyang taong sisira pa sayo." inikot ko ang aking mga mata dahil sa sinabi nito. This damn bitch!

"How many times do i need to told you Lawreen? It’s not like i don’t want to hear any news about Aaron anymore, but, i just don’t want to hear his name. It’s not that i’m bitter or what but, honestly his name stills affects me. Yes i’m healed already, but it doesn’t mean that i can fully forgive him."

Tumaas ang kilay ni Adrian dahil sa aking sinabi. What? Ano na namang mali sa sinabi ko?

"If you can’t forgive him, you’re not fully healed Clarke. Hindi ka pwedeng gumaling ng hindi ka nagagamot." inilapag muna nito ang mga basong may lamang juice bago magsalitang muli. "You’re not healed Clarke, you’re just forcing your self to be healed."

"Gaslighting ganon," si Lawreen na agad lumamon.

"I’m healed, ayoko lang talaga marinig pangalan niya. Isn’t that enough reason?"

"Of course, not." sabay pa nilang ani kaya muli kong tinirik ang aking mga mata.

Natahimik kami ng tumunog ang aking cellphone tanda na may tumatawag. Nang makita kung sino ang caller ay agad ko itong sinagot.

"Good morning, Doc." agad na bati ko ng masagot ang tawag.

"Good morning too, Doc Resol..."

"Is there something wrong Doc? Is there any urgent patients? Is there anything i can help?" sunod-sunod na tanong ko. Halata kase sa kanyang boses na may gusto itong sabihin. Hindi ito tatawag lamang habang nasa day off ako.

"Doc Resol... The Director wants to have an exchange Doctor again from the Philippines..." agad-agad? Anim na buwan palang ang nakalipas ah simula ng magkaroon ng exchange Doctor from Russia to Philippines ah?

"Is that so Doc? So, what can i help about it?"

"There is no problem at all. But the Director in the Philippines wants you back. They don’t want a new Russian Doctor, the only want of Mrs. Dela Fuentes is you. But of course it’s not that too easy because our Director is against of that decision. Mrs. Dela Fuentes said it’s up to you, the decision is still yours, our Director’s decision is invalid once you voice out."

Why all of a sudden Mrs. Dela Fuentes wants me back? Is there a problem in their hospital?

"And Mrs. Dela Fuentes will arrived tomorrow morning. She wants to talk to the Director personally, and of course she wants to talk to you too. She seemed so eager to wants you back, i bet there is a problem in their hospital."

"I don’t think so Doc Crizzsu..."

Napapikit ako at napahilamos dahil sa kaba, hindi ako kinakabahan sa Russian Director namin dahil mabait ito, masama nga lang magalit. Pero mas kinakabahan parin ako na makikita ko na muli si Doc Zia, mas nakakatakot ‘yon magalit lalong lalo na ‘yong asawa niya. Jusko, baka matigok ako ng maaga dahil doon.

Ayoko pang mamatay, may anak pa akong binubuhay. Jusko buko why not coconut naman oh—

"Are you still there Doc Resol?" nabalik ang aking atensyon sa teleponong hindi ko pa pala napapatay.

"U-uh yes Doc Crizzsu, i’m sorry. What is it again?"

"I said prepare yourself and be presentable. It will be tomorrow morning at the Director’s office. Nine AM."

"Okay, thank you for the information, Doc."

"No problem, i gonna hang up now."

"Alright,"

Nang mamatay ang tawag ay doon lang ako nakahinga ng maluwag. Hindi ko na namalayang pinipigilan ko na palang huminga. God! Nakakastressed ito ha.

Doc Crizzsu is a Canadian Citizen, but because he’s family is a kinda influencial. He can travelled from Canada to Russia by riding a goddamn chopper. He’s not a Russian, that’s why he’s not speaking Russian too. He only speak a little like me, but not that fluent.

Muling bumalik ang ala-ala ng pag-uusap namin ni Doc Crizzsu, i immediately left the two and then go to my room. Agad kong inilagay lahat ng kakailanganin ko bukas sa ibabaw ng aking lamesa. That’s me, super advance. Pero mas mabuti nang advance kaysa sa maiwanan.

Kinabukasan din ay maaga akong gumising. Seven pa lang ay nagising na ako, ni hindi na nga ako nakapag-almusal dahil sa kakamadali. Uminom lang ako ng kape at umalis ng bahay, ay dahil wala akong sariling sasakyan ay nagcommute pa ako. Isa’t kalahating oras ang magiging byahe bago makarating sa hospital.

Nang makababa ng pampublikong sasakyan ay muling umahon agad ang aking kaba, mga mamahaling itim na porsche ang nakaparada sa labas ng hospital kung sana ang parking lot naroon, mayroon ring mga nakatayong mga taong nakasuot ng nakaitim na suite sa bawat itim na saskayan.

Mabilis akong pumasok sa hospital na para bang natatakot sa kung ano mang mangyayareng gyera sa labas. Some of men’s in black are in the hallway, ang iba ay pamilyar pa sa akin. Ang suot nilang itim na suite ay mayroong tatak na siyang talagang pamilyar sa akin. Jusko po nandito na siya!

Agad akong tumungo sa Directo’s office na siyang nasa pinakatuktok pa nitong gusali. Nang marating ay ang kabang nararandaman ay mas lalo pang tumindi, si Racoon na siyang pamilyar na pamilyar sa akin dahil siya lang naman ang nag-iisang loyal at faithful na bodyguard ni Mrs. Dela Fuentes!

Nang makita ako ay agad itong yumukod tanda ng paggalang, yumukod din ako ng kaunti bago ito batiin.

"H-hi," nauutal ko pang ani.

"Good day, Doc." pormal nitong bati.

Malakas ang aircon sa loob ng gusaling ito pero pakiramdam ko sinisilaban ako ng apoy dahil sa sobrang nerbyos. Hindi ko rin alam sa sarili ko kung bakit ako kinakabahan na ewan, magkikita lang naman kami nina Doc Zia at ng Director namin. It’s not like they will eat me alive.

Bumukas ang pinto ng opisina ng Director. Nagkagulatan pa kami ng kanyang sekretarya kaya agad akong huminge ng tawad na siyang kanya ring ginawa.

"Izvinite, vy davno zdes'? Direktor zhdal vas." (Excuse me, how long have you been here? The director was waiting for you.)

"Mne ochen' zhal', i ya tol'ko seychas, vy mozhete napravit' menya, khotya?" (I’m sorry and I'm just now, can you guide me though?)

"Podpisyvaytes' na menya," (Follow me,)

Hindi ko naman talaga kailangan ng guide niya, gusto ko lang ng makakasama papasok.

Nang binuksan nito ang pinto at pumasok ay dahan-dahan akong sumunod sa kanya. Kinakabahan man sa muling pagkikita namin ni Doc Zia ay pinatatag ko ang aking sarili upang maging propesyonal. Nang tuluyang makapasok ay agad akong napatingin sa dalawang bisita, hindi lang pala si Doc Zia ang pumunta dito kundi pati ang asawa nitong nakakatakot! Kaya pala maraming bantay sa loob man o sa labas ng hospital.

"G-good morning D-director, g-good morning M-mrs. D-dela Fuentes, M-mr. Dela F-fuentes..." hindi ko alam kung bakit ako nauutal kong sa katunayan niyan ay binabati ko lang naman ang former director ko. Sadyang nakakatakot at nakakakaba lang talaga ang aura ng kasama nito.

"Have a sit first Doc Resol,"

"Why are you so stiffed Clarke? It’s not like we’re strangers to each other." natatawang ani ni Doc Zia.

"N-naninibago lang po—" nang matanto ang aking ginamit na lenggwahe ay agad ko itong binawi. "Pasen— i’m sorry, i’m sorry Mrs. Dela Fuentes.",

"No, it’s okay. I’m glad to know that you’re still using our language." nakangiting ani nito. Ngiting ngayon ko na lamang ulit nasilayan. Hays, yes girl crush ko talaga si Doc Zia. Pero hindi ko sasabihin iyon sa kanya lalo na sa asawa nito dahil gusto ko pang mabuhay ng matagal.

"It’s not that i would forget that easily Doc, my friends are visiting me there too every month." i smiled back.

"That’s good,"

Napatingin kami sa Director dahil sa biglaang pagsalita nito.

"Sorry to cut your conversation but we’re not here to talk about that, sorry for being rude but i am not tolerating my doctors to have a chit chat with everyone while we’re in a meeting." napapikit ako dahil alam ko na kung saan ito hahantong. Kaya bago paman iyon mangyare ay agad na akong huminge ng tawad.

"I’m sorry for my behaviour Director, it won’t happen again."

"Make sure of that Doc Resol."

"Definitely won't happen again because he won't be working here anymore."

"It’s not like it’s for you to decide Mrs. Dela Fuentes."

"Yea right, that’s why Clarke is here to decide whether he will stay here or coming back to his real family. Seeing you treating my former beloved doctor like that makes me puke because of annoyance. You can’t buy a man with money, no matter how much he loves his job when he sees this hole he can’t fix he will leave.

What will Clarke do when he finds out that you’re just using him to gain for your own interest? What will Clarke do when he finds out that their director is a syndicate? Soon, there will be news here, not only here but all over the world. Is a respected Russian director a drug lord? A syndicated killer? Having a father like a corrupt politician? Gosh, how will they react?" tumawa ng nakakauyam si Mrs. Dela Fuentes na siyang mas lalong ikinapula ng buong mukha ng direktor dahil sa galit.

"Shut the fuck up!"

Hindi pa rumirehistro sa akin ang lahat ng bigla na lamang may kamay na humablot sa akin. Nakita ko si Doc Zia na siyang humablot sa akin palayo sa Director. Ang asawa naman nito ay may hawak na baril habang nakatutok sa director.

"One wrong fucking move and you’ll fucking die in just a fucking snap."

"Just kill me! I’ve rather than die kaysa makulong!"

Mabilis ang pangyayare, sa isang iglap ay bigla na lamang itong tumalon mula sa bintana. Agad namin itong sinundan, para akong nagimbal sa nakita. Nahulog ito mula sa pinakamataas na gusaling ito hanggang sa baba. Nahulog ito sa bubong ng sasakyan at nagkalat ang dugo mula sa katawan nito. Agad akong napaatras. Oh my god, did i really just saw a freaking accident?

Nanghihinang napakapit ako sa pader, mabuti na lang at naalalayan ako ni Doc Zia na seryoso ang mukha. Mukhang hindi man lang ininda ang nangyare, mukhang hindi man lang ito naapektohan sa nakitang insidente. Is she used to it? No, no, why would she used to it eh isa lang naman siyang Doctor? Yea, she’s a Doctor, and probably she used to saw that terrible incidents.

"W-what was t-that?"

"Rest for now Clarke—"

"No Doc Zia, what was that?" hindi ko napigilang mapataas ang aking boses kaya agad akong nakatanggap ng isang matalim na tingin mula sa kanyang asawa.

"Don’t you fucking shout my wife!" marahas na kinwelyuhan ako nito. Akma pa ako nitong susuntukin ng pigilan ito ng asawa.

"W-wh-what the f-fucking h-he-ll w-was t-that?" mahina kong tanong.

"Put him down Gun, he’s just shocked."

Hindi ko maiproseso ng maigi ang nangyare. Pati ang pag-uusap ng dalawa ay hindi ko na marinig ng maigi. Pati rin ang pagbitaw ng asawa ng doktora sa akin ay hindi ko man lang napansin. Ang tanging huling klarong narinig ko lamang ay ang boses ni Doc Zia at ang pag-gapang ng kanyang kamay papunta sa aking batok.

"Rest for now Clarke, that incident is too much for you. I know,"