"HI DOCTOR," malanding bati sa akin ng demonyitang babaitang ito pagkapasok at pagkapasok ko pa lang ng pinto. Grabeng bungad, higad agad.

"Stop it Jeezjen, baka makalimutan kong babae ka."

"Why anong gagawin mo sa akin? Paparusahan mo ako? Saan? Sa kama?" she giggled with her own questions. I sighed.

"You bitch!" akmang hahablutin ko ang buhok nito ng biglang sumulpot ang aming munting anghel.

"Daddy who's bitch?" agad namang tumawa ang demonyita bago kargahin ang anak.

"Baby, bitch is no one. But because i'm a good girl i'm your Dad's bitch." matamis pa nitong nginitian ang anak na para bang normal iyon para sa bata. Hindi ko na napigilan ang sarili at biglang hinablot ang buhok nito.

"Clarke!" pikon na saad nito dahil sa may kalakasang paghila ko ng buhok niya.

"Daddy why are you hurting Mommy? It's bad po." huminga muna ako ng malalim bago kunin sa bisig ng babaitang ito si Arkean.

"Baby, your Mommy is a very bad girl that's why she need to be punished."

"What did she do wrong?"

"She teased me with some adult stuffs that are not suitable for you to know for now. So don't be angry at Daddy because he punished Mommy okay?" nakakaintinding tumango naman ito kaya agad kong pinanggigilan ang matabang pisnge nito.

Napatingin kami sa pinto ng bahay ng biglang bumukas ito at iniluwa nito ang mga kaibigan kong kakadating lang mula sa Pilipinas.

"Clarkieee! Omg, ses ang pogi mo na. Hindi na ikaw ang Clarke na kilala ko, hindi na ikaw nag malanding Clarke na nakasanayan ko!" parang tangang ani Lawreen at mahigpit akong niyakap. Kahit naiinis sa sinabi nito ay niyakap ko na lang din ito pabalik. I miss this chubby chix, damn!

"Mukhang pumayat ka ah? Wala na bang nag-aalaga?" panunukso ko na siyang ikinairap lang nito. Bumaling ako kay Adrian na ngayo'y mukhang babaeng babae na talaga dahil sa ayos nito at dahil sa mahaba nitong buhok.

"I miss you Clarke, i'm relieved that you're sound and safe. That you're a successful Physician."

"I miss you too, i'm very proud of you. You really look gorgeous! Mas maganda ka pa kay Lawreen!" natatawang naiiling ito sa aking sinabi.

"Kapag narinig ka non tiyak na sasabunutan ka ng buntis na 'yon." gulat at napalaki ang aking mga mata dahil sa sinabi nito. Tiningnan ko ang pwesto kung saan si Lawreen nakikipaglaro kay Arkean.

"Ang cute-cute mo talagang bata ka, sarap mo isako tapos dalhin sa bahay namin." pinanggigilan nito ang pisnge ni Arkean. Napangiwi naman ang bata dahil siguro napalakas iyon, mabigat pa naman ang kamay ni Lawreen.

"Why would you put me on the sack Ninang Lawreen?"

"Because you're so cute!"

"Then should i put you on the sack too Ninang?" inosenteng tanong nito na ikinatawa namin. Pati ang demonyita nitong ina ay hindi magkamayaw sa kakatawa. Napapahiga pa ito sa sahig. Ang oa lang ha.

Agad naman kaming sinamaan ng tingin ni Lawreen, sinabunutan pa nito si Jezjeen na hinahampas na siya nito dahil sa kakatawa.

"Mabulunan ka sana ng sarili mong laway kapag hindi ka pa tumigil kakatawa, tamo. Talandi kang timang ka."

"Hoy grabe ka makalait ah! Akala mo naman, hindi porket buntis ka hindi kita papatulan ha?" inambahan nito ng suntok si Lawreen na siyang ikinairap sa kanya ng buntis.

At bago pa sila magkapikunang dalawa ay pumagitna na ako.

"Oh tama na muna 'yang asaran niyo, kumain na muna tayo at mayroon tayong kasamang buntis."

"Nagpaparinig ka ba ha bakla ka!" inirapan ko ito.

"Aba! Nagtatanong ka pa talaga? 'Yang demonyitang 'yan." tinuro ko si Jezjeen na inismiran ako at inambahan ng suntok dahil sa sinabi ko sa kanya. "Alam niyang buntis ka tapos ako, ako na best friend mo hindi ko alam? Aba! Mukhang nagkakalimutan na tayo dito ah." madamdamin kong ani, pero sa totoo lang hindi naman talaga ako galit. Gusto ko lang siyang inisin. Pregnant women are too sensitive, at para makabawi sa pangbibwesit niya sa akin noon iinisin ko siya ngayon.

"Ang oa mo, parang 'yon lang eh." lumapit ito sa akin at inakbayan ako, agad naman akong napangiwi. Ang bigat kase.

"Anong 'yon lang? Of course i should know that you're pregnat. Sige hindi na lang ako magiging Ninang."

"Correction, Ninong." sabat ni Jeez sa usapan.

"Kasali ka sa usapan ha? Hindi kasali ang mga malalanding demonyita sa usapan ng mga magaganda." hinawi ko pa ang buhok ko- ang kunyareng mahabang buhok ko.

"Palagi mo na lang akong inaaway! Mas masahol ka pa sa buntis na bakla ka! May tite ka! May tite! Wala kang puke na mapapasukan ng malaking tite kaya h'wag mo akong tarayan. Hmp!" mabilis naman itong tumakbo sa likod ni Adrian na ngayon ay humahain na ng pagkain.

"Ang pasmado talaga niyang bunganga mo, makakatikim ka talaga sakin tamo. Andito 'yong anak mo oh tapos mga pinagsasabi mo talagang demonyita ka, naku!"

"Hindi niya naman 'yan maiintindihan eh,"

"Hindi pa syempre." umirap ito at umupo sa lamesa. Kita mo na, mas inuna pa ang sarili na makalamon samantalang 'yong anak niya nandon pa sa couch nakaupo at inosenteng nakatingin sa amin.

Agad itong binatukan ni Adrian ng akma itong kukuha ng pagkain.

"Gaga, 'yong anak mo kunin mo muna don." imbis na mainis dahil binatukan ito ng kaibigan ay humagikhik pa ito. Baliw talaga.

"Ay sorry, may anak pala ako HAHAHAHAHA!" parang tanga ampota.

"Baliw," sabay-sabay naming aning tatlo nina Lawreen at Adrian ng makaalis ito't pinuntahan ang anak.

Nagpakawala ako ng isang malalim na hininga, hindi dahil may bigat akong dinadala kundi dahil masaya na ako ngayon sa buhay ko.

The day after i broke up with Aaron, my parents died because of a car accident. Exactly eight months ago na ngayon. Nang makita ko ang pang-gagago sa akin ni Aaron akala ko iyon na ang pinakasakit na nangyare sa buhay ko. Pero mali pala ako, nang malaman ko ang nangyare sa mga magulang ko ay doon na tuluyang gumuho ang mundo ko. Doon na tuluyang gumuho ang natitirang pader na umaalalay sa akin.

Bago mangyare ang aksidente ay nag-open up pa ako sa kanila sa nangyare sa amin ni Aaron, sa ginawa sa akin ni Aaron. Malungkot pa nila akong pinapayuhan ng mga bagay-bagay. Tinulungan pa nila akong pagaanin ang aking loob. Napag-usapan pa naming magkikita kita kami pagkatapos ng aking kontrata sa Russia. Pero talagang mapaglaro ang tadhana at hindi mo malalaman kung kailan may mga buhay na mawawala.

Pagkatapos at pagkatapos ng mga masisimuloot na pangyayare sa buhay ko ay agad akong nagpasya na mas mapaaga ang pagpunta ko sa Russia. Huminge ako ng pabor kay Mrs. Dela Fuentes kung maaaring mas mapaaga ang pagiging exchange Doctor ko sa ibang bansa. Luckily sabi nito ay hinihintay lang din daw niya akong magsabi sa kanya kung kailan ako available, kung kailan ko gustong mag-umpisang magtrabaho doon.

Araw pagkatapos kong magsabi sa director ay kinabukasan agad akong nagbyahe patungo sa Russia. Si Doc Zia ang gumastos ng lahat-lahat, mula sa VIP ticket, sa pamasahe sa eroplano at sa libreg foods. Binigyan pa ako nito ng pocket money na siyang tinanggihan ko, even though she's a multi-billionaire ayoko rin siyang abusihin.

Even though my life was fucked up i manage to be a successful exchange doctor here in Russia, hanggang sa araw ng huli kong kontrata ay hindi nila ako pinakawalan. They said if i can work on their hospital. At dahil sa nawili narin ay napagpasyahan kong tanggapin ang offer nila. I worked in Russia for almost a months now. And thanks to Doc Zia for giving me this opportunity. Lalong lalo na din sa panginoon na hindi ako pinabayaan, ginabayan ako sa aking pang-araw-araw.

Today, all i can say is that. I'm happy and contented. I'm fully healed for all the pain Aaron caused. For all the pain due to my parents's accident.

I'm free, happy and healed.