CHAPTER 10

HINDI MAPAKALI si Hawk sa bahay niya kaya naman pumasok siya sa opisina kahit pa nga panay ang pigil sa kaniya ng bago niyang bodyguard. He won't give his enemies the satisfaction of seeing him lock himself up in his mansion for fear of dying.

Iritadong pabagsak na umupo siya sa swivel chair niya bago tumingin sa maraming papeles na nagkalat sa mesa niya.

He has lot of works to do. And here he is, thinking of that piece of shit.

Nasaan ba kasi si Dust?

Agent Cole won't tell him anything, other than Dust doesn't want to speak with him.

Great! Just fucking awesome!

Hinilot niya ang sentido bago ibinaling ang atensiyon sa mga papeles na kailangan niyang trabahuin.

Hawk buried himself with paper works and the next thing he knew, lunch is fast approaching.

Bumuntong-hininga siya saka tinawagan ang sekretarya gamit ang intercom.

"Bring me coffee." Utos niya sa sekretarya, "and buy some food for my bodyguard."

"Dust said he's full when I offered a minute ago, Sir."

Biglang nawala ang pagka-bored na nararamdaman ng marinig ang pangalang binanggit ng sekretarya. "Dust is there?"

"Yes. Pinalitan ho niya ang Bodyguard na kasama niyo, Sir."

"Let him in." Mabilis niyang sabi. "Now."

"Yes, Sir."

Nang matapos makipag-usap sa sekretarya, ilang segundo lang ang lumipas ay bumukas ang pinto ng opisina niya at pumasok doon si Dust.

"Hello, Mr. Laxamana." Pormal na bati nito sa kaniya.

Napatitig siya sa bagong dating. Its been a week since he last saw Dust and he is still Dust but something is different about him today. He just can't pin point what.

"Where's Cole?" Tanong niya.

Naglakad ito palapit sa mesa niya saka tumayo sa harapan niya. "Cole is busy, so for the meantime, ako ulit ang magbabantay sayo."

Tinitigan niya ang kaharap.

Hawk waited for that familiar sensation and emotion to ripped through him as he stared at Dust but... nothing.

He's feeling nothing!

Fuck! Finally! Nothing. No emotions! Thank God because looks like he is back to his old self!

Hawk took a deep breath. "Where have you been?"

"Here and there."

Napatango-tango siya. "And you're back to being my bodyguard?"

"Yes, Sir." Mabilis nitong sagot. "And i'm hoping that whatever happened to us," tumikhim ito na parang naiilang at nag-iwas ng tingin, "in the past is better of forgotten."

Hawk frowned. "May nangyari satin?"

"No!" Mabilis nitong iling. "Hell no! I was talking about, you know, the k—ki—ki— fuck it! I can't even say it."

"Forgotten." Mabilis niyang sabi na ikinatitig sa kaniya ng kaharap.

"Really?" Dust looks surprise.

"Yeah. Really."

"Good. Thanks."

Tumango siya at wala sa sariling bumaba ang tingin niya sa leeg nito.

There's that adam's apple. Its visible.

Now he's confused. How can it be not visible when he was staring at Dust a week ago?

Come to think of it, Dust looks different now. He looks manlier than the last time he saw him. His features aren't soft. He doesn't have a lips of a woman.

Hawk can't stop comparing the Dust he knew from the Dust in front of him now. At habang kinokompara niya ang dating Dust sa ngayon, mas lalo siyang naguguluhan.

It can't be!

"Sir? Is something wrong?

Even the way he talk is different! He sounded so professional, unlike the Dust before who always sound sarcastic.

What's happening? Napaka-imposible naman na ibang Dust ang nasa harapan niya. Its not like he has a twin who looks exactly like him—

Hawk stilled, his lips parted. It couldn't be... but its possible.

Humugot siya ng malalim na hininga at kalmado ang boses na nagsalita. "Hey, ahm, remember that night when I went to Asia's Pearl Hotel for personal matter?"

"Yes." Sagot ni Dust. "What about it?"

"Saan ka ba natulog ng gabing 'yon?"

Dust looked at him flatly. "What?"

"Humour me."

"Ahm." Tumikhim ito. "I slept in my room. Why?"

No. Dust didn't sleep in his room. "Nothing." He fell asleep in the Security Room. "Just curious."

Why can't he remember that?

"Anything else?" Tanong sa kaniya ni Dust.

Umiling siya. "Nope."

"Okay. Sa labas lang ako."

Tumango siya at tiningnan ang papalayong likod ni Dust. Hindi nakatakas sa paningin niya ang bahagyang pag-ika nito habang naglalakad.

What the fuck is happening?!

DAWN SIPPED her Mojito while listening to her brother talk endlessly on the other line. Kailangan niyang makinig kasi may kasalanan siya rito.

"Look, Sis, ngayong gabi lang." Anito na nakikiusap na namang magpanggap siya. "I have a very important matter to do and I can't miss it and I can't leave Mr. Laxamana alone."

She sighed. "Let Agent Cole babysit Mr. Laxamana." Suhestiyon niya.

"Cole is preoccupied with another job. At ang ibang myembro ng team ko ay may ibang ginagawa kaya hindi ko sila puwedeng isturbuhin. Ikaw lang ang naisip kong makakatulong sakin."

Dawn rolled her eyes. "Kuya, may I remind you that your reputation will be on the line? Again?"

"Yes. But Mr. Laxamana and I already talk about the mess you made and we both agree to bury it deeply so it won't resurface again. So, you, be professional. Isang gabi ka lang namang magpapanggap na ako. What could possibly go wrong in one night?"

Dawn rolled her eyes again. "Fine. Just one night. And i'm out. For good."

"Great. Thank you!" His brother sounded relieved. "Be here before twilight."

"Yeah, yeah."

Bumuntong-hininga siya saka pinatay ang tawag at inubos ang Mojito na iniinom.

"What's wrong?" Si Hailey 'yon at kalalabas lang nito sa banyo at bagong paligo ito.

Maarte niyang hinawi ang buhok na nasa balikat. "My brother wants me back to your brother's house. Tonight."

"Oh." Umupo sa kaharap niyang sofa si Hail. "And?"

"Of course I said yes. Mas gagawin daw siyang importante e."

Hailey chuckled. "And you said yes out of the goodness of your heart?"

Matamis siyang ngumiti. "Of course. Mabait akong kapatid."

Hailey's chuckle turn into a laughter. "Yeah, right. Umuo ka kasi gusto mong makita ang kapatid ko. And I assume, you'll be professional?"

Dawn smiled. "Of course." Her smile turns into a grin, "professional is my middle name."

Patuloy ang pagtawa ni Hailey. "Oh, God... you're gonna mess up again. You like my brother too much."

Napatango-tango siya bilang pagsangayon. "That's true. Kasalanan niya. Ang guwapo kasi niya e."

Napailing nalang si Hailey. "Whatever. Just keep my brother safe."

She smiled sweetly at Hailey. "I will, Hail."

Tumayo si Hail mula sa pagkakaupo saka hinalikan siya sa nuo. "Doon muna ako sa kuwarto ko." Paalam nito. "I have to dry my hair and make myself pretty."

Dawn looked at Hailey suspiciously. "Let me guess, may importanteng bagay ka ring gagawin mamayang gabi?"

Gumuhit ang ngiti sa mga labi ni Hailey kasabay ng pamumula ng pisngi nito. "Yeah."

Napailing siya. Hailey is going on a date with her brother and she's keeping it from her? Why?

This must be Dust's idea. He is so annoying sometimes. Whatever.

"Well, have fun tonight." Kinindatan niya si Hailey na ikinatawa ng huli at naiiling na pumasok sa kuwarto nito.

Siya naman ay tinungo ang mini-bar ng safe house na kinaroroonan nila at nagsalin ng Tequila sa basong wala nang lamang Mojito.

Akmang iinumin niya ang Tequila nang may natanggap siyang mensahe mula sa kuya niya.

"Do's and Don't's for tonight." Basa niya sa text nito saka gumuhit ang ngiti sa mga labi niya. "No talking to Mr. Laxamana. No staying in a close proximity with him. And don't do anything stupid like kiss him while being me." Malakas siyang natawa saka napailing. "Such a killjoy, dear brother."

Ibinalik niya ang cellphone sa bulsa saka inubos ang tequila na isinalin niya sa baso saka bumalik sa salas at nahiga sa mahabang sofa.

Ipinikit niya ang mga mata para makaidlip siya ng kaunti pero hindi niya namalayang naging malalim ang pagtulog niya. Nang magising siya, pagabi na.

Naghikab siya at bumangon saka pumasok sa banyo para maghilamos at maglinis ng katawan.

Nang makalabas siya ng banyo, tamang-tama naman na lumabas si Hailey sa kuwarto nito.

"You look stunning." Dawn complimented Hailey.

Hailey smiled. "Thanks."

She smiled at Hailey. "Have fun in your date and use protection."

Inirapan siya ng kaibigan. "I am not going to have sex with him, Dawn."

"Why not?" Kumunot ang nuo niya. "Its not like you haven't done it before—"

"Okay! Shut up." Namumula ang pisngi ng pinatigil siya ni Hailey saka nagmamadali itong lumabas ng bahay.

Siya naman ay sumilip sa bintana at mahinang natawa ng makitang sinundo si Hailey ng kakambal niya. Hmm. Who would have thought? Akala niya ayaw na nang kapatid niya kay Hailey.

She rolled her eyes. Men. So annoyingly complicated.

Tumuwid siya nang tayo at nagpalit ng damit ni Dust. Siniguro niyang mukha talaga siyang si Dust bago lumabas ng safe house para puntahan si Hawk.

Ginamit niya ang motorsiklo ng kakambal patungo sa mansiyon ni Hawk.

Nang makarating doon, ipinarada niya ang motor sa labas ng gate at pinindot ang doorbell. Nakalimutan niyang kunin ang susi sa kakambal niya at nakalimutan din nitong ibigay iyon sa kaniya.

"Who is it?" Boses iyon ni Hawk mula sa intercom na katabi ng doorbell.

"Dust Montreal."

Kaagad na bumukas ang gate pagkatapos niyang magpakilala. Sumakay siya ulit sa motor at pinaandar iyon papasok sa gate ng mansiyon.

Nang maiparada niya ang motor, nakabukas na ang pinto ng bahay kaya naman kaagad siyang nakapasok.

"How's the perimeter?" Tanong ni Hawk na naglalakad palapit sa kaniya at sumisimsim ng alak sa basong hawak. "All good?"

Tumango lang siya ng maalala niya ang do's and don't's na gusto ng kuya niya na sundin niya.

Inubos ni Hawk ang lamang alak ng baso saka inilapag iyon sa coffee table na nasa gilid at humakbang ito palapit sa kaniya at pinakatitigan siya.

Hawk looked at her eyes, lips and then neck. "Hmm... what took you so long to come back?"

Hindi siya makahinga ng maayos dahil papalapit ng papalapit ang mukha ni Hawk sa mukha niya at halos gahibla nalang ang pagitan ng mga labi nila.

Naamoy niya ang amoy alak nitong hininga at natutukso siyang kagatin ang natural nitong mapupulang labi.

But she remembered her brother and the mess she made. Shit!

Pasimple siyang umiwas kay Hawk saka naglakad at nilampasan ito. "Kumain ka na?"

"I was about to."

Nilingon niya ito. "Go on. Eat. Hindi ko naman siguro hawak ang kutsara at tinidor na gagamitin mo."

Ilang segundo siyang tinitigan ni Hawk bago tumaas ang sulok ng labi nito. "Hmm... The sarcastic Dust is back. Good."

Sinundan niya ng tingin si Hawk na pumasok sa kusina. Sa hindi malamang kadahilanan, sumunod siya rito at sinamahan ito sa hapagkainan pero hindi siya kumain.

Tahimik lang siya.

Tumaas ang kilay niya ng makitang alak ang ginagawang tubig ni Hawk habang kumakain.

"What the hell are you doing?"

Hawk glanced at her. "Drinking brandy."

"Like its water?"

Tumingin muna si Hawk sa basong hawak na may lamang brandy bago bumalik ang tingin sa kaniya at tumango. "Yeah. May problema ba?"

Nagsalubong ang kilay niya. "Ano bang nangyayari sayo? Hindi ka naman ganito, ah."

"Funny." Ininom nito ang alak na nasa baso, "i'd been drinking for a week in your presence and this is the first time you care."

Hindi man lang ito pinigilan ni Dust?

Dawn tsked. "Ano bang nangyayari sayo? Tama na nga 'yan." Inagaw niya ang bote ng brandy na akmang aabutin nito. "Tama na."

Hawk blows out a loud breath. He's a little bit drunk all right. "Anong nangyayari sakin? I don't know." Tumawa ito ng walang emosyon. "I don't fucking know. I just miss..." tumingin ito sa kaniya, "I miss you. Where have you been?"

Tumikhim siya. "Here. Guarding you."

Hawk chuckled. "Really? Hmm... let me ask you a question then."

"What?"

"The night when we came home from Asia's Pearl Hotel, you remember?"

Tumango siya. "Yes." Paano niya makakalimutan na naghintay siya ng ilang oras hanggang sa matapos itong makipagtalik. "Ano ba ang tanong mo?"

"Where did you sleep that night?" Hawk asked.

"I fell asleep in the Security Room. Bakit ka nagtatanong? Nandoon ka diba? Your face was so close to mine when I woke up—"

"— and then you kissed me." Hawk chuckled. "Yeah... I remember that one."

Tumayo si Hawk saka tinungo ang mini-bar na nasa kusina saka kumuha doon ng isang bote ng brandy at binuksan iyon. Sa pagkakataong ito, hindi ito gumamit ng baso. Sa mismong bote ito uminom.

Napatayo siya ng bahagyan itong gumiwang sa pagkakatayo dahil siguro tinamaan na ito ng alak na iniinom.

"Stop drinking." Saway niya rito.

Tiningnan siya nito ng masama. "Why do you care? Hindi ba umalis ka? Ipinasa mo ako kay Cole, tapos ngayon babalik ka na parang wala lang, na parang hindi mo ako pinaglaruan?"

"What are you talking about?"

Tumayo ito ng tuwid at tumingin sa kaniya. "I'm going crazy these past few days." Humakbang ito palapit sa kaniya. "I keep thinking about you. I can't keep you out of my head! I drink alcohol because when i'm drunk, that's the only time that I can sleep. Without you always invading my mind. How could you do this to me? How could you play me like that? I know I could be a jerk but how could you do that to me? Was it fun? Was it fun seeing me having an identity crisis? Was it fun teasing me, hmm?"

"What are you talking about?" Ulit niyang tanong.

"This." Hawk walk towards her, grabs her arm, pulled her close, snake his arm around her waist and then his lips claimed hers.

Nang lumapat ang labi nito sa labi niya, sa halip na itulak ito palayo na dapat niyang gawin ay wala siyang ginawa. Hinayaan niya itong halikan siya hanggang sa natagpuan niya ang sarili na tinutugon ang halik nito.

Napadaing si Dawn ng sipsipin ni Hawk ang dila niya at walang sabi-sabing isinandal siya sa pinakamalapit na pader at mas naging mapusok ang pag-angkin nito sa mga labi niya.

Hindi napigilan ni Dawn ang ungol na kumawala sa labi niya ng pagapangin ni Hawk ang dulo ng dila sa leeg niya habang ang mga kamay nito ay masuyong sapo ang mukha at leeg niya.

Napapikit at napaawang ang labi ni Dawn ng bahagyang sipsipin ni Hawk ang balat sa leeg niya bago bumalik ang mga labi nito sa labi niya at parang sabik na sabik na siniil ng halik ang mga labi niya.

His kiss was hungry and needy and she responded with the same ferocity until they couldn't breath anymore and broke the kiss.

Pareho silang habol ang hininga habang nagkatitigan ng matapos ang mainit na sandaling pinagsaluhan nila.

Hawk brushed his lips against hers before whispering. "What took you so long to come back to me?"

"What do you mean—"

"Stop playing me." He cupped her face, "what do you want me to say for you to stop? That I like kissing you and that makes me gay?"

Umawang ang labi niya. "W-what? N-No... you're not gay—"

"I know."

She blinked. "Then why are you kissing me?"

Pinakatitigan siya ni Hawk bago nagsalita. "Bakit? Lalaki ka ba?"

Natulos siya sa kinatatayuan sa tanong ni Hawk sa kaniya.

"L-lasing ka lang." mahinahon niyang sabi. "You need to rest and stop drinking."

Matiim siya nitong tinitigan saka napailing at mahinang natawa. "Fine. Lets settle with i'm gay. I'm drunk anyways."

Pagkasabi nito niyon ay siniil na naman nito ng halik ang mga labi niya hanggang sa nadarang niya at natagpuan niya ulit ang sariling tumutugon sa halik nitong mapusok na mas naglagablab pa ng gagarin niya ang mga labi nito.

And in the middle of their hungry kisses, Hawk moaned a name that made her still and stop kissing back.

He moaned the name Dawn. My name.