Kainata ayna tutar gözlerin
Haşmetli gözlere ben vurgunum
Her kör kapıyı açtı sözlerin
Hikmetli sözlere ben vurgunum

Eldeki asana müptela oldum
Aradım özünde ben beni buldum
Ben beni yitirdim, ben sen oldum
O nurlu yüzlere ben vurgunum

Mürşidim sözünle irşad et beni
Yaralı yüreğim sen şad et beni
Saadet isterim, saadet beni
O derin izlere ben vurgunum

Efendim ben sana olmuşum tabi
Sen benim efendim, ben garip sabi
Özünden akıtır kevserin abı
Kevserli közlere ben vurgunum

Künyesi ne hoştur, ey Şah-ı Zırav!
Sensiz gönüller kupkuru turap
Sensiz bu dünya dar-ül ızdırap
Senli güzlere ben vurgunum

(M. Y)