94. Yıkıldı Adam
Yıkıldı seni bekleyen adam
Ne gelmeyi bildin ne unutulmayı
Derdine bin dert ekleyen adam
Öğrendi sayende unutulmayı
Sayende resimler tersine döndü
Mazimde kaldı bazı değerler
Umudumun berrak ışığı söndü
Mesudum sanır beni görenler
Oysaki mutluluk benden uzakta
Nefesimin yettiği yerlerde belki
Çırpınıp dururken bin bir tuzakta
Mesut olmak mı mutluluk ne ki?
Ey gözümden gönlümden sakındığım
Gönlümü paramparça ederek gittin
Belki gelir diye iki de bir bakındığım
Bir hevestin amma giderek bittin
Şimdi senden bana kalan hatıra
Kirli bir mazi yıkık bir geçmiş
İnan bunlar da sığmaz satıra
Bir baktım gelmiş ve de geçmiş
{Mehmet Yıldız}
Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top