Savrulmuşum dört bir yana
Küller benden utansın
Alem güldü geçti bana
Kullar benden utansın

Bir denizdim kuruttular
Bir fidandım çürüttüler
Dar yollardan yürüttüler
Yollar benden utansın

Gönlümün rengi soldu
Olanlar hep bana oldu
Sözüm özüme hapsoldu
Diller benden utansın

Ateşlerde kavurdular
Yerden yerlere vurdular
Dört bir yana savurdular
Yeller benden utansın

Kara günde sis oldular
Yüreğimde pus oldular
Gözlerimde iz oldular
Seller benden utansın

Mehmet Yıldız