Şimdi yaşam sensizliğin ertesi,

Akrep ve yelkovanın kavgasını izliyorum sessizce.

Zaman bile kabullenememişken gidişini,

Ben nasıl kabullenirim söyle!

Gıcırdayan kapıların ritminde buldum kalbimin ritmini,

Ölü sandığım bedenime tüm küfürlerim,

Rengarenk idam ipleri masamda,

En sevdiğin renkti yeşil, cenneti çağrıştırırdı sana,

Benim içinse yeşil sendin! Gözlerin!

Şimdi yüzümün bir yanı sensizliğe,

Bir yanı sana dönük,

Adım atsam sana;

Uçurumlardan süzüleceğim boşluğa

Sonumun ne olacağını kestiremeden.

Dalsam sensizliğe, kanayacak sensizlikten tüm hücrelerim,

Bedenimde bir pırtılaşma kalmayana dek.

Yokluğunun verdiği ızdırabı atamadan üzerimden,

Hayat başlayacak yormaya.

Zamanı sensiz nasıl kullanırım ki ben?

Yalnızlık çökecek üzerime, kara kara hayaller saracak ruhumu umutsuz... Zaman geçecek tükenirken ben,

Ruhumu kapattığımda, bir avuç toprakla beraber biraz ümit serpin Üzerime, Gözyaşlarımla yeşersinler.

Yeni zamana, yeni bir ben, yeni bir umut, yeni bir hayat diyebileyim kaygısızca..

Nagehan Örsel

SEVGİ VE ŞİİR İLE📜🖊

Umarım beğenmişsinizdir:)

Sol alt köşede bulunan yıldıza dokunmayı ve düşüncelerinizi yorum kısmına yazmayı unutmayınız :)

Bu ikisi de benim için önemli

Sağlıcakla

...