Hayat : hadi bakalım bukadar dinelenmek yeter rüzgar bey takip et bakalım beni

Rüzgar :nereye gidiyoruz hayat

Hayat : yarışmayı kazanan ne yapıcağımıza karar verir dememişmiydik ben kazandığıma göre senin soru sorma hakkın yok şimdi hiç soru sormadan takip et bakalım beni

Rüzgar : ama burası bizim okul değilmi ah hayat yoksa dersmi çalışıcaz neden geldik buraya hergün geliyoruz zaten sıkılmadınmı bu okuldan bende senden daha eğlenceli fikirler bekliyordum

   Hayat : rüzgar şaşkınlık içerisinde neden okula geldiğimizi merak ediyordu ama ben herşeyi anlatmakta kararlıydım kendi kurduğum yalan hayalin içerisinden kurturmak için belki bu yalan rüzgarla tanışmamı sağladı ama daha fazla ne rüzgarı nede kendimi kandıra bilecek takatim kalmamıştı rüzgara herşeyi anlatıcaktım her ne olursa olsun belki rüzgarı tamamen kaybede bilirim öyle bir olasılıkta vardı ama daha fazla rüzgarı kandırıp yalan söyemek istemiyorum o yüzden bugün burda ya herşey son bulucak yada herşeye yeni bir başlangıç olucak

Rüzgar :  hey hayattttt

Hayat : efendim rüzgar

Rüzgar : daldın gittin yine biyerlere hadi artık Anlatmıyacakmısın  neden buraya okula geldiğimizi

Hayat : önce oturalım karşıdaki banka anlatıcağım neden buraya geldiğimizi zaten herşey bu okul yüzünden başladı

Rüzgar :hadi ama hayat anlamıyorum dediğin şeylerden bişey doğrudan anlatırmısın artık lütfen

Hayat : tamam tamam anlatıyorum

Rüzgar : oh şükür sonunda

Hayat : bu anlatıcaklarımdan sonra halen belki arkadaş kalmaya biliriz

Rüzgar : nasıl yani ne oluyor hayat

Hayat : benim sözümü kesmeden dinlemeni istiyorum o yüzden ben konuşurken durdurma beni eğer bi durdurursan birdaha cesaret edemeye bilirim bu anlatmak istediklerimi sana

Rüzgar : tamam hayat

Hayat : benim hep hayalimdi bu okulda okumak sınavalara girdim defalarca ama olmadı yapamadım kazanamadım devamlı bu okula gelip gittim kendimi öyle kandırdım sanki bu okulun ögrencisiymişcesine derslere girdim çıktım kendimi iyi hissediyordum burda vakit geçirerek başlarda sadece okul bahçesinde duruyordum sonra derslere girmeye başladım kimse benim bu okulun ögrencisi olduğumu anlamadıkları için nasıl da anlıyacaklardıki zaten okulda bir sürü öğrenci olduğu için rahattım sonralarda bu küçük yalan büyüdüde büyüdü ve artık olanlardan kendime hakim olamıyordum sonra seninle tanıştım okulda herşey çok güzeldi ama sana daha fazla yalan söylemek istemedim o yüzden   bunları şimdi burda anlattım sana eğer birdaha benimle konuşmak görüşmek istemezsen anlarım seni

Rüzgar : halen inanamıyorum bunları neden bana en başında söylemedin bu zamana kadar sakladın hayat

Hayat : belki de seni kaymetmekten korktum rüzgar öğrenince benimle birdaha konuşmak istemiyeceğinden

Rüzgar : peki şimdi ne değişti hayat neden bana bunları şimdi anlattın

Hayat : işte onu söyleyemem kusura bakma rüzgar

Rüzgar : hey nereye gidiyorsun hayat

     Arkama bakmadan rüzgarın yanından kalkıp okulun bahçesinden eve doğru koşmaya başladım neden bilmiyordum ama gözlerimden  durmamaksızın yaşlar gelmekteydi  belkide birdaha asla rüzgarı göremiyecektim belkide hayatımda ki tek bana iyi gelenşeyide kaybetmiştim ondandı bu ağlamamın sebebi  yol boyunca ağlayarak hızlı hızlı koştum ve bi an durup etrafa baktığımda çok tan evin önüne gelmiştim anahtarımı almayı da unutmuştum rüzgarın geldiğini duyunca herşeyi unutuyordum zaten onun adı geçtiğinde şimdi eve nasıl giricektim zili çalsam annem açıcaktı kapıyı ve beni böyle bu  ağlamış halde görücekti ne oldu kızım diye hemen bir sürü sorular sorucaktı galiba başka bi çaresi yoktu ve çoktan zile basmıştım annem sesleniyordu

  Anne Esma sultan :kızım hayat senmi geldin

Hayat : evet anne benim anahtarımı almayı unutmuşum evde

Anne Esma sultan : ah şaşkın kızım hoş geldin gir bakalım içeriye
Hayat kızım ne oldu sana ağlamışsın sen bir bişeymi dedi yoksa bi birşeymi yaptı söylesene kızım  oldu sana

Hayat : Anne ne olursun birşey sorma sonra anlatırım direk odama gidip yatmak odama kapanmak istiyorum kimseylede görüşmek istemiyorum uzunca bi süre beni arayan soran olursa kimseyle konuşma görüşmek istemediğimi söyle

Anne Esma sultan : Tamam kızım sen nasıl istersen peki yemektemi yemiceksin sofrayı kuruyordum bende tam

Hayat : yok anne sana afiyet olsun canım hiç birşey yemek istemiyor sadece  uyumak istiyorum bugünkü olanların hepsini unutup

Anne Esma sultan : peki kızım Allah rahatlık versin sana güzel yüzlü güzel gözlü kızım benim

Hayat : seni çok seviyorum Anne

Anne Esma sultan : bende seni çok seni seviyorum kızım her ne olursa olsun ben seni hep çok sevicem canım kızım

Hayat : canım annem iyki varsın

Anne Esma sultan : sende iyki varsın iyki benim kızımsın.

     Hayat :  Aslında bugün olanlardan sonra anlamıştım rüzagarın benim için nekadar önemli olduğunu şimdiden ne kadarda çok özlemiştim onu bir tarafım sen doğrusunu yaptın hayat diyor bir tarafımda en azından bu yalanı devam ettirseydin okulda rüzgarıda görüyordun şimdi eski zamanlardaki gibi  yapa yalnız kaldın en başa sardın artık rüzgarıda  göremiyeceksin diyor   benim her daim hep inandığım bir söz vardır uyuyup uyanınca herseyin geçiceğine herşeyin düzeliceğine  inşallah sabah uyandığım da herşey geçmiş düzelmiş olur kafamı yastığa koyduğumda herşey yeninden zihnimde canlanmaya başlıyordu kendi kendime her nekadarda düşünme hayat desemde hiç aklımdan çıkmıyordu keşke herşey başımın altındaki yastık kadar yumuşacık pürüssüz olsaydı ama hayat insanı acı gerçekleriyle bir gün yüzleştiriyordu  karşısına çıkarıyordu önünde duran bir betondan geçilmez bir duvar gibi

  Anne Esma sultan : hayat kızım uyudunmu ?

Hayat : hayır anne uyumadım

Anne Esma sultan : rüzgar gelmiş aşağıda seni soruyor seninle birşey konuşmak istiyormuş

Hayat : anne ben sana dememişmiydim kimseyle konuşup görüşmek istemediğimi

Anne Esma sultan : söyledim kızım hiç söymemez olurmuyum ama ısrarla seni aşağıya çağırıyor önemli olmasa çocuk gecenin bu saatinde kalkıp gelmezdi kızım hadi kalk in aşağıya bekletme çoçuğu

Hayat : tamam anne üzerime bi hırka alıp inicem aşağıya

    Aslında hemen hemen ne diyeceği tahmin ede biliyordum birdaha benimle konuşmak istemiceğini bunun gibi bir sürü şey aslında aşağıya indiğimde duyduklarımdan sonra daha çok üzülüceğimi biliryordum nasıl olsa ben alışkındım mutlu olmak benim neyimeydiki zaten

Rüzgar : hayat neden benim yanımdan koşarak kaçarcasına uzaklaştın arkandan bağırdım okadar arkana bile bakmadan hızlı koştuğun için duymadın bile beni

Hayat : evet seni dinliyorum aslında biliyorum diyiceklerini o yüzden sadece dinlicem seni emin olmak için

Rüzgar : bak hayat evet bir yalan söyledin sonra o yalanın ucunu kaçırınca yalan büyüdüde büyüdü sonrasına sen bile inanmakta zorluk çektin sonrasında kendini bu yalanın ortasından kaybolmuş haldeyken beni buldun  ben hiç birşeyden habersizdim şimdi buraya gelmemin nedeni sana yaptığın seyden dolayı suçunu yüzüne vurmaya değil senle birlikte  el ele bunu düzeltmeyi başarmak için geldim sen benim için okadar önemlisinki hayat adeta herşeyim oldun benin için ben o okula doğru dürüst gitmeyen biriydim taki seninle karşılaşıp tanışasıya kadar okula sanıyormusunki dersler için geliyorum oraya hergün seni görmek için geliyorum heryerde seni görüyorum her baktığım şeyde seni görüyorum artık yapamıyorum hayat anla beni sen artık benim nefesim olmuşsun senin olmadığın her an nefes alamıyorum ben seni düşünmediğim bir saniyem bile yok hani bana demiştinya bu söylediklerimden sonra belki benimle birdaha konuşmak istemeye bilirsin diye asıl sen belki bu duyduklarından sonra beni birdaha konuşmak  duymak görmek istemeye bilirsin eğer öyle bişey istersen giderim hayat birdaha asla gözükmem karşına çıkmam

Hayat : burda beni yapayalnız tek başına bırakıp nereye gidiceksin benden kurtulmak kolaymı öyle rüzgar bey evet bir zamanlar o okula hayalim olduğu beni iyi hissettirdiği için giderdim sonra sen karşıma çıktıktan sonra seninle tanıştıktan sonra okula devamlı bende seni görmek için geliyordum bugünkü olanlardan sonra sana anlattıklarımdan sonra eve gelince okadar çok üzüldümkü seni birdaha göremiyeceğim için ben senden önce dibsiz karanlık bir kuyuda tekbaşıma beklerken sen geldin beni o karanlık dibsiz kuyudan elini uzatıp aydınlığa çıkardın bende senden hoşlanıyorum rüzgar Benden hoşlanmıyorsun diye duygularımı belli etmiyordum sana

Rüzgar : bende sana karşı duygularımı gizliyordum hayat hep içimden seviyordum belki sende benden hoşlanmıyorsundur diye demekki duygularımız karşılıklıymış bu hayatta  herşey zordur önemli olan o zorlukları birlikte aşmaktır ellerimiz hep birlikte olduğu sürece geçemeyeceğimiz aşamıyacağımız hiç bir zorluk yoktur hayat sen yeterki inan güven bana

Hayat : bu hayatta en güvendiğim kişi sensin rüzgar senin yanında kendimi çok huzurlu  hissediyorum hiç birşeyden korkmuyorum
R : zamanınızı çaldığım için kusura bakmayın prenses ve sizi artık yatağınıza  yollaya bilirim bugün baya bi yoruldun güzelce bi uyu dinler yarın herşey çok güzel olucak bak gör yeni bir başlangıç yeni bembe beyaz bir sayfayla başlıcaz birde 
Yarın seni bi yere götürücem prenses

Hayat : nereye götürüceksin

Rüzgar : aaa gittiğinde görürsün onuda hadi bakalım yatağa uyku vakti geldide geçiyor bile

Hayat : tamam tamam gidiyorum yakışıklı prens

Rüzgar : hayatt

Hayat: efendim rüzgar

Rüzgar : seni seviyorum

Hayat : bende seni seviyorum .