Cześć, wczorajszy dzień był na pewno czymś wielkim dla wielu ludzi. Olga Tokarczuk otrzymała literacką nagrodę Nobla.

Mam właśnie w rękach jej książkę  "Bieguni" i naszło mnie, by wam to powiedzieć. Ostatnio nie pojawił się  żaden rozdział - nie martwcie się, nie ma żadnej przerwy. Po prostu to dziwny dla mnie okres. Próbuję wielu nowych rzeczy i rzucam je w kąt,  zanim zacznę. Mam miliony pomysłów,  których nie mam ochoty przelać na papier. Nowa szkoła (liceum).

Rozdział będzie....niebawem. Czasami zastanawiam się nad sensem tego profilu, 4-tego października minęła druga rocznica założenia jego powstania. 

Co czułem, gdy sobie to uświadomiłem? Co pomyślałem? Przypomniałem sobie kolejność opowiadań, które tu wstawiałem i te, które usuwałem. Odświeżyłem sobie też te, których nigdy nie opublikowałem. Przyznam - ciekawe przeżycie.

Przeglądałem wszystkie rozdziały w każdej "książce", pod względem przeczytań, głosów i komentarzy. Dużo razy dziwiąc sie przy tym, że jest raz tendencja spadkowa w wyświetleniach, po czym znów wystrzeliwują wyżej niż były poprzednio.

Wszedł Wattpad Premium - jestem tak zalatany, że nawet nie wiem, na czym on polega.

Na komputerze mam parę rozpoczętych....powieści, bo książkami tego nie nazwę. Chciałem bardzo napisać coś swojego, nie fanfiki. Coś pod czym mógłbym się podpisać i powiedzieć "to moje dzieło". Ale może i ff jakkolwiek mi idą, tak wiem, że pisarz ze mnie żaden. Co chwila nachodzi mnie "to nie wyjdzie" i zamykam Worda.

Chodzę dużo do kina. W tym roku (od stycznia 2019) byłem na 25/26 filmach. Ktoś pomyśli, że to paranoja. Serio? Paranoją w takim razie jest to, że czytasz jakieś bzdury na Wattpadzie, napisane przez szesnastolatka.

Chciałem napisać bloga. O filmach, kinie lub o książkach. O tym co lubię. Co zrobiłem? Nic.

Nie jestem pisarzem. I pewnie nie będę. Jestem tylko nastolatkiem, który pisze jakieś słowa i publikuje je na pomarańczowej stronie.

No to co? To chyba na tyle. Dzięki za wysłuchanie...a raczej przeczytanie.

Do zobaczenia.