Yağmur

Benim bu dalıp dalıp gitmelerim yok mu?
Beklerken bir pencere ardından yağmuru
Yalnız benim, her süzülen buluttan yağmuru bekleyen 
Evet o yalnız benim, yalnızlık benim.

Bir şiirden koşar gibi geliyor bana damlalar
Bir anlasalar beni, gökyüzünü de indirecekler
Ayaklarımın dibine koca koca umutlar
Ah! anlamasalar bari, sonra ben nasıl sıkılırım?

Üstüme sinmiş insanlık sürüklenip gidiyor kaldırımlarda.
Basasım geliyor üzerlerine, yine de kıyamıyorum.
Herkes yağmura küsmüş , evlerine kaçıyor baksana.
Yağmur ise bir bana gülümsüyor sanırım, herkes ağlarken.

En sevdiğim hırkamı alıp dışarı kaçsam.
Rastgelir miyim sana bir yağmur oratsında?
Hem bak hüzünlerin birikmişliği yağıyor üzerime.
Yalnız yapamam hırkanı alıp gelsene sende.