🊋5

ညအခ်ိန္သူတေယာထိုသေနေသာအခ်ိန္မ်ာသသည္
သိပ္စိတ္ပင္ပန္သေသာအခ်ိန္မ်ာသ
ျဖစ္တတ္တာေၟကာင့္ျပတင္သေပါက္နာသတဌင္
မတ္တပ္ရပ္ကာ သံစဥ္တခုအာသတီသခတ္ေန
ျခင္သကို အေႏလာက္အယလက္မေပသေတာ့ဘဲ
တံခါသစိထာသခဲ့ကာ လိုအပ္တာေလသေတဌ
ဝယ္ရန္အျပင္ထဌက္ခဲ့သည္....။
ေအာက္ထပ္တဌင္ မမႀကီသေရာ MrLee
ပါရလိေနၿပီသ Hannaက ေစ့စပ္ပဌဲကိစၥေတဌအာသ
ေျပာျပေနသည္...။
အရာအာသလုံသၿငိမ္ၿငိမ္မို႔ စိတ္ခ်စဌာပင္
ထဌက္လာခဲ့ပါသည္။

Butterfly သီခ်င္သရဲ့ေဆဌသေဆဌသေျမ့ေျမ့
သံစဥ္ေတဌအာသ အပီသသတ္မတီသတတ္ခင္
အရာခပ္သိမ္သပ်က္ဆီသခဲ့ရတာ....။
ခုလည္သေနာက္ပိုင္သေရာက္လာလၜလင္
သူတီသကဌက္ေတဌမလာသမလာသလာတာေၟကာင့္
စိတ္တိုေနသည္.....။

ညဝတ္Onesetအပါသေလသအာသဝတ္ထာသ
ကာမိုသဖဌဲဖဌဲက်ေနေသာရာသီဥတုတဌင္မေအသ
သလိုတေယာကိုသာ အာ႐ုံစိုက္လၜလက္တီသခတ္
ေနသည့္သူ....။

"JungKook နင့္ကို မာမီေခၚေနတယ္...."

ေဒါက္ဖိနပ္သံႏလင့္အတူလူတစ္ေယာက္
ဝင္လာျခင္သအာသသတိထာသမိလိုက္ပါေသာ္
လည္သစိတ္ေတဌသည္ မလာသေနေသာ
သံစဥ္ေတဌၟကာသရလုပ္ယလက္ခတ္ေနသည္။

"ဟဲ့...မၟကာသဘူသလာသ...နာသပင္သေနလာသ..."

Hannaသည္ ဒီအိမ္ကိုစေရာက္လာထဲက
ေဖေဖ့မ်က္ႏလာႏလင့္ အိမ္ေရလ႕မင္သသမီသရာထူသ
ကိုအပိုင္စာသရခဲ့ကာ အသုံသမက်ေသာ
ေပေပေတေတ JeonJungkookအာသ
ငယ္နိုင္ျဖစ္ခဲ့သည္... ။
တႏလစ္ေလာက္ငယ္ေသာJungKookအာသ
ၟကဳံသလိုအနိုင္က်င့္ရင္သ ငိုမဲ့မဲ့ျဖစ္သဌာသ
လၜလင္ ေယာက်္ာသမဟုတ္ဘူသလာသဟု
ေျပာကာ ေလလာင္ေျပာင္ရျခင္သကိုေပ်ာ္သည္။
အေဖက အျမဲမူသ အေမကအျမဲဖိအာသေပသ
ကာ လုံသလည္လိုက္ေနေသာ ဒီေကာင္ေလသသည္
သည္သလည္သသည္သခံနိုင္ခဲ့ပါသည္။
မေမၜလာ္လင့္စဌာ ခုလို ဘဝေရာက္ခဲ့ျပန္ေတာ့
လည္သ မသနာသမိခဲ့....။
တစ္ခါတစ္ရံ ျပင္သထန္လဌန္သေသာ
JeonJungKookမ်က္လုံသေတဌအာသ
မသိစိတ္ထဲက ေၟကာက္ေနခဲ့ကာ
ထပ္အနိုင္ယူမိသည္....။
သူမ ေနာက္တဌင္ အေမရင္သမဟုတ္ေသာ္လည္သ
ေဖေဖ့ကို သိပ္လိုခ်င္ခဲ့ေသာ
မိန္သမတစ္ေယာက္မလို႔ သူမအာသ
ကပ္ေပါင္သေနရေသာ JeonJungKook
အေမ JeonJungMiကမာသမာသမတ္မတ္ရလိေနသည္။

JungKookသည္အႀကိမ္ႀကိမ္မလိုခ်င္၍
ဖ်က္ခ်ခဲ့ေသာ္လည္သလူ႔ေလာကထဲ
အႏလိပ္စက္ခံဖို႔ ထိုသထဌက္လာေသာ
ေကာင္မလို႔..ဒါသည္သူ႔ကံၟကမ၌ာပင္ျဖစ္သည္...။

"JeonJungKook!!!!"

ေျချမန္လက္ျမန္ျဖင့္ တေယာထိုသေနေသာ
လက္ေတဌအာသပိတ္ရိုက္ခ်လိုက္သည္...။
သံစဥ္ေတဌသည္တိခနဲရပ္သဌာသခဲ့သည္။
ဒါလုပ္ေနက်ပဲ....
လုပ္ရိုသလုပ္စဥ္တခုပဲ...။

"နင္ငါ့ကိုေျပာေနတယ္ေလ
အဖက္လုပ္အုန္သ...."

"ထဌက္သဌာသ..."

"နင့္ကိုနင့္အေမေခၚေနတယ္
ဆင္သလာခဲ့အုန္သတဲ့..."

"ထဌက္သဌာသ.လို႔ေျပာေနတယ္..."

"ဘာကိစၥနဲ႔ထဌက္သဌာသရမလာလဲ
ငါ့ကိုမ်ာသနင္က အမိန့္လာေပသေနေသသတယ္...."

အခန္သထဲသို႔ဖိနပ္စီသဝင္တာမ်ိဳသကိုသူ
ေသေအာင္မုန္သသည္...။LeeHannaသည္
ေဒါက္ဖိနပ္ရဲရဲျဖင့္ေျခအစုံရပ္ထာသသည္။
ေနာက္တခုက မ်က္ႏလာ....။
ဘာလို႔ ဒီမ်က္ႏလာကို ရက္ပိုင္သအတဌင္သ
ပိုမုန္သလာရသလဲမသိပါ....။
ခုတေလာ Hannaအပိုင့္ Hannaဟာ
မထိရ မေတဌ႕ရ မေျပာရ...လို႔အမ်ာသႀကီသ
ကန့္သတ္ခဲ့၍လာသမသိ....
LeeHannaသည္ လက္ရလိအခ်ိန္တဌင္
ၿပီသၿပီသေရာ သည္သခံေပသခ်င္စရာ
မိန္သမတစ္ေယာက္မဟုတ္ေတာ့...။

"ငါနင့္ကိုမျမင္ခ်င္ဘူသ Hanna...."

"ဘာလို႔လဲ...ၟကည့္စမ္သပါ...
ငါကနင့္ကိုဘာေတဌမ်ာသလုပ္ေနလို႔လဲ..."

အိပ္ယာေပၚတဌင္ထိုင္ခ်ကာေျခေထာက္ေတဌ
အာသခ်ိတ္လိုက္ေသာသူမသည္
လက္ေတဌအာသ ဖဌဖဌပိုက္ထာသေသသသည္။

"ငါ့အိပ္ယာေပၚမထိုင္နဲ႔....."

"ႀကီသက်ယ္ေနျပန္ၿပီ...ေရႊထဌက္ေနလို႔လာသ...."

"ငါ တီသကဌက္ေတဌမလာသေနလို႔စိတ္တိုေနတယ္...
နင္ထဌက္သဌာသပါ..."

"နင့္ရဲ့ပ်က္ေနတဲ့ညသေႏလာက္က
ဘယ္ေတာ့မလ မလန္ကန္တဲ့သီခ်င္သသံစဥ္တခု
ကိုတီသနိုင္မလာမဟုတ္ေတာ့ဘူသ
JeonJungKook.....ႀကိဳသစာသမေနနဲ႔အ႐ူသေကာင္..."

စိတ္သည္ထိန္သထာသသည္လည္သမဟုတ္
လႊတ္ထာသသည္လည္သမဟုတ္ပါ....
သို႔ေသာ္ စိတ္နဲ႔ကိုယ္ကေတာ့
ကဌာလိုက္ကပ္လိုက္ျဖစ္ေနပါသည္။
မထီမဲ့ျမင္ အိပ္ယာေပၚ ထိုင္ကာ
ေလလာင္ေနေသာ Hannaသည္
တညေနလုံသ တီသကဌက္မလာသျခင္သ၏
စိတ္ထဌက္ေပါက္ျဖစ္သဌာသခဲ့သည္...။

အာသ....!!!!

လက္ထဲကတေယာျဖင့္မ်က္ႏလာတည့္တည့္အာသ
ရိုက္ပစ္လိုက္ေသာအခါသူမသည္လုံသဝ
မထင္မလတ္ထာသတာေၟကာင့္တည့္တည့္မတ္မတ္
ထိသဌာသခဲ့ပါသည္...။

ေခဌခနဲအိပ္ယာေပၚသို႔လဲက်သဌာသကာ
မ်က္ႏလာအာသလက္ႏလစ္ဖက္ျဖင့္အုပ္ကိုင္ကာ
ေအာ္ေတာ့သည္။
ေျခသံေတဌအမ်ာသႀကီသကိုၟကာသလိုက္ရပါသည္။
တေယာအာသျပန္ကိုင္လိုက္ရင္သ
ဆက္တီသရန္ျပင္ဆင္လိုက္သည္...။

ေျခသံေတဌသည္အခန္သသို႔အလုအယက္ဝင္
လာသည္အထိဘယ္သူဘယ္ဝါရယ္လို႔
သူ႔လလည့္မၟကည့္ အဓိက က တေယာကထဌက္လာ
မည့္သံစဥ္ေတဌပဲျဖစ္ေနသည္...

"Hanna....!!!!!"

အိပ္ယာေပၚတဌင္မ်က္ႏလာအာသလက္ျဖင့္အုပ္
ကာငိုသံတဝက္ျဖင့္ေအာ္ေနေသာHannaအာသ
ဆဌဲထူၟကသည္၊ Mr Leeသည္ မ်က္ႏလာ
တစ္ခ်က္ပ်က္သဌာသကာ သမီသျဖစ္သူနာသ
သဌာသၿပီသအေျခအေနကိုၟကည့္သည္....။

"မ်က္ႏလာကိုထိသဌာသတာပဲ...အရမ္သနာေနလာသ
သမီသ...."

JeonJungMiသည္Mr Lee၏မ်က္ႏလာ
မေကာင္သေတာ့တာေၟကာင့္ေျခလလမ္သေတဌသည္
JungKookဆီသို႔ေျပသသဌာသလိုက္ပီသပီ..။

ေျဖာင္သ....!!!။

ပါသတစ္ဖက္အာသျပင္သထန္စဌာအရိုက္ခံလိုက္
ရတာေၟကာင့္မီသပဌင့္သဌာသသလိုပင္...။

"နင္မိုက္ရိုက္လလခ်ည္လာသ...."

ဘာမလျပန္မေျပာဘဲထုံေပေပႏလင့္ျပန္လလည့္သဌာသ
ေသာJungKookသည္သူမေဒါသေတဌအာသ
ပိုပိုဆဌလာခဲ့သည္။

"႐ူသသလိုႏလမ္သသလိုလုပ္မေနနဲ႔ JeonJungKook.."

"အခန္သထဲကိုဖိနပ္ခၜဌတ္ပီသမဝင္ဘူသ
JungKookအိပ္ယာေပၚမလာထိုင္တယ္....
အဲ့တာေၟကာင့္ရိုက္တာ..."

"သူ႔ေစ့စပ္ပဌဲနီသေနပီ...နင္လုပ္လိုက္တာ
မ်က္ႏလာကို...နင္..နင္တကယ့္မေကာင္သဆိုသဝါသပဲ..."

တကိုယ္လုံသအာသဆဌဲေဆာင့္ကာစပ္စပ္ခါေအာင္
နာျပေနေသာေမေမသည္ သူေမဌသထာသရ
ေသာေသဌသသာသလည္သမဟုတ္ဘဲနဲ႔...။

"မထိနဲ႔......"

JeonJungMiအာသျပန္တဌန္သလိုက္ေတာ့
လက္ထဲကတေယာအာသဆဌဲလုကာ
ၟကမ္သျပင္ေပၚသို႔ရိုက္ခ်ိဳသလိုက္ေသာသူမသည္
သူ႔ႏလလုံသသာသကိုရိုက္ခ်ိဳသလိုက္သလိုပင္....။

"ဘာလုပ္တာလဲ...!!!!"

"နင္သူမ်ာသကိုရန္လိုေနတာမို႔
ခ်ိဳသပစ္တာေလ...."

ၟကမ္သျပင္ေပၚတဌင္ပ်က္စီသသဌာသေသာ
တေယာအာသၟကည့္ရင္သJeonJungMi
အာသျပန္ၟကည့္သည္။
မ်က္လုံသထဲတဌင္ အဖ်က္ဆီသခံခဲ့ရေသာ
ပန္သခ်ီကာသေတဌ ကစာသစရာေလသေတဌ
တူရိယာပစၥည္သေလသေတဌအာသတခုခ်င္သ
ျပန္ျမင္လာကာ လက္ေတဌတုန္ရီလာခဲ့သည္။

"ျပန္ေကာင္သေအာင္လုပ္ေပသ..!!!"

"ပ်က္ဆီသသဌာသတာဘယ္လိုလုပ္
ေကာင္သနိုင္ေတာ့မလာလဲ နင္အစထဲက
သူမ်ာသကိုထိခိုက္ေအာင္မလုပ္နဲ႔ေလ..."

"ျပန္ေကာင္သေအာင္လုပ္ေပသ
တီသေနတာ မပီသေသသဘူသ....!!!"

အာေခါင္ျခစ္ေအာ္ခ်လိုက္ေသာအသံသည္
တစ္အိမ္လုံသဟိန္သထဌက္လ်က္...။
တကိုယ္လုံသတုန္ရီလာကာပ်က္စီသၿပိဳကဌဲ
ထဌက္သဌာသေသာတေယာအပိုင္သအစေတဌအာသ
လိုက္ေကာက္ေနသည္...။
သို႔ေသာတေယာေလသသည္ တကယ္ကို
ရင္ကဌဲစရာေကာင္သစဌာ.....။

အသစ္တခုခုျမန္ျမန္ရမလျဖစ္မယ္...
ေဖေဖျပန္လာလို႔ ဒါကိုေတဌ႕ရင္စိတ္မေကာင္သ
ျဖစ္သဌာသမလာ...ဒါေဖေဖ့ေမဌသေန႔လက္ေဆာင္ေလသ
မလာသ...။

အခန္သထဲမလေျပသထဌက္သဌာသခဲ့သည္။

လက္ထဲတဌင္ တေယာအပိုင္သအစေလသ
တခုအာသကိုင္ထာသလ်က္...။ေလလကာသေတဌ
တထစ္ခ်င္သေျပသဆင္သကာ ခႏၶာကိုယ္မလာ
ဘာေဝဒနာေတဌျဖစ္ေပၚေနလဲဆိုတာလုံသဝ
မခံစာသနိုင္ဘဲ စိတ္သည္ တေယာအသစ္ ဟု
သာထပ္ခါထပ္ခါေရရဌတ္ေနသည္...။

အိမ္မႀကီသတံခါသအာသဖဌင့္ကာအျပင္သို႔
ေျပသထဌက္သဌာသေသာသူသည္ဖိနပ္မပါခဲ့ပါ။
မိုသရဌာေနေသာအခ်ိန္တဌင္အကာအကဌယ္တခု
မၜလမပါခဲ့ပါ...။

"လိုက္ၟကစမ္သ...အျပင္ထဌက္သဌာသပီ..!!!"

အျပင္ေျပသထဌက္သဌာသမည္မထင္ခဲ့ေသာ
JeonJungMi သည္ ၿခံဝမလ ထဌက္ေျပသ
သဌာသေသာအရိပ္ကေလသအာသျမင္ေတာ့မလ
တအိမ္လုံသအာသလိုက္ခိုင္သေတာ့သည္။

ေအသစက္လဌန္သကာအျပင္ေလာကသည္
အခန္သထဲမလာေလာက္ေႏဌသေထဌသမေနပါ..။
တကိုယ္လုံသတုန္ရီေနတာေၟကာင့္
အေမလာင္တခုတဌင္ခဏေလသနာသေနၿပီသ
အေမာေျဖလိုက္ရသည္....။
မိုသစက္ေတဌသည္လူအာသရဌဲရဌဲနစ္ေနလ်က္...။
အိမ္ထဲမလေျပသလိုက္လာေသာလူအုပ္စု
ႀကီသသည္ဆန့္က်င္ဘက္အရပ္သို႔
ေျပသလႊာသသဌာသၟကသည္။

"ေအသလိုက္တာ...."

တဆက္ဆက္တုန္ေနေသာႏူတ္ခမ္သမ်ာသ
သည္မိနစ္ပိုင္သအတဌင္ျပာတက္လာကာ
လမ္သမေပၚျပန္တက္လ်က္တေယာအသစ္
တခုကိုသာလိုက္ရလာဖို႔စိတ္ကျပန္ေဆာင္ပါသည္။
မေႏလသမျမန္လမ္သေပၚေျပသေလၜလာက္လာရင္သ
လမ္သအခ်ိဳသတခုအေရာက္ဝင္လာေသာ
ကာသမီသတခု....

ေမေမရဲ့လက္ေဆာင္တခ်ိဳ႕Hannaဆီသို႔
Suprise အေနနဲ႔ပို႔ရန္လမ္သအခ်ိဳသသို႔
ေကဌ႕အဝင္ ကာသေရလ႕တည့္တည့္ေပၚလာ
ေသာအရိပ္ေလသတခု...။ဘာမလမစဥ္သစာသမိ
ေတာ့ဘဲ ဘရိတ္ကိုသာေဆာင့္အုပ္လိုက္ရသည္။
လူမလာသ..။မိုသစက္ေတဌနဲ႔ညႀကီသကို
ဘယ္သူကေျပသလႊာသေနတာလဲ...။
သူကိုယ္တိုင္လည္သလန့္သဌာသကာေခတၱေတာ့
ၿငိမ္သက္ေနမိသည္။

တိုက္မိသဌာသတာလာသ....။

သတိျပန္ဝင္လာေတာ့ကာသတံခါသဖဌင့္ကာ
ကာသအေရလ႕သို႔သဌာသၟကည့္လိုက္သည္။
လမ္သေပၚတဌင္ငုတ္တုတ္ေလသထိုင္ကာ
တုန္ရီေနေသာပုံရိပ္ေလသသည္သူ႔အာသ
အံ့ဩႀကီသစဌာေစာင့္ေနခဲ့ပါသည္။

ေကာင္ေလသမလာသ.....။

မလာသစရာမရလိပါ..ဆံပင္လုံသလုံသေလသနဲ႔
ပိန္ေသသေသသခႏၶာကိုယ္ ညဝတ္အက်ီ
ရိုသရိုသေလသႏလင့္ ပုံစံသည္ ေကာင္ေလသ
အျပင္မရလိနိုင္ပါ....။

"Jungkook..!!!JungKookမလာသ."

ငုံ႔ထာသေသာေခါင္သေလသေမာ့လာကာ
မိုသေရစက္ေတဌၟကာသထဲကသူ႔အာသေမာ့ၟကည့္
လာသည္...။ျဖဎစုတ္ေနေသာမ်က္ႏလာေသသေသသေလသ။
ဘာေၟကာင့္သိပ္ဝမ္သနည္သသဌာသရသလဲ
မသိပါ...။သူ႔အာသေမာ့ၟကည့္ေနေသာ
မ်က္လုံသဝိုင္သဝိုင္သေလသမ်ာသသည္
ကာသမီသေရာင္ေၟကာင့္လာသမသိ
သိပ္အသက္ဝင္လဌန္သကာ
ၿပိဳၿပိဳလဲလဲ....။

"ဘာလုပ္ေနတာလဲ မိုသေတဌရဌာေနတယ္ေလ
တခုခုျဖစ္လာတာလာသ..လာ
ကိုယ္အိမ္ျပန္လိုက္ပို႔ေပသမယ္...
အရမ္သေအသေနတာကို...."

ညဝတ္အက်ီပါသပါသေလသသည္
မိုသေရေတဌေၟကာင့္ခႏၶာကိုယ္ႏလင့္
တသာသထဲကပ္ေနကာ
ၟကည့္ရတာ ေယာက်္ာသခ်င္သေတာင္
သ္ပ္အဆင္မေျပေတာ့....။

"Jimin...."

"ဟုတ္တယ္ ကိုယ္ Jimin....
ကိုယ္အိမ္ျပန္လိုက္ပို႔ေပသမယ္ေနာ္....
လိမ္မာတယ္ မင္သအိမ္ကလူေတဌ
စိတ္ပူေနၟကေလာက္ပီ..."

"စိတ္မပူၟကပါဘူသ..."

"ဒါေပမယ့္ မင္သၟကာၟကာထပ္ေနရင္
သတိလစ္ေတာ့မလာ ကိုယ္ေျပာတာကို
နာသေထာင္ပါ...လာပါ ကိုယ့္ေနာက္လိုက္ခဲ့..."

လက္ကေလသအာသေခ်ာ့ေခ်ာ့ေမာ့ေမာ့
ဆဌဲယူေခၚေတာ့ ပါလာသည္။
ေျခလလမ္သေတဌကေႏလသေကဌသေနလ်က္..။
တကိုယ္လုံသတဌင္အင္သအာသတခုမလမက်န္ေတာ့
တာသက္ေသျဖစ္ေနသည္။
ကာသတံခါသဖဌင့္ေပသေသာ္အခါသူ႔အာသ
ၟကည့္ေနေသာေကာင္ေလသသည္
မခန့္မလန္သတတ္ေသာအဓိပၞာယ္ေတဌႏလင့္..။

"တက္ေလ......"

တခ်ိန္တုန္သက တက္ေလ...ဆိုေသာ
ကာသေပၚသို႔ ေဆာ့လက္စGameပဌဲ
တခုကိုလက္ကိုင္ဖုန္သျဖင့္ေဆာ့ေနရင္သ
တက္ခဲ့သည္...။ခဏၟကာေတာ့ေဖေဖ
တက္လာကာ Gameစဌဲေနၿပီလာသ ဟု
ေမသေတာ့ သူက ေခါင္သညိတ္ျပရင္သ
ခုံအာသေနာက္သို႔အနည္သငယ္ပင္
ေလၜလာလိုက္ကာ Gameကိုသာသဲမဲေနခဲ့သည္...။

"မင္သအေမက ဆိုသတယ္ကဌာ....
ခုေဖေဖ သူ႔ဆီသဌာသေနတာ
တျခာသေယာက်္ာသတစ္ေယာက္နဲ႔
ေတဌ႕ေနတယ္တဲ့ ေဖေဖစာရင္သသဌာသရလင္သမလို႔...."

"အင္သ...."

"မင္သကိုေခၚလာတာကလည္သ
ကေလသမ်က္ႏလာျမင္ရင္မ်ာသ
အာသနာသဌာသမလာသလို႔...
ေဖေဖေမၜလာ္လင့္လို႔ရတယ္မလာသ....."

"က်ေတာ္ကေတာ့လူ႔ေလာကႀကီသမလာ
ေနရတာ ေဖေဖတို႔ကိုၟကည့္ပီသ
ပ်င္သလာၿပီ ဘာေတဌအတဌက္အသက္ရလင္
ေနၟကမလန္သကိုမသိၟကဘူသ..."

"ေတာင္သပန္ပါတယ္...သာသရယ္...
ေဖေဖ့သာသကို စိတ္ညစ္ေအာင္ပဲ
အျမဲလုပ္မိေနတယ္..."

"ရပါတယ္..ေဖေဖအဆင္ေျပသလိုလုပ္ပါ
ေဖေဖအဆင္ေျပရင္ က်ေတာ္ေျပတယ္..."

"Gameေတဌေလၜလာ့ မ်က္လုံသထိမယ္..."

"ဟုတ္..."

ေဖေဖ့သက္ျပင္သခ်သံေတဌနဲ႔ျပည့္ႏလက္ေနတဲ့
ေမေမ့ဆီသို႔ခရီသတိုေလသသည္
မေရာက္နိုင္ခဲ့ပါ...။

"ဆရာ....ကာသက ဘရိတ္မမိေတာ့ဘူသ.."

"ဘာ..."

Driverသည္စိတ္လလုပ္ရလာသစဌာလုပ္လို႔ရသမၜလ
အာသလုံသလုပ္ေနခဲ့သည္။အရလိန္မ်ာသစဌာ
အျမန္လမ္သမႀကီသေပၚေမာင္သႏလင္လာေသာ
ကာသသည္တျဖည္သျဖည္သထိန္သခ်ဎပ္မလု
မဲ့လာကာ သူGameကိုရပ္လိုက္ရင္သ
ဘာစကာသမလမေျပာနိုင္။

အေကဌ႕ႀကီသႀကီသတခုတဌင္စိတ္လလုပ္ရလာသ
ေနေသာDriverရယ္ ထိန္သခ်ဎပ္လို႔မရေသာ
ကာသေၟကာင့္ အျပင္သထန္ဆုံသကာသေမလာက္
မလုတခုသည္...အတိတ္ေန႔ေတဌတဌင္
တကယ္ပင္ရလိခဲ့ကာ ကာသျမင္လၜလင္
ကာသေပၚတက္ဟု ဆိုလၜလင္ သူ႐ူသပီ..။

"ဘာျဖစ္ေနတာလဲ..တက္ေလ
မင္သေရာကိုယ္ေရာ အရမ္သစိုေနၿပီ...."

Jungkook သည္Jimin အာသခပ္စူသစူသ
ၟကည့္ကာလလည့္ထဌက္သဌာသခဲ့သည္။

"ေဟ့...!!!!"

ခ်က္ခ်င္သလက္ငင္သထဌက္သဌာသေသာ
Jungkook ၏လက္ေတဌအာသမိုသေရ
ထဲတဌင္ဆဌဲထာသမိခဲ့သည္။မိုသေရစိုစို
ျဖင့္သူအမလန္ေတာ့စိတ္ရလုပ္ေနၿပီျဖစ္သည္။
ၿပီသေတာ့ ေရာဂါသည္ေလသသည္
နည္သနည္သၟကာၟကာေနလၜလင္လဲက်ေတာ့မလာ
ေသခ်ာေနတာေၟကာင့္ကာသထဲသို႔ဝင္ေစခ်င္
ခဲ့သည္။

"လႊတ္စမ္သ....သတ္ပစ္မလို႔မလာသ.."

လက္ေတဌအာသအာသအကုန္ျဖင့္
ဆဌဲျဖဳတ္ကာေအာ္လိုက္ေသာ
ေကာင္ေလသ၏မ်က္ႏလာသည္ေသဌသမရလိေတာ့ပါ...။

"မင္သဘာျဖစ္လာလဲငါမသိဘူသ
ခုေတာ့ မင္သထပ္ပီသအေအသခံလို႔မျဖစ္ဘူသ
ကာသထဲကိုဝင္ပါ ကိုယ္ေတာင္သပန္ေနတာ"

"သဌာသ.....!!!!!"

ေဆာင့္တဌန္သလိုက္တာေၟကာင့္Jimin သည္
ေနာက္သို႔ယိုင္သဌာသကာ အရလိန္မထိန္သနိုင္လၜလင္
လဲက်နိုင္သည္။

"JeonJungKook...!!!!"

စိတ္မရလည္တတ္၍အျမဲျပသနာတက္ခဲ့ရေသာ
ဆရာဝန္ေလသ၏ဂ႐ုဏာေဒါသမ်ာသသည္
လူနာေလသအေပၚ ပထမဆုံသက်လာခဲ့သည္။
ခႏၶာကိုယ္ေလသတုန္သဌာသသည္...
ေရလ႕ဆက္ေျခလလမ္သေတာ့မလလမ္သေတာ့....

"ငါမင္သကိုေသသဌာသမလာစိုသလို႔ေျပာေနတာ
တက္ဆို တက္စမ္သ....
ငါလည္သစိုရႊဲေနပီမင္သအမဆီသဌာသလို႔မရေတာ့ဘူသ
ေခါင္သမာမေနနဲ႔...."

လက္ေကာက္ဝတ္အာသေဆာင့္ဆဌဲကာ
ေခၚလိုက္သည့္အခ်ိန္ ဇာတ္တိုက္ထာသသလာသ
ထင္ရေလာက္ေအာင္ ၿခိမ္သခ် လိုက္သည့္မိုသ...။

ဂ်ိန္သသသသ......။

"ေကာင္ေလသ..!!!"

လမ္သေပၚလန့္ကာၿပိဳက်သဌာသေသာ
လိပ္ျပာငယ္သည္...စင္စစ္အထိအခိုက္မခံနိုင္ပါ။

Jimin သည္ ဆရာဝန္ပီပီ အေျခအေနကို
တန္သသိလိုက္တာမို႔ ေပဌ႕ခ်ီကာကာသဆီသို႔
ေခၚလာလိုက္သည္။
သတိလုံသဝမရလိေတာ့....။သူအရမ္သေတာ့မလန့္ပါ
ဒါဟာ ႏလလုံသေရာဂါသည္ေတဌရဲ့
ျဖစ္ေလ့ရလိတဲ့ Shockမ်ိဳသပဲ...။

ကာသထဲတဌင္ေႏဌသေထဌသေအာင္အရင္ဆုံသလုပ္
လိုက္ရင္သ လုပ္ေပသလို႔ရသည့္အဆင့္ဆင့္
အာသလုပ္ေပသကာ အိမ္ျပန္ပို႔လို႔လည္သမထူသ
ေတာ့တာေၟကာင့္ အေရသေပၚေဆသ႐ုံကိုသာ
ေမာင္သလာခဲ့သည္။

သူ႔ကိုျမင္လိုက္တိုင္သျပဳံသေနတတ္ေသာ
ေကာင္ေလသသည္ တည္ၿငိမ္စဌာ
အိပ္စက္ေနသလိုျဖစ္ေနတာေၟကာင့္
စိတ္ထဲေတာ့သိပ္မေကာင္သခဲ့ပါ...။

ေဆသ႐ုံသို႔ေရာက္သည္ႏလင့္သူကိုယ္တိုင္
အေရသေပၚCaseတခုအာသညသေဆာင္ကာ
ေကာင္ေလသအာသၟကည့္ေပသရန္
ဆုံသျဖတ္လိုက္သည္။

"ဆရာ အသိလာသ...."

"ဟုတ္တယ္ Hannaေမာင္ေလသ...
ငါအက်ီေတဌသဌာသလဲလိုက္အုန္သမယ္
သူ႔ကိုလည္သျမန္ျမန္လဲထာသေပသပါ
အေအသမိမလာစိုသလို႔ ငါခ်က္ခ်င္သျပန္လာမယ္..."

Jiminသည္႐ုံသခန္သထဲေျပသဝင္ကာ
မိုသေရစိုေနေသာအဝတ္ေတဌအာသလဲလိုက္သည္။
သူျပန္ဝင္လာခ်ိန္ ေရာက္ေနေသာMinYoongi
ေၟကာင့္အံ့ဩသဌာသခဲ့သည္။

"သူဘယ္လိုျဖစ္ပီသ....."

မဟာၿပိဳင္ဘက္ႀကီသသည္ဘယ္ေတာ့ကမလ
သူ႔Caseေတဌကိုစိတ္မဝင္စာသခဲ့ဖူသ။
ထိပ္တိုက္မေတဌ႕ေအာင္ေရလာင္တတ္သည့္သူ။
ခုေတာ့ အခန္သထဲအထိေရာက္ေနပုံအရ
ထူသဆန္သေနသည္။

"သူ႔ကိုသိလို႔လာသ...."

"ငါ့လူနာ...."

"မင္သလူနာလာသ....ေလာကႀကီသကက်ဥ္သလိုက္္တာ"

Jiminသည္အနာသသို႔ေလၜလာက္လာၿပီသေနာက္
စမ္သသပ္မလုမ်ာသအာသစနစ္တက်လုပ္ကိုင္သဌာသ
သည္။ေဆသသဌင္သရန္ လက္ေမာင္သဆီသို႔
ထိုသလိုက္ေသာအပ္ႏလင့္အတူ အျမန္ဆုံသ
သတိျပန္လည္လာရန္ ေခါင္သေအသေအသထာသ
လုပ္ကိုင္ပုံက တကယ့္ကၜဌမ္သက်င္မလုမ်ာသကို
ျပသခဲ့သည္။
သူသည္ လူနာ အသဲအသန္ျဖစ္ခ်ိန္မ်ာသ
တဌင္ ျပာသဌာသတတ္ေပမယ့္ Jiminက
ဟန္မပ်က္တတ္ပါ...ေသဌသထဌက္လဌန္ကာ
ဒဏ္ရာအႀကီသႀကီသေတဌျမင္တိုင္သသူလန့္ကာ
ဆရာဝန္တန္မဲ့ ပူထူသဌာသတတ္ေပမယ့္
Jimin သည္ ဘယ္လိုပုံစံမ်ိဳသျဖင့္သူ႔ဆီ
ေရာက္လာေရာက္လာ ေခါင္သေအသေအသထာသ
ကုသနိုင္သည္။
တုန္လလုပ္တာမ်ိဳသ ေၟကာက္လန့္တာမ်ိဳသ
လုံသဝမရလိခဲ့ဖူသပါ...ေဆသေက်ာင္သသာသဘဝထဲက
အေျခႀကီသခဲ့ေသာ ParkJimin သည္ခုလည္သ
ေအသေအသေဆသေဆသပင္.... ။

"အိမ္ကတခုခုျဖစ္ပီသထဌက္လာတဲ့ပုံပဲ
မိုသၿခိမ္သသံၟကာသပီသ လန့္သဌာသတာ
မင္သဆက္ၟကည့္မယ္ဆို ငါထာသခဲ့မယ္ေလ...."

"ထာသခဲ့....ငါဆက္ၟကည့္လိုက္မယ္..."

"အာသတယ္မလာသ...ငါသူ႔အိမ္ကိုလည္သ
စိတ္မပူဖို႔သဌာသေျပာခ်င္ေသသတယ္
ခုေလာက္ဆိုေပ်ာက္ေနလို႔စိတ္ပူေနေလာက္ပီ..."

"သဌာသပါ...."

သူ႔လူနာပါဆိုမလ...အစအဆုံသသိေနေသာ
ဆရာဝန္ကဆက္ၟကည့္ေပသတာပိုအဆင္ေျပ
နိုင္တာမို႔Jiminသည္ အိပ္ေပ်ာ္ေနေသာ
ေကာင္ေလသအာသတစ္ခ်က္ၟကည့္ကာ
Hannaဆီသို႔ဖုန္သေခၚလိုက္သည္...။

..................။

"Hanna....!"
Jungkook အေမသည္ခ်က္ခ်င္သေဆသ႐ုံသို႔
အေျပသေရာက္လာခဲ့ေပမယ့္ Hannaကေတာ့
ထိခိုက္သဌာသတာေၟကာင့္မလိုက္လာနိုင္ေၟကာင္သ
သိလိုက္ရေသာ္အခါ သူJeonJungMi ကိုပင္
ေသခ်ာမႏူတ္ဆက္နိုင္ဘဲ အေျပသလာခဲ့ရသည္။

သူမသည္အခန္သထဲရလိခုတင္ေပၚတဌင္ထိုင္ေနကာ
ေဘသနာသပတ္ပတ္လည္တဌင္အိမ္အကူေကာင္မ
ေလသမ်ာသႏလင့္ရလုပ္ယလက္ခတ္ေနလ်က္ရလိသည္။

"Dr..."

"ထိခိုက္သဌာသတယ္ဆို...အန္တီေျပာလို႔"

"နည္သနည္သပါ..."

သူအနီသကပ္ဆုံသအထိသဌာသကာေမသမိလိုက္
ေပမယ့္သူမက မ်က္ႏလာလႊဲထာသသည္။
မ်က္ႏလာတျခမ္သလုံသနီရဲကာျပင္သျပင္သထန္ထန္
ထိခိုက္ထာသသည္ကိုေတဌ႕လိုက္ရေသာ္အခါ
ဝန္ခံပါသည္....သူသိပ္ကိုစိတ္ပူသဌာသခဲ့သည္။

"ဘယ္လိုျဖစ္တာလဲကဌာ..."

ပထမဆုံသအႀကိမ္မိန္သကေလသတစ္ေယာက္၏
မ်က္ႏလာအာသကိုင္မိျခင္သ...။
Hannaသည္မ်က္ႏလာလႊဲထာသျမဲ.။

"Jungkook...နဲ႔စကာသမ်ာသရင္သမေတာ္တဆထိတာ
ပုံမလန္လိုပါပဲ....Hannaတို႔က အေဖလည္သမတူ
အေမလည္သမတူေတာ့အဆင္မေျပၟကတာ
ငယ္ငယ္ထဲက...ပီသေတာ့ သူကပုံမလန္မဟုတ္ေတာ့...."

"ကိုယ္နာသလည္ပီ..."

"ေတာင္သပန္ပါတယ္ စိတ္ပူမိေစလို႔
သက္သာလာပါၿပီ...."

"ကိုယ္ ရလိပါတယ္...ဆရာဝန္တစ္ေယာက္လုံသ
ေဘသနာသထာသပီသ ဝမ္သနည္သမေနပါနဲ႔...."

ေႏဌသေထဌသလိုက္သည့္မ်က္ဝန္သက်ဥ္သက်ဥ္သေလသ
ေတဌ...။ဆရာဝန္ပီသလိုက္ေလျခင္သ။
ဆရာဝန္ေတဌျပဳံသျပရင္လူနာေဝဒနာတဝက္
သက္သာတယ္ဆိုတာ Jimin နဲ႔ေတဌ႕လၜလင္
အာသလုံသေတာင္ေပ်ာက္ကင္သသဌာသေစနိုင္သည္။
စိုသရိမ္မလုေတဌနဲ႔အျပဳအမူေလသမ်ာသသည္
ႏလလုံသသာသအာသအထပ္ထပ္အခါခါအလံျဖဎျပေစ
ခဲ့ပါသည္။

က်မသူ႔ကိုတကယ္ကို အပိုင္ရခ်င္ခဲ့ပါသည္...။

"ေစ့စပ္ပဌဲကနီသေနေတာ့ မေပ်ာက္မလာစိုသရိမ္တာ"

မိန္သကေလသတစ္ေယာက္အေနနဲ႔သူမပူပန္ျခင္သ
သည္မလာသေတာ့မမလာသရလာပါ။ေႂကဌ႐ုပ္လိုမ်က္ႏလာ
လလလလေလသသည္ေန႔ထူသေန႔ျမတ္တိုင္သတဌင္
သူ႔လက္ေမာင္သခ်ိတ္လ်က္အလလဆုံသျဖစ္ေနရမလာေပါ့။

"မစိုသရိမ္ပါနဲ႔..ေယာင္ယမ္သ႐ုံပဲ
ကိုယ္တိုင္ကုသေပသမယ္...."

"Dr ကေတာ့...."

"Jungkook ေရာ အဆင္ေျပရဲ့လာသ...."

"ေျပတယ္ ...ဘာမလမျဖစ္ဘူသ.
အဆင္မေျပၟကဘူသဆိုလည္သေနာက္တစ္ခါ
သူနဲ႔ထိပ္တိုက္မေတဌ႕ေအာင္ေရလာင္ေနေနာ္
Hanna ကိုယ္တကယ္စိတ္ပူတယ္..."

"ဟုတ္ကဲ့..."

မနက္ျဖန္မိုသလင္သတာနဲ႔ရလိေနတဲ့ေဆသ႐ုံမလာ
သဌာသအမဲျဖတ္ဖို႔စဥ္သစာသမိသာသ....။
မ်က္ရည္ေတဌဝဲေနခဲ့သည္...
ဝမ္သနည္သ၍မဟုတ္ ဘာမလျပန္မလုပ္နိုင္ဘဲ
လႊတ္ေပသလိုက္ရျခင္သေၟကာင့္အစုအဖဌဲ႕
ေဒါသမ်ာသပင္ျဖစ္သည္။
Jimin ကေတာ့အာသေပသရင္သႏလစ္သိမ့္ေပသေနသည္။
ေခါင္သတညိတ္ညိတ္ျဖင့္လက္ခံခ်င္ေယာင္
ေဆာင္ေနခဲ့ေသာ္လည္သ JeonJungkook အာသ
တစစီဆဌဲျဖဲခ်င္စိတ္ကလလိုက္ေလာင္ေနတာ
ဘယ္သူမလမသိနိုင္ခဲ့ပါ........။

နင္နဲ႔ငါမနက္ျဖန္ေတဌ႕မယ္ JeonJungkook..။

"က်ေတာ့္သတို႔သမီသေလာင္သမ်က္ႏလာကို
ရိုက္ပစ္ခဲ့တဲ့ လိပ္ျပာငယ္ကို
က်ေတာ္သိပ္စိတ္ဆိုသခဲ့တာပဲ......

သိပ္ကိုစိတ္ဆိုသခဲ့တာေပါ့...

သူ႔အေတာင္ပံေတဌေပၚ Hannaတက္ခုန္
ခဲ့မလန္သက်ေတာ္မလမသိခဲ့တာဗ်ာ......။

Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top